به نقل از «مهر»

کشتی نیازمند نگاه المپیکی است/ لزوم استفاده بهینه از داشته‌ها

تاریخ انتشار: ۳ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۷۳۰۹۴

عباس حاج کناری در گفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به پایان رقابتهای لیگ برتر و فراز و فرودهای این مسابقات اظهار داشت: برگزاری رقابتهای لیگ در گام نخست، کمک بزرگی به بحث اقتصادی اهالی کشتی می کند و می تواند منبع درآمد خوبی برای کشتی گیران و مربیان باشد. ضمن اینکه در مباحث فنی هم کمک شایانی به شناسایی چهره های جوان و مستعدی خواهد کرد که می توانند با قرار گرفتن در مسیری درست و سازنده به جایگاه رفیعی در کشتی دست یابند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در خصوص سطح کمی و کیفی لیگ برتر تصریح کرد: در مجموع می توان نسبت به لیگ برتر امسال نگاه مثبتی داشت چراکه استارت خوبی برای برگزاری جدی و متفاوت این مسابقات زده شد. البته در بحث فنی شاهد آزمون و خطاهایی هم بودیم که امیدوارم با استفاده از نقاط ضعف و قوت، پیکارهای سال آینده با کمیت و کیفیت بهتری برگزار شود.

مربی تیم ملی کشتی آزاد ادامه داد: کادر فنی تیم ملی هم می تواند با حضور مستمر در رقابتهای لیگ برتر شاهد و ناظر سطح مبارزات کشتی گیران باشد و در نهایت چهره های خوبی را از دل این مسابقات شناسایی و جذب کند. ما همواره در سالهای قبل هم توانسته بودیم نفرات شایسته و توانمندی را از همین رقابتهای لیگ جذب کنیم و به سطوح ملی برسانیم.

حاج کناری در ادامه به اهمیت المپیک و اقدامات لازم برای کسب موفقیت در این آوردگاه بزرگ اشاره کرد و گفت: یکی از مهمترین عوامل موفقیت کشتی در المپیک، لزوم نگاه المپیکی به این رشته است که باید در تمامی سطوح مدیریتی ورزش و فدراسیون کشتی اعمال شود. ما پتانسیل ارزشمندی را در اختیار داریم که نه تنها در المپیک ۲۰۲۰ توکیو بلکه در المپیک ۲۰۲۴ هم توانایی کسب نتایج مطلوب را دارند.

وی افزود: عامل دیگر کسب موفقیت علاوه بر حمایت های همه جانبه از کشتی گیران و مربیان این است که کادر فنی اختیار عمل برای پیاده کردن برنامه های خود را داشته باشد. این بدان معناست که کادر فنی شرایط اجرا شدن کامل برنامه های مدون خود را داشته باشد و در طول مسیر برای رسیدن به المپیک به مشکل و مانع خاصی برخورد نکند.

قهرمان اسبق کشتی جهان در پایان گفت: کشتی آزاد ایران هنوز چهار سهمیه المپیک را کسب نکرده که باید در طول رقابتهای گزینشی به این هدف بزرگ دست یابد. ما زمان نسبتا خوبی داریم و می توانیم سهمیه های المپیک را تکمیل کنیم اما باز هم تاکید می کنم که باید متولیان امر با نگاه المپیکی به این مقوله توجه داشته باشند.

کد خبر 4779193 علیرضا هنرمنش

منبع: مهر

کلیدواژه: کشتی آزاد فدراسیون کشتی تیم ملی فوتبال ایران تیم فوتبال پرسپولیس تیم ملی فوتبال عراق لیگ برتر فوتبال ایران تیم فوتبال استقلال تهران والیبال لیگ کشتی فدراسیون والیبال کشتی آزاد مارک ویلموتس تیم فوتبال امید ایران کشتی فرنگی تیم فوتبال نفت مسجد سلیمان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۷۳۰۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حسن یزدانی بحران ملی نیست

روزنامه شرق نوشت: حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.

یزدانی پیش‌ازاین در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.

داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.

یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.

در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.

اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند. چ

نین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟

ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟

این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر حسن ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟

بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.