قوانین آفریقای جنوبی صادرات سلاح به عربستان و امارات را سد کرده‌اند

مقامهای آفریقای جنوبی الزاماتی مناقشه‌برانگیز را در قوانین مربوط به صادرات تسلیحات خود گنجانده‌اند که باعث جلوگیری از فروش تسلیحات شرکتهای تسلیحاتی این کشور به مشتریانی نظیر عربستان و امارات متحده عربی و وارد شدن ضرر و زیان به این شرکتها شده است.

به گزارش ایسنا، به نقل از خبرگزاری رویترز، این وضعیت سبب شده قراردادهایی به ارزش چند میلیارد دلار و هزاران شغل در بخش صنایع نظامی آفریقای جنوبی با خطر روبرو شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این مناقشه پیرامون گنجاندن بندی در اسناد مربوط به صادرات تسلیحات تولیدی آفریقای جنوبی شکل گرفته است؛ بندی که مشتریان خارجی را ملزم می‌کند که اولا نباید تسلیحات دریافتی را به طرف‌های ثالث منتقل کنند و دوم این که به مقام‌های آفریقای جنوبی اجازه می‌دهد از تاسیسات این مشتریان به منظور بررسی پایبندی آنها به این الزامات بازرسی کنند.

مقام‌های دو شرکت بزرگ نظامی آفریقای جنوبی شامل شرکت Denel و شرکت Rheinmetall Denel Munition (RDM) گفتند این مناقشه سبب مسدود شدن مسیر صادرات تسلیحات آنها از جمله به کشورهایی نظیر امارات متحده عربی و عربستان شده است. یک شرکت بزرگ نظامی دیگر این کشور هم که نخواست نامش فاش شود از به مشکل برخوردن در صادرات تسلیحاتش خبر داد.

شرکت RDM گفت: حجم قابل توجهی از صادراتش به خاورمیانه از ماه مارس تا کنون مورد تایید قرار نگرفته‌اند.

عربستان و امارات متحده عربی مشتری دست کم یک سوم از صادرات سلاح‌های آفریقای جنوبی هستند و همزمان درگیر جنگ در یمن نیز هستند. این کشورها با الزام مطرح شده در قوانین آفریقای جنوبی مبنی بر بازرسی کردن از تاسیسات‌شان مخالفت کرده‌اند.

منابع خبری می‌گویند: آنها این بند قانونی را ناقض حاکمیت‌شان می‌دانند. گروهی دیگر از مقام‌های صنایع نظامی آفریقای جنوبی گفتند، عمان و الجزایر هم با این شرط بازرسی مخالفت کرده‌اند و به این ترتیب جلوی صادرات تسلیحات آفریقای جنوبی به این دو کشور نیز گرفته شده است.

مقام‌های دولتی عربستان، امارات، عمان و الجزایر هیچ یک به درخواست خبرگزاری رویترز برای اظهار نظر درباره این گزارش پاسخ ندادند.

ازرا جله، مدیر بخش کنترل تسلیحات متعارف در وزارت دفاع آفریقای جنوبی در پاسخ به پرسشی درباره این فرآیند بازرسی گفت: مقام‌های آفریقای جنوبی در زمان ارزیابی درخواستهای مربوط به مجوز صادرات تسلیحات، معیارهایی نظیر حقوق بشر، نزاع‌های منطقه‌ای و ریسک منحرف ساختن مسیر توزیع این سلاح‌ها را در کنار مسائل دیگری همچون قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل و همچنین منفعت ملی در نظر داشته‌اند.

انجمن صنایع دفاعی، دریایی و هوا فضای آفریقای جنوبی می‌گوید، این مناقشه حیات بخش نظامی این کشور را تهدید می‌کند.

مدیر این انجمن به رویترز گفت: ما در اینجا یک بند قانونی داریم که نمی‌گذارد ما صادراتی به ارزش 1.7 میلیارد دلار را امروز و همین الان عملی کنیم. این نهاد برآورد کرده که با ادامه این روند بخش صنایع نظامی آفریقای جنوبی در آینده نزدیک میلیاردها دلار زیان خواهد کرد و هزاران شغل در این بخش از دست خواهد رفت.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: آفریقای جنوبی امارات متحده عربستان تسلیحات نظامی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۷۸۵۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بازی اتمی بن‌سلمان/ بازگشت ایران و عربستان به عصر تنش؟

به گزارش خبرآنلاین به نقل از اقتصادنیوز، سال گذشته، کمتر از یک ماه پیش از حمله حماس به اسرائیل، تل‌آویو و ریاض در حال مذاکره برای توافقی جهت عادی سازی روابط بودند. پس از دهه‌ها روابط سرد، بهای ریاض برای صلح طبیعتا بالا بود: علاوه بر تضمین‌های امنیتی ایالات متحده و حداقل امتیازات نمادین اسرائیل در مورد حاکمیت فلسطین، مذاکره‌کنندگان سعودی خواستار دسترسی به فناوری هسته‌ای غیرنظامی بودند. امروز، علیرغم فشار تازه دولت بایدن، چنین توافقی تنها یک احتمال دور باقی مانده است. در شرایط کنونی و علیرغم ادامه جنگ اسرائیل و حماس، حتی اگر مقامات سعودی  برای گفتگو با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل تمایل داشته باشند نیز، مذاکره برای صلح پایدار به احتمال بالا غیر ممکن خواهد بود، بالاخص آن که افکار عمومی جهان عرب، به ویژه سعودی ها از بحران انسانی حاکم بر غزه خشمگین هستند.

اگرچه مذاکرات ممکن است هرگز از سر گرفته نشود اما همین متغیر همچنان منبع مهم و اهرمی بالقوه در روابط ایالات متحده و اسرائیل باقی می‌ماند؛ روابطی که مقامات واشنگتن معتقدند نه تنها می‌تواند به تسهیل آتش‌بس در غزه کمک کند، بلکه می تواند زمینه ساز تشکیل کشور فلسطین شود. در همین راستا نشریه فارن افرز یادداشتی را منتشر کرده، «اقتصادنیوز» این یادداشت را در سه بخش ترجمه کرده که بخش نخست با عنوان «عربستان در آستانه هسته‌ای شدن! / وحشت از عصر تازه رقابت‌های تسلیحاتی در خاورمیانه» منتشر شد و در ادامه بخش دوم آمده است.

خیز ریاض برای پیروی از الگوی ایران

گروهی از ناظران مدعی اند که ایران به واسطه قدرتی که دارد ممکن است حمایت خود را از اعضای محور مقاومت، جریان هایی چون حزب الله لبنان، انصار الله و حماس بیشتر کند، چرا که با توسل به برنامه هسته ای اش می داند که قادر است در برابر واکنش نظامی (ادعایی) اسرائیل یا آمریکا از خود حراست کند. در همین راستا، عربستان سعودی ممکن است بخواهد در حوزه برنامه هسته ای از الگوی ایران پیروی کرده تا بدین طریق موقعیت و اقتدار خود را در منطقه تقویت کند. پیشرفت‌های ایران در حوزه برنامه هسته ای می‌تواند سایر کشورهای منطقه مانند امارات متحده عربی یا ترکیه را به سمت رقابت تسلیحاتی (ادعایی) سوق دهد، گزاره ای که محرک عربستان برای حرکت در همان مسیر خواهد شد. امارات متحده عربی به دلیل عدم افشای اطلاعات در مورد تأسیسات هسته ای غیرنظامی خود مورد انتقاد قرار گرفته و رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه قبلاً پیشنهاد کرده بود که این کشور نباید از دستیابی به سلاح هسته ای منع شود. ریاض که خود را رهبر منطقه می بیند، نمی خواهد هیچ کدام از این دو کشور – به ویژه امارات، رقیب اصلی اش – پادشاهی را تا خط پایان هسته ای شکست دهد.

تسلیح عربستان  به سلاح هسته ای چندین خطر عمده را به دنبال خواهد داشت. نخست، ایران و عربستان سعودی می توانند درگیر پارادوکس ثبات-بی‌ثباتی شوند.

این ایده که سلاح‌های هسته‌ای ممکن است با بازدارندگی از جنگ بزرگ بین کشورهای مجهز به این سلاح، به ثبات در سطح استراتژیک کمک کند، روی دیگری هم دارد؛ بدین معنا که تجهیز به سلاح هسته ای به طور همزمان بی‌اعتمادی و تشدید تنش را در سطوح پایین‌تر افزایش خواهد داد.

دومین گزاره ای که باید لحاظ شود، نقش برجسته‌تر سلاح‌های هسته‌ای (ادعایی)در روابط ایران و عربستان سعودی است که می تواند خطر درک نادرست و در نتیجه تشدید تنش بین دو کشور را به همراه داشته باشد. عربستان سعودی ممکن است تلاش ایران برای دستیابی به توانمندی های هسته ای را، حتی اگر برای مصارف حفاظتی باشد، به عنوان مقدمه چینی تهران برای دستیابی به سلاح هسته ای (ادعایی) تعبیر کند. این تفسیر نادرست می‌تواند عربستان را به سمت سرعت بخشیدن به برنامه هسته‌ای اش سوق دهد، زیرا این بازیگر معتقد است که به یک بازدارنده در برابر ایران مجهز نیاز دارد.

فرصت ها و چالش های واشنگتن

واشنگتن می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در تعیین اینکه آیا عربستان سعودی به سلاح هسته‌ای دست پیدا کند یا نه، ایفا کند. اما یک سوال اساسی باقی می‌ماند: ایالات متحده تا کجا حاضر است از عربستان سعودی در برابر تهران محافظت کند؟ اینکه چگونه ریاض در نهایت به ایران پاسخ می دهد تا حد زیادی منوط به این است که آیا ایالات متحده به ریاض ضمانت های امنیتی قاطعانه در باب  قرار دادن این بازیگر زیر چتر هسته ای خود و یا حتی تعریف اتحاد امنیتی رسمی مشابه آنچه در اروپا یا شرق آسیا حاکم است را می دهد یا نه. اگرچه مذاکرات در مورد روابط رسمی دفاعی در حال انجام است، اما رویکردهای امنیتی ایالات متحده و عربستان سعودی به دور از قطعیت است، به ویژه در صورت پیروزی دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهوری آمریکا. انفعال رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده در برابر حمله به تاسیسات فرآوری نفت عربستان در سال ۲۰۱۹، که طی آن انصار الله از خط قرمز آمریکا عبور کرد، به مقامات سعودی اطمینان داد که دولت دوم ترامپ از ریاض حمایت نخواهد کرد.

فراتر از اتحاد امنیتی در برابر ایران، ایالات متحده می‌تواند ریاض را به امضای «توافقنامه ۱۲۳» برای همکاری هسته‌ای وادارد. این قراردادها که به نام بخشی از قانون انرژی اتمی ایالات متحده نامگذاری شده، امکان دسترسی به فناوری هسته ای غیرنظامی ایالات متحده را در ازای تعهد صریح به خودداری از استفاده تسلیحاتی از آن فراهم می کند. ایالات متحده در باب این توافقات به صورت موردی با ۴۷ کشور از جمله برزیل، ژاپن و ترکیه رایزنی داشته است. این توافق نامه ها معمولاً یک کشور را ملزم می کند که به پادمان های آژانس بین المللی انرژی اتمی پایبند باشد، سطح غنی سازی را محدود و سوخت هسته ای مصرف شده را به ایالات متحده بازگرداند تا از بازفرآوری مواد تسلیحاتی جلوگیری شود. نسخه استاندارد توافقنامه ۱۲۳ شامل ممنوعیت کامل غنی سازی به عنوان یک لایه حفاظتی اضافی است.

با این حال، یکی از موانع چنین توافقی، تمایل اعلام شده ریاض به غنی سازی اورانیوم داخلی برای تولید برق از طریق واکنش های شکافت هسته ای کنترل شده، به جای تکیه بر اورانیوم از پیش غنی شده از منابع خارجی است. اگر ایالات متحده قادر به مذاکره در مورد ممنوعیت کامل غنی‌سازی نباشد و تمایلی به دادن امتیازات دیگر نداشته باشد، ممکن است عربستان سعودی برای دریافت کمک در باب فناوری هسته‌ای به کشورهای دیگر مانند چین متوسل شود؛ گزاره ای که منجر به از بین رفتن شفافیت در مورد فعالیت‌ها و تأسیسات هسته‌ای و نفوذ ایالات متحده می شود. ریاض برای مدتی طولانی روابط دوستانه اش با پکن را حفظ کرده و در سال های اخیر تعامل آنها حتی نزدیک تر شده است. در سال ۲۰۱۹، دو قدرت توافقنامه ۱۰ میلیارد دلاری را با هدف توسعه یک مجتمع پالایشی و پتروشیمی نهایی کردند و در اواخر همان سال، زمین شناسان چینی به عربستان سعودی کمک کردند تا ذخایر اورانیوم در شمال غربی این کشور را شناسایی کند. پکن همچنین با میانجی‌گری میان ایران و عربستان در سال ۲۰۲۳، زمینه را برای احیای روابط دو رقیب منطقه ای هموار کرد.

۳۱۱۳۱۱

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904255