چرا تنبیه بدنی کودکان کارساز نیست؟
تاریخ انتشار: ۴ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۸۶۶۶۲
پسر شما در مرحله کودکی اول است، در این مرحله رشد، بیشتر رفتارهای کودک نشاندهنده بیتعادلی شخصیت اوست، کنجکاو است، بازی و تحرک اولویت اول اوست و ....
در همین شرایط، شما با روش نامتعارف تنبیه بدنی، فقط رفتار احتمالا نامناسب کودک را متوقف میکنید که به محض حذف اهرم فشار و خطر تنبیه، کودک دوباره همان رفتار قبلی را تکرار میکند.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
اصلاح رفتار با تنبیهبدنی پایدار نیست
در باورهای روانشناسی، تنبیه بدنی خصوصا برای کودک پنج ساله نهی میشود پس باید بپذیریم وقتی شما ناچارید از این روش منسوخ شده استفاده کنید، هم اصلاح رفتار در کودک پایدار نیست، هم پدر و مادر پرخاشگر و تنبیه کننده، همواره احساس گناه میکنند و هم کودک پرخاشگری خواهید داشت.
قبول کنید اگر تنبیهبدنی روش مناسب تربیتی بود، نیازی به این همه پژوهش و مراکز تعلیم و تربیت و کتابهای تربیتی نداشتیم و فرزندان را صرفا با تنبیه، اصلاح میکردیم.
تنبیه، خودتان را هم درمانده میکند
اگر کودک شرطی شده و به قول شما فقط با تنبیه ظاهرا آدم میشود، در این حالت پدر و مادر تنبیهگر باید مرتب بر شدت تنبیه بیفزایند! که این روش برای کودکان امروزی که از هوش بالایی برخوردارند، مشکل آفرین است و مطلقا توصیه نمیشود. تنبیه بدنی، ترس را در کودک تشدید میکندو این ترس و ناامنی، رشد کودک را به حداقل میرساند.
وقتی ما قصد اصلاح رفتار کودک را با تهدید و تنبیه داریم، این الگوی تربیتی، کنترل خارجی نامیده میشود که ابزار آن، بیشتر تنبیهبدنی است که کارساز نیست و پدر یا مادری که از کنترل خارجی برای تربیت استفاده میکنند، هم خودشان فرسوده و درمانده میشوند و احساس گناه دایمی خواهند داشت و هم کودک این خانوادهها لجباز و پرخاشگر میشود و باانبوهی ترس و احساس ناامنی به زندگی خود ادامه میدهد و از عزتنفس پایینی در جوانی برخوردار خواهد بود.
بهترین شیوه اصلاح رفتار و تربیت فرزند
باید به شما بگویم که زمان کنترل خارجی کودکان سپری شده و بهترین شیوه اصلاح رفتار و تربیت فرزند، کنترل داخلی یا نظریه انتخاب است.
در روش کنترل داخلی، وقتی والدین رفتار نامناسبی از فرزند مشاهده میکنند، به جای تمرکز روی کودک و نگاه خطی به او، باید اول رفتار، گفتار و نوع برخورد خود را بررسی کنند و برای تغییر رفتار فرزندان به اصلاح رفتار خود بپردازند.
اگر والدین میخواهند کودک به آنها احترام بگذارد، خودشان برای وی متناسب با سنش احترام قائل شوند. به عنوان مثالی دیگر، اگر کودک به مادر یا پدر یا هر دو احترام نمیگذارد، با نگاه سیستمی باید بررسی شود که آیا والدین در حضور کودک به هم احترام میگذارند یا خیر.
آسیبهای تنبیهبدنی فراموشنشدنی است
متاسفانه تنبیهبدنی از جمله آسیبهایی است که تا آخر عمر در خودآگاه ذهن باقی میماند و کمتر به ناخودآگاه ذهن منتقل میشود. اگر از افراد مسن سوال کنید که مثلا در دوران مدرسه چه تنبیه سختی شدهاید، به سرعت آنرا با جزئیات بیان میکنند یعنی فراموش نمیشود و رنج آن باقی میماند.
برای رشد و بالندگی کودک باید محیط خانواده امن باشد و تنبیه، محیط را برای والدین و بیشتر برای کودکان معصوم ناامن میکند و اینگونه کودکان، ممکن است حتی تصمیم به فرار از منزل را در ذهن بپرورانند.
منبع:سلامت نیوز
منبع: پارسینه
کلیدواژه: تنبیه بدنی تربیت کودک خانواده کودک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۸۶۶۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ارسال ۹۲ تن دارو به افغانستان
سازمان نجات کودکان (Save the Children) اعلام کرده است ۹۲ تُن دارو برای معالجه حدود ۶۷۵ هزار تن به شمول ۴۰۰ هزار کودک مبتلا به بیمارهای خطرناک، اما قابل پیشگیری وارد افغانستان شده است.
سازمان نجات کودکان روز سهشنبه، ۱۱ ثور، با نشر اعلامیهای گفته است این محموله پس از افزایش عفونتهای تنفسی و سرخکان در سال جاری وارد افغانستان شده است.
این سازمان افزوده است که در چهار ماه اول سال جاری میلادی بیش از یک هزار کودک زیر پنج سال به دلیل بیماریهای تنفسی جانهایشان را از دست دادهاند که ۸۸ درصد از کل مرگومیرهای ناشی از عفونت تنفسی را شامل میشود.
در این اعلامیه آمده است: «طی سه ماه گذشته تیمهای سیار سازمان نجات کودکان که در ۸ ولایت کار و نزدیک به ۶۹ هزار مورد عفونت حاد تنفسی را در کودکان زیر پنج سال درمان کردهاند.»
از سویی، ارشد مالک، رییس سازمان نجات کودکان در افغانستان گفته است: «بسیاری از کودکان در افغانستان به دلیل بیماریهای قابل پیشگیری میمیرند. ورود این دواها به این معنا است که بیش از ۴۰۰ هزار کودک در برخی از دورافتادهترین مناطق کشور زیر درمان بالقوه نجاتدهنده قرار خواهند گرفت.»
این سازمان ارزش کمکهای پزشکی را حدود ۵۹۰ هزار دلار گفته است که از سوی نهاد اتحاد امداد هالند (DRA)، کمکهای بشردوستانه اتحادیه اروپا (ECHO)، وزارت امور خارجه آلمان، اداره توسعه بینالمللی امریکا و دیگر سازمانها اهدا شده است.
پیش از این، سازمان صحی جهان گفته بود که عدم دسترسی به خدمات صحی باکیفیت، یک چالش اساسی در افغانستان است.
این سازمان افزود که ۱۸ میلیون تن در افغانستان به کمکهای صحی وابستهاند.
گفتنی است که سازمان نجات کودکان از سال ۱۹۷۶ به اینسو از جوامع و از حقوق کودکان در سراسر افغانستان حمایت میکند.
باشگاه خبرنگاران جوان افغانستان افغانستان