معاون ظریف: آمریکا به عنوان تنها دارنده سلاح‌های شیمیایی تهدید برای امنیت بین المللی است
تاریخ انتشار: ۵ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۹۷۱۷۶
دهقانی گفت: وضعیت آمریکا به عنوان تنها کشور دارنده سلاح‌های شیمیائی در جهان، تهدیدی برای صلح و امنیت بین المللی بشمار می‌رود. به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، غلامحسین دهقانی معاون حقوقی – بین المللی وزارت امورخارجه کشورمان در بیست و چهارمین نشست کنفرانس سالانه اعضاء کنوانسیون سلاح‌های شیمیائی، ضمن یادآوری سی و دومین سالگرد حملات شیمیائی رژیم صدام برعلیه غیر نظامیان کشورمان در سردشت و بیست و دومین سالگرد لازم الاجرا شدن کنوانسیون بین المللی سلاح‌های شیمیائی، کمک‌های بین المللی به قربانیان حملات شیمیائی را ناچیز دانست و در این زمینه تحریم‌های یک جانبه آمریکا را غیر انسانی و شرم آور خواند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دهقانی ضمن یادآوری سی و دومین سالگرد حملات شیمیائی رژبم صدام برعلیه غیر نظامیان کشورمان در سردشت و بیست و دومین سالگرد لازم الاجرا شدن کنوانسیون بین المللی سلاح‌های شیمیائی، کمک‌های بین المللی به قربانیان حملات شیمیائی را ناچیز دانست و در این زمینه تحریم‌های یک جانبه آمریکا را غیر انسانی و شرم آور خواند. تحریم هائی که در مسیر تهیه دارو و دیگر نیاز‌های ضروری پزشکی قربانیان سلاح‌های شیمیائی ایجاد مشکل کرده است. وی از جامعه بین المللی درخواست کرد تا با این تحریم‌ها که تروریسم اقتصادی بشمار آمده و نقض آشکار کنوانسیون بین المللی منع سلاح‌های شیمیائی است، مقابله نمایند. دهقانی همچنین خواهان تلاش‌های هرچه بیشتر کشورهای عضو سازمان برای کمک به مصدومین شیمیائی از محل صندوق کمک‌های داوطلبانه به قربانیان شیمیائی شد. وی بر ضرورت مقابله اعضاء با اقدامات آمریکا در جلوگیری از انتقال مواد و تجهیزات شیمیائی از جمله مواد اولیه دارویی به کشورهای عضو به عنوان جنایت علیه بشریت، تاکید نمود.
علاوه بر آن دهقانی ضمن یاد آوری این امر که وضعیت آمریکا به عنوان تنها کشور دارنده سلاح‌های شیمیائی در جهان، تهدیدی برای صلح و امنیت بین المللی بشمار می‌رود، خواهان انهدام هرچه سریعتر این سلاح‌ها و نظارت هرچه بیشتر سازمان منع سلاح‌های شیمیائی بر روند امحاء سلاح‌های شیمیائی آمریکا قبل از ضرب العجل تعیین شده گردید.
دهقانی همچنین ضمن تاکید بر جهانشمولی کنوانسیون منع سلاح‌های شیمیائی و اهمیت این امر، امتناع لجوجانه رژیم صهیونیستی در الحاق به کنوانسیون مذکور را مانع اصلی تحقق جهانشمولی کنوانسیون مذکور عنوان نمود و ضمن یادآوری این امر که رژیم صهیونیستی دارای ذخایر فراوان سلاح‌های کشتار جمعی می‌باشد، خواهان انجام تمامی اقدامات لازم از سوی کشورهای عضو برای وادار نمودن این رژیم جهت پیوستن به کنوانسیون منع سلاح‌های شیمیائی شد.
دهقانی ضمن تاکید بر اهمیت جایگاه کنوانسیون منع سلاح‌های شیمیائی برای جمهوری اسلامی ایران به عنوان آخرین کشور قربانی کاربرد وسیع این گونه سلاح‌ها در قرن بیستم، بر ضرورت رعایت اصل اجماع در تصمیم گیری‌های سازمان تاکید نمود و از رویه جدید دول غربی مبنی بر سیاسی کردن موضوعات مربوط به سازمان تخصصی منع سلاح‌های شیمیائی و سوء استفاده از سازمان، انتقاد کرد و آن را برای آینده سازمان و اجرای موءثر کنوانسیون بسیار مخرب توصیف نمود.
بیست و چهارمین نشست کنفرانس اعضای کنوانسیون سلاح‌های شیمیائی دوشنبه مورخ ۴ آذرماه در محل اجلاس‌های بین المللی لاهه هلند آغاز به کار کرد و تا روز جمعه ۸ آذر ماه به کار خود ادامه خواهد داد. قابل ذکر است، سازمان‌های مردم نهاد فعال در زمینه قربانیان شیمیائی کشورمان در حاشیه نشست سالجاری کنفرانس اعضا، نمایشگاهی را ترتیب داده اند تا اعضاء کنفرانس را با آخرین تحولات مربوط به قربانیان سلاح‌های شیمیائی آشنا سازند.
خاطر نشان می‌سازد، کنفرانس اعضاء کنوانسیون سلاح‌های شیمیائی، مهمترین نهاد سیاست گزار سازمان منع سلاح‌های شیمیائی می‌باشد که در نشست‌های سالیانه آن، ۱۹۳ کشور عضو آخرین تحولات و سیاست گزاری‌های بین المللی در خصوص مقابله با کاربرد سلاح‌های شیمیائی را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: سلاح های کشتارجمعی سلاح های شیمیایی وزارت امور خارجه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۹۷۱۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا ایران دارای سلاح هسته ای برای منطقه و جهان امنیت‌زا است؟
علیرضا سلطانی؛ اعتماد
در روزهای اخیر به دنبال تشدید چالش‌های سیاسی و امنیتی میان ایران و اسراییل (حمله اسراییل به كنسولگری ایران در سوریه و متعاقب آن حمله موشكی و پهپادی ایران به اسراییل)، بار دیگر زمزمه‌ها پیرامون دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای (زمان یا ضرورت آن) در محافل سیاسی و رسانه‌ای داخلی و خارجی افزایش یافته است.
تامل در اظهارنظرها و دیدگاه‌های مطرح شده نشان می‌دهد كه مخالفت‌ها و مقاومت‌ها در برابر ضرورت دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای به نسبت گذشته در داخل و خارج ایران كمتر و كمرنگ‌تر شده است.
بسیاری از افرادی كه تا پیش از این به لحاظ مسائل امنیتی و نظامی، دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را برای صلح و امنیت منطقه‌ای و جهانی خطرناك تلقی می‌كردند با اولین درگیری مستقیم ایران و اسراییل بر مبنای سلاح‌های متعارف (موشك و پهپاد) و تسهیل شرایط برای مواجهه بزرگ‌تر و مخرب‌تر برای منطقه، به این درك و صرافت افتاده‌اند كه یكی از مهمترین عوامل جلوگیری از درگیر شدن ایران و اسراییل، ایجاد توازن قدرت میان این دو كشور در سطح منطقه‌ای است.
این توازن با توجه به بهره‌مندی یكی از طرفین یعنی اسراییل به سلاح هسته‌ای، تنها بر محور سلاح هسته‌ای شكل می‌گیرد و از این منظر ضروری است ایران مانند اسراییل هر چه سریعتر و فوری‌تر به سلاح هسته‌ای دست یابد تا منطقه شاهد ثبات و امنیت پایدار باشد.
این دیدگاه شاید از منظر نظریه توازن قدرت و نظریه‌های امنیتی نسل سوم و چهارم، چندان بیراه نباشد. به هر حال با توجه به شكسته شدن تابوی درگیری نظامی ایران و اسراییل در پی تحولات و تحركات نظامی اخیر دو طرف نسبت به یكدیگر، امكان درگیری نظامی گسترده با گستره منطقه‌ای و حتی بین‌المللی بسیار افزایش یافته است.
این شرایط خطرناك چه بسا بسیاری از تحلیلگران و حتی سیاستمداران جز طرفداران اسراییل را نسبت به ضرورت دستیابی جمهوری اسلامی ایران به سلاح هسته‌ای مجاب كرده است .
با لحاظ شرایط اخیر منطقه‌ای می‌توان انتظار داشت روند تحولات سیاسی منطقه‌ای و بین‌المللی در قبال پرونده هسته‌ای ایران دچار تغییرات جدی شود .
غرب به رهبری ایالات متحده امریكا در طول 20 سال گذشته نتوانسته روند توسعه تدریجی توانمندی هسته‌ای ایران را با استفاده از روش‌های غیرنظامی مانند تحریم‌های اقتصادی متوقف سازد. فناوری و توانمندی هسته‌ای ایران با وجود هزینه‌های سنگین اقتصادی و توسعه‌ای آن به مرحله‌ای از ثبات علمی و فنی رسیده است به گونه‌ای كه می‌توان این توانمندی را بومی شده تلقی كرد.
از طرف دیگر با وجود نگرانی شدید غرب نسبت به روند رو به رشد توانمندی هسته‌ای ایران و امكان دستیابی این كشور به سلاح هسته‌ای و در عین حال متعهد شدن نسبت به جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، در حال حاضر امكان یا توانی برای عمل به این تعهد نداشته و ندارد.
تنها امید و ابزار برای این مهم، فشارهای اقتصادی بوده است كه با وجود ضربات سهمگین این تحریم‌ها بر اقتصاد ایران و معیشت شهروندان و رویارویی نظام سیاسی این كشور با برخی چالش‌ها، نتوانسته بر اراده حاكمیت ایران بر ادامه این راه تاثیری بگذارد.
بنابراین اقدام نظامی به‌رغم اشاره‌های مستقیم و غیرمستقیم امریكا و غرب برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، به دلیل عدم آمادگی لازم این كشورها از یك سو و احساس خطر نسبت به پیامدهای شدید اقدام نظامی و گسترش آن به سطوح منطقه‌ای و بین‌المللی برای یك دوره میان‌مدت دور از انتظار است.
در این شرایط اگر ایران به آستانه دستیابی به فناوری تولید سلاح هسته‌ای رسیده باشد و این مهم برای امریكا و متحدین غربی آن مسجل باشد، تنها واكنش آنها می‌تواند پذیرش واقعیت موجود و به رسمیت شناختن عضویت ایران در باشگاه دارندگان فناوری و توانمندی تولید سلاح هسته‌ای باشد . شرایطی كه دور از دسترس نیست.
این وضعیت برای كشورهای منطقه جز اسراییل به شكل دیگری قابل تحلیل است .
ایران هسته‌ای به‌طور عام و ایران دارای سلاح هسته‌ای به‌طور خاص همواره دغدغه و نگرانی بزرگی برای كشورهای منطقه به خصوص كشورهای حوزه خلیج‌فارس بوده و در این راستا كشورهای مزبور به ویژه در دو دهه گذشته تمام تلاش خود را هماهنگ با غرب برای جلوگیری از رشد قدرت هسته‌ای ایران به كار گرفته‌اند، اما نگرانی از درگیری ایران و اسراییل در جنگی متعارف كه ظرفیت منطقه‌ای شدن بسیار بالایی دارد، می‌تواند ذهنیت این كشورها به رهبری عربستان سعودی را به سمت ضرورت ایجاد توازن قدرت منطقه‌ای از نوع هسته‌ای میان ایران و اسراییل تغییر دهد .
از سوی دیگر رهبران قدرت‌طلب در كشورهایی مانند عربستان، تركیه و مصر بالطبع دنبال بهانه‌ای برای مسلح شدن به سلاح هسته‌ای برای تضمین قدرت و بقای خود هستند.
در این میان شاید عربستان و شخص بن سلمان كه پرچم مخالفت با ایران هسته‌ای را سال‌هاست برافراشته و روحیه ماجراجویی بالایی برای ورود به عرصه‌های جدید قدرت دارد، با بهره‌گیری از بهانه ایران دارای سلاح هسته‌ای و با استفاده از دلارهای نفتی و حمایت‌های غرب و امریكا، گام در مسیر هسته‌ای شدن و دراختیار داشتن سلاح هسته‌ای گذاشته و با هزینه‌ای پایین و زمانی كوتاه به نسبت ایران، به این مهم دست خواهد یافت .
مساله‌ای كه بارها رهبران عربستان سعودی در سال‌های اخیر به آن اشاره كرده و چه بسا برای تحقق آن به لحاظ مشاهده پیشرفت هسته‌ای ایران، گام‌های عملی به صورت مخفیانه برداشته‌اند. بنابراین می‌توان گفت به لحاظ منطقه‌ای هم تابوی دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای به نسبت گذشته تا حدود زیادی شكسته شده و این كشورها علاوه بر آمادگی برای پذیرش این واقعیت در آینده نزدیك و پی بردن به دستاوردهای سیاسی و امنیتی منطقه‌ای آن (توازن قدرت منطقه‌ای) درصدد كنار آمدن با آن و مهم‌تر بهره‌گیری هوشمندانه از آن در جهت منافع سیاسی و نظامی خود برخواهند آمد .
این دیدگاه كه خاورمیانه به دلیل عقب‌ماندگی‌های سیاسی و اجتماعی و همچنین فعال بودن كانون‌های رادیكالیسم و بنیادگرایی از نوع دولتی و فرقه‌ای و بالا بدون شدت تنش‌های ایدئولوژیك درون منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، فاقد ظرفیت‌های فكری، سیاسی و امنیتی برای در اختیار داشتن فناوری‌های مربوطه و خصوصا سلاح هسته‌ای بوده و نباید وارد رقابت هسته‌ای از نوع نظامی شود نیز قابل مناقشه است.
بر اساس این دیدگاه، خاورمیانه هسته‌ای، موجبات ناامنی و نابودی جهانی را فراهم می‌سازد. تجربه تاریخی ثابت كرده از زمان دستیابی قدرت‌های بزرگ به سلاح هسته‌ای، رویارویی نظامی مستقیم میان این كشورها از بین رفته و این كشورها خصوصا امریكا و شوروی در دوران جنگ سرد با استفاده از دیپلماسی سعی در عدم مواجهه نظامی داشتند .
این مهم در مورد جنوب آسیا و دستیابی هند و پاكستان به فناوری تولید سلاح‌های هسته‌ای در دهه 1990 مصداق دارد. از زمان دستیابی این دو كشور به سلاح هسته‌ای، مناقشات دو كشور بسیار محدود شده و جنوب آسیا امنیت بیشتر را تجربه می‌كند.
در اختیار داشتن فناوری سلاح هسته‌ای، منطق، قاعده بازی و سازوكارهای مدیریتی و امنیتی خاص خود را دارد.
از زمان دستیابی بشر به سلاح هسته‌ای، جهان امن‌تر نسبت به گذشته بوده است، چراكه دولت‌ها به این صرافت و عقلانیت رسیده‌اند كه با وجود در اختیار داشتن سلاح هسته‌ای، اما امكان استفاده از آن برای تامین امنیت، نزدیك به صفر است، چراكه سلاح هسته‌ای صرفا برای داشتن و نه برای استفاده است.
این شرایط در مورد خاورمیانه نیز مصداق دارد. سلاح هسته‌ای، تندروترین و رادیكال‌ترین دولت‌ها را نیز رام می‌كند. برخلاف تصور رایج، بهره‌مندی قدرت‌های منطقه‌ای خاورمیانه از سلاح هسته‌ای، امنیت منطقه و جهان را بیشتر تامین می‌كند.
این مهم، زمینه ارتقای سطح امنیت و ثبات در منطقه، افزایش حساسیت‌های امنیتی منطقه‌ای، فروكش كردن سطح چالش‌های سیاسی و ایدئولوژیك بین كشورها، تضعیف كانون‌های اجتماعی و فرقه‌ای بنیادگرایی و رادیكالیسم در سطح منطقه و در مقابل ایجاد زمینه‌های ثبات، امنیت و توسعه خواهد شد. خاورمیانه هسته‌ای، نه تنها تهدیدی برای امنیت جهانی نخواهد بود، بلكه به تقویت امنیت و ثبات منطقه و جهان كمك كرده، عقب‌ماندگی سیاسی، اقتصادی و امنیتی خاورمیانه از روندهای جهانی را جبران كرده و زمینه و گذار آن به دوران جدیدی از ثبات و امنیت را فراهم می‌سازد.
انتظار برای خاورمیانه هسته‌ای با توانمندی نظامی چندان طولانی نیست و دیری نخواهد پاییدکه جهان به این درك خواهد رسید خاورمیانه هسته‌ای برای امنیت پایدار جهانی ضروری و فوری است و ایران در این زمینه پیشرو خواهد بود.
کانال عصر ایران در تلگرام
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟