استفاده ایمن از ترکیبات شیمیایی
تاریخ انتشار: ۷ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۲۳۱۰۳
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند، در عین حال استفاده ایمن از برخی مواد شیمیایی و شویندههای خانگی راهکارهایی دارد که دانستنشان به ضرر کسی نیست؛ بهویژه خانمهایی که به تمیزی و برقافتادن زیادیِ همه جای خانه علاقه دارند و ذرهای گردوخاک یا جرم و لکه به شدت اذیتشان میکند و تا کثیفی را از بین نبرند، نمیتوانند راحت بنشینند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فوریتهای ناشی از مسمومیت با مواد شیمیایی خانگی
نخستین قدم؛ استنشاق هوای آزاد
تقریبا در هر خانهای از فرآوردههایی استفاده میشود که حاوی مواد یا ترکیبات شیمیایی خطرناک است. فرآوردههای تمیزکننده شامل تمیزکنندههای اجاق گاز، تمیزکنندههای مجرای فاضلاب، تمیزکنندههای چوب و فلزات، تمیزکنندههای سرویس بهداشتی، تمیزکنندههای کاشی، کف حمام و وان حمام، سفیدکنندهها و مواد مخصوص استخر و حوض آب است. از دیگر ترکیبات شیمیایی که استفاده عمومی دارند، میتوان به فرآوردههای مربوط به وسایل نقلیه اشاره کرد؛ روغن موتور، مواد افزودنی به سوخت خودرو، تمیزکنندههای کاربراتور و انژکتور، ضد یخهای تهویهای، روغن مخصوص استارت و ضدیخ از این دست ترکیبات شیمیایی محسوب میشوند که استفاده صحیح از آنها در پیشگیری از آسیبها و تهدیدهای جدی مواجهه با این مواد موثر است.
بهتر است هنگام شستوشوی حمام و دستشویی از ماسکهای محافظ استفاده کنید، پنجرهها را باز و تهویه را روشن کنید تا جریان هوا برقرار شود. توجه کنید بسیاری از مواد ضدعفونیکننده به راحتی از ماسکهای کاغذی عبور میکنند و میتوانند موجب آسیب ریه شوند. تهویه مناسب محل، روشن کردن هواکش و بازکردن پنجرهها، استفاده نکردن از محلولهای غلیظ و بستن دستمال ضخیم مرطوب برروی دهان و بینی میتواند تا حد زیادی از بروز آلرژیها و پیشگیری ازاین مشکلات کمک کند.
به توصیههای ایمنی روی برچسب محصولات توجه کنید. مثل پوشیدن دستکش و ماسک هنگام استفاده ازمحصولات سوزاننده و استفاده از مواد شوینده شیمیایی ممکن است باعث تشدید بیماریهای قلبی- عروقی و ریوی شود. موادشوینده شیمیایی روی زنان باردار، افراد مسن وکودکان بیشترآسیبرسان است. مطمئن شوید که استفاده، نگهداری و دفع موادشیمیایی، مطابق با دستورالعمل سازنده است. مواد خطرناک باید در مکانی دور ازدسترس بچهها نگهداری شود. در محصولات شیمیایی و پاککنندهها را محکم ببندید، در صورت جابهجا کردن مواد، بقیه ماده را در ظرف اصلی بازگردانید. فرآوردههای حاوی مواد شیمیایی پرخطر را در ظروف ویژه نگهداری کنید، هرگز برچسب روی ظروف موادشیمیایی را برندارید، اگر برچسب روی ظروف دچارپوسیدگی شده مجدداً روی آن بر چسب بزنید.
اگر مسموم شدیم
نخستین و بهترین اقدام برای مسمومان ریوی، خروج سریع فرد از محل سربسته و استفاده از هوای آزاد و قرار گرفتن در معرض جریان هواست، چراکه استنشاق هوای تازه، تنفس را تسهیل میکند و باعث ایجاد آرامش میشود. استفاده از بُخور، بهخصوص بُخور سرد بسیار کارآمد است، خودداری از صحبت کردن، مفید است، ارجاع هرچه سریعتربه پزشک یا تماس با اورژانس ضروری است. انواع مواد شیمیایی میتواند به چشم آسیب برساند، مواد شوینده ورنگبر ازجمله خطرناکترین مواد برای چشم هستند و در صورت تماس با چشم به سرعت قرنیه را زخم کرده و حتی درموارد شدیدتر میتوانند به سوراخ شدن کره چشم منجر شوند. مواد شوینده همچنین میتوانند موجب ایجاد زخمهای شدید در پلک شده و چسبندگیهای کره چشم و پلک را به همراه داشته باشند. آسیب ناشی از این مواد ممکن است آنقدر جدی باشد که بینایی بهطور کامل از بین برود. استفاده ازعینک حفاظتی برای کاهش آسیب چشمها توصیه میشود.
کنجکاوی خطرناک کودکان
کودکان به علت کنجکاوی ممکن است درتماس با این مواد قرار گیرند. بیدقتی و سهلانگاری در استفاده، نگهداری یا جابهجاکردن مواد پاککننده و سفیدکننده کودکان را درمعرض خطر قرار میدهد. مصرف اتفاقی این مواد منجر به التهاب و سوختگی دستگاه گوارش میشود و عمل بلع را با مشکل مواجه میکند. محصولات شیمیایی و شوینده را همیشه درظرف اصلی آن نگهداری کنید. هیچگاه این مواد را در ظروف مواد خوراکی (مانند بطری نوشابه) نگهداری نکنید. این عمل سبب خوردهشدن اشتباهی این مواد توسط کودکان میشود. والدین درصورت مسمومیت خوراکی فرزندان، آنها را وادار به استفراغ نکنند؛ زیرا این کار موجب آسیبدیدگی و سوختگی بیشتر دستگاه گوارش میشود. بلافاصله دهان کودک را شستوشو داده و کودک آب نخورد، چون وقتی ماده شوینده با آب ترکیب میشود، جذب آن سریعتر میشود و وضعیت بدتر میشود. همچنین بهتر است تا رساندن مصدوم به بیمارستان یا مراکزدرمانی با خوراندن شیر عمل رقیقسازی انجام شود.
مخاطرات ناشی از ترکیبات شیمیایی را بشناسیم
مواد و ترکیبات شیمیایی در هر نقطهای پیدا میشوند؛ از این مواد برای تصفیه آب آشامیدنی، افزایش تولید محصولات و نیز برای سادهکردن امور روزمره زندگی استفاده میشود. اما اگر از این مواد بهطور مناسب استفاده نشود یا به صورت صحیح توزیع نشوند، برای سلامت انسان و محیط زیست خطرناک خواهد بود. در جریان تولید، نگهداری، جابهجایی و استفاده یا دفن این مواد ممکن است حادثهای اتفاق بیفتد. اگر مادهای شیمیایی بهطور غیراصولی استفاده شود یا به مقدار خطرناکی در محیط زندگی و کار یا فعالیت پخش شود، سلامت افراد در معرض خطر قرار میگیرد. کارخانجات تولیدکننده مواد شیمیایی یکی از منابع ترکیبات خطرناک هستند، اما در مراکز دیگری هم این مواد وجود دارند؛ ازجمله بیمارستانها، محلهای دفن مواد خطرناک زاید و موارد دیگر.
اقدامات محافظتی و مراقبتی قبل و هنگام وقوع حادثه
بسیاری از سازمانها و جوامع گروهی بهعنوان کمیته برنامهریزی اضطراری دارند که یکی از وظایف آن عبارت از جمعآوری اطلاعات راجع به مواد خطرناک موجود در آن مجموعه و ارایه این اطلاعات به مردم در مواقع لزوم است. علاوه بر این تدوین برنامه اضطراری برای پیشگیری از وقوع حوادث مرتبط با ترکیبات خطرناک و پاسخ و مقابله با این حوادث ازجمله وظایف کمیته است. بخشی از این برنامه شامل روشهای اطلاعرسانی به مردم و اقدامات شهروندان در برابر حادثه است. باید با کمیته برنامهریزی به منظور کسب اطلاعات بیشتر در مورد حوادث مرتبط با مواد خطرناک و اقدامات لازم برای به حداقلرساندن خطرات تماس گرفته شود. ستاد حوادث یا اداره مدیریت بحران اطلاعاتی راجع به کمیته برنامهریزی در اختیار عموم قرار میدهد.
اقدامات لازم هنگام وقوع حادثه
اگر توصیه به ترک محل زندگی یا کار شد، باید بیدرنگ اقدام شود.
اگر توصیه به خروج از محل حادثه شد، باید به نقاط مرتفع و خلاف جهت باد رفت؛ به طور کلی لازم است حداقل ۷۰۰ تا ۸۰۰ متر از محل حادثه دور شد.
نباید بر روی مایعات ریختهشده بر زمین یا مواد جامد چسبیده به زمین یا از داخل گازهای منتشر در هوا راه رفت و با آنها تماس پیدا کرد.
اگر کسی داخل خودرو است، باید سریعا توقف کرده و به دنبال سرپناهی در داخل ساختمانی باشد.
اگر قرار باشد کسی در داخل خودرو بماند، باید فورا پنجرهها و دریچهها را بسته و بخاری و هواکش آن را خاموش کند.
اگر توصیه به ماندن در محل زندگی یا کار شد، اقدامات زیر باید انجام شود:
تمام در و پنجرههای خارجی بسته و قفل شود. دریچهها و درهای داخلی ساختمان نیز تا آنجا که امکان دارد، بسته شود.
سیستم تهویه خاموش شود. در ساختمانهای بزرگ بهتر است سیستم تهویه را روی صددرصد گردش مجدد قرار داد تا از ورود هوای خارجی به درون ساختمان جلوگیری شود. اگر این امکان وجود ندارد، لازم است سیستم تهویه خاموش شود.
باید به اتاقی رفت که قبلا بهعنوان پناهگاه در نظر گرفته شده است؛ این اتاق باید در طبقه فوقانی ساختمان باشد و کمترین دریچه و منفذ را داشته باشد.
باید به کمک نایلون و چسب تمام پنجرهها، درها و دریچهها درزگیری شود.
تمام شکافها و سوراخهای موجود در اتاق سرپناه باید با استفاده از مواد مناسب بسته شود.
با توجه به تعداد تنفس هر فرد در شرایط استراحت، لازم است ۳ مترمربع فضا برای هر نفر در نظر گرفته شود. این فضا مانع از تراکم غیرعادی دی اکسیدکربن به مدت بیش از ۵ ساعت خواهد شد. با این وصف کارشناسان توصیه میکنند تا مردم بیش از ۲ تا ۳ ساعت در پناهگاههای عمومی درزگیریشده باقی نمانند؛ زیرا کارایی آنها با گذشت زمان کاهش پیدا کرده و هوای آلوده بهتدریج وارد میشود؛ بنابراین بعد از گذشت این زمان بهتر است اقدام به ترک محل شود. علاوه بر این بعد از گذشت بحران لازم است پناهگاه هوادهی شود تا از این طریق مانع از تنفس هوای آلوده داخل آن شود.
مخاطرات پنهان محیطهای صنعتی
از استنشاق دودهای سمی تا لباسهای آلوده به مواد شیمیایی
اگر هنگام استفاده از ماده شیمیایی خطر آتشسوزی یا انفجار وجود دارد، باید فورا محل سکونت یا کار را ترک کرد. نباید وقت را صرف تلفنکردن به اداره آتشنشانی یا جمعآوری وسایل کرد. میتوان از بیرون با تلفن همراه یا تلفن همسایه به آتشنشانی زنگزد.
برای دوری از استنشاق دودهای سمی بهتر است در نقطهای مرتفع و دور از محل سکونت یا کار مستقر شد.
اگر کسی با ماده خطرناک خانگی تماس پیدا کرده باشد، باید ظروف حاوی آن ماده را پیدا کرده، اطلاعات لازم در مورد آن را به دست آورده و فورا به اورژانس زنگ بزند. فرد مسموم باید توصیههای کارکنان مرکز فوریتها را به دقت رعایت کند. ممکن است توصیههای موجود روی برچسب بهروز نبوده یا نامناسب باشند. فرد مسموم نباید هیچ ماده خوراکی بخورد مگر آنکه مأموران اورژانس چنین توصیهای را کرده باشند.
اگر استفاده از ترکیبات شیمیایی به مسمومشدن محیط بینجامد، قبل از بازگشت باید سمزدایی را به روشهای زیر انجام دهید. هرگاه مسئولان اعلام کنند که باید به محل زندگی یا کار برگشت، فورا باید پنجرهها و دریچهها را باز و دستگاه تهویه را روشن کرد، تا هوای موجود در محل عوض شود.
اگر کسی با مواد شیمیایی خطرناک تماس پیدا کرد یا در معرض آن قرار گرفت، اقدامات زیر را باید انجام دهد:
توصیههای مسئولان در مورد آلودگیزدایی را با دقت اجرا کند. ممکن است توصیه به گرفتن دوش یا خودداری از تماس با آب یا اجرای روش دیگری شود. هر چه زودتر پیگیر درمان پزشکی علایم غیرمعمول خود باشد.
لباس و کفش آلوده به مواد شیمیایی را در ظرفی قرار داده و محکم درِ آن را ببندد. این وسایل نباید با چیز دیگری تماسداشته باشند. در مورد دفن یا دورانداختن این وسایل پرسوجوکند. به هر کسیکه با او تماس فیزیکی دارد، گوشزد کند ممکن است او هم به ماده سمی آلوده شده باشد.
در مورد نحوه تمیزکردن دستها و وسایل شخصی خود از مقامات مسئول سوال کند.
وجود هر نوع بخار یا ماده شیمیایی ماندگار را باید به مقامات مسئول گزارش کند.
منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: مواد شیمیایی مواد شوینده ترکیبات شیمیایی آلودگی زدایی مشکلات ریوی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۲۳۱۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مرور یک تجاوز شیمیایی
واکنش عراق در حلبچه بیش از آنکه به قوای زمینی این کشور متکی باشد، به نیروی هوایی اتکا داشت. عراق با اطمینان از حمایتهای جهانی، روش دیگری را برای مقابله با ایران برگزید. بمباران وسیع شیمیایی مردم عراق در حلبچه، کشتاری دهشتناک که در نهایت شگفتی، در روزهای نخست پس از حادثه هیچگونه حس هم دردی و عواطف انسانی و تبلیغاتی جهان را برنینگیخت!
به گزارش ایسنا، استراتژی تعقیب متجاوز در جبهه شمالی بر این اساس طراحیشده بود که با پیشروی در شمال سلیمانیه، در منطقه عمومی ماووت، هدفهای پیشبینیشده تحقق یابد، لیکن بروز مشکلاتی در آن منطقه که عمدتاً ناشی از موانع طبیعی بود، طراحان نظامی را به این نتیجه رساند که محور حلبچه را جایگزین محور ماووت کنند.
با توجه به این نکته که تصرف حلبچه خود هدف مستقلی بود، ضمن اینکه گامی بهسوی مرکز استان نیز محسوب میشد؛ بر این اساس، عملیات حلبچه (والفجر ۱۰) با طراحی و فرماندهی سپاه پاسداران، در سه محور و در چهار مرحله (از تاریخ ۱۳۶۶/۱۲/۲۳) اجرا شد.
ابتدا با تلاش طاقتفرسای مهندسی، ارتفاعات سخت گذر، مناسب عبور شد، سپس عملیات آغاز گردید. در این عملیات رزمندگان موفق شدند با استفاده از غفلت دشمن، ارتفاعات مرزی را پست سر گذرانند و شهرهای بیاره، طویله، دوجیله، خرمال و حلبچه را تصرف کنند.
بهاینترتیب مقدمات تصرف سد دربندیخان و نیز انسداد جاده مهم سلیمانیه فراهم آمد. پیشبینی میشد که تصرف این منطقه وسیع، نیروهای احتیاط دور ارتش عراق را از جنوب راهی شمال کند و در این زمین، همچون زمین شلمچه و فاو، آسیب فراوانی به ارتش عراق وارد آید؛ لیکن سرفرماندهی ارتش عراق حاضر نشد برای بازپسگیری منطقه حلبچه، یگانهایی را که در جنوب آماده نگهداشته بود، وارد عملیات کند بلکه برای مقابله با رزمندگان، به سلاحهای کشتارجمعی متوسل شد و صرفاً یگانها و نیروهای منطقهای خود را وارد نبرد کرد که آنها نیز کاری از پیش نبردند.
بهعبارتدیگر، واکنش عراق در حلبچه بیش از آنکه به قوای زمینی این کشور متکی باشد، به نیروی هوایی اتکا داشت. عراق با اطمینان از حمایتهای جهانی، روش دیگری را برای مقابله با ایران برگزید. بمباران وسیع شیمیایی مردم عراق در حلبچه، کشتاری دهشتناک که در نهایت شگفتی، در روزهای نخست پس از حادثه هیچگونه حس هم دردی و عواطف انسانی و تبلیغاتی جهان را برنینگیخت!
در نیم روز ۱۳۶۶/۱۲/۲۶درحالیکه انبوه مردم حلبچه خانه و کاشانه خود را بهقصد ایران ترک میکردند، به دستور حکومت عراق، نیروی هوایی این کشور، مردم منطقه و خصوصاً روستای انب را هدف بمباران شیمیایی قرار داد که براثر آن حدود ۵۰۰۰ نفر کرد عراقی به شهادت رسیدند.
اسدالله احمدی؛ راوی نیروی زمینی سپاه که حدود یک ساعت پس از شروع بمبارانها به این منطقه آمده بود، مشاهدات خود را اینگونه نوشته است:
«بهاتفاق برادر علیرضا ایزدی؛ راوی قرارگاه فتح جهت مشاهده نتیجه بمباران، به منطقه مذکور رفتیم. شهر و جادههای منتهی به آن بمبارانشده و محل اصابت بمبها به قطر ۷، ۸ متر و به عمق حدود ۲ متر، حفرههایی ایجاد کرده بود.
مقدار زیادی البسه و لحاف و تشک و وسایل زندگی روی جاده ریخته بود. در نزدیکی یک خودرو نظامی عراقی که در حال سوختن بود، به جنازه ۴ نفر که ۲ نفرشان زن بودند و یک نفرشان پسر جوان حدود ۱۴، ۱۵ ساله و یک دختربچه ۶، ۷ ساله برخوردیم.
در سال ۱۹۸۸ م (۱۳۶۷ ش) آمریکاییها چشمان خود را بر روی حلبچه بستند زیرا صدام دشمن ایران بود. ولی او الآن دشمن خودشان است و آنها شهر من (حلبچه) را بهانه قرار دادهاند. احساس تلخ، گزنده و ناخوشایندی به ما دست داده است.
یکی از جنازهها متعلق به دختری بود که از سینه به بالای بدنش وجود نداشت. جنازه دیگر مربوط به یک زن، یک پسرک جوان و یک کودک بود که در حاشیه جاده افتاده بودند.
در این حال صدایی حواس بنده را متوجه جنازه نزدیک مان کرد. با دقت، ولی با شک و تردید خمشده و بار دیگر منتظر شنیدن صدایی شدم. بار دیگر صدایی ضعیف به گوشم رسید. متوجه شدم کودک زنده است. درصدد برآمدیم تا بهگونهای به او کمک کنیم. کودک به پهلو افتاده بود.
از موهای خرمایی و بلندش معلوم بود که دختر است، صورتش خونآلود و ترکشی به بینیاش اصابت و کاملاً نوک بینیاش را سوراخ کرده بود. قسمتی از موهای سر و آسفالت زیر سر دخترک خونی بود. کمی دقت کردم دیدم نفس میکشد و یک ترکش نسبتاً بزرگ نیز به ساق پای راستش اصابت کرده بود.
از فاصله ۱۰۰ متری متوجه شدیم که یک خودرو به ما نزدیک میشود. این خودرو ازجمله امکانات از صدها خودروی بهجامانده نیروهای عراقی بود که توسط یکی از برادران لشکر ۸ نجف به سمت ما آورده میشد تا احیاناً به عقب منتقل شود.
با علامت دست ما ایستاد. اتفاقاً آمبولانس بود. به راننده گفتیم احتمالاً بیمارستان شهر حلبچه فعال است. وی پذیرفت تا کودک را به حلبچه برساند. برادر ایزدی یک تشک ابری پیداکرده و به کف ماشین انداخت، سپس دخترک را در کف آمبولانس گذاشتیم، در این حال دخترک چشمش را باز کرد و دچار تهوع شد.
برادر ایزدی با پارچهای صورت او را پاک کرد. دخترک درحالیکه دو دستش را به حالت سپر مقابل سینه و صورت خود گرفته بود؛ با وحشت نگاهی کرد و کلمهای به زبان جاری کرد. با دست به حالت نوازش به وی اشاره کردیم که ناراحت نباشد و نترسد و با زبان نیز همین کلمات را تکرار کردیم.
مقداری زیر سر دخترک را درست کردیم و برادری که ماشین را آورده بود، پشت فرمان نشست و ماشین را به حرکت درآورد. بنده و برادر ایزدی بهاتفاق درحالیکه متأثر بودیم، از کنار جاده از داخل زراعتی که احتمالاً زراعت جو بود بهطرف تپه میرآوه که قرارگاه تاکتیکی نیروی زمینی و لشکر ۸ بود، حرکت کردیم.
دوگانگی در سیاست خارجی آمریکا
در بهار سال ۲۰۰۲ میلادی (۱۳۸۱ هجری شمسی)، درحالیکه واشنگتن برای جنگ با عراق آماده میشد، جورج دبیلو بوش؛ رئیسجمهور وقت آمریکا، آشکارا از عبارت: کسی که مردم خود را بمباران شیمیایی کرده برای صدام استفاده میکند و در واقع بهطور مستقیم به رویداد حلبچه اشاره میکند.
چند ماه بعد نیز یکی از بازماندگان بمباران شیمیایی حلبچه در گفتوگو با روزنامهنگاران درباره سیاست آمریکا گفت:
در سال ۱۹۸۸ م (۱۳۶۷ ش) آمریکاییها چشمان خود را بر روی حلبچه بستند زیرا صدام دشمن ایران بود. ولی او الآن دشمن خودشان است و آنها شهر من (حلبچه) را بهانه قرار دادهاند. احساس تلخ، گزنده و ناخوشایندی به ما دست داده است.
سخنان این شهروند عراقی، دیدگاه درستی بود که در آن زمان ارزش تعمق و بررسی داشت. در اوت ۲۰۰۲ م (مرداد ۱۳۸۱) نیز نیویورکتایمز در یکی از عنوانهای خبریاش نوشت: افسران آمریکایی میگویند بهرغم استفاده عراق از گاز شیمیایی، آمریکا همچنان در جنگ به این کشور کمک میکرد.
این مقاله همچنین با افشای یکی از برنامههای مخفی آمریکا نوشت: آمریکا در حالی در طرحریزیهای حساس به عراق کمک میکرد که نهادهای اطلاعاتی آمریکا میدانستند فرماندهان عراقی در جریان نبردهای سرنوشتساز جنگ ایران و عراق از جنگافزارهای شیمیایی استفاده خواهند کرد.
پاتریک تایلر؛ رئیس دفتر روزنامه تایمز در واشنگتن در این مقاله به گفتههای سرهنگ والتر پاتریک لانگ (از افسران ارشد سابق اطلاعات نظامی از آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا) استناد میکند که بدون افشای جزئیات مسائل دارای طبقهبندی و در توجیه این اقدام گفته است:
جامعه اطلاعاتی آمریکا برای آنکه مطمئن شود عراق در جنگ شکست نخواهد خورد بهجز کمک به این کشور چاره دیگری نداشت.
منابع:
۱-جمعی از نویسندگان، اطلس جنگ ایران و عراق، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران، چاپ چهارم ۱۳۹۹، ص ۹۹
۲-ایزدی، یدالله، روزشمار جنگ ایران و عراق: عملیات والفجر ۱۰ (کتاب پنجاه و چهارم)، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران ۱۳۹۲، صص ۱۹۵، ۱۹۶
۳-هیتلرمن، یوست ار، رابطه زهرآگین؛ آمریکا و عراق و بمباران شیمیایی حلبچه، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس: نشر مرزوبوم، تهران ۱۳۹۲، صص ۳۸۸، ۳۸۹
انتهای پیام