یک مجلس؛ ۳ فراکسیون / دستاوردهای ۴ساله فراکسیونهای سیاسی مجلس چه بود؟
تاریخ انتشار: ۱۱ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۴۰۸۴۸
مجلس دهم در حالی ماه های پایانی فعالیت خود را سپری میکند که در این دوره علاوه بر صحن و کمیسیون های تخصصی، فراکسیون ها هم با هر چه در توان اهداف و سیاست های خود را پی گرفته اند.
به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از خانه ملت، با گذشت بیش از سه سال از عمر مجلس دهم حال تنها 6 ماه تا پایان کار این دوره از مجلس باقی است و در این مدت تشکل های سیاسی- پارلمانی با عمری نزدیک به چهار سال با هر چه در توان تلاش کردند در قالب سه فراکسیون سیاسی بیشترین تاثیرگذاری را بر تصمیمات پارلمان داشته باشند؛ از تاثیرگذاری بر ترکیب هیات رئیسه مجلس و کمیسیون های تخصصی و انتخاب وزرا تا پیگیری طرح ها و لوایح و استفاده از ابزارهای نظارتی.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نگاهی به کارنامه سه سال گذشته تشکل های سیاسی- پارلمانی در مجلس دهم اگرچه گویای آن است که هر سه فراکسیون تلاش های موثری را برای اجرای ایده های تقنینی و نظارتی خود داشته اند اما نمی توان همه تلاش ها و اقدامات فراکسیون ها را به تدوین طرحها و پیگیری لوایح ارسالی دولت محدود دانست چه آنکه همین فراکسیون ها بودند که در جلسات رای اعتماد یا استیضاح وزرا چه در نشست های درون فراکسیونی و چه تصمیم گیری نهایی در صحن علنی مجلس بر آن بودند تا بهترین نتیجه را مطابق سیاست های خود حاصل کنند.
اما اوج تحرکات فراکسیونی در چهار دوره انتخابات هیات رئیسه مجلس نمایان بوده است، آنجا که فراکسیونها با رایزنی در تلاش بودند تا بیشترین کرسیهای دوازده گانه هیات رئیسه را به نام خود ثبت کنند. با این حال فراکسیون ها در تناسبی نسبتا متعادل صندلیهای هیات رئیسه را در اختیار گرفتند، اگرچه صندلی شماره یک هیات رئیسه در هر چهار دوره به کاندیدای مورد حمایت فراکسیون مستقلین یعنی دکتر علی لاریجانی رسید که البته به عنوان یک چهره ملی، فراتر از هر سه فراکسیون، حامیانی از میان همه طیف ها داشت.
انتخابات سالانه هیات رئیسه کمیسیونهای تخصصی مجلس دهم هم البته از دیگر موقعیت ها برای وزن کشی فراکسیونی بود، به طوریکه اگر در یک دوره اکثریت اعضای هیات رئیسه در دست یکی از فراکسیون ها بود اما در سال بعد فراکسیونی دیگر غالب میشد و بیشترین صندلیها را در اختیار میگرفت.
با این تفاسیر، نه با هدف پایش و سنجش عملکرد فراکسیونهای سیاسی که از باب توصیف عملکرد به بررسی اقدامات سه فراکسیون اصلی مجلس میپردازیم.
فراکسیون امید؛ دستاورها و ناکامیها
فراکسیون امید که اکثریت (نه اکثریت مطلق) مجلس دهم را در اختیار دارد در توصیف عملکرد خود علاوه بر برگزاری نشست های مستمر با وزرا و اعضای هیات دولت، بر این باور است که در دیگر حوزه ها اعم از قانونگذاری و نظارت هم عملکرد قابل قبولی داشته است. محمدرضا عارف در گفت وگویی، نشستهای پرشمار را دلیل بر عملکرد مثبت فراکسیون امید دانسته و در تشریح مهم ترین دستاوردهای تقنینی به پیگیری طرح هایی از جمله عفو عمومی، جرم سیاسی، جلوگیری از ازدواج دختران نوجوان و قانون تعیین تکلیف فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان غیرایرانی و همچنین پیگیری مسائل بازداشت شدگان محیط زیستی اشاره کرده است.
اما در کنار دستاوردها شاید بتوان مهم ترین ناکامی فراکسیون امید را موفق نبودن در کسب یک صندلی در هیات رئیسه مجلس به نفع زنان دانست که با وجود تلاش ها و شعارهای مطرح شده در هیچ یک از چهار دوره در این زمینه موفقیتی حاصل نکردند. البته از دست دادن صندلی نایب رئیسی هیات رئیسه مجلس هم در سال پایانی مجلس دهم از دیگر ناکامی های فراکسیون امید بود که نمی توان از آن چشم پوشید.
تعداد کرسیها در هیات رئیسه
تعداد کرسی ریاست کمیسیونها
سال اول
6 صندلی
2 صندلی
سال دوم
4 صندلی
3 صندلی
سال سوم
5 صندلی
4 صندلی
سال چهارم
4 صندلی
4 صندلی
فراکسیون مستقلین و حفظ صندلی شماره یک پارلمان
فراکسیون مستقلین هم اگرچه کمترین تعداد صندلی ها در هیات رئیسه مجلس را در هر چهار دوره داشت اما مهم ترین دستاوردش حفظ صندلی شماره یک پارلمان یعنی جایگاه ریاست مجلس به نفع کاندیدای خود بود. فراکسیون مستقلین را می توان باثبات ترین فراکسیون از نظر گزینه های حاضر در هیات رئیسه مجلس دانست. مهرداد بائوج لاهوتی سخنگوی این فراکسیون اما معتقد است که فراکسیون در انجام وظایف تقنینی و نظارتی هم عملکرد قابل دفاعی داشته است.
او در تشریح وظایف نظارتی فراکسیون مستقلین به خانه ملت می گوید: در راستای انجام وظیفه نظارتی بدون استثنا ما هر هفته جلسه ای را با یکی از وزرا داشتیم که به طور مثال در هفتههای اخیر میزبان آقای آذری جهرمی وزیر ارتباطات برای بررسی مشکل اینترنت و آسیبهای اقتصادی ناشی از آن بودیم.
وی با بیان اینکه پایبندی به رفتار تشکیلاتی از دیگر مشخصههای فراکسیون امید بود به ماجرای استیضاح مسعود کرباسیان وزیر سابق امور اقتصادی و دارایی اشاره می کند و می گوید: فراکسیون در مواردی که نیاز بود مصرانه بر نظر خود ایستادگی می کرد که نمونه آن استیضاح آقای کرباسیان بود. البته فراکسیون در رای اعتمادها هم تحلیل های بسیار منطقی و به شکل درصد بندی داشت که نتایج مثبتی به دنبال داشت.
سخنگوی فراکسیون مستقلین مشارکت در تدوین و تصویب طرح های اقتصادی در مجلس را از دیگر دستاورهای فراکسیون متبوع خود میداند و میافزاید: در برخی طرحهای اقتصادی به ویژه در قانون برنامه و بودجه تلاش شد تا بهترین عملکرد را داشته باشیم. وی همچنین تشکیل وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی را حاصل تلاش بی وقفه فراکسیون مستقلین می داند.
تعداد کرسیها در هیات رئیسه
تعداد کرسی ریاست کمیسیونها
سال اول
3 صندلی
4 صندلی
سال دوم
3 صندلی
5 صندلی
سال سوم
3 صندلی
4 صندلی
سال چهارم
3 صندلی
4 صندلی
فراکسیون ولایی و برداشتن گامهایی بطئی اما باثبات
و اما فراکسیون اصولگرایان ولایی؛ این فراکسیون هم که تقریبا یک سال بعد از شروع به کار مجلس دهم با انتزاع از فراکسیون ولایت اعلام موجودیت کرد اگرچه بطئی و در سکوت اما فعالیت خود را به صورت کاملا تاثیرگذار دنبال میکرد به طوریکه در هر دوره از انتخابات هیات رئیسه مجلس در حفظ بیشترین کرسیهای هیات رئیسه پیشتاز بود, اعضای این فراکسیون در انتخابات هیات رئیسه کمیسوین ها هم بیشترین کرسی ها را در اختیار گرفتند.
فراکسیون ولایی اگرچه به گفته سیدعلی ادیانی راد نقش خوب و قابل قبولی در انجام وظایف تقنینی و نظارتی داشته اما مهمترین اقدام در بعد نظارت را طراحی طرح سوال از رئیسجمهور میداند که منجر به حضور رئیس جمهور در صحن برای پاسخگویی به محورهای پنج گانه سوالات نمایندگان شد. او البته معتقد است این فراکسیون در انجام وظیفه نظارتی در قالب سؤال، استیضاح و تذکر و تحقیق و تفحص هم ورود قابل دفاعی داشته است.
ادیانی راد همچنین معتقد است فراکسیون متبوعش در بعد تقنینی در برنامه ششم توسعه کشور خوب عمل کرده است، با این حال اما برخی اعضای فراکسیون در مواردی گلایه هایی از ضعف در انسجام عملکردی فراکسیون داشته اند.
تعداد کرسیها در هیات رئیسه
تعداد کرسی ریاست در کمیسیونها
سال اول
3 صندلی
7 صندلی
سال دوم
5 صندلی
5 صندلی
سال سوم
4 صندلی
5 صندلی
سال چهارم
5 صندلی
5 صندلی
با وجود تلاشهای سه فراکسیون مستقلین، ولایی و امید شاید مهم ترین نقد به عملکرد این تشکل های سیاسی را بتوان عدم انسجام در تصمیمات جمعی عنوان کرد به طوریکه در مواردی همچون انتخابات هیات رئیسه یا استیضاح و رای اعتماد به وزرا بعد از برگزاری نشست های متعدد اما در نهایت تصمیم گیری ها به صورت انفرادی و غیرتشکلاتی گرفته میشد و این در حالی است که فلسفه فراکسیونها رفتار تشکیلاتی است که باید دارای اصول و قواعد خاصی باشند نه تصمیم بر اساس دریافت ها و تحلیل های شخصی.
با این همه فعالیت سه فراکسیون امید، مستقلین و ولایی را باید نمونه ای از نشاط سیاسی در دوره دهم مجلس دانست. دوره ای که به تعبیر رئیس مجلس، همه سلایق سیاسی فرصت اظهارنظر و تصمیم سازی در خانه ملت را داشتند و همین امر این دوره مجلس را تبدیل به دوره ای متکثر با حضور همه تفکرات سیاسی کرده بود./
پایان پیام/50منبع: شبستان
کلیدواژه: مسجد مسجد مسجد انتخابات مجلس انتخابات مسجد مسجد انتخابات طرح ملی فهما نماز جمعه نمایندگان مجلس مجلس شورای اسلامی مجلس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۴۰۸۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازی جدید قالیباف برای حفظ صندلی ریاست /تندروها شمشیر را از رو بسته اند /وعده های عجیب کاندیداهای ریاست مجلس
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، روزنامه هم میهن در گزارشی نوشت:
انتخابات دوره دوم مجلس برای تکمیل نمایندگان دوره دوازدهم، آخر همین هفته برگزار می شود. در همین روزهای گذر از انتخابات ۱۱ اسفند تا دوره دوم، گمانه های مختلفی درباره هیئترئیسه و رئیس مجلس جدید و چیدمان مجلسی که از ۷ خرداد قرار است فعالیت خود را آغاز کند، مطرح شده است و در بسیاری از این گمانه ها به متزلزل بودن جایگاه محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس اشاره میشود.
با توجه به اینکه موقعیت قالیباف در انتخابات اخیر نسبت به انتخابات مجلس یازدهم تضعیف شده و از جایگاه اول دوره قبل به جایگاه چهارم سقوط کرده است و بنابر اطلاعات از ورودیهای مجلس پیش رو که رویارویی با مجلس تندروتر را ترسیم میکند؛ احتمالاً او باید وارد بازی جدیدی شود و برای حفظ موقعیت بر سر میز مذاکره بنشیند و به سهمخواهیها پاسخ داده و امتیازاتی دهد تا بتواند صندلی ریاست را در مجلس دوازدهم هم حفظ کند.
شاید با توجه به اینکه مجلس قبل هم مجلسی اصولگرا و از نوع تندرو بوده است؛ این تصور پیش آید که او یکبار این راه را رفته و موفق هم بوده است اما کار او اینبار بسیار دشوارتر است چراکه تندروهایی پشت این میز نشستهاند که از زمان انتخابات و حتی پس از مشخص شدن نتیجه انتخابات تاکنون به او تاختهاند. یکی در سخنانش از این سخن میگوید که «اگر رئیس شوم» این کار را میکردم یا آن کار را نمیکردم (مجتبی ذوالنور، ۳ اردیبهشت ۱۴۰۳) و آن یکی از آنچه باید هیئترئیسه انجام بدهد و توجه به خانه و ماشین و دفتر نمایندگان از سوی هر که در این موقعیت قرار میگیرد، میگوید(حمید رسایی، ۸ اردیبهشت ۱۴۰۳).
صندلیهای سبز بهارستان این بار میزبان تندروهای اصولگرایی است که حتی برای رسیدن به هیئترئیسه مجلس (به گفته برخی نمایندگان) از تخریب یکدیگر هم ابایی ندارند. صداوسیما نیز در هیزم این آتش دمید و در یکی از مصاحبههایش با منتخب دوره دوازدهم مجلس مجوز بردن اسم محمدباقر قالیباف، نماینده تهران و رئیس کنونی مجلس را صادر کرد. این مجوز باعث شد که شکاف و اختلافات اصولگرایان بیش از پیش از پرده برون اُفتد و خودنمایی کند.
در انتخابات اسفندماه شورای ائتلاف نیروهای انقلاب (شانا) که قرار است پشتوانه موقعیتی محمدباقر قالیباف در مجلس دوازدهم هم باشد، با جبهه پایداری دست به ائتلاف زد؛ ائتلافی که از جهت همسو بودن جبهه پایداری با دو لیست مهم مقابل لیست ائتلافی یعنی «صبح ایران» و «امنا» در ابعاد مختلف قرار گرفتند در یک سنگر این پیش بینی را ایجاد می کند که جبهه پایداری مؤتلف با شانا اگر در مجلس بعدی بخواهد همسویی با جریانی را در پیش بگیرد، بعید است با نمایندگان راهیافته از لیست امنا و صبح ایران به ائتلاف و همراهی نرسد.
مسلما این شرایط قطعاً به نفع قالیباف نخواهد بود و این امر هم موجب شده که این تصور ایجاد شود که قالیباف از همین حالا و در مجلس کنونی علاوه بر همراهی جریان تندروی موجود، سیگنالهای مثبتی را به تندروها در مجلس بعدی ارسال کند تا بتواند موقعیت فعلیاش را در دور بعدی هم حفظ کند؛ از جمله اینکه برخی حتی احتمال بازگشت طرحهایی مانند طرح صیانت به دستور کار مجلس در روزهای پایانی را در همین مسیر عنوان کردهاند.
مجلس دوازدهم و منتهیالیه اصولگرایی۳۲ کاندیدای انتخابات در تهران و ۵۸ کاندیدا در سطح کشور باید ۲۱ اردیبهشت برای رسیدن به بهارستان به کارزار دومین مرحله انتخابات قدم بگذارند و قطعاً نتایج این ۴۵ کرسی نیز بر وزنه هر یک از جریانهای موجود در مجلس اصولگرای بعدی مهم است. البته افرادی که با وجود نظارت استصوابی و ردصلاحیتهای بیسابقه (از نظر دلایل مطرحشده) و عدم مشارکت حداکثری به مجلس راه یافتند، اکثراً از یک طیف بزرگ و در زبان سیاسی ما اصولگرا هستند و البته با این چیدمان فعلی نمایندگان مجلس دوازدهم در این طیف، جمعیت بیشترش از منتهیالیه اصولگرایی یعنی تندروترین تشکلها هستند که برای تثبیت قدرت خود در مجلس آینده و حذف رقیبان یا گرفتن امتیاز از جمله در هیئت رئیسه مجلس بعدی دست به کار شدند و از همان ابتدا دست به تخریب یکدیگر بهویژه قالیباف زدند؛ که در نمونهی مشابه میتوان به بحث تلاش برای اقامت فرزندش در کانادا اشاره کرد.
در همین مسیر بسیاری به این رویکرد و تندرویها هشدار دادند، مثلاً اینکه جلال رشیدیکوچی، نماینده دوره یازدهم، مجلس آینده را مجلس تندرویها و تندروها پیشبینی کرده و معتقد است: «این جریان برای بقای خود احتیاج به دوقطبی کردن جامعه دارد و به این سمت میرود؛ پس تندتر عمل میکند.» بسیاری از تحلیلگران هم ورود آنها به مجلس را تامین خواسته اقلیت و نه همه مردم عنوان کردهاند که حتی قرار نیست این بار به افرادی که حول قالیباف حضور دارند، نقشی در تصمیمگیریها بدهند.
با این تصویر رسیدن قالیباف به ریاست مجلس حتی اگر بخش عمدهای از لیست ائتلافی شانا و پایداری در دور دوم هم رای بیاورند، کاری دشواری به نظر میرسد؛ رقابتی که با پایان دوره اول انتخابات شروع شد و به مرور شاهد تحرکاتی در این زمینه از سوی رایآورندگان هستیم.
رقابت بر سر رای نمایندگان شهرستاناز آنجا که رای نمایندگان شهرستان سرنوشت ریاست مجلس را تعیین میکند، شعارها و اقدامات همه برای جلب این آراست. منتخبی مانند حمید رسایی؛ «لزوم دادن خانه و خودرو توسط هیئت رئیسه مجلس» را مطرح میکند، درحالیکه در تمام ادوار نمایندگان از این امکانات بهره بردهاند. تحلیلها حاکی از آن است که این افراد سعی میکنند از امکانات مجلس و عدم آگاهی نمایندگان رای اولی شهرستانها برای رسیدن به ریاست تبلیغ کنند.
یا مجتبی ذوالنوری، نایبرئیس مجلس فعلی در سخنانش در تریبون مجلس اعلام میکند: «در حوزه کارکنان؛ اگر رئیس مجلس بنده شدم، از بیرون به صورت اتوبوسی و قطاری جمعیتی که هیچ آشنایی با مجلس ندارند آوردم و بر قله مسئولیتهای مجلس مستقر کردم، کارمندی که ۲۰ یا ۳۰ سال در انتظار این است که به قله برسد و بتواند تجربه چنددهساله خود را در خدمتگذاری بیشتر مصروف کند باید ارزش افزوده عمر خود را در اختیار یک نیروی بیرونی که با منجنیق بر نوک قله پرتاب شده، بگذارد.
آیا این کارمند انگیزه کاری و همیّت قسمتی در تحول مجلس را دارد؟ در حوزه نمایندگان مجلس؛ امروز در اثر تغییرات سالیان و تحولات آییننامه، شرایطی فراهم شده که مجلس نهتنها نمایندهمحور نیست بلکه هیئترئیسهمحور هم نیست و رئیسمحور است. مجلسی میتواند کارآمد باشد که همه نمایندگان در آن تأثیر و سهم داشته باشند.»
در این میان قالیباف هم دست روی دست نگذاشته که با تخریب، صندلی ریاست را از دست او دربیاورند. او همایش «آشنایی با روند حضور در مجلس و وظایف نمایندگی» را تقریباً یک ماه زودتر از موعد مقرر در این دوره برگزار کرد؛ آنهم در یکی از هتلهای معروف تهران. برخی این اقدام او را نمکگیر کردن نمایندگان شهرستان دانستند برای گرفتن رای اما قالیباف با این همایش با یک تیر دو نشان زد؛ اول اینکه نمایندگان وقتی با حقوق خود آشنا باشند، کمتر به وعده دادن امکاناتی که معمول آن در همه ادوار اجرایی شده توجه میکنند و در دام این تبلیغات گرفتار نمیشوند. از سوی دیگر بنا بر تحلیلها شاید میزبانی قالیباف را بیجواب نگذارند. این حرکت قالیباف دقیقاً در زمانی انجام شد که بسیاری نحوه برگزاریاش را تبلیغاتی دانستند.
ادعای رایزنی قالیباف برای ریاست مجلسیادداشتی در فضای تلگرام طی روزهای اخیر به قلم کامران غضنفری، کاندیدای مجلس دوازدهم منتشر شد و غضنفری در این یادداشت جلسهای که در مجلس داشته را تشریح کرده و ادعای رایزنی قالیباف برای رسیدن به ریاست مجلس دوازدهم را مطرح کرده است.
او که نظرش درباره ریاست قالیباف در مجلس دوازدهم این است که قالیباف باید اول برادری خود را ثابت کند، در این یادداشت مینویسد: «در هنگام صرف ناهار نیز موضوع خودرو را مطرح کردند. پرسیدم مانند قضیه دوره قبل؟ گفتند نه، این بار نمایندگان را یکییکی یا چند تا چند تا به خودروسازهای داخلی معرفی میکنیم تا خودرو دریافت کنند. بحث اعطای وامهای چندصدمیلیونی نیز مطرح شد.»
او موضوع خودروها که حمید رسایی مطرح کرده را به قالیباف نسبت داده و تاکید میکند: «برداشت بنده از جلسه مذکور آن بود که با دادن وعده قرار گرفتن در کمیسیون مورد نظر، دادن وعده خودرو، وام و... قرار است نظر نمایندگان منتخب را نسبت به ریاست جناب قالیباف، جلب کنند. البته از یک ماه قبل نیز بنده از دوستان متعددی اخبار مشابهی را دریافت کرده بودم که با منتخبان شهرستانها تماس گرفته میشود و آنها را به مجلس دعوت میکنند و با دادن وعدههای مشابه، از آنان خواسته میشود که به ریاست ایشان رای بدهند. این شیوه نادرستی است که از نمایندهای خواسته شود تا در ازای وعدهها و امتیازاتی، به فرد خاصی رای بدهد. در واقع، چنین نمایندهای دیگر از خود استقلال نظر نخواهد داشت. این کار به نوعی توهین به نمایندگان محسوب میشود و اکثر نمایندگان با چنین شیوههایی مخالف هستند.»
او حتی ایراداتی از جمله نپرداختن به لایحه صیانت در دوره یازدهم مجلس را هم به عملکرد هیئترئیسه نسبت داد تا باز از پشت پردهها و رویکردها و رایزنیها خبر به میان آید.
البته که قالیباف از روی ضرورت و در مسیرِ دادن امتیازات کمتر به جریان مقابلش در مجلس و نشان دادن چهرهاش بهعنوان یک چهره موجه برای ریاست مجلس، ایراداتی که به عملکرد او در مجلس یازدهم وارد شده را به نحوی پاسخ میدهد و از عملکرد خود به عنوان رئیس مجلس دفاع کرده و ادعای جدیدی را مطرح میکند و از تغییر مجلس سنتی به یک مجلس نوین خبر میدهد.
او مژده میدهد که در چند روز آینده از اقدامی که در ۱۱۷ سال سابقه قانونگذاری کشور مشابه آن را نداشتهایم، رونمایی میکنند. چنانچه این رونمایی بیسابقه را میتوان در راستای روشنگری و البته افزایش قدرت چانهزنی او در برابر طیف مقابل و البته حفظ موقعیتش در پسِ تخریبها در فضای رسانهای و در محافل اصولگرایی قلمداد کرد.
قالیباف و همسویی با تندروها در مجلس یازدهمقالیباف برای ترسیم تصویری مناسب با انتخابات مجلس دوازدهم و مجلسی پیشرو، طی ماههای منتهی به انتخابات مجلس یازدهم در برهههای مختلف به تندروهای مجلس چراغ سبز نشان داد. این امر هم موجب شد که مجلس یازدهم رکورددار اصل هشتادوپنجی کردن لوایح و طرحهایی شود که با زندگی روزمره مردم گره خورده است.
او با همراهی در این زمینه و سکوت در برابر انتقادات به نظر میرسد که سیگنالهای مثبت به تندروها را در مجلس فعلی داده است، تا بتوانند در راستای تامین خواسته حامیانشان از فرصت بهره برده و فشار اعتراضات به آنها را بکاهد. حالا هم که طرح صیانت و احتمال نهایی شدن لایحه حجاب و عفاف در همین روزهای پایانی مجلس یازدهم مطرح است.
بر همین اساس به نظر میرسد، قالیباف در بازههای زمانی مختلف با مطالبات عدهای تندرو و خاص همراهی کرده است اما در نهایت او با توجه به طیف فعلی حامیانش و البته نوع برخورد و نگاهی که در این ۴ سال در مجلس از خود نشان داد، در منتهیالیه تندروی جبهه اصولگرایی قرار نگرفته و این موضوع هم موجب شد که در این گردونه ادوار مختلف انتخابات با ردصلاحیت گسترده، او چهرهای میانهروتر تلقی شود و شاید به همین دلیل است که او برخلاف دور قبل که نفر اول تهران بود، اینبار در رتبه چهارم نمایندگان منتخب تهران قرار گیرد و رسیدن به صندلی ریاست برایش دشوارتر شود.
البته تجربه سیاسی نشان میدهد رئیس مجلس الزاماً نفر اول شهر تهران یا حوزه انتخابیه یک نماینده نیست؛ چنانچه علی لاریجانی نیز دومین منتخب قم بود اما توانست مجدد ریاست مجلس را از آنِ خود کند. این نقطه قوتی است برای قالیباف اما شرایط لاریجانی با قالیباف بسیار متفاوت است. قالیباف باید آرای خود را از چنگ سوپرتندروها دربیاورد و رسیدن به این نتیجه تا به امروز برای قالیباف با اما و اگرهای بسیاری روبهرو است.
جلال محمودزاده، نماینده مهاباد و رئیس فراکسیون نمایندگان اهل سنت مجلس نیز معتقد است که قالیباف در مجلس دوازدهم مجبور است راهی بس دشوار را برای رسیدن به ریاست مجلس طی کند. او در تشریح راه ناهموار قالیباف میگوید: «دولت احساس میکند برای ریاست مجلس رقبایی وجود دارند و مانند مجلس قبل نیست. در حال حاضر ۵ نفر از منتخبین بهصورت مستقیم برای ریاست مجلس اعلام آمادگی کردهاند؛ بنابراین شرایط مجلس دوازدهم مانند مجلس قبل نیست که قالیباف تنها کاندیدای ریاست مجلس باشد.»
او از اختلافات بهوجودآمده نیز نگذشته و در این مورد تاکید میکند: «از میان داوطلبین ریاست مجلس، چهرههایی حضور دارند که از قالیباف بیشتر به دولت نزدیک هستند. به همین دلیل یکی از دلایل علنی کردن اختلافات دولت و مجلس همین نکته است.»
درست است که قالیباف حامیانی داشته و به پشتوانه آن پا به میدان انتخابات مجلس گذاشت اما حمایت آنها برای رسیدن به ریاست دوره دوازدهم مجلس کافی به نظر نمیرسد.
احتمالاً میانهروها و طیف اقلیت سیاسی مجلس در رقابتی که اگر بین گزینه تندروها و طیف قالیباف شکل بگیرد، دست به همراهی با او خواهند زد اما قالیباف برای رسیدن به ریاست، نیاز به آرای بیشتری دارد و اگر ضرورتی از بیرون بر حضور قالیباف بر ریاست مجلس به میان نیاید، قالیباف چارهای جز جذب رای جبهه پایداری و طیفهای همسو با آن (جریان «امنا» و «صبح ایران») ندارد که آن هم بدون امتیازدهی صورت نمیگیرد و حالا با توجه به شواهد و قرائن مطرحشده به نظر میرسد مذاکرات آغاز شده و اگر قالیباف با همین روند خواهان دستیابی به صندلی ریاست مجلس باشد، با توجه به اینکه در سابقه سیاسی او بالا و پایین و حرکت در طیفهای مختلف اصولگرایی دیده شده است؛ احتمالاً با چهره جدیدی از قالیباف روبهرو خواهیم بود؛ چهرهای که برآمده از همراهی بیش از پیش با تندروهاست.
۲۷۲۱۸
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902933