به نقل از «ایرنا»

چند پرسش از جامعه صنفی تهیه کنندگان سینما

تاریخ انتشار: ۱۲ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۵۲۱۶۶

انتشار تصویری از واژگون کردن یه کودک کار در سطل آشغال موجب جریحه‌دار شدن احساسات مردمی شد و هرکسی با انتشار این تصویر آن را تقبیح کرد و از کودکان کار گفت.

اهالی سینما هم در این راه پیشتاز بودند و در صفحات خود به این موضوع پرداختند. اما جالب آنکه همین افراد اخیرا در جشنی که با توجه به محل برگزاری و عکس‌های منتشر شده از آن مشخص است که در فضایی گرانقیمت برپا شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تقدیر از تهیه کنندگان قطعاً اقدام قابل تقدیری است اما پرسش اصلی آنکه آیا نمی‌شد جامعه صنفی تهیه کنندگان سینما بجای برپایی جشنی با این هزینه گزاف، بودجه این مراسم را صرف تهیه کنندگان قدیمی سینما کنند؟

در جایی که این روزها مشکلات متعددی از تهیه کنندگان قدیمی سینما به گوش می‌رسد برگزاری جشنی با هزینه چند صد میلیون تومان چه دردی را از سینمای ایران دوا می‌کند. برپایی این جشن در شرایطی که وضعیت اقتصادی مردم به دلیل تحریم‌های ظالمانه دشوار است نتیجه‌ای جز افزایش فاصله بین اهالی سینما و مردم را ندارد.

با این تفاسیر، این پرسش‌ها در ذهن متبادر می شود که هزینه این جشن که از سوی جامعه صنفی نمایش فیلم تدارک دیده شده از چه طریقی تهیه و چه شخص یا اشخاصی این هزینه چند صد میلیون تومانی را برای یک میهمانی یک شبه فراهم کردند؟

صرف هزینه‌های یاد شده در حالی است که سیدضیاء هاشمی از اعضای جامعه صنفی تهیه کنندگان سینما در این مراسم اظهار کرده که امروزه بسیاری معتقدند تا سرمایه نباشد امکان خلق هنر نیست اما به شخصه معتقدم باید سرمایه در خدمت هنر قرار گیرد نه کسی که اصالت آن را زیر سوال ببرد و برای هنرمند تعیین تکلیف کند.

بنابراین بهتر است تلاش کنیم سرمایه را در خدمت فرهنگ و هنر قرار دهیم و از ورود سرمایه افرادی که فرهنگ و هنر را تفرجگاه خود قرار می‌دهند پرهیز کنیم.

حال اینکه بودجه صرف شده در این مراسم نیز در خدمت فرهنگ و هنر بوده پرسشی است که باید از مسوولان جامعه صنفی تهیه کنندگان سینما پرسیده شود.

پرسش دیگر آنکه دلیل در نظر گرفتن تندیس ابوریحان بیرونی برای تقدیرشوندگان در این مراسم به چه منطقی بوده است؟ آیا ابوریحان بیرونی به عنوان یکی از دانشمندان ایرانی ارتباط و فصل مشترکی با سینما داشته که در تاریخ نیامده است؟

تقدیر از زینب تقوایی تهیه کننده فیلم سمفونی نهم از دیگر شگفتی‌های این جشن بود و با توجه به انتقادهای زیاد از حضور این فرد در قامت تهیه کننده سینما و عدم پاسخی شفاف درباره چگونگی صدور کارت تهیه کنندگی وی همچنان جای سوال است.

 در جایی که وجاهت صدور مجوز تهیه کنندگی فردی زیر سوال است تقدیر از وی حتما شائبه برانگیز خواهد بود. آیا تقوایی از سرمایه گذاران سینماست یا بیش از ۱۰ فیلم را در قالب مدیرتولید به سرانجام رسانده است؟ اساس حضور افراد به عنوان تهیه کننده چیست و آیا بین افراد و تعیین شرایط برای صدور کارت تهیه کنندگی، قانون و آیین نامه ملاک و معیار نیست؟

البته این تنها شگفتی فهرست تقدیرشوندگان این جشن نیست که انتخاب سینماگران فعال زن در جایی که افراد دیگری نیز حضور دارند جای پرسش دارد.

از همه مهمتر، چرا این جشن چند صد میلیونی را در محلی ساده‌تر برگزار نکردید؟ در جایی که صحبت از نزدیکی طیف‌های مختلف تهیه کنندگی است آیا نمی‌شد این جشن را در خانه سینما و با شرایط ساده برگزار کرد؟

آیا حضور یک اسپانسر که با توجه به حساسیت‌های تهیه کنندگان در بخش سرمایه گذاری نیازمند شفاف سازی است، تنها دلیل برگزاری جشنی چند صد میلیون تومانی شد؟

و اما کلام آخر آنکه افکار عمومی در انتظار شفاف سازی تهیه کنندگان است و به نظر می‌رسد ارائه شفاف اطلاعات از فعالیت‌های انجام شده از سوی جامعه صنفی تهیه کنندگان سینما و انتشار هزینه کردها و هزینه محل اقامت و تامین این هزینه‌ها از سوی منابع مالی مختلف می‌تواند مسیر روشن‌تری را در اختیار افکار عمومی قرار دهد.

برچسب‌ها انجمن تهیه کنندگان مستند سینمای ایران سینما تهیه کننده

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سینما تهیه کننده سینما تهیه کننده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۵۲۱۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«همسایه شما، زهره» بیانگر بی‌مهری جامعه/ درخشنده دردی لاعلاج ساخته است

فیلم سینمایی «همسایه شما، زهره» به کارگردانی علی درخشنده از چهارشنبه پنجم اردیبهشت ماه در سینماهای گروه «هنروتجربه» اکران شد. از این رو به گفت‌وگو با مهسان فراست منتقد و کارشناس سینما و تئاتر درباره این فیلم پرداخته‌ایم.

مهسان فراست منتقد و کارشناس سینما درباره فیلم سینمایی همسایه شما، زهره گفت: همسایه شما، زهره فیلمی است که درد دارد اما علاج ندارد. در بطن جامعه آدم‌های دردمند چاره ای جز سکوت یا مرگ ندارند. در این فیلم زهره زنی با درد مشترک جامعه امروزی تلاش دارد حرف بزند، سکوتش را بشکند و صدایش را فریاد بزند، ولی متاسفانه در جامعه ما این صدا را خفه می‌‌کنند.

وی ادامه داد: فیلم همسایه شما زهره، تلاش دارد بیانگر بی مهری‌های جامعه ای باشد ‌که هیچ کس از حال دیگری خبر ندارد، حتی در جامعه کوچکی مانند خانواده. در خانواده آنقدر بی عاطفی افراد موج می‌زند و کسی صدای تنهایی مادر را نمی‌شنود که زهره مجبور می‌شود انتقام بگیرد.

این منتقد افزود: درخشنده به درستی درد امروز را می‌فهمد و در این فیلم به روانکاوی و آسیب های جامعه اجتماعی ایران می‌پردازد که بیشتر افراد در زمان طفولیت گریبان گیر آن می‌شوند و در بزرگسالی آثار این افسار گسیختگی بیشتر گریبان گیر آن‌ها می‌شود.

فراست بیان کرد: زیبایی داستان دلنوشته‌ها و به نوعی اعترافات زهره است که به زیبایی داستان اضافه کرده است و تماشاگر با نوشته‌های زهره دوست دارد ادامه داستان را ببیند. همچنین بازی خانم رویا افشار نشان از چیره دستی ۴۰سال هنرمند بودن را به رخ می‌کشد. 

وی در پایان صحبت‌هایش گفت: این فیلم سینمایی در آخر این حرف را می‌زند که آدم‌های جامعه ما درد دارند، از بی کسی، بی‌مهری غم دارند اما در تنهایی خود گیر می‌کنند؛ آدما وسط غم و تنهایی و غصه‌هایشان می‌میرند و شاید ظاهراً همه چیز خوب باشد اما روح در بدن جان می‌دهد و انسان فکر می‌کند دیگر توان ادامه دادن ندارد و نفس کم آورده است. در آخر می‌‌گویم آدم‌ها را در ناراحتی و در تنهایی رها نکنید چون آن زمان آدم زنده است اما واقعاً می‌میرد.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر