خسرویار: به شیخ سلمان گفتم از فوتبال دختران ایران حمایت کند
تاریخ انتشار: ۱۳ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۵۶۸۲۶
«کتایون خسرویار» سرمربی تیم فوتبال دختران زیر ۱۹ ایران بود که پس از عدم صعود در مسابقات مقدماتی جام جهانی در آسیا برای برعهده گرفتن سرمربیگری تیم های فوتبال رین‌اف‌سی به آمریکا رفت.
وی امسال در جمع نامزدهای بهترین مربی سال آسیا قرار گرفت اما در مراسم انتخاب برترین‌های سال آسیا که ۱۱ آذر ماه در هنگ کنگ برگزار شد، موفق به کسب این عنوان نشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«آساکو تاکاکورا» مربی ژاپنی برای هفتمین بار جایزه بهترین مربی زن سال را به دست آورد.
«کتایون خسرویار» در گفت و گو با ایرنا در خصوص مراسم برترین‌های سال آسیا و برنامه‌های پیش روی خود سخن گفت.
در متن زیر مشروح گفت و گو با وی را می‌خوانیم:
راهیابی شما به جمع سرمربیان برتر آسیا یک گام مهم و موفقیت‌آمیز در فوتبال زنان ایران است و خودتان فکر می‌کردید که به اینجا برسید؟
همواره تلاش کرده‌ام تا در بهترین جایگاه چه در سطح آسیا و نیز دنیا قرار بگیرم. در این مسیر بدنبال افزایش اطلاعات و تاکتیک‌های جدید نه تنها در فوتبال بلکه در دیگر بخش‌های زندگی خود بودم. می‌دانستم که می‌توانم با تیم فوتبال دختران به آرزوهایم دست یابم.
در دیدار با «مهدی تاج» و «علیرضا بیرانوند» در مراسم دیشب چه مسایلی میان شما و رییس فدراسیون فوتبال ایران مطرح شد و در خصوص سرمربیگری تیم فوتبال دختران هم صحبت کردید؟
در دیدار با آنان تنها از روند پیشرفت فوتبال دختران حرف زدیم. هر چند پیش از آنکه از ایران به آمریکا بروم، برنامه‌های خود را به فدراسیون دادم تا در مدت ۲ سال تحصیلاتم را تکمیل کنم و فوتبال را در آمریکا ادامه دهم و قوی‌تر به ایران برگردم. در مدتی که سرمربی تیم فوتبال جوانان بودم، تاج همواره در اردوهای آنان حاضر می‌شد و نکته‌هایی که برای بهبود وضعیت بازیکنان لازم بود، عنوان می‌کرد. رییس فدراسیون فوتبال در بهبود تکنیک‌های بازیکنان کمک بسیاری کرد. بیرانوند نیز با حضور بر سر تمرین‌ها، نکته‌های مهمی را به دروازه‌بان‌ها آموزش می‌داد.
«آساکو تاکاکورا» برای هفتمین بار به عنوان برترین سرمربی آسیا انتخاب شد. آیا شناختی از وی دارید با وی صحبت کردید؟
چندین سال است که تاکاکورا به عنوان یکی از سرمربیان برتر آسیا انتخاب می‌شود. بارها با او در جلسه‌های مختلف در کنفدراسیون آسیا ملاقات داشتم و از من حمایت کرد. ژاپن از خیلی نظرها به ویژه در فوتبال پایه عالی است. اگر با وجود این تحریم‌ها تاکاکورا با اطلاعات بالای خود به ایران که تازه فوتبال خود را در بخش زنان شروع کرده است، بیاید، به روند رشد فوتبال ایران کمک می‌کند و دختران ایران به موفقیت‌های بیشماری دست می‌یابند.
در دیدار با «شیخ سلمان» رییس کنفدراسیون فوتبال آسیا درباره چه مسایلی صحبت کردید؟
به وی گفتم که باید به فوتبال زنان ایران بیشتر توجه کند زیرا دختران ایران در آینده در آسیا از جایگاه قوی برخوردار می‌شوند. او نیز این حرف را تایید کرد و از صعود نکردن تیم دختران به مرحله بعدی مسابقات قهرمانی آسیا، ابراز تاسف کرد.
برنامه شما بعد از اتمام تحصیل در آمریکا چیست و آیا قصد بازگشت به تیم ملی را دارید؟
یکی از مهم‌ترین دلایل آمدنم به آمریکا، قوی شدن در فوتبال و یادگیری تاکتیک های جدید بود تا به ایران بازگردم و آن را در تیم دختران ایران پیاده کنم.
تیم‌های رین‌اف‌سی در آمریکا در چه سطحی هستند و شما در این مدت چه کارهایی در این کشور انجام دادید؟
باشگاه رین‌اف‌سی بالاترین لیگ فوتبال آمریکا برای رده‌های سنی زیر ۱۹ و ۱۸ سال است. تیم من بین ۲۰ تیم برتر آمریکا قرار دارد. چهار بار درهفته تمرین می‌کنیم و در پایان هفته به شهرهای مختلف آمریکا برای مسابقات می‌رویم. در این مدت که سرمربیگری این تیم را برعهده داشتم، تاکتیک‌های حفظ توپ و بدن سازی را با آنان تمرین کردم و توانستیم بهترین تیم‌های آمریکایی را با نتایج ۴ بر صفر یا ۶ بر صفر ببریم.
برچسب‌ها کتایون خسرویار سرمربی تیم فوتبال دختران زیر ۱۹ سال فوتبال زنانمنبع: ایرنا
کلیدواژه: کتایون خسرویار فوتبال زنان کتایون خسرویار فوتبال زنان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۵۶۸۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شاد، اما خسته!
این بخش کوتاهی از یکی از برنامه‌های شبکه‌ای فارسی‌زبان است که به‌تازگی تعطیل شده است اما فارغ از همه پیش‌زمینه‌ها و قصاوت‌های‌مان نسبت به اهداف این شبکه و زیر‌سؤال بردن نهاد خانواده، واقعا تحقیقات علمی چنین نظری دارند؟ زنان بدون فرزند، زندگی شادتری نسبت به مادران دارند؟ این سؤالی است که مرور برخی از پژوهش‌های علمی و گفت‌و‌گو با کارشناسان این حوزه، می‌تواند به آن پاسخ بدهد! «این نتایج علمی، از کدام داده‌های به‌دست آمده حرف می‌زنند؟ کدام مادران؟ در کدام مناطق؟ با کدام ساختار شخصیتی؟» این را فیروزه روستا، متخصص و مشاور سلامت مادران می‌گوید که تحقیقاتی این‌چنینی را رد می‌کند و معتقد است که بدون شک، تعریف شادی در آدم‌های مختلف، متفاوت است: «برخی افراد، ساختار شخصیتی‌شان به‌گونه‌ای است که انرژی بالایی دارند و به‌طور کلی شخصیتی برای مادری کردن دارند؛ این افراد اگر مادر نباشند و مادری نکنند، غمگین خواهند بود. اما از طرف دیگر، برخی افراد استقلال بیشتری دارند، انرژی‌شان را از تنهایی و سکوت می‌گیرند و ممکن است با مادری کردن، آنچنان که باید، ارتباط برقرار نکنند.» در واقع خانم روستا می‌گوید که نمی‌توان خوشحالی از مادر بودن یا نبودن را به همه آدم‌ها و همه زنان ارتباط داد؛ بلکه این موضوع ارتباط مستقیمی به ویژگی‌های شخصیتی آن زن دارد. پس تحقیقاتی که همه زن‌ها یا قریب به‌اتفاق آنها را در یک دسته جای می‌دهد و راضی یا ناراضی از مادری خود می‌داند، تحقیقات جامع و کاملی نیستند و نمی‌توان به آنها استناد کرد.چیزی شبیه گرسنگی
آن‌چیزی که نمی‌توان آن را پنهان و کتمان کرد، غریزه مادری است که نه‌فقط در وجود انسان‌ها، بلکه در وجود حیوان‌ها هم به شکلی ویژه وجود دارد. موضوعی که فیروزه روستا آن را به گرسنگی و نیاز به غذا خوردن تشبیه می‌کند: « خب بر کسی پوشیده نیست که اگر انسان از نیازهایش عبور کند و به آنها پاسخ بدهد، حالش بهتر و انسان شادتری خواهد بود.» به نظر می‌رسد که اگر از منظر علمی و پژوهشی هم بخواهیم تبعات خوشحالی یا ناراحتی مادر بودن را بررسی کنیم، پاسخ دادن به نیاز و غریزه مادری، باعث می‌شود که آن زن، فردی شادتر از کسی باشد که این غریزه را نادیده گرفته استکلیشه‌ای است اما واقعیت دارد؛ اینکه دختران از همان دوران کودکی و در بازی‌های‌شان هم همیشه نقش مادر را دارند؛ آنها برای بچه‌های کوچک‌تر از خودشان یا عروسک‌های‌شان نقش مادر را ایفا می‌کنند. اتفاقی که البته صرفا مختص به کشور ما نیست که آن را محصول سنت و فرهنگ ایران بدانیم بلکه عروسک‌بازی و مادری کردن، یک بازی بین‌المللی برای دخترانی در هرکجای این جهان است. موضوعی که نشان‌دهنده ریشه ذاتی دختران به مادر بودن و فرزند داشتن است.این ماجرا تا آنجا پیش رفته است که حتی بهزیستی هم یکی از بندهای قوانینش را به دختران مجردی اختصاص داده است که تمایل به فرزندخواندگی دارند؛ دخترانی که نیاز به مادری کردن در وجودشان ریشه دارد و حالا به‌هر دلیلی، شرایط ازدواج و فرزنددار شدن برای‌شان مهیا نشده‌است! حالا چه می‌شود کرد؟ بهزیستی دومین اولویت درخواست‌های فرزندخواندگی‌اش بعد از زن و شوهری که هیچ‌وقت صاحب بچه نشده‌اند را به این دختران مجرد و سپس به زن و شوهری که بچه‌ای دارند و تمایل دارند فرزند بعدی‌شان، فرزند خونی خودشان نباشد اختصاص داده است. در واقع این نیاز آن‌قدر جدی است که در اولویت دوم قرار گرفته است و اتفاقا خبرها و آمارهای به‌دست آمده نشان می‌دهد که استقبال و تقاضای دختران جوان از این قانون، بیشتر از آن چیزی که پیش از این تصور می‌شد؛ انگار که حال‌شان با داشتن بچه، بهتر است!
این ظاهر نه‌چندان شاد!
اما چرا آنچه ما در جامعه از یک مادر می‌بینیم، چندان شاد و خوشحال به نظر نمی‌رسد؟: «واقعیت این است که انتظاری که جامعه امروز از زنان و مادران دارد، با ۴۰سال پیش فرق‌هایی جدی و اساسی دارد. زنان در چنین جامعه‌ای باید زیبا و خوش‌اندام باشند، از منظر علمی و اجتماعی، حرفی برای گفتن داشته باشند، مادری ایده‌آل باشند، از همسرشان حمایت کنند، حواس‌شان به پدر و مادرشان باشند، اوضاع خانه را همیشه در بهترین حالت خود نگه دارد و...خب همه اینها باعث می‌شود که زن، انرژی زیادی صرف کند، خسته شود و نتواند از مادری کردن که حالا به همه مسئولیت‌های قبلی‌اش اضافه شده، آن‌طور که باید لذت ببرد و شاد و خوشحال به نظر برسد.» خانم روستا به «جام‌جم» می‌گوید که زنان به‌واسطه مادری کردن و مادر بودن، نیاز به حمایت‌های بیشتری از آنچه امروز در حال اجراست، دارند تا بتوانند دوباره خوشحالی واقعی و وجودی خودشان را ابراز کنند: «آن‌وقت است که می‌توانیم بگوییم مادران، به سبب پاسخ به غریزه‌شان و از طرف دیگر به‌دلیل حمایت‌هایی که از آنها می‌شود، افراد شادتری نسبت به کسانی هستند که فرزندی ندارند.» اما این حمایت چقدر عملی می‌شود؟ به نظر می‌رسد که در روزگاری که همه دولت‌ها به سمت افزایش جمعیت می‌روند، لازم است که فکری به حال ارتباط عاطفی و پیوند عمیق و امنیتی که فرزند از مادرش می‌گیرد، بکنند. آن‌وقت است که اگر مادری بداند بعد از بچه‌دار شدن و استراحت لازم، سرکارش برمی‌گردد و صندلی‌اش برای او حفظ خواهد شد، خوشحال خواهد بود. در غیر این صورت، از مادری که همه مسئولیت‌ها بر دوش اوست، شغلش را از دست داده، بی‌خوابی می‌کشد، خسته است و... چه انتظاری برای شاد بودن داریم؟: «در این میان فراموش نکنید که بخش قابل‌توجهی از این حمایت‌های لازم، از سمت پدران و همسران است که تامین می‌شود و زمینه را برای حال خوب مادر فراهم می‌کند.»
نرگس‌خانعلی زاده - گروه جامعه
تصادف مرگبار در محور دره شهر-بدره ۴ کشته برجای گذاشت