نابرابری و تقسیم شهرها در آمریکا
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۷۱۵۹۱
چهار دهه نابرابری در آمریکا، شهرهای این کشور را به سمت جدا شدن از یکدیگر و ایجاد فاصلههای معنادار سوق داده است.
به گزارش ایمنا و بر اساس چکیده یک مقاله که ترجمه و اقتباسی از مقاله Watch ۴ Decades of Inequality Drive American Cities Apart است، در سال ۱۹۸۰، کارگران پردرآمد در نیویورک، حدود چهار و نیم برابر کارگران کم دستمزد، درآمد داشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آنچه در چهار دهه گذشته اتفاق افتاده، فقط بخشی از داستان ظهور نیویورک جدید، به عنوان یک قطب جهانی اقتصادی است. نابرابری اقتصادی در همه مناطق ایالات متحده رو به افزایش است، اما این اختلاف درآمد در مکانهای پررونق که وعده درآمدهای بالا برای مهندسان، وکلا و مبتکران دارند، بسیار بیشتر شده است و جالب است بدانیم که در آن مکانها امروز نیز بزرگترین متروهای این کشور قرار دارد مانند نیویورک، لس آنجلس، سان فرانسیسکو، سان خوزه، هوستون و واشنگتن.
مکانهای شهری پررونق و راکد اقتصادی از یکدیگر جدا شده است و در پررونقترین مناطق، نابرابری به شکل افراط و تفریطهای جدید ظهور کرده است؛ نابرابری اقتصادی اکنون به وضوح با اندازه و وسعت شهرها ارتباط دارد امری است که وجود متروهای طولانی و ساعت حضور در مترو از ایستگاه اول تا آخر آن را ثابت میکند. اکنون جای این پرسش است که، تغییرات در اقتصاد شهرها چه چیزی را به شهروندان هدیه میدهد؟ شهرهای سوپراستار چه جایگاهی در این زمینه دارد؟ در بطن شهرهای بزرگ چه روی میدهد و زیر پوست آنها چه چیزی در حال شکل گرفتن است؟ آنچه مسلم است این است که در حال حاضر در این مکانها، نابرابری و رشد اقتصادی با هم نشان داده میشود.
براساس تحلیل "فدرال رزرو" در سال ۱۹۸۰، نابرابری دستمزد در منطقه نیویورک نسبت به سایر نقاط آمریکا در صدر بوده و براساس آمار همان سال در رتبه ۲۰ از بین ۱۹۵ منطقه آماری بوده است و از آن سال این رتبه در حال افزایش است. در واقع ، چیزی که اغلب متفکران و حتی مبنای فکری نویسنده این مقاله، آن را نامطلوب میداند (نابرابری زیاد)، نشانهای مثبت در شهرهای بزرگ آمریکا (با توجه به مبنای اندیشههای اقتصادی) بوده است.
اقتصاددانان عقیده دارند که همان نیروهایی که سبب رشد اقتصادی در شهرهای بزرگ میشوند، مسئول نابرابریها نیز هستند؛ این نیروها از سال ۱۹۸۰ تاکنون گرد یکدیگر آمده و همدیگر را تقویت کردهاند. در طول این سالها کارگران ماهر در حال افزایش تقاضا بودهاند و پاداش آنها به طور روزانه رو به افزایش است.
به گفته محققان "فدرال رزرو"، در نیویورک دستمزدهای واقعی برای کارگران به ازای هر ۱۰ درصد از نیروهای کار در فاصله سالهای ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۵، حدود ۱۵ درصد رشد داشته و این رقم برای کارگر متوسط، حدود ۴۰ درصد بوده است. دلیل این امر تا حدودی این است که افزایش مهارت کارگران سبب ارتقای فنی بنگاههای اقتصادی شده و این مسئله نشان میدهد که آنان تا چه اندازه کارآمد هستند. اقتصاد شهرهای بزرگ مستقیماً با اقتصاد جهانی پیوند خورده است، لذا نوع و حدود کار در مقیاس مختلف تغییر کرده و از آنجا که تقاضا در مقیاس مصرف جهانی تعریف شده، حقوق و مزایای کارگران نیز براین اساس تغییر کرده است.
"باوم اسنو" میگوید: "اگر شما کسی هستید که برای اقتصاد جدید مهارت دارد، مهارتهای شما در شهرهای بزرگتر با ارزشتر به نظر میرسد، البته این تصور ۳۰ تا ۴۰ سال پیش درست نبوده است." بنابراین جای تعجب نیست که کارگران دارای مهارت بالا در شهرهای بزرگ و مرفه مستقر شدهاند و مزایای این مکانها را ترسیم میکنند.
"رابرت ماندوکا" میگوید: "ما این اتفاق را از توزیع کلی درآمد جدا کردهایم." او دانشجوی جامعه شناسی و سیاستهای اجتماعی در دانشگاه هاروارد بود که دریافت، حدود نیمی از واگرایی اقتصادی بین نقاط مختلف کشور با روند نابرابری ملی توضیح داده شده است؛ او معتقد است: "این نوع جدا شدن کلیات در اقتصاد شهرها، تأثیرات بسیار متفاوتی در مکانهای مختلف داشته است، نسبت به شیوه دیگری که قبلاً در آن مکانها زندگی میکردند." وی مطرح میکند که سیاستهای ملی، مانند تقویت قوانین ضد انحصاری، میتواند در کاهش نابرابری مؤثر باشد؛ این در حالیست که توسعه مراکز اقتصادی در شهرهای بزرگ با مقیاس جهانی مانند نیویورک، باعث شده که بسیاری از دفاتر محلی در شهرهای دیگر کمرونق و بیفروغ باشد و لذا مولفههای اقتصادی در شهرهای کوچکتر با رشد نازلتری و در نتیجه افزایش شکاف و نابرابری شهری همراه باشد.
"ریچارد فلوریدا"، استاد دانشگاه تورنتو که درباره این روندها به طور گسترده تحقیق کرده و مطالب ارزندهای نوشته است معتقد است: "اگر [طبقات] پایین را به بالا آوردید ، دنیای بهتری خواهد بود؛ اما شما هنوز هم یک افزایش بزرگ در نابرابری دستمزد دارید." و این مسئله عامل اساسی در ایجاد شکاف و حرکتهای جمعیتی برمبنای تفکرات اقتصادی است که در نتیجه آن جامعههای کوچک و شهرهای کوچکتر را در یک فرهنگ بزرگتر و شهرهای جهانی حل کرده است و این شکاف همچنان در حال افزایش است؛ به نوعی که نه تنها شهرهای میانی نمیتواند ضربهگیر شهرهای بزرگ باشد، بلکه خود آنها نیز به عنوان یک مسئله جدید تعریف میشود.
مقاله از: حامد اخگر، دکترای شهرسازی
کد خبر 399590منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهرهاي ايران کلانشهر شهروند حقوق شهروندی رشد اقتصادی توسعه اقتصادي اقتصاد دیجیتال حقوق کارگران قراردادهای کارگری شهرداری شهر شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۷۱۵۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشگاه کلمبیای آمریکا دانشجویان حامی فلسطین را تهدید به تعلیق از تحصیل کرد
دانشگاه کلمبیای نیویورک آمریکا که از رسیدن به توافق با دانشجویان حامی فلسطین و مخالف اسرائیل، ناتوان مانده و رئیس دانشگاه با همکاری پلیس، دست به سرکوب دانشجویان زده است، اکنون در پی پایان نیافتن این اعتراض ها، دانشجویان را تهدید کرد اعتراض ها را متوقف کنند، در غیر اینصورت از ادامه تحصیل تعلیق خواهند شد.
دانشگاه کلمبیای نیویورک آمریکا در بیانیه ای اعلام کرد:«همانطور که احتمالا میدانید، گفتوگو بین دانشگاه و رهبران دانشجویی اردوگاه، متأسفانه به بنبست رسیده است».
دانشگاه کلمبیا در این بیانیه تهدید آمیز از دانشجویان خواسته شده است "وسایل خود را جمع آوری کرده و چادرها را ترک کنند."
دانشگاه کلمبیا تهدید کرده است اگر دانشجویان تا بعد از ظهر داوطلبانه چادرها را ترک کنند و خود را به یکی از مقامات دانشگاه معرفی کنند و فرمی را امضا کنند که متعهد به رعایت سیاستهای دانشگاه تا ژوئن ۲۰۲۵ یا "تاریخ اعطای مدرک تحصیلی" شوند، دانشجویان واجد شرایط به پایان رساندن ترم با شرایط خوب هستند.
دانشگاه کلمبیا همچنین گفته است: "مهم است که بدانید دانشگاه قبلاً دانشجویان زیادی را در چادرها شناسایی کرده است. اگر در هنگام خروج خود را معرفی نکنید و اکنون فرم را امضا نکنید، واجد شرایط امضا و تکمیل ترم با وضعیت خوب نخواهید بود."
در این بیانیه آمده است: اگر از چادرها خارج نشوید، تعلیق خواهید شد.
به گزارش شبکه سی ان ان آمریکا، دانشگاه کلمبیا در عین حال اعلام کرده است که پس از پایان دوره امتحانات و یک مکان جایگزین برای تظاهرات ارائه خواهد کرد، و چادرهای غیر مجاز کنونی "محیطی ناخوشایند برای اعضای جامعه ما ایجاد می کند."
دانشگاه کلمبیا همچنین مدعی شده است: "بازیگران خارجی نیز به این محیط کمک کرده اند، که باعث نگرانی های امنیتی - از جمله برای همسایگان ما" شده است.
دانشگاه کلمبیای نیویورک آمریکا که این روزها کانون جنبش «همبستگی با مردم غزه » شده است، از معترضان حامی فلسطین خواست متفرق شوند و در برابر خواسته دانشجویان این دانشگاه اعلام کرد که روابط با اسرائیل را قطع نخواهد کرد.
به گزارش خبرنگار ایرنا، دانشجویان معترضان دانشگاه کلمبیا خواهان توقف سرمایه گذاری این دانشگاه در شرکت های تسلیحاتی وابسته به اسرائیل هستند. این دانشگاه در گذشته نیز در مواردی دیگر به درخواست دانشجویان از سرمایه گذاری صرف نظر کرده است.
یکی از خواستههای اصلی گروههای دانشجویی طرفدار فلسطین در دانشگاه کلمبیا از هفته گذشته این بوده است که این دانشگاه وجوه سرمایهگذاری را از شرکتهایی که از حملات اسرائیل به غزه سود میبرند، خارج کند.
دانشگاه کلمبیا روز دوشنبه در بیانیه ای اعلام کرد که در حالی که گفتگوهای سازنده بین رهبران دانشجویان و مقامات دانشگاهی از هفته گذشته ادامه دارد، "متأسفانه، ما نتوانستیم به توافق برسیم."
۲۱ نماینده دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا روز دوشنبه به وقت محلی در نامه ای به هیات امنای دانشگاه کلمبیای نیویورک نوشتند: «زمان آن است که دانشگاه قاطعانه عمل کند، اردوگاه را منحل کند و امنیت و ایمنی همه دانشجویان خود را تضمین کند.»
در این نامه که توسط جاش گاتهیمر و دن گلدمن رهبری میشود، ادعا شده است که معترضان حامی فلسطین "تمایلی به امضای یک توافق منطقی برای پایان تحصن" ندارند. آنها می گویند این اتفاق باید رخ دهد تا کلمبیا شامل متمم ششم قانون حقوق مدنی آمریکا شود.
در این نامه آمده است: زمان مذاکره به پایان رسیده است. اکنون زمان اقدام است. در نهایت وظیفه هیات امنا است که عمل کند. اگر هر یک از متولیان مایل به انجام این کار نیستند، باید استعفا دهند تا با افرادی جایگزین شوند که به تعهدات قانونی دانشگاه تحت عنوان متمم ششم پایبند هستند."
این تلاش ها فشار سیاسی بیشتری را بر مقامات کلمبیا وارد می کند. پیش از این برخی از جمهوری برجسته خواهان کناره گیری مینوچه نعمت شفیق، رئیس کلمبیا شدند.
منبع: خبرگزاری ایرنا