تنها ۵ درصد بیماران مبتلا به آنفلونزا نیاز به بستری دارند
تاریخ انتشار: ۱۴ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۷۴۰۳۵
فارس نوشت: آنفلوانزا، بیماری ویروسی حاد دستگاه تنفسی است که هم قسمت فوقانی و هم قسمت تحتانی دستگاه تنفس را درگیر میکند.اهمیت بیماری در سرعت انتشار همه گیری وسعت و تعداد مبتلایان به آن است.
این ویروس شامل سه گونه A، B، C است که مهمترین راههای انتقال بیماری ذرات تنفسی در هوا و سطوح آلوده به ترشحات فرد آلوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علائم بیماری شامل تب، آبریزش و گرفتگی بینی، گلودرد، سردرد، سرفه، بیحالی، دردهای عضلانی، اختلال در تنفس، تغییر رنگ پوست به خاکستری، کماشتهایی، تهوع، استفراغ، اسهال، خواب طولانی و زود رنجی است علائمی شامل تب بیشتر از سه روز، حال عمومی بد، نشانههای تنفس مشکلدار، درد و احساس فشار در قفسه سینه، درد بسیار شدید ماهیچهها، سرگیجه شدید، اختلال در سطح هوشیاری، کم آبی شدید، استفراغهای شدید و مداوم از علائم بیماری است و اگر این علائم در فرد ایجاد شد باید بلافاصله به پزشک مراجعه کند.
در همین خصوص ظفرپریسایی مدیر پیشگیری و مبارزه با بیماریهای معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی کهگیلویه و بویراحمد گفت: تاکنون ۲ هزار و ۴۰۰ نفر مشکوک به شبه آنفلونزا گزارش شده که همگی بهبود پیدا کردند و تنها ۳۰۰ نفر بستری و درمان موفق شدند.
وی با بیان اینکه ۹۵ درصد کسانی که به آنفلونزا مبتلا میشوند نیازی به مراجعه به بیمارستانها ندارند، گفت: این بیماران باید در منزل تحت مراقبت باشند مگر در موارد خاص بیمارانی که بیماری زمینهای مثل دیابت، فشار خون کنترل نشده و سایر بیماریها دارند، بیماران کلیوی و کبدی، کسانی که داروهای ضد سرطان استفاده میکنند، افراد دارای ۶۵ سال سن به بالا و کودکان زیر ۵ سال در صورت ابتلا باید به پزشک مراجعه کنند.
پریسائی تصریح کرد: داروهای ضد ویروس فقط در گروههای پرخطر و با تجویز پزشک صورت میگیرد و آنتی بیوتیکها هیچ اثری در درمان بیماران آنفلوانزا ندارند ولی اگر عفونت ثانویه مثل سینه پهلو، پنومونی، عفونت گوش را درگیر گرد میتوان استفاده کرد.
وی با اشاره به مهمترین راههای پیشگیری از بیماری گفت: راههای پیشگیری شامل تزریق واکسن آنفلوانزا، عدم تماس با افراد آلوده، استراحت کامل بیماران در منزل، عدم مراجعه بیماران به محل کار و مدرسه، عدم مراجعه بیماران به امکانات پرجمعیت، شستشوی مرتب دستها با آب و صابون، استفاده از دستمال کاغذی هنگام سرفه و عطسه و مصرف مایعات گرم توسط بیماران است.
پریسائی در پایان با اشاره به اینکه مورد جدیدی از مرگ به دلیل آنفلونزا نداشتیم گفت: امکانات بهداشتی و درمانی در تمام روستاها، بخشها، شهرستانها و استان آماده ارائه خدمت به بیماران است و تاکنون مشکلی خاصی وجود نداشته. توصیه شده که افراد مبتلا به سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیازی نیست که به بیمارستانهای استان مراجعه کنند فقط در منزل استراحت کنند و علاوه بر نوشیدن مایعات مصرف میوهجات از داروهای حمایتی و تسکینی استفاده و بعد از سپری مدت بیماری به بهبودی نزدیک میشوند.
منبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۷۴۰۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ میلیون مبتلا به دیابت در کشور/
به گزارش «تابناک»، دکتر حسامالدین علامه در گفتوگو با ایسنا، با بیان اینکه زخمهای مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخمهای دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار میگیرند؛ زخمهای دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد میشود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا میشوند.
وی با بیان اینکه زخمهای عروقی دومین عامل ابتلا به زخمهای مزمن هستند، اظهار کرد: زخمهای عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم میشوند. بررسیها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخمهای شریانی است. همچنین زخمهای وریدی به دلایل نارساییهای عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد میشود. چاقی، نارساییهای قلبیعروقی و برخی از سرطانها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد میکنند نیز سبب ابتلا به زخمهای مزمن وریدی میشوند.
علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخمهای مزمن میشود، زخمهای «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد میشود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماریهایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان میشود به ویژه در سالمندانی که سکته کردهاند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شدهاند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار میگیرند، اغلب دچار زخم مزمن میشوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران درباره زخمهای مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطانها منجر به زخمهای مزمن میشوند که این زخمها جزو موارد نادر زخمهای مزمن هستند. همچنین برخی از بیماریهای صعبالعلاج میتوانند زخم مزمن ایجاد کنند.
وی با بیان اینکه برآوردها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخمهای مزمن دچار میشوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتیها در مدتزمان بیماری، به زخمهای مزمن دچار میشوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی میکنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتیها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا میشوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علومپزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بیحسی ناحیه پا میشود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیبهای وارده به پا نمیشوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خونرسانی نامناسب کاهش مییابد.
وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز به ایسنا گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار میشوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه میکنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا میشود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی میتوان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه میکنند.