خون ریزی بعد از رابطه جنسی
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۹۹۷۴۷۳
اگر پس از رابطه جنسی متوجه خونریزی از واژن شدید به سرعت دنبال علت آن باشید و به پزشک مربوطه مراجعه کنید.
دلایل مهمی میتواند در بروز خونریزی پس از برقراری رابطه زناشویی نقش داشته باشد که از مهمترین آنها میتوان به دیسپلازی گردن رحم، عفونت با کلامیدیا، سوزاک، واژینیت سرویسیت، پولیپ دهانه رحم، تریکومونا، عفونتهای قارچی واژن و پولیپ رحم اشاره کرد.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در سرطان دهانه رحم در ابتدا سلولها متحمل تغییراتی میشوند که به آن ضایعه قبل از سرطان یا دیسپلازی گفته میشود.
احتمال خطر ابتلا به دیسپلازی گردن رحم در کسانی که قبل از ۱۸ سالگی رابطه جنسی داشته یا قبل از ۱۶ سالگی باردار شدهاند یا شرکای جنسی متعددی دارند و سابقه ابتلا به بیماری آمیزشی مثل زگیل تناسلی در آنها وجود داشته بیشتر است.
کلامیدیا و سوزاک جزو بیماریهای آمیزشی محسوب میشوند و از طریق رابطه جنسی انتقال مییابند.
اگر این بیماریها درمان نشوند میتواند منجر به نازایی شوند.
از آنجا که بروز علائم سوزاک در خانمها در مقایسه با مردان، زیاد و شدید نیست، تشخیص این بیماری در آنها، به ظن قوی نیاز دارد.
تریکومونا نیز جزو بیماریهایی است که بهوسیله رابطه جنسی منتقل میشود و اگر خانمی مبتلا به این انگل باشد، موقع زایمان میتواند آن را به نوزاد خود منتقل کند.
نباید خونریزی بهدنبال رابطه جنسی را کم اهمیت تلقی کرد، با توجه به اینکه تشخیص علت خونریزی پس از رابطه جنسی معمولاً به صورت کنار گذاشتن یکی ازتشخیصها صورت میگیرد، هرگاه خونریزی به دنبال رابطه جنسی داشتید، حتماً به پزشک معالج خود مراجعه کنید تا هر چه سریعتر عاملی که باعث بروز این مشکل شده تشخیص و اقدامهای درمانی لازم انجام شود.
منبع:زندگی آنلاین
منبع: پارسینه
کلیدواژه: رابطه زناشویی بیماری جنسی سوزاک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۹۹۷۴۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این ویتامین را بخورید و این ورزش را انجام دهید؛ پوکی استخوان نمیگیرید
آفتابنیوز :
افزایش سن با ضعف، شکستگی استخوان، خمیدگی پشت و کوتاه شدن قد همراه است که اغلب افراد از آنها به عنوان نشانههای پیری یاد میکنند، اما این علائم در واقع نشانههای ابتلا به پوکی استخوان هم است. از دیگر عوامل خطر مهم در بروز این بیماری میتوان به مواردی همچون عدم تحرک، یائسگی، رژیم غذایی فاقد کلسیم، مصرف برخی داروها همانند کورتیکو استروئید، مصرف سیگار، عدم تماس با نور خورشید و نیز زمینههای ارثی و عوامل ژنتیکی اشاره کرد. مطالعات مختلف نشان دادهاند که این بیماری تا ۷۰ درصد میتواند تحت کنترل ژنها باشد و در خانواده تکرار شود.
خانمها با میزان بالاتری نسبت به آقایان به این بیماری مبتلا میشوند که البته دلایل زیادی برای آن ذکر شده است که از مهمترین آنها میتوان به یائسگی اشاره کرد. در این دوران به علت کاهش هورمون استروژن از میزان تراکم استخوانی کاسته میشود. این بیماری علائم قابل توجهی ندارد به همین دلیل به بیماری خاموش شناخته میشود. در مراحل اولیه بروز، علائم آن به ندرت ظاهر میشود و به همین دلیل تشخیص بیماری را دشوار میکند.
از مهمترین علائم پوکی استخوان میتوان به شکستگی خود به خود استخوانها با کمترین ضربه اشاره کرد که به میزان بالایی در گردن، ران و لگن و ستون مهرهها ایجاد میشود که به دنبال این شکستگیها، درد در نواحی دارای شکستگی ایجاد میشود. انحراف ستون مهرهها و کوتاه شدن قد نیز از علائم آن است.
این بیماری هزینههای زیادی را به جامعه و فرد تحمیل میکند به شکلی که بر اساس مطالعاتی که در دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفته است، استئوپروز (پوکی استخوان) مسئول از دست رفتن بیش از ۳۶ هزار سال زندگی مردان و زنان ایرانی در مقیاس DALY است؛ بنابراین میتوان گفت که مرگ و میر و بار ناشی از استئوپروز به دلیل شکستگیهای مکرر استخوانها و هزینههای درمانی و بستری همیشه قابل توجه بوده و در نتیجه پیشگیری از آن نقش مهمی در بهبود کیفیت زندگی، کاهش مرگ و میر و هزینههای خدماتی و درمانی دارد.
برای تشخیص این بیماری از روشهای متفاوتی استفاده میشود که شامل گرفتن شرح حال کامل، انجام معاینات فیزیکی، ارزیابی آزمایشگاهی، تست سنجش تراکم استخوان و گاها عکسهای رادیولوژی است. یکی از مهمترین ابزارهایی که برای پیشبینی خطر شکستگی و در نتیجه شناسایی افراد در معرض خطر بکار برده میشود، ابزار فرکس است.
همانطور که اشاره شد روشهای متفاوتی برای تشخیص استئوپروز وجود دارد که گرفتن شرح حال کامل از مهمترین آنها است، زیرا این مرحله به تشخیص اولیه یا ثانویه بودن استئوپروز فرد کمک به سزایی میکند. بررسی علایم رادیولوژیک بخصوص بصورت شکستگی مهرهها و کاهش تراکم استخوان نیز در این زمینه کمک کننده است. تست سنجش تراکم استخوان به عنوان تست طلایی برای تشخیص استئوپروز است. مارکرهای آزمایشگاهی همانند سطوح سرمی کلسیم، فسفر، آلکالین فسفاتاز، آلکالین فسفاتاز استخوانی، هورمون پاراتورمون و همچنین بیومارکرهای استخوانی شامل استئوکلسین و C ترمینال تلوپپتید (CTX) نیز در این روند کمک کننده هستند. البته بیوپسی استخوان نیز در تشخیص بیماری و بررسی کیفیت استخوانی کمک کننده است که به علت تهاجمی بودن کاربردی ندارد؛ بنابراین به نظر میرسد شناسایی بیماران در معرض خطر این بیماری و سپس پیشگیری از بروز آن از اهمیت بالایی برخوردار باشد. کیفیت زندگی که شامل داشتن تغذیه مناسب، فعالیت فیزیکی کافی و تماس با نورآفتاب کافی است در این راستا حائز اهمیت است. همانطور که میدانیم تغذیه به طور کلی به عنوان یک فاکتور موثر در بسیاری از بیماریها مورد توجه است و بیماری استئوپروز نیز از این قاعده مستثنی نیست.
رژیم غذایی دارای کلسیم و ویتامین D کافی برای پیشگیری از این بیماری مورد نیاز است. مواد لبنی از جمله مواد غذایی غنی از کلسیم نیز باید در رژیم روزانه افرد قرار گیرد و از آنجایی که حضور ویتامین D به همراه کلسیم برای سلامت استخوانها مورد نیاز است پس باید ویتامین D کافی نیز در بدن وجود داشته باشد. نور آفتاب به عنوان یک منبع مهم برای جذب کافی ویتامین D شناخته شده است. لازم به ذکر است که تماس با نور آفتاب به طور مستقیم و نه مثلا از پشت پنجره، برای ساخت ویتامین D مورد نیاز است. از این رو تماس مستقیم با نور آفتاب با میزان ۳۰ دقیقه در روز در برنامه روزانه فرد قرار گیرد.
از راههای مهم پیشگیری از استئوپروز، انجام فعالیت فیزیکی به صورت منظم است. مطالعات مختلف نشان دادهاند که ورزشهای تحمل کننده وزن که فشار بالایی به استخوانهای فرد وارد میکنند میتوانند تاثیر مثبتی بر تراکم استخوان داشته باشند و بدین ترتیب موجب افزایش تراکم استخوان فرد شوند، لذا انجام این ورزشها حداقل ۳۰ دقیقه در روز میتواند کمک کننده باشد.
بنابر اعلام مرکز تحقیقات استئوپروز، پیادهروی به عنوان یک ورزش موثر بر تراکم استخوان بسیار توصیه شده است. از طرفی انجام فعالیت فیزیکی موجب افزایش تعادل فرد میشود و بدین ترتیب در دوران کهنسالی برای حفظ تعادل فرد بسیار کمک کننده است. برای پیشگیری از این بیماری، افراد میبایست در دوران کودکی و نوجوانی یک رژیم غذایی غنی از کلسیم داشته و به طور منظم ورزش کنند و تماس کافی با نور آفتاب را همواره مد نظر داشته باشند تا بدین ترتیب قبل از رسیدن به پیک تراکم استخوانی در دهه سوم زندگی، ذخیره کافی استخوانی برای خود تهیه کنند و بدین ترتیب با افزایش سن این افراد کمتر در خطر پوکی استخوان قرار گیرند.
منبع: خبرگزاری ایسنا