خلافگویی بزرگ «زنگنه» درباره بنزین پتروشیمیها
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۰۱۲۳۴
قائممقام سابق پالایش و پخش با بیان اینکه زنگنه برای رفع تکلیف فقط مجوزهای کاغذی برای ساخت پالایشگاه میداد گفت: افزایش صادرات فرآورده دستاورد پروژههایی است که با 95 درصد پیشرفت تحویل دادیم.
به گزارش مشرق، کارشناسان معقدند یکی از دلایل اثرگذاری تحریمهای نفتی، اصرار وزارت نفت به خامفروشی و عدم توسعه صنایع پالایشی در طول دوران طولانی ریاست بیژن زنگنه بر این وزارتخانه بوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این بین اما موافقان وزیر فعلی نفت معتقدند که زنگنه کارنامه قابل قبولی در پالایشگاهسازی دارد. در این راستا با جلیل سالاری، مدیرعامل اسبق شرکت پالایش و پخش فرآوردههای نفتی گفتگویی انجام دادیم.
متن مشروح مصاحبه به شرح زیر است:
اخیرا برخی رسانههای نفتی در حمایت از عملکرد آقای زنگنه در حوزه پالایشگاهسازی گفتهاند که پالایشگاه ستاره خلیج فارس دستاورد زنگنه بوده است زیرا این پالایشگاه را بدون پیشرفت خاصی از دولت قبل گرفته و خودش آن را ساخته و به بهرهبرداری رسانده است. آیا این موضوعات صحت دارد؟
سالاری: در مورد ستاره خلیج فارس زنگنه نامهای مستقیما به آقای جهانگیری در تاریخ27/8/1392 مینویسد و از صندوق توسعه درخواست منابع مالی میکند. در این نامه زنگنه به صراحت میگوید که برای این پروژه تا تاریخی که عنوان میکند، 2.3 میلیارد یورو هزینه شده است و پیشرفت این پروژه را 69 درصد عنوان میکند. ضمن اینکه براساس گزارشی که از طریق خود کارفرما و پیمانکار پروژه داده شده، این پروژه تا سال 92، 75 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است. یعنی رشد پیشرفتمان از سال 88 بیش از 19 درصد در هر سال بود.
از سال 92 که زنگنه وزیر نفت شد انتقاداتی نسبت به اینکه چرا ستاره خلیج فارس در آنجا اجرا شده و چرا در عسلویه اجرا نشده، داشت. کافی است ایشان به مطالعاتی که در مورد مکان یابی پروژه انجام شده مراجعه کند تا متوجه مکانیابی درست این پروژه شود. براین اساس پالایشگاه ستاره خلیج فارس در بندرعباس دیده شده و طرح تلفیقی این پالایشگاه با پالایشگاه هرمز تدوین شده بود.
در خصوص پالایشگاه ستاره خلیج فارس هم استحضار دارید که در سال 96 گفتند فاز اولش بهرهبرداری شده است در صورتی که تولید صفر بود. با توجه به اینکه کلیه تجهیزات و مسیر منابع مالی این پروژه قبلا تامین شده بود ستاره خلیج فارس باید سال 94 به بهرهبرداری میرسید. ولی آزمون و خطای آقایان باعث شد پروژه به سال 97 کشیده شود. سال 96 هم در واقع افتتاحش بدون تولید و به نوعی نمادین بود. متوسط تولید پالایشگاه ستاره خلیج فارس در پایان سال روزانه چیزی حدود 4.3 میلیون لیتر بود. پالایشگاهی که حتی اگر یک فازش به بهرهبرداری میرسید در ظرفیت اسمی خودش باید 12 میلیون لیتر تولید داشته باشد.
*زنگنه برای رفع تکلیف فقط مجوزهای کاغذی برای ساخت پالایشگاه میداد
ظاهرا علاوه بر به تعویق بهرهبرداری پالایشگاه ستاره خلیج فارس، تخلفاتی هم در این مدت انجام شده و حتی پروندههایی تشکیل شده است. در این باره توضیح میفرمایید؟
سالاری: تخلف بزرگی در پالایشگاه ستاره خلیج فارس اتفاق افتاده و الان پرونده نظارتی دارد و مجموعه هیئت مدیره شرکت ملی پالایش و پخش و خود زنگنه در این قضیه الان به عنوان مسئولین متخلف شناخته میشود. در این قضیه که الان توضیح میدهم چیزی در حدود 500 میلیارد تومان خسارت به دولت وارد شد. در این راستا سهام شرکت ستاره خلیج فارس که منابعش عمدتا از منابع دولتی تامین شده بود، بدون تجدید ارزیابی و با ارزش دفتری واگذار میشود.
خیلی جالب است که تجهیزاتی که با دلار 1226 تومان خریداری شده و در آن زمان دلار حدود 3600 تومان بود، این را بدون تجدید ارزیابی واگذار میکنند. براساس برآورد دستگاههای نظارتی حدود 500 میلیارد تومان از همین مسیر ضرر و زیان به دولت زده شده است.
بیتدبیری زنگنه فقط در قضیه ستاره خلیج فارس خلاصه نمیشود. شما اگر به بقیه پروژههایی که قبلا پیشرفت فیزیکی داشته نگاه کنید میبینید که اتفاقات مشابه برای آنها افتاده است. مثلا پالایشگاه خوزستان را ایشان بدون قاعده و مطالعه، ابطال مجوز میکند. پالایشگاهی که مطالعه شده بود نفت خامهای فوق سنگین را تبدیل به فرآورده کند و در مکانی که نزدیک میدانهای غرب کارون بود احداث شود بدون دلیل کارشناسی منهدم شد.
در زمان زنگنه فقط مجوزهای کاغذی برای ساخت پالایشگاه داده میشد. در مکانهایی که مطالعات مکان یابی درستی ندارد. بدون اینکه مبنای خوراکش مشخص باشد، بدون اینکه در ظرفیتهای اقتصادی باشد. یعنی صرفا این پروژههایی بود که رفع تکلیف و کاغذی بوده است. زنگنه از این قضیه رفع تکلیف میکند و میگوید مثلا به حدود 1.2 میلیون بشکه مجوز ساخت پالایشگاه داده است. خب این مجوزها جنبه رفع تکلیف دارد تا اینکه اتفاقی بیفتد.
*وزارت نفت باید بستر را برای ورود بخش خصوصی فراهم کند
طبق قانون خصوصیسازی مصوب سال 84، وزارت نفت خودش نمیتواند پالایشگاه بسازد. در این راستا بیان میکنند که قانون ما را از ساخت پالایشگاه منع کرده است و این قضیه به این معنا نیست که ما اعتقاد به ساخت پالایشگاه نداشته باشیم. نظر شما چیست؟
سالاری: یکی دیگر از بهانههایی که میآورند این است که میگویند بند 2 قانون اصل 44 ورود ما به ساخت پالایشگاه را منع کرده است. در صورتی که وظیفه حاکمیت این است که یک پروژه را به لحاظ رگلاتوری مطالعه کند، مکان یابی را مشخص کند و با توجه به سیاستها و اسناد بالادستی مشخص شود تراز عرضه و تقاضا در کشور و محل منابع نفت خام کجاست. چون اولین بحثی که در مطالعات مکانیابی طرحهای پالایشگاهی مطرح است مربوط به محل تامین خوراک نفت خام است. اینکه آنالیزش چیست؟ چطوری قابل دسترس است؟ حاکمیت باید اینها را در دسترس قرار دهد. همان طور که در قانون میگوید تحویل خوراک در محل پالایشگاه است.
همچنین در ماده 44 قانون برنامه ششم هم اشاره به تسهیلگری برای بخش خصوصی توسط وزارت نفت شده است که وزارت نفت باید بستر را برای ورود بخش خصوصی فراهم کند ولی اینها تسهیلگری نمیکنند. مجوزهای کاغذی میدهند که همین مجوزها هم مطالعه و مبنایی ندارد. یعنی اگر کسی امروز مراجعه کند که 300 هزار بشکهای که مجوز دادید از کجا میخواهید تامین کنید، این را هم نمیدانند.
مجوزها رفع تکلیفی و بدون مطالعه است. باید این ساختارها ایجاد شود و مطالعات اتفاق بیفتد. تکلیفی در سال 93 در قانون ایجاد شده بود که باید با شاخص کیفی نفت خام و فرآورده را قیمت گذاری کنند. حتی مجوز این را به تاخیر انداختند و به سال 98 منتقل کردند. به همین دلیل پروژه هایی که در مرز 70-80 درصد بوده با کلی تاخیر و زمان طولانی بهرهبرداری میشدند، به نتیجه رسیدند.
*قبل از قانون خصوصیسازی هم زنگنه هیچ پالایشگاهی نساخته بود
بحث دیگری هم هست این قانون خصوصی سازی در سال 84 تصویب شده است. از سال 76 تا 84 این قانون نبود. چرا زنگنه در ان بازه هشت ساله اول هیچ پالایشگاهی نساخت. چون زنگنه اعتقادی به پالایشگاهسازی نداشت و این مسائلی که مطرح میکنند آدرس غلط است. اصلا قانون منع کرده است شما خودتان غیر از 4 تا مجوز کاغذی چه کار کردید؟ مگر قانون تکلیف نکرده تسهیلگری کنید. کی وزارت نفت این تسهیلگری را انجام داده است؟
در همین توسعه اراک که در سال 91 به بهرهبرداری رسید در همان زمان هم مطالعاتی انجام شده و شرکت خارجی براساس استاندارهای روز دنیا هم این کار را کرده بود که بسیار هم به لحاظ کیفیت فراورده سختگیرانه بود. در آن زمان این پروژه، فاینانس خودگردان داشت. یعنی تامین منابع مالی از بخش خارجی هم متقاضی داشت . ولی چون اعتقادی به پالایشگاهسازی نداشت این پروژه ابتر ماند و در دولت بعدی این اتفاق افتاد. این پروژه از سال 86-87 کلید خورد و در سال 91 به بهرهبرداری رسید. میخواهم بگویم چون نگاه و اعتقاد به این قضیه نبود و نگاه توام با خامفروشی بود این اهمالکاریها اتفاق افتاد. در واقع کارنامه زنگنه در پالایشگاهسازی تقریبا هیچ است.
* زنگنه و تیم رسانهای او دروغ بزرگی درباره بنزین پتروشیمیها گفتند
تحلیلتان درباره عملکرد زنگنه در سهمیهبندی بنزین و استفاده از کارت سوخت چیست؟ چرا این طرح در ابتدا متوقف شد و حالا دوباره بعد از چند سال احیا شد؟
سالاری: در بحث کارت سوخت هم مشاهده کردید که با آمدن زنگنه حرکت بدون مطالعهای انجام شد و کارت سوخت را حذف کردند. بدون کار کارشناسی با آدرس غلط گفتند که مصرف بنزین تثبیت شده و نیازی به کارت سوخت نداریم و در زمانی که روزانه بالای 12 میلیون لیتر واردات بنزین داشتیم، ایشان کارت سوخت را حذف کردند.
با اجرای سهمیه بندی بنزین یک ساختاری مستقر شد و با این سامانه از سال 86 تا 93 بالای 143 میلیارد در مصرف بنزین صرفه جویی داشتیم. آقای زنگنه بدون نظر کارشناسی این زیرساخت را حذف میکند و باعث میشود میزان مصرف 10 درصد افزایش پیدا کند که البته در مناطق مرزی این رقم به 34 درصد هم رسید.
بنده آمار دقیق دارم. ما در 22 ماه آغاز سهمیه بندی، 5.8 میلیارد دلار صرفه جویی داشتیم و وضعیت مصرف ما از 74 میلیون لیتر به 65 میلیون لیتر رسید و روزانه حدود 10 میلیون لیتر صرفه جویی اتفاق افتاد. اما متاسفانه زنگنه و تیم رسانهای وی بدون دلیل با سهمیهبندی سوخت مخالفت کردند. یعنی کار آقای زنگنه و تیم رسانهای وزارت نفت دادن آدرسهای غلط به جامعه است.
در بنزینهای پتروشیمی هم این حرکت را انجام دادند و حتی بعضا شنیده می شد مدارک علمی را در سازمان محیط زیست جعل کرده بودند. همین پالایشگاه ستاره خلیج فارس هم که به بهرهبرداری رسیده دارد با میعانات گازی کار میکند. مشابه همین واحد هم در پتروشیمی نوری است و پتروشیمی نوری هم که با میعانات دارد کار میکند و خوراک هر دو از یک منبع است. خروجی این دوتا را بگیرند و با هم مقایسه کنند تا متوجه شوند چه دروغ بزرگی گفته شد. میخواهم بگویم زنگنه و تیم همراهش با فرافکنی هزینههایی را به کشور وارد کردند و با جو رسانهای مسیر محاسباتی خیلی از دستگاههای تصمیمگیر را هم تغییر دادند.
*زنگنه با افزایش تولید نفت کوره موافق بود نه بهینهسازی پالایشگاه
موافقین زنگنه در ابتدا ادعا میکردند که ایشان پروژههای متعددی برای ساخت پالایشگاه برنامهریزی کردند. بعد که دیدند واقعا پالایشگاهی در دوره ایشان ساخته نشده و کارنامه ایشان قابل قبول نیست ادعا کردند که تمرکز زنگنه بر پروژههای بهینهسازی پالایشگاههایی مثل اراک، آبادان، بندرعباس و ... بوده است. آیا این ادعا درست است؟
سالاری: پروژه بهینهسازی پالایشگاههای اراک، بندرعباس و آبادان که پروژههای زمان زنگنه نیستند. پروژه بهینهسازی پالایشگاه اراک سال 91 تمام شد. بهینه سازی پالایشگاه تهران هم در سال 91 تمام شد. اینها آدرسهای غلط است. ما طرح توسعه پالایشگاه بندرعباس در سالهای 78-79 پیش زنگنه بردیم. آن زمان ترکان معاون برنامهریزی وزارت نفت بود، زنگنه با افزایش ظرفیت موافقت کرد ولی با بهینه سازی مخالف بود.
ما گفتیم نتیجه افزایش ظرفیت این است که شما 54 میلیون لیتر نفت کوره را به 95 میلیون لیتر تبدیل میکنید. شما نفت خام را به نفت کوره تبدیل میکنید. آخر این چه حرکتی است که انجام میدهید؟ ترکان گفت زنگنه با این موافقت نمیکند. فقط افزایش ظرفیت انجام دهید. یعنی زنگنه با افزایش تولید نفت کوره موافق بود نه بهینهسازی پالایشگاه. فاز افزایش ظرفیت آن موقع انجام شد و بعد از این بود که بحث واحدهای بهینه سازی مطرح شد و از سال 86 به بعد کلید خوردند.
تنها پروژه زنگنه برای ساخت پالایشگاه مربوط به سیراف است که توجیه اقتصادی ندارد و به لحاظ مکان یابی، ظرفیت، تامین نفت خام و بازار مبنای مطالعاتی ندارد. ضمن اینکه ما در همان زمان پیشنهاد دادیم که با توجه به ظرفیت پالایشی 1.8 میلیون بشکه ای در داخل کشور دارید بیایید با 10 درصد شیرین سازی حدود 180 هزار بشکه نفت کوره کمتر تولید کنید. این 180 هزار بشکه معادل یک فاز پالایشگاه ستاره خلیج فارس میشود. خب این کار ارزش افزوده داشت ضمن اینکه فرآورده سبک در پالایشگاهها افزایش پیدا میکرد.
*افزایش صادرات فرآورده دستاورد پروژههایی است که با 95 درصد پیشرفت تحویل دادیم
همراهان وزیر نفت معتقدند که اگر ایشان با ساخت پالایشگاه مخالف بوده پس چطور رقم صادرات فرآوردههای نفتی در دوره ایشان به بالاترین حد خود رسیده است. نظر شما در این باره چیست؟
سالاری: زمانی که زنگنه وارد وزارت نفت شد کلا با طرح ستاره خلیج فارس مخالف بود و گفت این پروژه را به عنوان یک کیس به دانشگاه بدهند تا بررسی کند. به مشاور عالی وزیر در امور پروژهها ماموریت داد که این مساله را بررسی کند. او هم گروهی را برای بررسی گذاشت و بعد نامهای به زنگنه داد که این پروژه اصلا مشکلی ندارد. بعد هم گفتند اگر برجام نبود این پروژه به بهرهبرداری نمیرسید. اینها شعارهایی بود که داده شد.
حالا دوستان که دقیقا معلوم نکردند زنگنه چه پروژهی پالایشی را کلید زده است. بعد میگویند که در دوران زنگنه بیشترین رقم صادرات فرآورده نفتی را داریم. این هم یک آدرس غلط است. یک بخشی از این صادرات فرآورده که زنگنه رکورد دارد از محل ذخایر فرآوردههای نفتی است. یعنی به تولید فرآورده اضافه نشد بلکه قبلیها را فروختهاند.
همچنین ایشان باید به دستاورد گذشتگان نگاه کند. وقتی در پارس جنوبی پروژههایی که در 94-95 درصد پیشرفت تحویل داده شده بودند به بهرهبرداری رسیدند، نتیجه این شد که بخشی از اینها جایگزین خوراک صنایع شدند. ما در نیروگاه گاز را جایگزین فرآورده مایع کردیم و طبیعتا این میزان فرآورده آزاد و صادر شدند ولی اینها که دستاورد زنگنه نیستند. ضمن اینکه در زمانی که قیمتها پایینترین قیمت بود بخشی از فرآوردهها را از محل ذخایر استراتژیک فروختند. روزی که نفت خام ما در حد 40 دلار و کمتر بود. تازه آن زمان موجودی هم پایین بود آمدند از موجودی استراتژیک فرآورده فروختند و حالا میگویند ما رکورد بیشترین صادرات را داریم.
منبع: فارسمنبع: مشرق
کلیدواژه: بازار سکه و ارز تحولات عراق تحولات لبنان سهمیه بندی بنزین زنگنه سازمان محیط زیست قانون برنامه ششم پارس جنوبی وزارت نفت بنزین پتروشیمی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۰۱۲۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اجرای بزرگترین پروژه درمانی خراسان شمالی آغاز شد
بیمارستان تخصصی مادر و کودک بجنورد به عنوان بزرگترین پروژه درمانی استان پس از یک سال کشمکش در نهایت کلنگزنی شد و اینک بانوان خراسان شمالی در انتظار برای ساخت سریع این بیمارستان هستند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از خراسان شمالی، بهداشت و درمان یکی از نیازهای ویژه جامعه بشری است، به نحوی که شاخصهای این حوزه یکی از عوامل توسعه جوامع محسوب میشود. در این بین توجه به مادران باردار و نوزادان بیش از سایر حوزهها مورد توجه قرار میگیرد، تا حدی که پایین بودن تعداد نوزادان یا مادران باردار فوت شده همواره مورد توجه نهادهای بینالمللی بهداشتی بوده و است.
بجنورد به عنوان مرکز استان خراسان شمالی، تنها یک بیمارستان زنان و به عبارتی زایشگاه تحت عنوان بیمارستان بنت الهدی دارد؛ بیمارستانی که قدمتی حدود ۶۰ ساله دارد و میتوان گفت که نیاز امروز بجنورد و شهرهای اطراف را تأمین نمیکند.
سطح اشغال تختهای بیمارستانی بنتالهدی بالغ بر ۷۵ درصد است که در بعضی روزهای سال به بیش از ۸۵ درصد نیز افزایش پیدا میکند و همین امر نشان دهنده کمبود شدید فضای بیمارستانی ویژه بانوان در بجنورد است.
با توجه به قانون جوانی جمعیت و افزایش آمار زادوولد، اکنون ارائه خدمات درمانی ایمن، مستمر و باکیفیت به بیماران با تأمین فضای فیزیکی مجهز و استاندارد ضروری محسوب میشود.
این مسائل سبب شد تا مسئولان دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی پیگیر احداث بیمارستانی مجهز ویژه مادران و نوزادان در بجنورد باشند تا مشکلات این حوزه کاهش پیدا کند و خدمات مناسبی به مردم ارائه شود.
پیگیریها سبب شد تا مجوزهای لازم برای احداث بیمارستان ۳۲۰ تخت خوابی مادر و کودک در بجنورد اخذ شود، اما یک مانع بر سر راه آمد و آن تعیین زمین برای احداث این بیمارستان بود.
هرچند ابتدا زمینی در شهرک گلستان بجنورد مشخص گردید، اما سازمان آب منطقهای خراسان شمالی این زمین را در مسیر مسیل تشخیص داد و به این ترتیب گره جانمایی زمین بیش از پیش شد.
با روی کار آمدن مدیریت جدید دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در زمستان ۱۴۰۱، موضوع جانمایی زمین به اولویت نخست این مجموعه تبدیل شد تا در آینده خدمات مناسبی به مردم داده شود، از این رو جواد شاهینفر، رئیس دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی طی مکاتباتی با نهادهای متولی همچون شهرداری، شورای شهر، راه و شهرسازی و استانداری خواهان واگذاری زمین برای احداث این پروژه عامالمنفعه شد.
دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی در راستای انجام وظایف ذاتی خود در قبال حفظ و تأمین سلامت مردم به ویژه نوزادان و مادران، مطالعات و اقدامات کارشناسی خود را روی چندین زمین پیشنهادی آغاز کرد و بر ساخت بیمارستان در محدوده شهری تاکید داشت.
وی از تمام مسئولان مربوطه بار دیگر درخواست کرد تا هر زمینی که با شاخصها و دستورالعملهای وزارت بهداشت همخوانی دارد را معرفی کنند.
شورای شهر و راه و شهرسازی به عنوان اصلیترین متولیان این حوزه جلسات متعددی برگزار و زمینهایی را برای احداث بیمارستان معرفی کردند، اما هیچکدام از این زمینها معیارهای وزارت بهداشت برای ساخت بیمارستان را نداشت.
تعلل در معرفی زمین مناسب از سوی شورای شهر و شهرسازی آنقدر طولانی شده بود که حجتالاسلام رضا نوری، نماینده ولیفقیه در خراسان شمالی نیز به این امر واکنش نشان داد و در خطبههای نماز جمعه اظهار کرد: حالا که مجوز اخذ شده است و بودجه وجود دارد، جانمایی بیمارستان دیگر موضوع دشواری نیست.
وی ادامه داد: مسئولان این موضوع را به یکدیگر حواله ندهند؛ باید دور هم بنشینند و جای مناسبی را انتخاب کنند.
نماینده ولیفقیه در خراسان شمالی تاکید کرد: اینکه نامهها رد و بدل و جوابها داده شود، باعث تأخیر در کار میشود و مردم را اذیت میکند.
همه مسئولان دور یک میزبسیج دانشجویی استان توانست در مراسمی تمام مسئولان مرتبط را دور یک میز جمع کند تا مشکل به صورت رو در رو بررسی شود. سیدمحمد پاکمهر، نماینده حوزه بجنورد در مجلس شورای اسلامی در این مراسم که چهارم مرداد سال ۱۴۰۲ برگزار شد، تصریح کرد: مجوز سه پروژه را اخذ کردیم که دو مورد آن آغاز شده، اما پروژه بیمارستان مادر و کودک همچنان جانمایی نشده است و از این بابت گلایهمندیم.
وی افزود: مردم در یکی از شهرستانها برای ساخت بیمارستان چهار هکتار زمین دادند، اما در مرکز استان نمیتوانیم پنج هکتار زمین در اختیار دانشگاه قرار دهیم.
نماینده مردم بجنورد تصریح کرد: برای این پروژه در سال گذشته ۱۰ میلیارد و امسال ۱۰۰ میلیارد تومان بودجه تعیین کردیم، اما کلنگزنی پروژه رقم نمیخورد و بودجه باز میگشت.
روند اعلام نهایی زمین برای کلنگزنی روز به روز بیشتر تأخیر داشت و همین امر سبب میشد بودجه چند ۱۰ میلیاردی مصوب شده در خطر بازگشت باشد.
همین امر سبب شد تا دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی دیگر بیش از این وقت را هدر ندهد و برای ساخت بیمارستان اقدام کند. در نهایت و با ساعتها کار کارشناسی از سوی مسئولان استانی و وزارت بهداشت، زمینی در پردیس بیمارستان امام حسن (ع) مورد موافقت قرار گرفت.
دلایل متعدد کارشناسان برای مناسب بودن زمین فعلی مشخص شده واقع در تخته ارکان سبب شد تمام مسئولان امر از جمله استاندار، امام جمعه، شهردار، نماینده مردم بجنورد در مجلس، مدیرکل راه و شهرسازی و سایر متولیان با آغاز این پروژه بزرگ درمانی در پردیس دانشگاه موافقت کنند و به این ترتیب با نظر تمام نهادها، کلنگ بیمارستان مادر و کودک، هفته جاری با حضور معاون درمان وزیر بهداشت بر زمین خورد تا طعم شیرین بهرهمندی از یک بیمارستان فوقتخصصی برای مادران و نوزادان در آیندهای نه چندان دور محقق شود.
باید روی ساخت بیمارستان مادر و کودک تمرکز شودمحسن پرهیزکار یکی از شهروندان بجنوردی با بیان اینکه لازمه رشد و توسعه شهر، ساخت زیرساختهای به روز درمانی است، درخصوص راهاندازی و جانمایی بیمارستان مادر و کودک بجنورد، میگوید: به دلیل نبود یک بیمارستان تخصصی پیشرفته برای مادران و کودکان، احداث این بیمارستان پیشرفته و فوق تخصصی بسیار ضروری است، اما اینکه جانمایی این بیمارستان در کدام قسمت شهر بهتر است، موضوعی است که باید گفت، بهتر آن بود که با توجه با کارکرد خاص این بیمارستان، جانمایی آن در بهترین نقطه و دسترسترین مکان انجام میشد.
وی میافزاید: در جانمایی درست این بیمارستان، آنچنان که شاهد بودیم به خوبی با دانشگاه علوم پزشکی همراهی نشد تا اینکه بالاخره کلنگ ساخت این بیمارستان در کنار بیمارستان امام حسن (ع) بجنورد بر زمین خورد و در نهایت اکنون نیز باید بر ساخت این بیمارستان که از نیازهای ضروری است، تمرکز کرد.
وی با تاکید بر اینکه مادران باردار همیشه نیازمند خدمات ویژه و سریع هستند، عنوان میکند: همسرم که در سالهای گذشته باردار بود، به دلیل مسائل پزشکی نیازمند خدمات فوری و در دسترس بود، به دلیل آنکه بیمارستان بنت الهدی در دسترس بود، در کمترین زمان توانستیم جان همسرم را نجات دهیم. اما چنانچه این شرایط در بیمارستانی با جانمایی دورتر ایجاد میشد، شاید به این راحتی نمیشد که اقدام سریعی انجام داد.
این شهروند بجنوردی تاکید میکند: در شرایطی که زمین مناسب دیگری برای ساخت وجود نداشت، احداث بیمارستان مادر و کودک در کنار بیمارستان امام حسن (ع) را میتوان مزیتی برای استان دانست.
مسئولان راه دسترسی به بیمارستان امام حسن (ع) بجنورد را تسهیل کنندزینب بهادری یکی از مادران بجنوردی است، او میگوید: یکی از نیازهای ضروری استان ساخت بیمارستان مجهز، بزرگ و پیشرفته برای مادران و کودکان است، در واقع یکی از حقوق اساسی ما داشتن امکاناتی در شأن مادران است.
وی به سادگی ابراز میکند که ترجیحش ساخت بیمارستانی در نزدیکترین نقطه دسترسی است، مکانی که شهروندان دغدغه رفتن به آنجا را نداشته باشند.
این مادر بجنوردی خاطرنشان میکند: یکی از مشکلات احداث بیمارستان در مسیر خارج از محدوده شهری، نبود امکان خدماترسانی شهرداریها است و مردم برای رفت و آمد به این مکانها و دریافت خدمات سریع و فوری با مشکل مواجه میشوند.
این شهروند که مادر یک دختر جوان است، ادامه میدهد: نزدیک به دو دهه قبل، با یک زایمان زودتر از موقع مواجه شدم و آن موقع بیمارستان بنت الهدی نمیتوانست خدمات لازم را به من و جنین ارائه کند؛ بنابراین با سختی به مشهد اعزام و یک ماه با هزینههای سنگین در مشهد ساکن شدم، اگر آن زمان بیمارستانی تخصصی برای مادران و کودکان وجود داشت ما متحمل سختی نمیشدیم.
با ساعتها کار کارشناسی از سوی مسئولان استانی و وزارت بهداشت، زمینی در پردیس بیمارستان امام حسن (ع) برای ساخت بیمارستان مادر و کودک موافقت شد
بهادری عنوان میکند: با وجود اینکه انتخاب اول من احداث یک بیمارستان در نزدیک شهر است، اما اگر اعزام برخی مادران به استانهای مجاور را در نظر داشته باشیم، ساخت بیمارستان مادر و کودک در همین نقطه کنونی نیز دارای توجیه و کار منطقی است.
لیلا محمدی یکی دیگر از شهروندان بجنوردی در این خصوص به خبرنگار ما میگوید: هرچند راه دسترسی به بیمارستان اهمیت بالایی دارد، اما ساخت آن مهمتر است و نمیتوان به بهانه نبود زمین در داخل شهر، ساخت بیمارستان به تعویق بیفتد.
وی اضافه میکند: هرچقدر این بیمارستان زودتر ساخته شود، مردم زودتر و بیشتر از آن استفاده خواهند کرد؛ باید سریعتر این پروژه آغاز شود و به بهرهبرداری برسد.
محمد اصغری از دیگر شهروندانی است که در این خصوص به خبرنگار ما میگوید: شهرداری و مسئولان شهری از اکنون باید تلاش کنند تا مسیر دسترسی به بیمارستان تسهیل شود، در این صورت بیمارستان مادر و کودک در جوار بیمارستان امام حسن (ع) بهترین انتخاب در راستای حفظ سلامت مردم است.
ساخت بیمارستان فوق تخصصی میتواند استان را به قطب شمال شرق کشور تبدیل کنددر این بین فعالان اجتماعی و رسانهای نیز پیگیریهای متعددی برای تعیین تکلیف این پروژه انجام دادند، از سوی دیگر فرصت اندک بود زیرا در صورت معرفی نشدن زمین مناسب به وزارت بهداشت، بودجه این بیمارستان برگشت میخورد و استان بار دیگر از قطار توسعه عقب میماند.
یکی از فعالان رسانهای استان درخصوص مباحث مطرح شده در خصوص جانمایی بیمارستان مادر و کودک، با بیان اینکه در ساخت این بیمارستان استراتژیک در استان همراهی نشد، تاکید میکند: ساخت این بیمارستان در نزدیک شهر بجنورد، نه تنها مزیتی برای استان بود بلکه حتی استانهای همجوار هم میتوانستند از آن بهرهمند شوند.
به گفته این فعال رسانهای در یک سال گذشته اقدامات مهمی در حوزه زیرساخت بهداشت و درمان در استان انجام شده است با این حال استان به واسطه کمتر برخورداری نیازمند توسعه زیرساختهای درمانی است و ساخت به موقع و زودهنگام بیمارستان فوق تخصصی مادر و کودک به ارتقای این زیرساختها کمک میکند و ضریب برخورداری استان را ارتقا میدهد.
وی جلوگیری از خروج بیماران در استان و تحمیل هزینههای متعدد به بیمارانی که از استان خارج میشوند را مهم میداند و خاطرنشان میکند: جانمایی این بیمارستان در هر نقطهای که انجام میشد، موافقان و مخالفانی داشت؛ بنابراین زمان مناسبی برای انتقادها، مخالفتها و کارشکنیها نیست و باید تلاشهای به سمت ساخت به موقع این بیمارستان برود.
وی نیاز اصلی را همگرایی در استان برای بهرهبرداری از این مرکز بزرگ و مهم درمانی عنوان میکند و ادامه میدهد: ساخت این بیمارستان فوق تخصصی میتواند استان را به قطبی شناخته شده در شمال شرق کشور تبدیل و خدمات و ظرفیتهای درمانی استان را به آسیای میانه نیز معرفی کند.
آنطور که به نظر میرسد پس از تأخیر طولانی مدت برای تعیین زمین به منظور آغاز پروژه، راهاندازی سریع بیمارستان مادر و کودک و جلوگیری از فرافکنیها منفعت استان و جذب بیماران خارجی را به همراه دارد.
کد خبر 749302