چرا چهره های شاخص اصلاح طلب،نامزد انتخابات مجلس نشدند؟
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۰۹۱۵۱
ساعت24-معضل بازتولیدنکردن نیروی انسانی در جبهه اصلاحات بیش از هروقت دیگری در روز گذشته نمایان شد؛ شرایط مبهمی که شاید نیروهای اصلاحطلب هیچگاه تجربه نکرده بودند.
اصلاحطلبان از یکسو انتخابات را مانند انتخابات مجلس هفتم یا شورای شهر دوم نادیده نگرفتند و از سوی دیگر با تکیه بر مشارکت حداکثری با نفراتی به مراتب محدودتر از لیست چهار سال پیش وارد انتخابات شدند که از این نفرات هم معلوم نیست صلاحیت چه تعداد احراز شود و چند نفر در قدم نخست از میدان انتخابات کنار گذاشته شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
علاوهبراین به نظر میرسد با توجه به انتقادهایی که در عرصه سیاسی، چه در حوزه اجرا و چه در حوزه تقنین وجود دارد، سطح مطالبات مردم طوری است که دیگر درخواست رئیس دولت اصلاحات برای رأیدادن به تمام اصلاحطلبان حاضر در انتخابات راهگشا نباشد.
اصلاحطلبان یکی از موانع حضور چهرههای شاخص جریان خود را شیوه بررسی صلاحیتها میدانند که این تحلیل جامع افراد و مانع اغیار نیست، زیرا درعینحال که میتوان پذیرفت علت خالیبودن دست اصلاحطلبان در ارائه نامزدهای مؤثر اصلاحطلب به تفسیر موجود از «نظارت» مصرح در قانون اساسی بازمیگردد، اما بخشی از علت آن معلول هم به فقدان کادرسازی در احزاب اصلاحطلب و نبود یک مشی روشن در جبهه اصلاحات مربوط میشود؛ موضوعی که بسیاری از تحلیلگران از مدتها پیش بر آن تأکید داشتند و میگفتند که لازمه استمرار حیات سیاسی اصلاحات، ورود نیروهای جوان، مؤثر و واقعا اصلاحطلب است که طریقتِ دریافتن اصلاحطلببودن یا نبودن نیروها هم با یک مانیفست روشن میسر میشود که مانیفست هم هیچگاه در میان نبود تا یک خطکش دقیق برای تشخیص رویکرد عملی و نظری نیروهای این جبهه وجود داشته باشد.
دیگر آنکه حتی اگر نسبت به شیوه بررسی صلاحیتها هم نقدی وجود داشته باشد، در سالهای متمادی میشد آن را به مثابه یک امر واقع قلمداد کرد که بخواهیم یا نه باید با آن مواجه شویم و برای کنارآمدن با این امر واقع لازم بود که در هر دوره با ارائه شخصیتهای جدید بیم ردصلاحیت را از میان برد.
همچنین در میان احزاب اصلاحطلب رویکرد حزبی هم چندان مشاهده نشد و احزاب صرفا در دوره محدود انتخابات فعالیت میکردند و اگر یک یا دو حزب مهم هم فعالیتهایی داشتند، آن فعالیتها از مرحله همایش، کنگره و در نهایت انتشار یک بیانیه فراتر نمیرفت. از تمام اینها مهمتر در احزاب جبهه اصلاحات هیچگاه شاهد بازتولید اندیشه اصلاحات نبودیم.
اصلاحطلبان از مقطعی به بعد و خاصه از سال 88 به اینسو نهتنها از گفتمانسازی و بهروزکردن و تطبیقدادن اندیشههای اصلاحطلبانه با مطالبات مردم غافل شدند، بلکه سیاست انتخاباتی خاتمی را به حضور در قدرت رسمی تقلیل دادند. شاید نقد اخیر سعید حجاریان هم ناظر بر همین موضوع باشد که گفت باید انتخابات مشروط باشد و اگر شروط اصلاحطلبان محقق نشد، عطای انتخابات را به لقایش میبخشیم.شاید حجاریان هم میخواست بگوید که سیاست انتخاباتی به صرف حضور نیست و باید سیاست انتخاباتی در کار باشد.
هرچند گزاره حجاریان روز گذشته پیش از احساس ضرورتش از بین رفت، زیرا حتی اگر تمام شروط اصلاحطلبان هم برآورده شود، باز هم در نبود چهرههای شاخص و تأثیرگذار نمیتوان به حضور قدرتمند اصلاحطلبان در مجلس امید داشت؛ به بیان دیگر بود و نبود شرط، تأثیری در نتیجه انتخابات ندارد.
موضوع مهم دیگری که در بازخوانی علل وضعیت فعلی جبهه اصلاحات میتوان برشمرد، انشقاق میان نیروهای این جبهه است که تا روز انتخابات هم لاینحل باقی ماند.
منبع: روزنامه شرقمنبع: ساعت24
کلیدواژه: احمدی نژاد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۰۹۱۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تأثیرگذاری فراکسیون اقلیت خیلی سخت است
در آستانه برگزاری دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی، یکی از وزنههای مهم تعیینکننده خط سیاسی مجلس، رقابت طیف مستقلین و اصلاحطلبان است که به همقطارانی که به مجلس راه یافتهاند بپیوندند. - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، در آستانه برگزاری دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی، یکی از وزنههای مهم تعیینکننده خط سیاسی مجلس، رقابت طیف مستقلین و اصلاحطلبان است که به همقطارانی که به مجلس راه یافتهاند بپیوندند و با این وجود برخی از کارشناسان گمانهزنیهایی در قصد این طیف برای تشکیل یک کمیسیون اقلیت در مجلس دوازدهم دارند. در همین راستا با رسول منتجبنیا، فعال سیاسی اصلاحطلب و دبیرکل حزب جمهوریت گفتوگویی داشتیم که در ادامه میخوانید.
استقبال سیاسیون و مردم نسبت به دور دوم انتخابات را چگونه پیشبینی میکنید؟
در انتخابات مرحله اول مردم بیشتر شرکت میکنند، درحالیکه در مرحله اول تعداد کاندیداها بیشتر است، ولی در مرحله دوم عموما مشارکت کمتر است، ضمن اینکه تنها دو برابر نمایندگان مورد نظر هر حوزه انتخابیه در مرحله دوم با هم رقابت میکنند. رقابت در دوره دوم، رقابت تنگاتنگی است و هر کسی هم که در این مرحله رأی بیشتری بیاورد ولو آنکه یک رأی بیشتر باشد، پیروز میدان قاعده انتخابات است. متأسفانه در دورههای انتخابات مرحله دوم، حضور مردم خیلی کم است. در شهرهای کوچک که عوامل قومی عشیرهای دخالت دارند، مثل دورههای گذشته انتخابات رونقی ندارند. در مرحله دوم خیلی کم شرکت میکنند و هر چه هم تشویق و دعوت شوند، برخی انگیزه لازم را ندارند.
بهخصوص که هیچگونه مشوقی در کشور ما به وجود نیامده است. یعنی اگر بین دو تا مرحله یک حرکتی ایجاد شده بود، هیجان یا امید و کسب رضایتی پیش میآمد، امید بود که درصد بهتری شرکت کنند. مسائل اقتصادی هم که روز به روز بدتر و سختتر و وضعیت مردم وخیمتر میشود، لذا فکر میکنم مردم در مرحله دوم کمتر شرکت میکنند و طبیعتا بین همین افرادی که رأی بیشتری داشتند، افرادی انتخاب شده و وارد مجلس میشوند.
با توجه به ورود چهرههایی از طیفهای سیاسی مختلف به مجلس، آیا تشکیل یک فراکسیون اقلیت یا مستقل را محتمل میدانید؟
مجلس که جای بحث، گفتوگو، اظهارنظر و تبادل نظر افراد و گروههاست و اگر در آن تبادل نظر و اختلاف نظر نباشد که مجلس مرده و بیرمقی است و اصلا فلسفهای در آن وجود ندارد؛ اما اینکه یک اکثریت قوی از جناح اصولگرا وارد مجلس میشوند و بعد لیستی که ترکیبی از اصلاحطلب، مستقلین اعتدالگرا و امثالذالک یعنی ته کیسه را تکاندند و همه اینها به قول شما 41 نفر شده است. هنوز هم معلوم نیست در نهایت چند نفر باشند که البته درون آنها هم چهرههای شاخص بسیار کم هستند، وارد مجلس شدند. اگر آقای مطهری یا آقای پزشکیان تأیید نشده بودند که میشد قضاوت کرد در مجلس دیگر تریبونی از مستقلین و اصلاحطلبان نیست. به هر حال باز با تذکر رهبری این آقایان تأیید صلاحیت شدند.
ممکن است یکصدایی از این جمعیت بلند شود، ولی این صدا بسیار اندک و ضعیف است. بهخصوص که مشخص نیست مدیریت مجلس هم به دست چه افرادی بیفتد. اگر میزان و ملاک در انتخاب هیأت رئیسه این آرایشی باشد که چه کسانی بیشترین رأی را به دست آوردند، دیگر مجلس بهطور کلی آن هویت و استقلال خودش را از دست خواهد داد. در کنار این مسائل باید اضافه کنم درست است که اکثریت قوی مجلس به یک معنا اصولگراها و غیراصولگراها اعم از اصلاحطلب، اعتدالگرا، مستقل و اقلیت بسیار محدودی هستند، اما همان اکثریت، آهنگ واحدی ندارند. هم دارای سلایق مختلف هستند و هم در مقابله با اصلاحطلبها و مستقلان دارای وجه مشترک در برابر اصلاحطلبان هستند.
آنها درون خودشان اختلافهای بسیار زیادی با اصولگراهای سنتی و اصولگرایان غیرسنتی هستند. گرایشهای رادیکال هم حضورشان قاعدتا پررنگ خواهد بود. اینها در نهایت با هم نمیتوانند بسازند. در انتخابات ممکن بود بهخاطر هدف مشترک با هم کنار آمده باشند، ولی در مجلس اختلاف نظر فراوان است، چون دیدگاه اصولگرایان سنتی و انقلابی کاملا با دیدگاه رادیکالها متفاوت است. به هر حال اصولگرایان سنتی بیشتر روی رهبری و ولایت فقیه تأکید میکنند. این اختلافها در مجلس هم ظهور و بروز پیدا میکند و در برابر هم جبهه میگیرند و نمیتوانند با هم کنار بیایند. اقلیت محدودی هم از لیست به اصطلاح «صدای ملت» که ترکیب ناهمگونی از اقلیت محدود بود، وارد مجلس خواهند شد.
این فراکسیون چه کمکی را در زمینه کارآمدی مجلس ارائه میدهد؟
هر چقدر در مجلس تعدد و تکثر آرا و نظرات بیشتر باشد، مجلس زندهتر و پویاتر خواهد بود. لذا در کنار آن اکثریتی که در درون اختلافات وجود دارد، بخشهای مختلف است که این میتواند یکصدایی باشد. صدایی هرچند کوتاه و کمرنگ از ملت در برابر جریان مقابل که در غیاب اکثریت مردم برنده شد. اینکه همان اقلیت، حتی یک نفر هم در مجلس تریبون در اختیار داشته باشد، شاید بهتر از نبودش باشد. درحالیکه اگر 40 نفر باشند، میتوانند تلاش بیشتری کنند.
افرادی بودند که قبل از ورود به مجلس، ادعای اصلاحطلبی یا استقلال میکردند، ولی در مجلس به طرف اکثریت میلغزیدند و گفتههای خودشان را فراموش میکردند. من از دوستانی که وارد مجلس میشوند انتظار دارم که در این شرایط وانفسا در مجلس فراکسیونی تشکیل بدهند و برنامهریزی کنند؛ چراکه میتوانند تا حدی اثرگذار باشند، ولو اینکه این امر بسیار سخت خواهد بود. آن اکثریت اجازه نخواهند داد اینها کار کنند، چون تجربه نشان داده که آنها وقتی اکثریت را به دست میآورند، جلوی هر نقد و اظهارنظر مخالف را میگیرند. فراکسیون اقلیت میتوانند امیدی را در مجلس به وجود بیاورند.
آرایش سیاسی اصلاحطلبان در آستانه دور دوم انتخابات را چگونه ارزیابی میکنید؟
در مرحله اول انتخابات، اصلاحطلبها به چند دسته تقسیم شدند که یک مجموعه از احزاب و شخصیتهای حقیقی بودند، آنها که اعلام کردند ما کاندیدا نداریم و شرکت نمیکنیم و بهعنوان معرفی کاندیدا شرکت فعال نداریم. دسته دیگر ترکیبی از سه حزب بود. اینها وارد صحنه شدند، کاندیداهایی را معرفی کردند و تعدادی از کاندیداهایشان وارد مجلس شدند. ما هم که بهعنوان حزب جمهوریت منتظر بودیم کاندیداهایمان تأیید صلاحیت شوند که بتوانیم فعال شویم، ولی متأسفانه هیچکدام از کاندیداهای ما در سراسر کشور تأیید صلاحیت نشدند.فعالیت اصلاحطلبها در مرحله دوم هم به همین ترتیب است. آن ترکیب که گفتم، فعال نخواهند بود. شاید کارگزاران و حزبهای دیگر فعالیت کنند. باید ببینیم آنها تا چه اندازه موفق هستند.
منبع: صبح نو
انتهای پیام/