محرومیت چهارماهه مسلمانان کشمیر هند از انجام شعائر دینی
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۵۹۹۹۲
چهار ماه از لغو خودمختاری کشمیر هند میگذرد و هنوز مسلمانان این منطقه اجازه رفتن به مساجد و انجام آزادانه شعائر دینی خود را ندارند.
به گزارش خبرگزاری شبستان: به نقل از الجزیره، از ۵ آگوست (۱۴ مرداد) امسال که دولت هند خودمختاری منطقه مسلماننشین کشمیر را لغو کرد، ممنوعیتهای گستردهای در این منطقه علیه مسلمانان وضع شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این ممنوعیتها شامل هر گونه اجتماع دینی مردم کشمیر است و دولت هند درهای مساجد اصلی و تاریخی را بر روی مسلمانان بسته است. نماز جمعه مسلمانان کشمیر معمولا در مسجد جامع سرینگر با حضور هزاران نمازگزار برگزار میشد، اما اکنون ۱۷ جمعه از ممنوع شدن برگزاری نماز جمعه در این مسجد می گذرد.
«خالد بشیر گورا» که در نزدیکی این مسجد زندگی میکند، گفت: هر گونه گردهمایی را تهدید به شمار میآورند. هر زمان که اوضاع در کشمیر وخیم میشود این مسجد را ماهها تعطیل میکنند.
«سید احمد سید نقشبندی» از سال ۱۹۶۳ تا کنون امام جماعت مسجد جامع سرینگر بوده است. او میگوید: حق انجام مراسم دینی در قانون اساسی هند به رسمیت شناخته شده، اما در کشمیر این حق بارها نقض شده است.
این روحانی ۸۰ ساله که مجبور است نماز را در مسجدی در ۵ کیلومتری مسجد جامع بخواند، میگوید: حال و هوای نماز در مسجد جامع سرینگر چیزی است که در جای دیگر احساس نمیشود.
محدودیتهای مشابهی در مورد مسجد «بیت المکرم» در منطقه آنانتناگ در جنوب کشمیر وضع شده است. قبور اولیا و عرفای این منطقه که به طور معمول، مملو از زائران بوده است با محدودیتهای شدیدی از سوی مقامات هندی روبرو شده و تنها ساکنان محلی میتوانند وارد این مکانها شوند.
همچنین در این مدت بیش از ۵ هزار نفر از مردم کشمیر از جمله تعداد زیادی از رهبران دینی دستگیر شده اند. علامه «آقا سید اعجاز رضوی» از جمله رهبران شیعی کشمیر است که در ۲۷ آگوست امسال از سوی پلیس هند بازداشت شد. نزدیکان وی اتهام او را سخنان ضد ملی در مسجد بابامزار در بخش شیعهنشین منطقه زادیبال اعلام کردهاند.
منبع: ایکنا
پایان پیام/500منبع: شبستان
کلیدواژه: مسجد مسجد سامانه فهما کانون های فرهنگی هنری مساجد کانون های فرهنگی هنری مساجد کانون های مساجد انتخابات انتخابات خبرگان رهبری و مجلس انتخابات مجلس کشمیر مسلمانان مسجد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۵۹۹۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بزرگترین شاعر شیعی کشمیر
نسخه خطی نفیسی از دیوان «جویا تبریزی» در کتابخانه خدابخش هندوستان نگهداری میشود. او را بزرگترین شاعر شیعی کشمیر میدانند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرگزاری تسنیم، نسخه خطی نفیسی از سرودههای «جویا تبریزی» در کتابخانه خدابخش هند نگهداری میشود. میرزا داراببیگ، متخلص به جویا، از شاعران شیعی سده یازدهم و آغاز سده دوازدهم در هند بود. پدرش، ملاسامری، شاعر بود و سامری تخلص میکرد. اجداد جویا در اصل ایرانی بودند و از آنجا به کشمیر مهاجرت کرده بودند. او در کشمیر به دنیا آمد. برخی منابع، اصل وی را تبریزی دانستهاند و کلیاتش نیز با همین عنوان به چاپ رسیده است. برادر او، کامرانبیگ، نیز شاعر بود و «گویا» تخلص میکرد، ولی به اندازه جویا شهرت نیافت.
از زندگی جویا اطلاع چندانی در دست نیست. بنابر آنچه در باره او نوشتهاند، وی معاصر اورنگزیب عالمگیر بود و استادان او در شعر ملاعلیرضا تجلی، محمد سعید اشرف مازندرانی و میر معزفطرت بودند. او در سخنپردازی از صائب تبریزی پیروی میکرد و بهنوشته واله داغستانی در کشمیر با کلیم و صائب ملاقات کرده بود.
آرزو, وی را برجستهترین شاعر کشمیر دانسته و گفته است که تمام شاعران کشمیر پس از او, یا از شاگردانش بودهاند یا از تربیتشدگان وی بودند. جویا در اشعار خود حاکمان کشمیر را مدح کرده است، بهویژه نواب ابراهیمخان، که مانند جویا شیعهمذهب و از حامیان بزرگ او بود و در تربیت شعریاش تاثیر مهمی داشت.
قدیمیترین قرآن جهان کجاست؟اهمیت جویا در غزلسرایی اوست. از ویژگیهای شعری او مضامین بدیع و کاربرد ترکیبات استعاری و مجازی و متناقضنما (پارادوکس)، کاربرد فراوان امثال و اصطلاحات، بهکاربردن صنعت مراعات نظیر و تمثیل و ارسالالمثل، و مهارت در ساختن مادّه تاریخ است. نثر او مرصع و متکلفانه است. جویا اشعاری در استقبال از غزلیات حافظ سروده و اشعاری را نیز از کلیم و صائب و طالب تضمین کرده است. او قصایدی در نعت امامان معصوم دارد. وی در سال 1706م/ 1118ق در کشمیر درگذشت.
انتهای پیام/