رابطه مدیریت جهادی بابرج های پرابهام منطقه 22

ساعت 24 - این روزها به نظر می رسد روزهای پرچمداری محمد باقر قالیباف شهردار تهران و بازنده انتخابات ریاست جمهوری در مخالفت اساسی با دولت روحانی است. او دربیانیه انتخاباتی خود و همچنین سخنرانی های تازه انجام شده به شدت به دولت می تازد و دولت را زیر تیغ نقد قرارداده است. پس از اعتراض رییس دفتر حسن روحانی حالا نوبت به اکبر ترکان از مدیران ارشد دولت اول روحانی و از اعضای موسس حزب اعتدال و توسعه است که به طورغیر مستقیم به قالیباف انتقاد می کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اکبر ترکان درروزنامه ایران نوشته است: "فضای انتخابات مجلس یازدهم نسبت به انتخابات‌ قبل از چارچوب منطق فاصله گرفته و به مرزهای هیجان و طرح مکرر موضوعات سلبی نزدیک‌تر شده است. به نوعی که باید باور کنیم که در این انتخابات دیگر آنکه جهت افکار عمومی را سمت و سو می‌دهد نه برنامه‌های ایجابی بلکه جوسازی‌های هیجانی است که حمله به دولت و اصلاح‌طلبان کلیت آن را تشکیل می‌دهد. در نقد و تفسیر شرایط فعلی به چند موضوع می‌توان اشاره کرد.بحث اول این است که امیدی برای تغییر این رویکرد در اردوگاه مخالفان دولت وجود ندارد. آنها به شکل روشنی که حتی از بیان صریح آن نیز ابا نداشته‌اند، پیروزی خود را در شکست و زمینگیر شدن دولت اعتدال و جریان اصلاحات می‌دانند. از همین روست که کلیت ساختار گفتمانی آنها در تقبیح رویکرد دولت و اصلاح‌طلبان و بی ثمر ماندن کامل شعارهای آنها خلاصه شده. آنها شش سال با جدیت این رویکرد را ادامه دادند و امروز بیش از هر زمانی خود را به ثمردهی و چیدن محصول این رویکرد سیاسی نزدیک می‌بینند، پس بعید است که نصایح و هشدارها درباره مخاطرات این کار و اثر مخرب آن بر منافع ملی بر این جریان و سران آن تأثیری بگذارد.

با توجه به این باید گفت که نکته دوم،کارنامه خود این دوستان است. جریانی که اکنون تمام هویت خود را در نقد تخریب‌گونه دولت و مجلس گذاشته خود کارنامه مشخصی در مجالس هفتم تا نهم، دولت‌های نهم و دهم و همینطور 14 سال مدیریت شهرداری پایتخت دارد. یعنی زمان‌هایی که نه تنها این دو قوه را به طور کامل در اختیار داشت بلکه باقی نهادهای نظام را نیز در موافقت با خود می‌دید. نتیجه این سال‌ها برای کشور چه شد و این جریان کدام ویرانی آباد شده را تحویل مدیران بعد از خود داد؟ آیا گرفتن دولت با رشد اقتصادی 7 درصد و تورم زیر10 درصد و تحویل آن با رشد اقتصادی نزدیک به منفی 7 و تورم بیش از 40 درصد نشان از کارآمدی این گفتمان و جریان سیاسی دارد؟ آیا تحمیل کردن 6 قطعنامه و بردن کشور ذیل بند 7 منشور سازمان ملل متحد از منطقی بودن سیاست خارجی این جریان حکایت می‌کند؟ آیا بدهی‌های چند10هزار میلیاردی و پرونده‌های بی سرانجام و معطل شهرداری تهران کارنامه درخشانی است که قرار است تکرار شود یا طرح‌های مصیبت‌باری مثل طرح تثبیت قیمت‌های مجلس هفتم؟ آیا راهکار مد نظر این عزیزان برای دور زدن تحریم‌ها باز هم در برکشیدن بابک زنجانی‌ها و گم شدن دکل‌های نفتی است؟

 شاید ایراد گرفته شود که خود آقای روحانی هم سال 92 در فضایی قطبی شده و مبتنی بر برنامه‌ای سلبی با مشخصه انتقاد از دولت وقت به قدرت رسید. اما واقعیت این است که آقای روحانی حتی اگر در هیچ حوزه‌ای در آن زمان برنامه نداشته-که البته داشت- در مهم‌ترین بحث آن روز کشور به شکل کاملاً ایجابی و با برنامه وارد شد که آن هم بحث هسته‌ای بود. برنامه مذاکرات هم با توجه به رسیدن به برجام در سال 94 نشان داد که اتفاقاً نه برنامه‌ای انتزاعی، بلکه کاملاً واقع‌بینانه و عملیاتی بود که البته برخی سنگ‌اندازی‌های داخلی در برابر آن به موازات مواجهه دولت ترامپ در زمینگیر شدنش تأثیر بسزایی داشت. اما همان برنامه زمینگیر شده یعنی برجام هنوز هم برای کشور کارکردهایی دارد که اگر نداشت الان شاهد خروج ایران از آن می‌بودیم. حال آنکه در نقطه مقابل هنوز مشخص نشده مثلاً منظور مخالفان دولت از برنامه‌ای چون مدیریت جهادی چیست و اگر تعریفی انتزاعی از این برنامه ندارند مثلاً نسبت پرونده‌های شهرداری تهران یا بلندمرتبه‌سازی‌های پرحاشیه و پرابهام منطقه 22 تهران با این مدیریت جهادی کجاست؟

اما مسأله سوم سؤال‌های اجرایی و ایجابی است که این جریان باید به آن پاسخ دهد. از جمله به طور مثال آنها چگونه و با چه شیوه و فرمول عملیاتی، فارغ از شعارهای متداول و کلی می‌خواهند بدون FATF که به معنای قفل شدن تمام مبادلات بانکی است، کشور را اداره کنند؟ برآورد می‌شود که کشور ما برای حل مسأله اشتغال به سالانه 150 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی نیاز دارد؛ جذب این رقم سرمایه با جنس سیاست خارجی مد نظر این دوستان چگونه ممکن است؟ یا اینکه ما طبق سند چشم‌انداز توسعه می‌بایست اکنون در بسیاری از حوزه‌ها رتبه اول یا جزو رتبه‌های اول منطقه باشیم. هم اکنون رقم تولید ناخالص داخلی ایران 450 میلیارد دلار و همین رقم برای ترکیه هزار میلیارد دلار است. دوستان مدعی تغییر فضای اقتصادی کشور باید پاسخ دهند بدون همکاری با دنیا و داشتن شرکای اقتصادی متعدد، چگونه ما می‌توانیم در منطقه فقط به ترکیه برسیم؟ دیگر کشورها پیشکش. اگر حتی بحث ایجاد صنایع جدید را کنار بگذاریم، صنایع بزرگ ما بدون سرمایه‌گذاری خارجی و جذب تکنولوژی روز دنیا چطور روی پای خود خواهند ایستاد؟ آیا انباشت بیکاری و فشار اقتصادی در کشور را می‌شود با صنایع کوچک جواب داد؟در نهایت اینکه شاید این شرایط و زمین خوردن برجام و بستن دست دولت برای تحرک دیپلماتیک جدید از نظر مخالفان سیاسی دولت مقدمه یک کامیابی جدی در اسفند 98 و سپس در بهار 1400 باشد اما این کامیابی در بطن خود باتلاقی است که می‌تواند همه چیز را ببلعد. پاسخ به سؤالات فوق سیاستی منطقی و محاسباتی را می‌خواهد که چیزی جدای از شعار و رجزخوانی است و حداقل کارنامه همین چند سال قبل این عزیزان نشان می‌دهد که در شرایط تحریم به مراتب سبک‌تر، چه کارنامه‌ای از خود بر جای گذاشتند.

منبع: ساعت24

کلیدواژه: احمدی نژاد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۶۵۸۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

لزوم تخصیص زمین برای ساخت ۵۰ هزار واحد مسکونی

به گزارش خبرگزاری مهر، حسین روحانی نژاد نماینده ولی فقیه در بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در نخستین گردهمایی گروه‌های مردمی و جهادی و وزارت راه و شهرسازی متشکل از بازآفرینی شهری، مسکن و راه روستایی که با مشارکت سازمان بسیج مستضعفین برگزار شد، با اشاره به این فرمایش امام راحل که قبل از انقلاب شکوهمند اسلامی نداشتن مسکن مشکل اساسی مردم به شمار می‌رفت، گفت: امام راحل امید داشتند دولت‌های آتی مشکل مسکن را حل کنند، هر چند وضعیت مسکن قبل و بعد از انقلاب قابل مقایسه نیست و قبل از انقلاب بخش بزرگی از شهرها را حلبی آبادی‌ها تشکیل می‌داد اما امروز مستأجران هم مسکن مناسبی دارند و بد مسکنی چندان زیاد نیست.

نماینده ولی‌فقیه در بنیاد مسکن انقلاب اسلامی با اشاره به مهاجرت مردم از شهرهای کوچک به شهرهای بزرگ گفت: عزم دولت سیزدهم حل مشکلات بخشی از مردم در حوزه مسکن است.

روحانی‌نژاد تصریح کرد: بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در خانه دار کردن مردم، در بازسازی حوادث بعد از زلزله و سیل، گام‌های بلندی برداشته است و دلیل آن هم وجود گروه‌های جهادی است که در حوادث جزو اولین گروه‌ها هستند که در کنار بنیاد مسکن انقلاب اسلامی برای ساخت خانه‌های جدید تلاش می‌کنند.

وی با بیان اینکه باید از ظرفیت این گروه‌های جهادی برای نوسازی مسکن استفاده کرد، گفت: دولت سیزدهم توجه بسیاری برای حل مشکل مسکن دارد و وزیر راه و شهرسازی نیز تمرکز خود را بر این موضوع گذاشته است.

روحانی نژاد اظهار کرد: زمین رایگان برای ساخت ۵۰ هزار واحد مسکن برای اقشار کم درآمد در این دولت تخصیص یافته است. امیدواریم در سال‌جاری با تخصیص زمین برای ۵۰ هزار واحد مسکونی دیگر دولت سیزدهم به دوران طلایی ساخت مسکن کم درآمدها تبدیل شود.

کد خبر 6098549 فاطمه صفری دهکردی