تموکن، شهر هخامنشی بر کرانه خلیج فارس
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۷۸۵۷۵
به گزارش گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از بوشهر، غلامحسین نظامی مدرس دانشگاه در سخنرانی خود با عنوان «تموکن، کهن شهر هخامنشی بر دریابار دریای پارس» که در دانشکده هنر و معماری دانشگاه خلیج فارس برگزار شد، با اشاره به اهمیت دریای پارس و نقش آن در ایجاد تمدن‌های مستقر در جنوب ایران گفت: نخستین حاکمیت پیش از آریایی، عیلام است که شریهوم یعنی ایالت ساحلی آن بر دریا بار پارس از حوالی دیلم تا جنوب لیان و از شرق به دامنه‌های زاگرس با مرکزیت لیان (بوشهر کنونی)، از لحاظ مقابله با تهاجم‌های خارجی، تجارت دریایی و موقعیت مذهبی دارای اهمیت بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او افزود: کهن شهر تموکن که مستندات جدید تاریخی گواه اهمیت فوق العاده آن در دوره هخامنشیان، به ویژه داریوش اول هخامنشی است، از موقعیت سوق الجیشی با نواحی ساحلی و پی کرانه‌ها برخوردار بوده و از طرف دیگر با پارسه، مرکز سیاسی- اداری هخامنشیان، در ارتباط بوده است.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: مدارک نویافته و پژوهش‌های جدید تاریخی نشان می‌دهد که هم پادشاهان و هم دیوانیان توجه خاصی به تموکن داشته‌اند و دلیل این توجه علاوه بر موقعیت استراتژیک، (امنیتی، دفاعی و تجاری) وجود چند کاخ و بناهای هخامنشی در این شهر و حوالی آن بود که زمان ساخت و ساز آن به زمان پس از کورش می‌رسد که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به گور دختر در بخش ارم دشتستان، کاخ چرخاب برازجان، کاخ بردک سیاه دشتستان و کاخ سنگ سیاه دشتستان اشاره کرد.
نظامی عنوان کرد: اسناد تاریخی نشان می‌دهد داریوش اول در «تااوکه» (حدود برازجان کنونی) در حوالی سال بیستم تا بیست و سوم پادشاهی خود، مشغول ساختن کاخی در این شهر بوده است و احتمالاً این دومین کاخ او بوده است. همچنین بسیار محتمل است که چند صباحی را در این منطقه گذرانیده باشد. در شهر پررونق تااوکه بنا بر اسناد چند هزار نفر به کار ساخت و ساز ساختمانی و کشاورزی اشتغال داشته‌اند.
او گفت: اسناد تخت جمشید فقط در یک مورد نشان می‌دهد که صد‌ها کارگر به عنوان نیروی کار از تراکیا، لیکیا، کاپادوکیه و مصر در آن جا مشغول به کار بوده‌اند و در سند دیگری آمده است که ۵۴۷ کارگر مصری به تااوکه گسیل می‌شوند و نیز در سند دیگری ۲۹ نفر به تااوکه فرستاده می‌شوند تا بنا‌هایی در خور پادشاه هخامنشیان در آن جا ایجاد کنند و محصولات کشاورزی را برداشت کنند.
این مدرس دانشگاه بیان کرد: تااوکه پس از سقوط هخامنشیان نیز به حیات خود ادامه داد و حکم انبار تدارکاتی بنادر ساحلی را داشت که بنادر کرسونئوس (بوشهر) در دوره سلوکیان و انطاکیه پارس (بوشهر) دوره اشکانی را تقویت می‌کرد.
نظامی گفت» این شهر در دوره ساسانیان به «توز» یا «توج» (توه) تغییر نام داد و دوباره به اوج خود رسید، به طوری که کمتر مورخی و جغرافی نویسی است که به این نکته اشاره نکرده باشد. این درخشش، حتی پس از سقوط ساسانیان، قرون اولیه اسلامی نیز ادامه یافت و آوازه توّج یا توّز و پارچه متانی آن مرز‌های ایران و جهان اسلام را در نوردید.
انتهای پیام/ک
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: میراث فرهنگی اثر تاریخی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۷۸۵۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تولید بیش از ۱۴ ساعت برنامه رادیویی در مرکز خلیج فارس
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مرکز خلیج فارس، فاطمه تختی نژاد در مصاحبه با خبرنگار صداو سیما افزود: مهم‌ترین این برنامه‌ها صبح بخیر هرمزگان، کلودنگ عشق، پسین هرمزگان و آهنگ تندرستی است.
وی گفت: به طور میانگین هفته‌ای یک بار رادیو خلیج فارس با رادیو‌های سراسری مانند، معارف، ایران و قرآن و نیز رادیو‌های استان‌های دیگر اجرای مشترک دارد.
رادیو خلیج فارس از سال ۱۳۴۵، بعد از رادیو ارومیه فعالیت خود را آغاز کرد.
در کشور نیز رادیو ۸۴ ساله شد.
بیشتربخوانید:معرفی نفرات برگزیده پنجمین جشنواره رسانه‌ای ابوذر هرمزگان
خودکشی یک پزشک دیگر؟/ جزئیاتی بیشتر از درگذشت متخصص بیمارستان شریعتی