به نقل از «ایرنا»

 اینجا هستم تا فیلم هایتان را به جشنواره کوزوو ببرم

تاریخ انتشار: ۲۴ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۱۰۰۵۵۰

وتون نورکلاری، کارگردان هنری بزرگ‌ترین جشنواره‌ مستند و فیلم ‌کوتاه کوزُوو در دومین نشست بازار مستند ضمن معرفی جشنواره کوزوو به بحث و گفت و گو با مستندسازان پرداخت.

وی در این نشست، گفت: ما از سال ۲۰۰۲ کارمان را آغاز کردیم و تا به امروز هجده دوره جشنواره مان برگزار شد. شهری که جشنواره ما در آن برگزار می شود بسیار کوچک است و تا آن روز هیچ سالن نمایش و هیج فستیوالی در آن شهر و کل کشور وجود نداشت اما امروز نزدیک به ۴۰ سالن در کشورمان داریم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هیچ کدام از ما هم که جشنواره را راه انداختیم تجربه ای در این زمینه نداشتیم و تنها ایده ای جنون آمیز در ما بود برای شهری که نه سینما می دانست چیست و نه جشنواره!

نورکلاری افزود: الان بعد از هجده دوره برگزاری، جشنواره ما نه تنها در کشور کوزوو که  در منطقه و در سطح دنیا شناخته شده است و از آن به عنوان رویداد سینمایی بزرگ یاد می شود. همچنین در سال ۲۰۱۲ جزو ۲۵ فستیوال برتر فیلم های مستند قرار گرفتیم و امسال به انتخاب مووی مگزین امریکا یکی از ۲۰ جشنواره باحال دنیا معرفی شدیم.

کارگردان هنری جشنواره‌ مستند و فیلم ‌کوتاه کوزُوو با بیان این مطلب که سال گذشته افرادی را مامور بررسی تاثیر اقتصادی جشنواره بر موقعیت منطقه کرده اند، گفت: طبق گزارش دقیقی که داریم جشنواره توانسته حدود ۵ میلیون دلار درآمدزایی برای منطقه داشته باشد و با اینکه دور از ذهن است اما از نظر علمی اثبات شده و در روزهای جشنواره هتل های شهر به سختی جای خالی برای مسافران دارند.

موسس جشنواره‌ مستند و فیلم ‌کوتاه کوزُوو زمان ارسال فیلم به جشنواره را تا اول فوریه دانست و اظهار کرد: در این جشنواره به کودکان هم توجه ویژه ای کرده ایم و حدود پنجاه فیلم مختص بچه ها نمایش می دهیم، کارگاه باله برای آنها داریم و انیمیشن هایی را که با کمک ما ساخته اند در اختتامیه ها نمایش می دهیم چون می دانیم آنها این راه را در آینده ادامه می دهند. همچنین با معلم  ها در ارتباط هستیم برای اینکه بدانند چطور از فیلم های مستند در سیستم آموزشی استفاده کنند.

نورکلاری ادامه داد: در آخرین جشنواره ۲۸۰ فیلم شرکت کردند که از این تعداد ۱۰۶ فیلم در رقابت اصلی حضور داشتند.

این مستند ساز فیلم های ایرانی را مورد توجه جشنواره کوزوو دانست و گفت: سال گذشته بخشی مخصوص دو فیلمساز ایرانی - علی عسگری و فرنوش صمدی- داشتیم و برای سینما ایران ارزش زیادی قایل هستیم. ضمن اینکه ما فیلم های عباس کیارستمی را بارها نمایش داده ایم.

وی خاطرنشان کرد: امروز که برای دیدن موزه سینما رفته بودم خیلی اتفاقی خانه عباس کیارستمی را هم دیدم که این دیدار حال بسیار عجیبی برای من داشت زیرا فیلم های طعم گیلاس و کلوزآپ او را بارها دیده ام.

برچسب‌ها جشنواره سینما جشنواره سینما حقیقت مستند

منبع: ایرنا

کلیدواژه: جشنواره سینما جشنواره سینما حقیقت مستند جشنواره سینما جشنواره سینما حقیقت مستند

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۱۰۰۵۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ماجرای ورورد فیلمساز مشهور آمریکایی به تهران

تا پیش از شیوع کرونا و تغییرات مدیریتی در سینما، چند سالی بود که جشنواره فیلم فجر نه فقط در بهمن‌ماه بلکه در اردیبهشت‌ با ساختار و شمایلی متفاوت برگزار می‌شد و میزبان سینماگران و فیلم‌هایی از کشورهای دیگر بود.

به گزارش ایسنا، جشنواره جهانی فجر با وجود برخی انتقادهایی که در داخل کشور نسبت به آن مطرح می‌شد، جایگاهی پیدا کرده بود که در همان چند دوره‌ی برگزاری چهره‌های بنامی از سینمای دنیا را به ایران کشاند از جمله پل ژوزف شریدر که درست در همین روز چهارم اردیبهشت‌ماه در نشستی خبری در پردیس سینمایی چارسو مقابل خبرنگاران ایرانی نشست.

نقش متفاوت لیلا حاتمی در یک فیلم آمریکایی

شریدر -فیلمنامه‌نویس و کارگردان مشهور امریکایی - که فیلمنامه‌های «راننده تاکسی» و «گاو خشمگین» ساخته مارتین اسکورسیزی را نوشته و در روزهای گذشته فیلم جدیدش با نام «اوه، کانادا» به بخش مسابقه اصلی جشنواره کن راه یافته است، اردیبهشت سال ۱۳۹۸ به جشنواره جهانی فجر در تهران آمد و پس از برگزاری یک کارگاه فیلمنامه نویسی، در یک نشست خبری پاسخگوی سوال‌ اهالی رسانه شد.

او در آن نشست با اشاره به اینکه «در دنیا چند فستیوال هستند که می‌توان جشنواره جهانی فجر را با آن‌ها مقایسه کرد مثل جشنواره تورنتو ولی از ابعاد این جشنواره و تعداد فیلم‌های حاضر در آن شگفت‌زده شدم» درباره آشنایی‌ خود با سینمای ایران گفته بود: «درباره جایگاه سینمای ایران که تردیدی نیست چون جایگاه ویژه‌ای دارد. در ۱۵ سال گذشته (تا سال ۱۳۹۸) سه نهضت ملی سینمای ایران، رومانی و آرژانتین شکل گرفته و همیشه این انتظار می‌رود که در هر جشنواره‌ای از سینمای ایران فیلمی حضور داشته باشد. برای بیشتر ما در غرب، سینمای ایران با کیارستمی شروع شد ولی بعد به فرهادی رسیدیم و حالا هم فیلم‌های دیگری هستند. یکی از دوستان من گادفری چیشایر (منتقد آمریکایی) است که فیلم‌های ایرانی زیادی دیده و کتابی درباره سینمای ایران می‌نویسد و به من فیلم‌های ایرانی پیشنهاد می‌دهد.»

شریدر که سال گذشته در جشنواره فیلم ونیز با دریافت جایزه یک عمر دستاورد هنری تقدر شد، درباره آینده سینما با وجود شبکه‌های مختلف و کمپانی‌هایی مثل نتفلیکس بیان کرده بود: «من فکر می‌کنم در این صد سال هرچه آموختیم خیلی به کارمان نیاید چون همه چیز تغییر کرده، مدت زمان فیلم‌ها عوض شده و اینکه کجا فیلم ببینیم و چگونگی پخش و عرضه، همگی تغییر کرده است. قبلاً فکر می‌کردم در یک مقطع گذار هستیم ولی الان فکر می‌کنم در یک مقطع گذار دائم هستیم. الان دیگر بازار هدف، آمریکایی‌ها نیستند بلکه برای چینی‌ها می‌سازیم.»

وی همچنین با اشاره به رشد روزافزون تکنولوژی گفته بود: «در حالی‌که فیلم‌ها منحصر به کلاس خاصی از فیلم‌سازان بودند، تکنولوژی این مرزها را شکسته و هر کسی می‌تواند فیلم بسازد. پس خبر خوب برای آینده سینما این است که هر کسی می‌تواند فیلم بسازد ولی خبر بد این است که دیگر نمی‌شود امرار معاش کرد.»

شریدر در بخشی دیگر از آن نشست درباره اینکه به نظر می‌رسد شناختش از سینمای ایران بیشتر با فیلمسازانی باشد که به نوعی سیاسی شناخته شده‌اند، بیان کرده بود: «تا جایی که من می‌دانم دو نوع سینما در ایران وجود دارد؛ یکی برای مجامع عمومی است و یکی هم داخلی و من بیشتر فیلم‌هایی را دیده‌ام که بیرون نمایش داشته‌اند، اما فیلم‌هایی را که درباره جنگ بوده چون خارج از کشور چندان نمایشی نداشته مسلماً ندیده‌ام. شما مثل فیلیپین دو سینمای داخلی و خارجی دارید و به همین دلیل دو جشنواره فجر هم دارید. با این حال من هیچ‌کدام از کارگردان‌ها مثل کیارستمی، فرهادی و پناهی را سیاسی نمی‌دانم ولی می‌دانم فیلم‌های سیاسی جذابی می‌شود اینجا ساخت.

این فیلمساز امریکایی در آن مقطع در واکنش به تحریم‌های رییس جمهور وقت ایالات متحده (دونالد ترامپ) علیه ایران و آسیب‌های آن به هنرمندان و سینما با ابراز تأسف از تحریم‌ها اظهار کرده بود: «الان دورانی است که نمی‌شود به امریکایی بودن افتخار کرد، در حالی که من همیشه و حتی زمان جنگ ویتنام به آمریکایی بودنم افتخار می‌کردم. در حال حاضر آنچه پیش آمده به بهانه تغییر رژیم ایران و در واقع برای دستیابی به نفت و منابع طبیعی شما است و این چیزی است که در ۱۰۰ سال گذشته وجود داشته و تأثیر یک هنرمند در مقایسه با ماشین پروپاگاندا خیلی اندک است. به همین دلیل به نظرم این وضعیت بسیار عذاب‌آور است.»