دلایل تخصیص اندک اعتبارات قرآنی/ پرداخت‌ها براساس اولویت است

گروه اقتصاد ــ جعفرزاده‌ایمن‌آبادی اظهار کرد: معتقد نیستم بودجه قرآنی اشکالی ندارد اما استفاده از آن برای کوبیدن دولت هم اقدام مناسبی نیست پس بهتر است منصفانه حرف بزنیم. ما در شرایط جنگ اقتصادی قرار داریم و در این شرایط باید براساس اولویت‌ها عمل کنیم.

به گزارش ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین حسن روحانی، رئیس‌جمهور، روز یکشنبه هفته گذشته، لایحه بودجه سال آینده را تقدیم مجلس شورای اسلامی کرد؛ لایحه‌ای که بنا به گفته تیم اقتصادی دولت تلاش زیادی صورت گرفته که با توجه به تحریم‌های نفتی، وابستگی آن به نفت کاهش چشمگیری داشته باشد هرچند که استقراض، جایگزین این درآمدها شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از سوی دیگر دولت بنا دارد که بخشی از بودجه کل کشور را از طریق درامدهای مالیاتی تأمین کند. نکته دیگر این است که بودجه بخش‌های دینی و فرهنگی نیز برای سال آینده کاهش چشمگیری داشته است و این مسئله نیز موجب انتقادات بسیاری در میان فعالان بخش دینی و قرآنی کشور شده است.

برای بررسی وضعیت بودجه‌های دینی و قرآنی در لایحه بودجه سال آینده با غلامعلی جعفرزاده‌ ایمن‌آبادی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی به گفت‌وگو نشستیم که وی در ابتدا به ایکنا گفت: ابتدا باید عرض کنم که لایحه بودجه 99 میزان وابستگی به درآمدهای نفتی را 10 درصد نشان داده است و تا اینجای کار در اظهارات دولت، اسناد بالادستی و سیاست‌های ابلاغی رهبر معظم انقلاب رعایت شده است اما اینکه واقعاً چقدر این واقعیت دارد یا ندارد؟ بعد از بررسی ما در کمیسیون تلفیق روشن خواهد شد و آنگاه خواهیم گفت که چنین سخنانی درباره بودجه تا چه اندازه با واقعیت همخوانی دارد؟

از اقدام دولت در کاهش وابستگی بودجه به نفت استقبال می‌کنیم

جعفرزاده‌ایمن‌آبادی در پاسخ به این پرسش که آیا اساساً این سطح از کاهش وابستگی امکان‌پذیر است؟ اظهار کرد: همینکه دولت به این سمت رفته، اقدامی ارزنده است اما اگر وابستگی به 10 درصد هم نرسد، رسیدن این سطح از وابستگی به درآمدهای نفتی به 15 یا 20 درصد هم مناسب است. سال گذشته این وابستگی 33 درصد بود و اگر هر سال میزان وابستگی نصف شود بسیار خوب است.

وی افزود: از سوی دیگر باید دانست که اکنون شیب کاهش وابستگی بودجه به درآمدهای نفتی خیلی تند است چراکه این وابستگی به یک سوم رسیده است. فرض کنید در بدترین حالت، میزان وابستگی حتی 50 درصد هم باشد باز هم خوب است و ما از این اقدام دولت استقبال می‌‌کنیم.

بخشی از بودجه فرهنگی دستگاه‌ها به فعالیت‌های قرآنی اختصاص دارد

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در پاسخ به پرسشی درباره دلایل کاهش سالانه بودجه‌های دینی و قرآنی تأکید کرد: البته کاهش 57 درصد بودجه قرآنی صحت ندارد چراکه دولت این ادعا را تکذیب کرده است. علتش هم این است که بودجه قرآن، عترت و نماز را باید با هم محاسبه کرد. این کار درستی نیست که فقط بودجه یکی از این سه بخش را محاسبه کنیم.

اگر دولت در لوایح بودجه، اساساً به بخش دینی و قرآنی توجهی نداشته باشد که قطعاً خلاف است اما الان به این بخش توجه شده است ولی اگر بودجه داشتند که پرداخت خواهند کرد اما اگر هم نداشتند که پرداخت نمی‌کنند و این دیگر خلاف نیست

منتخب مردم رشت در خانه ملت با بیان اینکه بخشی از بودجه‌های فرهنگی دستگاه‎ها مربوط به فعالیت‌های قرآنی است، گفت: نکته مهم دیگر این است که اقدامات فرهنگی در دستگاه‌های دیگر هم وجود دارد و اتفاقاً یکی از اقدامات فرهنگی هم همین فعالیت‌های قرآنی است که ممکن است به صورت مستقیم در عنوان برنامه به کلمه قرآن اشاره نشده باشد اما بخشی از بودجه دستگاه‌ها و سازمان‌ها به فعالیت‌های قرآنی اختصاص دارد.

بودجه براساس اولویت پرداخت می‌شود

وی بیان کرد: شما نمی‌توانید بگوئید که حتماً باید کلمه قرآن در سرفصل‌ها بیاید چراکه در آموزش و پرورش، در کمیته امداد، سازمان حج و زیارت، اوقاف و امور خیریه، و .... سرفصل‌های فرهنگی وجود دارد اما سؤال این است که آیا این نهادها کارهای قرآنی انجام نمی‌‌دهند؟ بنابراین نمی‌توان اینگونه قضاوت کرد و بنده هم چنین تحلیل‌هایی را قبول ندارم.

جعفرزاده ایمن‌آبادی با اشاره به انتقاداتی که در این زمینه به دولت وارد می‌شود، به ویژه اولویت‌دار نبودن فعالیت‌های قرآنی و دینی برای دولت یادآور شد: البته نمی‌توان گفت که ما دارای اولویت نیستیم و ضرورت‌های کشور را نمی‌دانیم؛ چراکه ندانستن ضرورت‌ها بسیار بد است. معتقدم هم اولویت‌ها و هم ضرورت‌ها را می‌‌دانیم بنابراین نمی‌توان اینگونه قضاوت کرد چراکه دولت در نظام بودجه‌بندی و پرداخت‌هایش دارای اولویت‌هایی است و بودجه را براساس اولویت‌ها اختصاص می‌دهد.

نقدها از لوایح بودجه منصفانه باشد

منتخب مردم رشت در خانه ملت ادامه داد: قطعاً ما بی‌حساب و کتاب نیستیم. برخی از افراد حرف‌هایی را می‌زنند که بدون مطالعه است. ما دقیقاً اولویت‌های اول، دوم و.... را می‌دانیم. همچنین رهبر معظم انقلاب در سیاست‌های ابلاغی، اولویت‌ها را بیان کرده‌اند. البته بنده نمی‌خواهم بگویم لایحه بودجه و وضعیت بودجه‌های دینی و قرآنی اشکالی ندارد اما استفاده از آن برای کوبیدن دولت هم اقدام مناسبی نیست پس بهتر است منصفانه حرف بزنیم.

وی با بیان اینکه باید وضعیت اقتصادی کشور را درک کنیم، ادامه داد: ما در شرایط جنگ اقتصادی قرار داریم بنابراین در این شرایط نباید به دشمن پالس مثبت بدهیم بلکه باید حواسمان باشد که دشمنان در حال رصد کردن ما هستند لذا باید نشان دهیم که این شرایط باعث انفعال ما نشده است.

دلایل تخصیص اندک اعتبارات قرآنی

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با تأکید بر اینکه اشکالات بودجه نباید منجر به تخریب دولت شود، بیان کرد: خواهشم این است که رعایت انصاف بشود و نکات مثبت و منفی گفته شده و بودجه نقد منصفانه و کارشناسی شود اما به دنبال تخریب دولت نباشیم چراکه کار زشتی است و هر بودجه‌ای هم ممکن است دچار اشکال باشد.

جعفرزاده‌ایمن‌آبادی در پایان در پاسخ به پرسشی درباره انتقادات از تخصیص اندک اعتبارات قرآنی نیز گفت: درباره تخصیص بودجه قرآنی هم باید گفت که کسری بودجه امری طبیعی است. اگر دولت در لوایح بودجه، اساساً به بخش دینی و قرآنی توجهی نداشته باشد که قطعاً خلاف است اما الان به این بخش توجه شده است ولی اگر بودجه داشتند که پرداخت خواهند کرد اما اگر هم نداشتند که پرداخت نمی‌کنند و این دیگر خلاف نیست.

انتهای پیام

منبع: ایکنا

کلیدواژه: ایکنا جعفرزاده ایمن آبادی بودجه بودجه قرآنی دولت مجلس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۱۰۸۳۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزنامه اطلاعات: ملت در چه فکریه؟ دولت در چه کاریه؟

به گزارش «تابناک»، روزنامه اطلاعات نوشت: یکی از مشکلات اساسی در موضوع رابطه دولت، ملت شکاف قابل توجه عمیق یا بهتر بگوییم تفاوت نمایان در دغدغه‌های حکومت و دولت و اکثریت ملت است.

اگر جامعه‌ای احساس کند که حاکمانش با دغدغه‌های او بیگانه‌اند، قدر مسلّم احساس خوشی و نزدیکی و مودّت با حکومت دولت ندارد و این احساس بیگانگی و دوری یا بی‌تفاوتی می‌آورد یا بغض و نافرمانی...

متأسفانه برخی مقامات در ارکان قدرت و در نظام تصمیم‌گیری به جای پرداختن و توجه به اولویت‌ها، دغدغه‌ها و مشکلات اساسی، اولویت‌های دیگری برای خویش و جامعه تعریف می‌کنند که برای تقویت رابطه دولت، ملت زیانبار است. به عنوان مثال آنقدر که مثلاً درباره لایحه حجاب خبر و مصوبه و اظهارنظر می‌شنوند و می‌خوانند و آن را به اصطلاح بولد و گل درشت می‌بینند، درباره معیشت و تورم و گرانی و مشکلات درمانی، مسکن، حقوق و... این دغدغه‌مندی را نمی‌بینند.

یا وقتی می‌شنوند شهر هزار دغدغه دارد که باید بدان پرداخت و اولویت مقام مسئول فرضاً ساخت مسجد در پارک است، به خوبی این را درک نمی‌کنند.

به عنوان مثال در هر دو مورد در ظاهر دغدغه دینی مطرح است، اما نسبت به آنچه که در لایه‌های پنهان و پیدای جامعه و همان شهر به خاطر عدم توجه به اولویت‌های اصلی شهروندانش موجبات سلب اعتماد مردم به کارایی و کارآمدی حکومت دینی شده است، بی‌توجهند و گاه مردم به این نتیجه می‌رسند که گویا مسئولان در دنیای دیگری سیر می‌کنند که با دنیای دغدغه‌مند آنان نسبت چندانی ندارد. حتی برخی با بدگمانی چنین تعبیر می‌کنند که حضرات دردها و دغدغه‌ها را می‌دانند، اما برای انحراف افکار عمومی با طرح دغدغه‌های فرعی، شرایطی فراهم می‌کنند که توجهات به سمت دیگری معطوف شود...

فرقی نمی‌کند کاسب باشید یا تولیدکننده، صادرکننده باشید یا وارد کننده و تاجر. کشاورز باشید یا کارمند، پزشک باشید یا پرستار یا معلم... در هر صنف و گروهی که باشید این فاصله میان دغدغه‌های خود با دغدغه‌های نظام حکمرانی را درمی‌یابید. همه با تفاوتهایی می‌گویند دولت که به فکر ما نیست، درد ما را نمی‌فهمد و نمی‌داند و تصمیماتی که می‌گیرد به نفع ما نیست و گره از کار ما نمی‌گشاید.

اگر بخواهیم با حسن نیت به مساله نگاه کنیم باید گفت علت اصلی، ظرفیت اندک نظام تصمیم‌گیری برای حل مشکلات اساسی و درک اولویت‌های اصلی ملک و ملت است. اگر سطح هوشیاری و عقل و تدبیر و دانایی نظام تصمیم‌گیری، اندک یا ناکافی باشد قاعدتاً حتی با وجود نیّت خیر در تشخیص سره از ناسره، درمی‌ماند.و نتیجه کارشان گاه فاجعه به بار خواهد آورد، یا نتیجه عکس می‌دهد و حداقل گرهی نمی‌گشاید.

به عنوان نمونه ساعت‌ها و روزها و ماه‌ها وقت برای قانون حجاب می‌گذارند، اما به جایی نمی‌رسند. هزاران میلیارد صرف اجرای طرح ازدواج و فرزندآوری می‌کنند، اما نتیجه نمی‌گیرند. یا برای کمک به معیشت مردم و جلوگیری از رشد قیمت‌ کالاهای اساسی میلیاردها دلار ارز ارزان و ترجیحی اختصاص می‌دهند و اثر آن در سفره‌های مردم دیده نمی‌شود، به صدها موسسه و سازمان و نهاد مذهبی و فرهنگی بودجه می‌دهند تا گرایش به دین و دین باوری بیشتر و بیشتر شود، اما ثمری در بر ندارد. علت آن هم این است که برای هر دردی باید ابتدا زمینه‌های پیدایی آن را خوب شناخت و تشخیص داد و سپس داروی مفید و موثر آن را تجویز کرد و این کار نیازمند طبیبی با تجربه و عالم و کارآزموده است که خوب تشخیص دهد و سپس درمان را آغاز کند.

توصیه‌ای که می‌توان داشت اینکه عزیزان اگر صلاح ملک و ملت که هیچ، حتی اگر رستگاری خود را هم می‌خواهید به دغدغه‌های اصلی مردم بپردازید و برای تشخیص و فهم درست اولویت‌های اصلی کشور و ملت سطح دانش و آگاهی خود را با استفاده از نخبگان و عالمان دلسوز و نه صرفاً با ظرفیت محدود دانشی خود و همفکران خودتان بالاتر ببرید تا بتوانید تصمیمات درست‌تری بگیرید و این شرح صدری می‌خواهد که شوربختانه چندان در نظام تصمیم‌گیری و به ویژه در دولت شاهد آن نیستیم. هیچ خوب نیست که بخش اعظمی از جامعه با خود بگوید، درد ما چیست و درد این ‌ها چه؟ گویی انگار در جغرافیای دیگری زندگی می‌کنند و با مردمان خطه دیگری سروکار دارند!