هشدار روسیه درباره قصد آمریکا برای آزمایش جدید موشکهای میانبرد
تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۱۱۸۱۱۴
فرمانده نیروهای موشکی راهبردی روسیه گفت: آمریکا قصد دارد تا پایان سال جاری میلادی، دو موشک جدید استقرار زمینی- با برد بیش از ۱۰۰۰ کیلومتر و با برد بیش از ۳۰۰۰ کیلومتر را آزمایش کند که میتوانند به مهمات هستهای مجهز شوند. ۲۵ آذر ۱۳۹۸ - ۰۹:۵۵ بین الملل اروپا نظرات - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم به نقل از خبرگزاری «تاس»، ژنرال "سرگئی کاراکایف" فرمانده نیروهای موشکی راهبردی روسیه در مصاحبه با روزنامه «کراسنایا زوزودا» (روزنامه داخلی وزارت دفاع روسیه) یادآور شد که ایالات متحده قصد دارد تا پایان سال 2019، دو موشک جدید استقرار زمینی: یکی با برد بیش از 1000 کیلومتر و دیگری با برد بیش از 3000 کیلومتر را آزمایش کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این مقام نظامی روس گفت: «آمریکا برای تولید موشکهای برد متوسط و کوتاهتر، از جهت گیری و امکانات کافی برخوردار است.به عنوان مثال، دقیقاً این توسعه موشکهای با برد متوسط و کوتاهتر است که اساس پرتاب سامانههایMk-41 از جمله نمونههای متحرک آنها قرار دارد. در حال حاضر یک سیستم موشکی ضدبالستیک با پرتابگرهای جهانی Mk-41 در خاک لهستان و رومانی مستقر شده است که توسط آنها می توان نه تنها سامانه دفاع ضد موشکی "استاندارد-3"، بلکه موشکهای کروز استقرار دریایی از نوع "تاماهاوک" را پرتاب کرد.»
وی یادآور شد که این موشکها باید به عنوان موشکهای کروز استقرار زمینی دارای برد بلند طبقه بندی شوند.
هشدار روسیه درباره عواقب آزمایش موشکی احتمالی مجدد توسط آمریکانگرانی پامپئو از آزمایش تسلیحات روسی توسط ترکیهژنرال کاراکایف در این مصاحبه همچنین با اشاره به اینکه در سال 2019 نیروهای موشکی راهبردی روسیه پنج پرتاب موشکهای راهبردی را انجام دادند، اعلام کرد که نیروهای تحت فرماندهی وی در سال 2020 هم قصد دارد شش موشک بالستیک بین قارهای پرتاب کند، که از جمله این تعداد، پنج مورد از کیهاننورد "پلستسک" انجام خواهند شد.
به گفته وی، سهم سامانههای موشکی مدرن در زرادخانه های نیروهای موشکی راهبردی روسیه تا سال 2024 به 100 درصد افزایش پیدا خواهد کرد.
انتهای پیام/
R1445/P/S8,89,1128/CT10 واژه های کاربردی مرتبط اخبار "روسیه" اخبار "آمریکا"منبع: تسنیم
کلیدواژه: اخبار روسیه اخبار آمریکا اخبار روسیه اخبار آمریکا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۱۱۸۱۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد
بادبانهای خورشیدی راهی مرموز و باشکوه برای سفر در وسعت فضا هستند. آنها با شباهت به بادبان کشتیها یکی از کارآمدترین راهها برای فراهم کردن نیروی رانش فضاپیماها در فضا هستند.
به گزارش ایسنا، هفته گذشته بود که موشک الکترون(Electron) متعلق به شرکت راکتلب(RocketLab) سامانه بادبان خورشیدی مرکب پیشرفته ناسا را به فضا پرتاب کرد.
«سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته»(ACS3) ناسا یکی از دو محمولهای بود که از نیوزیلند به فضا پرتاب شد.
هدف این ماموریت آزمایش استقرار بادبانهای خورشیدی بزرگ در مدار پایین زمین است و اکنون ناسا تأیید کرده که با موفقیت یک بادبان ۹ متری را در فضا مستقر کرده است.
موتور خودرو در سال ۱۸۸۶ اختراع شد. در سال ۱۹۰۳ انسانها اولین پرواز خود را انجام دادند و ۵۸ سال بعد، انسان اولین سفر خود را با موشک به فضا انجام داد. فنوری موشک در طول این سالها به طور قابل توجهی تغییر کرده است.
میتوان گفت که توسعه موشکها در واقع از قرن سیزدهم با شلیک تیرهای دارای پیشران توسط چینیها و مغولها به سمت یکدیگر آغاز شد. حالا ما موشکهای پیشران جامد و مایع، موتورهای یونی و بادبانهای خورشیدی را داریم.
بادبانهای خورشیدی از جذابیت خاصی برخوردار هستند، زیرا از نیروی خورشید یا نور ستارگان برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا استفاده میکنند. البته این ایده جدید نیست، چرا که یوهانس کپلر(Johannes Kepler) برای اولین بار پیشنهاد کرد که میتوان از نور خورشید برای هل دادن فضاپیماها در فضا استفاده کرد.
ما باید تا قرن بیستم صبر میکردیم تا یک دانشمند روسی به نام کنستانتین تسیولکوفسکی(Konstantin Tsiolkovsky) اصل چگونگی کارکرد بادبانهای خورشیدی را تعریف کند.
سپس کارل ساگان(Carl Sagan) و سایر اعضای انجمن سیارهای در دهههای ۷۰ و ۸۰ میلادی شروع به پیشنهاد مأموریتهایی با استفاده از بادبانهای خورشیدی کردند، اما این امر تا سال ۲۰۱۰ که اولین وسیله نقلیه عملی مجهز به بادبان خورشیدی موسوم به ایکاروس(IKAROS) را دیدیم، محقق نشد.
درک مفهوم بادبانهای خورشیدی با تکیه بر فشار نور خورشید بسیار ساده است. بادبانها به گونهای زاویه میگیرند که فوتونها به بادبان بازتابنده برخورد کند و فوتونها با جهش از آن، فضاپیما را به جلو میبرند.
البته برای شتاب دادن به فضاپیما با استفاده از نور، فوتونهای زیادی نیاز است، اما این سیستم پیشران به آرامی و با گذشت زمان، یک سیستم بسیار کارآمد خواهد بود که به موتورهای سنگین یا مخازن سوخت نیاز ندارد. همین کاهش جرم، شتاب بادبانهای خورشیدی را توسط نور خورشید آسانتر میکند، اما اندازه بادبانها توسط مواد و ساختارهایی که آنها را پشتیبانی میکنند، محدود شده است.
به بیان سادهتر، بادبانهای خورشیدی، فشار ظریف نور خورشید را مهار میکنند و آن را برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا به کار میبرند. کار آنها درست مانند عملکرد کشتیهای دریانوردی در مهار کردن باد روی زمین است. از آنجا که بادبان خورشیدی کارآمد است و نیازی به سوخت ندارد، بسیاری از طرفداران اکتشاف فضایی نسبت به این راهبرد نسبتا جدید بسیار امیدوار هستند.
ناسا روی این مشکل با فناوری بادبان خورشیدی نسل جدید خود کار کرده است. سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته آنها از تاسواره(CubeSat) ساخته شده توسط شرکت نانواویونیکس(NanoAvionics) برای آزمایش ساختار پشتیبانی این کامپوزیت جدید استفاده میکند.
این بادبان از مواد پلیمری انعطاف پذیر و فیبر کربن ساخته شده است تا جایگزینی سختتر و در عین حال سبکتر برای طرحهای ساختار پشتیبان موجود ایجاد کند.
اکنون ناسا تایید کرده است که این تاسواره به مدار پایین زمین رسیده و یک بادبان ۹ متری را مستقر کرده است. به گفته ناسا حدود ۲۵ دقیقه طول کشید تا این بادبان که ۸۰ متر مربع وسعت دارد، مستقر شود.
گفتنی است که چند ماموریت بادبان خورشیدی از جمله کاوشگر «ایکاروس»(Ikaros) ژاپن و پروژه «لایتسیل ۲»(LightSail 2) متعلق به «انجمن سیارهای آمریکا»(The Planetary Society) پیشتر به فضا پرتاب شدهاند. هدف از پرتاب سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته ناسا نیز توسعه بیشتر این فناوری است.
ناسا میگوید اگر شرایط هوایی مساعد باشد، حتی ممکن است این بادبان خورشیدی از زمین نیز قابل مشاهده باشد.
انتهای پیام