به نقل از «پارسینه»

آموزش مسائل جنسی به کودکان؛ دقیقا باید به او چه بگویید؟

تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۱۵۵۰۵۷

از چه سنی می‌توانیم آموزش جنسی به کودک مان را شروع کنیم؟ و دقیقا باید به او چه چیز‌هایی بگوییم؟

روش‌های آموزش جنسی برای کودکان از ۳ سالگی تا پایان دبستان

آموزش جنسی را این‌طور شروع کنید
برای اینکه درباره اعضای خصوصی بدن صحبت کنید، ابتدا باید مفهوم را برای کودکانتان ساده کنید. مثلا می‌توانید این‌طور توضیح دهید: همه ما وسایلی داریم که فقط برای خودمان است و کس دیگری نمی‌تواند از آن استفاده کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند! مثل مسواک. این وسایل خصوصی هستند. اعضای خصوصی بدن هم‌چنین وضعیتی دارند. یعنی همه آدم‌ها در بدنشان اعضای خصوصی دارند، ولی هر کس فقط می‌تواند به اعضای خصوصی بدن خودش دسترسی داشته باشد. به او بگویید مثلا وقتی به استخر می‌روی، جا‌هایی از بدنت که با مایو پوشانده می‌شود عضو خصوصی تو است. علاوه بر این به او بگویید گردن و لب‌ها هم اعضای خصوصی هستند.

باید دقیقا به او بگویید که هیچ‌کس اجازه ندارد اعضای خصوصی تو را ببیند و لمس کند، چون این اندام‌ها فقط مربوط به تو هستند و تو هم نباید جای خصوصی کسی را ببینی. به کودکتان یاد بدهید اگر کسی از او خواست که اندام‌های جنسی‌اش را ببیند و یا تو اندام‌های خصوصی او را نگاه کنی، باید قاطعانه نه بگوید و بدون اینکه بترسد، بلند داد بزند.

کودکتان را با اندام جنسی خود آشنا کنید

یک کودک تا قبل از دوران دبستان، باید اندام جنسی خود را بشناسد. بجای استفاده از اسامی این اندام‌ها، می‌توانیم از کلماتی مثل عضو خصوصی استفاده کنیم. مهم‌ترین چیزی که کودک باید بداند این است که اندام‌های جنسی‌اش در کجای بدنش قرار دارد. معمولا کودکان در سن دوسالگی به بعد کارکرد‌های همه اعضای بدن مثل گوش و چشم را می‌شناسند. در معرفی اعضای بدن به کودکان، می‌توان از عروسک، اطلس‌های پزشکی یا آینه استفاده کرد. یک روز پس از معرفی اعضای بدن مانند دست و پا و چشم و پرسیدن از کارکرد آن‌ها، برای فرزندتان با عنوان کردن نام علمی عضو خصوصی‌شان، شروع به توضیح دادن کنید.

هرچه سن کودک بیشتر شد، اطلاعات جنسی بیشتری در اختیار او قرار دهید

در حوزه تربیت جنسی اولین موضوعی که به کودک آموزش می‌دهیم، جنسیت است. شما به‌عنوان پدر و مادر به فرزند خود می‌آموزید که شناختی از جنسیت خود داشته باشد. طبیعتا اینکه دختر هستند یا پسر را می‌دانند، اما اینکه دختران و پسران چه تفاوت‌هایی باهم دارند را باید آموزش بدهید. می‌توانید از تفاوت‌های ظاهری شروع کنید و بعد بگویید همان‌طور که موها، لباس و ظاهر دختران و پسران باهم متفاوت است، عضو خصوصی‌تان هم باهم فرق دارد.
 با کودکتان نقش بازی کنید

یکی از بهترین روش‌ها برای تمرین تربیت جنسی، نقش بازی است.

از او بپرسید اگر کسی خواست به اندام خصوصی‌اش دست بزند، یا لباس‌زیرش را ببیند، چه‌کار می‌کند؟

مطمئن شوید که همه راهکار‌هایی که به او یاد داده‌اید را اجرا می‌کند. در زمان نقش بازی کردن حتما احساساتی که ممکن است فرزندتان موقع نزدیک شدن به یک غریبه داشته باشد را یادآوری کنید و با او تمرین کنید تا این احساسات مانع حفاظت او از اندام جنسی‌اش نشود. یک‌بار نقش فردی را بازی کنید که حریم خصوصی او مورد تجاوز قرارگرفته و واکنش لازم را انجام دهید و یک‌بار دیگر نقش فردی را بازی کنید که قصد دارد به حریم کودکتان نزدیک شود.

درباره راحت بیان‌کردن مسائل جنسی به او اطمینان بدهید
به کودکتان این اطمینان را بدهید که اگر با حرف یا رفتاری درباره مسائل جنسی مواجه شد، می‌تواند بدون هیچ ترسی این موضوع را با شما مطرح کند. کودکتان باید بداند این مسئله مثل یک راز بین پدر و مادر و بچه‌ها می‌ماند و بچه‌ها باید در چنین مواقعی همه‌چیز را به پدر و مادرشان بگویند. بیمارانی که به کودکان پیشنهاد جنسی می‌دهند معمولا تهدید می‌کنند که اگر بچه‌ها درباره این خواسته‌های جنسی آن‌ها حرفی به کسی بزند، اتفاقات بدی برایشان می‌افتد. شما این اطمینان را به کودک خود بدهید که هیچ‌کس نمی‌تواند او را تهدید کند. به او یادآوری کنید که شما همیشه او را دوست دارید و از او ناراحت نمی‌شوید.
کاملا صادقانه رفتار کنید و حالا که به او اطمینان دادید اگر موردی پیش آمد تا با شما حرف بزند واکنش هیجانی نشان ندهید و بجای سرزنش کردن، او را در آغوش بگیرید و از او تشکر کنید که این موضوع را با شما مطرح کرده است.

به کودک تان بگویید در این مواقع من را در جریان بگذار:

- وقتی یک نفر از تو می‌خواهد که یک رفتار جنسی را به‌صورت راز نگه‌داری.
- وقتی در موقعیتی هستی که احساس ناراحتی می‌کنی یا درون خودت احساس عجیبی داری
- وقتی یک نفر با تو کاری می‌کند که بعد از آن حس بدی داری
- وقتی کسی اندام خصوصی‌اش را به تو نشان می‌دهد
- وقتی کسی می‌خواهد بی‌دلیل به بدن تو نگاه کند
- وقتی کسی می‌خواهد به اندام‌های جنسی تو دست بزند
- وقتی کسی می‌خواهد به اندام‌های خصوصی او دست بزنی
- وقتی یک بزرگ‌تر، درباره مسائل جنسی، از تو کاری را می‌خواهد که مایل نیستی انجام دهی

نشانه‌های تهدید جنسی را در کودک دنبال کنید

شاید با تمام این تفاسیر کودکان درباره ناگواری‌های جنسی چیزی به شما نگویند. اما این مسئله حتما در رفتار آن‌ها بروز پیدا می‌کند. مثلا گوشه‌گیر و بی‌اشت‌ها می‌شوند. کابوس‌های شبانه می‌بینند و نقاشی‌های خط خطی می‌کشند. (بچه‌هایی که مورد آزار جنسی قرارگرفته‌اند معمولا بین پا‌ها را خط‌خطی می‌کنند). همچنین باید عدم علاقه ناگهانی به یک نفر را جدی بگیرید. ممکن است کودک شما به‌یک‌باره بگوید دوست ندارد یکی از اقوام یا دوستانتان را ببیند یا از مدرسه رفتن بیزار شده است.

مهم‌ترین نکته این است که به هیچ‌کس اطمینان صد در صد نداشته باشید. مورد اعتماد‌ترین فرد برای کودک پدر و مادر هستند پس مراقبت از کودک خود را به کسی مثل همسایه، دوست و آشنا نسپارید.     منبع:زندگی آنلاین

منبع: پارسینه

کلیدواژه: رابطه جنسی مسائل زناشویی رابطه جنسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۱۵۵۰۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بازی برای کودکان خیلی مهم است اما جایگاه ادبیات هم حفظ شود

لاله جعفری نویسنده حوزه کتاب کودک، درباره وضعیت کتاب کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: خوشبختانه امروز طیف وسیعی از کتاب‌ها در بازار نشر وجود دارد اما در مقابله با تالیف‌های خارجی که مخاطب زیادی دارند نویسندگان ایرانی کار سختی پیش رو دارند چون باید به نحوی بنویسند تا بچه‌ها فقط به دنبال کتاب‌های ترجمه نروند و به دنبال تالیفات داخلی نیز باشند.

وی افزود: همچنین گستردگی سبک‌های ادبی در حوزه کودک زیاد است و تنوع خوبی وجود دارد. ما داستان‌های تخیلی، ترسناک، طنز، علمی و… را داریم و این تنوع باعث می‌شود تا بچه‌ها به طرف کارهای تألیفی جذب شوند. البته که هنوز فاصله بسیاری با آثار خارجی داریم، چرا که گرانی کاغذ و چاپ باعث شده تا ناشران محدودتر کار کنند و این محدودیت‌ها برای نویسندگان نیز به‌وجود می‌آید. امیدوارم این مشکلات حل شوند و آثار تألیفی در کنار ترجمه بچه‌ها را به سمت خود جلب کنند.

نویسنده کتاب «چوم چوم» درباره یافتن ایده برای نگارش و همراهی با کودک امروز گفت: سعی می‌کنم تجربه‌های میدانی زیاد داشته باشم و با بچه‌ها کار کنم. حواس پنجگانه خود را در مواجه با بچه‌ها تقویت کنم. در پارک، خیابان، مترو و هر جایی‌که کودکی می‌بینم شش دانگ حواسم را جمع کنم تا ببینم عکس‌العملش در مقابله با مسائل چگونه است و سعی می‌کنم ایجاد ارتباط کنم و ببینم مدل حرف‌زدن‌شان تا چه اندازه نسبت به بچه‌های دوره خودمان تغییر کرده است. در کنار این مشاهده میدانی سعی می‌کنم کتاب‌های پرفروش دنیا را بخوانم و نکات قابل توجه آن را درک کنم. از سوی دیگر تلاش می‌کنم تا در فیلم‌ها، انیمیشن‌ها یا حتی بازی‌های رایانه‌ای جستجو کنم ببینم آثار پرطرفدار چه نکاتی به همراه دارند که بچه‌ها به سمت آن‌ها جلب می‌شوند.

جعفری به چگونگی ترغیب بچه‌ها برای مطالعه و فرهنگ‌سازی در راستای مطالعه گفت: بازاریابی مهم‌ترین مساله است. تبلیغات اثر بسیار زیادی دارد و فکر می‌کنم رسانه‌ها حرف اول را در این میان می‌زنند. امروز بین دو فیلم برای پخش، رقابت و تبلیغات گسترده‌ای وجود دارد، چه در شبکه‌های داخلی و چه فارسی زبان خارجی؛ در حالی‌که برای کتاب ما هیچ تبلیغی نداریم. فکر می‌کنم سهل‌الوصول‌ترین راه، همین تبلیغ است. هرچند که هزینه‌بر است، اما رسانه‌های داخلی مانند تلویزیون، به نوعی جزو مایملک مردم ایران به شمار می‌آید و باید از آن استفاده شود. ما در طول روز همه نوع تبلیغی در رسانه می‌بینیم، غیر از کتاب.

وی ادامه داد: از سویی فکر نمی‌کنم در مدارس هیچ تمرکزی روی این مسئله وجود داشته باشد. این اتفاق در حالی است که بیشترین زمان را فرزندان ما در مدرسه و در کنار هم می‌گذرانند و می‌توان برای آن‌ها ساعت مطالعه، یا زنگ کتاب تعریف کرد و به هزار نوع، نه به شکل خشک و اجباری بلکه با بازی و سرگرمی تبلیغ کتاب کرد تا فرهنگ مطالعه در میان بچه‌ها ایجاد شود.

این‌نویسنده گفت: ناشران به دنبال کتاب‌هایی همراه با بازی و سرگرمی هستند و وجه بازی برای‌شان غالب است. درست است که بازی نقش مهمی در زندگی کودک دارد، اما ادبیات نیز جایگاه خودش را دارد و باید این جایگاه حفظ شود. ناشران مجبور هستند برای فروش کتاب دست به هر کاری بزنند و کالایی تولید کنند که روی دست‌شان نماند. اما کتاب‌هایی که ادبیات خالص هستند و به جشنواره‌های داخلی و خارجی راه پیدا می‌کنند هر روز کمرنگ و کم‌تعداد شده‌اند و این را من از سفارش‌هایی که به خودم ارائه می‌شود، می‌بینم. ناشر از من می‌خواهد که سری کاری کنم در حالی که باید بذر آگاهی در ذهن کودک کاشته شود و این با یک اثر خوب اتفاق می‌افتد، اما امروز این گونه نیست. وی در پایان گفت: امیدوارم شرایطی فراهم شود تا نویسنده آنچه که دلش می‌خواهد را بنویسد و تنها سفارشی کار نکند.

کد خبر 6090973 زینب رازدشت تازکند