یونیسف: افغانستان مرگبارترین کشور برای کودکان است
تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۱۵۵۹۶۱
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل در گزارش جدیدی افغانستان را مرگبارترین کشور برای کودکان اعلام کرد.
به گزارش گروه بین الملل قدس آنلاین، به نقل از خبرگزاری شینهوا، یونیسف، صندوق کودکان سازمان ملل روز سه شنبه در گزارشی اعلام کرد جنگ ۴۰ ساله در افغانستان تاثیرات مخربی بر روی کودکان داشته و طرفین درگیر در این کشور از عمل به وظیفه خود برای حفاظت از آنها در برابر پیامدهای جنگ ناکام بوده اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بنا به گزارش یونیسف در ۹ ماهه اول سال جاری میلادی، به طور متوسط روزانه ۹ کودک در این کشور کشته یا دچار نقص عضو شده اند که نسبت به زمان مشابه سال پیش ۱۱ درصد افزایش نشان میدهد. علت این افزایش تعداد حملات انتحاری بمبگذاری و درگیرهای زمینی میان مخالفان و موافقان دولت بوده است.
مدیر اجرایی یونیسف سال ۲۰۱۹ را مرگبارترین سال بویژه برای کودکان دانست. به گفته این مقام سازمان ملل کودکان و خانوادههای آنها هر روز از پیامدهای وحشتناک جنگ در این کشور رنج میبرند. در گزارش جدید یونیسف آمده در فاصله سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۸ نزدیک به ۶ هزار و ۵۰۰ کودک افغانستانی کشته و ۱۵ هزار تن دیگر دچار قطع عضو شده اند و همین موضوع این کشور را به مرگبارترین منطقه جنگی دنیا تبدیل کرده است.
بنا به گزارش یونیسف سوای از تاثیرات مستقیم جنگ در افغانستان، زندگی کودکان در این کشور متاثر از ترکیبی از بلایای طبیعی، فقر و توسعه نیافتگی شده است. در گزارش صندوق کودکان سازمان ملل تاکید شد ۳.۸ کودک در این کشور نیازمند کمکهای بشردوستانه هستند، از هر سه دختر یک نفر زودتر از ۱۸ سالگی ازدواج میکند، ۳.۷ میلیون کودک در سن تحصیل به مدرسه نمیروند و ۶۰۰ هزار کودک زیر ۵ سال به سوء تغذیه شدید دچار هستند.
در این گزارش یادآور شد صندوق کودکان سازمان ملل با همکاری شرکای خود خدمات درمانی را در اختیار ۲۷۷ هزار کودک دچار سوء تغذیه قرار میدهد. با این حال تاکید شد یونیسف برای پوشش ۳۰۰ هزار کودک افغانستانی دیگر باید مقیاس خود را گسترش دهد.
پیشتر نیز صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد در افغانستان اعلام کرد دو میلیون کودک در مناطق مختلف افغانستان از سلامت و امنیت غذایی محروم هستند و این سازمان برای حمایت از آنها به مبلغ بیست میلیون دلار نیاز دارد.
انتهای پیام/
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: یونیسف افغانستان کودکان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۱۵۵۹۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازی برای کودکان خیلی مهم است اما جایگاه ادبیات هم حفظ شود
لاله جعفری نویسنده حوزه کتاب کودک، درباره وضعیت کتاب کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: خوشبختانه امروز طیف وسیعی از کتابها در بازار نشر وجود دارد اما در مقابله با تالیفهای خارجی که مخاطب زیادی دارند نویسندگان ایرانی کار سختی پیش رو دارند چون باید به نحوی بنویسند تا بچهها فقط به دنبال کتابهای ترجمه نروند و به دنبال تالیفات داخلی نیز باشند.
وی افزود: همچنین گستردگی سبکهای ادبی در حوزه کودک زیاد است و تنوع خوبی وجود دارد. ما داستانهای تخیلی، ترسناک، طنز، علمی و… را داریم و این تنوع باعث میشود تا بچهها به طرف کارهای تألیفی جذب شوند. البته که هنوز فاصله بسیاری با آثار خارجی داریم، چرا که گرانی کاغذ و چاپ باعث شده تا ناشران محدودتر کار کنند و این محدودیتها برای نویسندگان نیز بهوجود میآید. امیدوارم این مشکلات حل شوند و آثار تألیفی در کنار ترجمه بچهها را به سمت خود جلب کنند.
نویسنده کتاب «چوم چوم» درباره یافتن ایده برای نگارش و همراهی با کودک امروز گفت: سعی میکنم تجربههای میدانی زیاد داشته باشم و با بچهها کار کنم. حواس پنجگانه خود را در مواجه با بچهها تقویت کنم. در پارک، خیابان، مترو و هر جاییکه کودکی میبینم شش دانگ حواسم را جمع کنم تا ببینم عکسالعملش در مقابله با مسائل چگونه است و سعی میکنم ایجاد ارتباط کنم و ببینم مدل حرفزدنشان تا چه اندازه نسبت به بچههای دوره خودمان تغییر کرده است. در کنار این مشاهده میدانی سعی میکنم کتابهای پرفروش دنیا را بخوانم و نکات قابل توجه آن را درک کنم. از سوی دیگر تلاش میکنم تا در فیلمها، انیمیشنها یا حتی بازیهای رایانهای جستجو کنم ببینم آثار پرطرفدار چه نکاتی به همراه دارند که بچهها به سمت آنها جلب میشوند.
جعفری به چگونگی ترغیب بچهها برای مطالعه و فرهنگسازی در راستای مطالعه گفت: بازاریابی مهمترین مساله است. تبلیغات اثر بسیار زیادی دارد و فکر میکنم رسانهها حرف اول را در این میان میزنند. امروز بین دو فیلم برای پخش، رقابت و تبلیغات گستردهای وجود دارد، چه در شبکههای داخلی و چه فارسی زبان خارجی؛ در حالیکه برای کتاب ما هیچ تبلیغی نداریم. فکر میکنم سهلالوصولترین راه، همین تبلیغ است. هرچند که هزینهبر است، اما رسانههای داخلی مانند تلویزیون، به نوعی جزو مایملک مردم ایران به شمار میآید و باید از آن استفاده شود. ما در طول روز همه نوع تبلیغی در رسانه میبینیم، غیر از کتاب.
وی ادامه داد: از سویی فکر نمیکنم در مدارس هیچ تمرکزی روی این مسئله وجود داشته باشد. این اتفاق در حالی است که بیشترین زمان را فرزندان ما در مدرسه و در کنار هم میگذرانند و میتوان برای آنها ساعت مطالعه، یا زنگ کتاب تعریف کرد و به هزار نوع، نه به شکل خشک و اجباری بلکه با بازی و سرگرمی تبلیغ کتاب کرد تا فرهنگ مطالعه در میان بچهها ایجاد شود.
ایننویسنده گفت: ناشران به دنبال کتابهایی همراه با بازی و سرگرمی هستند و وجه بازی برایشان غالب است. درست است که بازی نقش مهمی در زندگی کودک دارد، اما ادبیات نیز جایگاه خودش را دارد و باید این جایگاه حفظ شود. ناشران مجبور هستند برای فروش کتاب دست به هر کاری بزنند و کالایی تولید کنند که روی دستشان نماند. اما کتابهایی که ادبیات خالص هستند و به جشنوارههای داخلی و خارجی راه پیدا میکنند هر روز کمرنگ و کمتعداد شدهاند و این را من از سفارشهایی که به خودم ارائه میشود، میبینم. ناشر از من میخواهد که سری کاری کنم در حالی که باید بذر آگاهی در ذهن کودک کاشته شود و این با یک اثر خوب اتفاق میافتد، اما امروز این گونه نیست. وی در پایان گفت: امیدوارم شرایطی فراهم شود تا نویسنده آنچه که دلش میخواهد را بنویسد و تنها سفارشی کار نکند.
کد خبر 6090973 زینب رازدشت تازکند