به نقل از «ایلنا»

مراقبت‌های پس از کاشت مو – بایدها و نبایدهای پس از عمل پیوند موی طبیعی

تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۱۶۴۴۴۶

 در ادامه به برخی از کارهایی که باید پس از انجام عمل کاشت مو انجام دهید اشاره می‌کنیم:

راهنمایی‌های جراح خود را به‌طور کامل دنبال کنید. به راهنمایی‌های جراح خود به‌دقت گوش دهید. اگرچه دستورالعمل‌هایی عمومی برای مراقبت‌های پس از عمل کاشت مو وجود دارند که باید آن‌ها را دنبال کنید، اما، راهنمایی‌های فردی که جراحی شما را انجام داده است از بیشترین درجه‌ی اهمیت برخوردار است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند! در روز عمل و روز بعد از آن، پوست سر خود را مرتب مرطوب نگه دارید تا به پوست اجازه دهید که خود را ترمیم کند. تا زمان بهبودی، تا جایی که ممکن است، منطقه اطراف پوست سر را تمیز نگه دارید. ممکن است احساس درد و بی‌حسی در منطقه بافت‌های برداشتی داشته باشید اما هیچ‌چیزی را بر روی سر خود قرار ندهید مگر اینکه توسط جراحتان تأیید شده باشد. اگر در چند ساعت پس از جراحی، احساس درد و ناراحتی می‌کنید از مسکن استفاده کنید. داروهای بی‌حسی موضعی که قبل از عمل به شما تزریق شده است، اثر خود را تا آن زمان از دست خواهد داد و ممکن است کمی درد و ورم داشته باشید. درصورتی‌که درد و ورم ادامه یافت با جراح خود تماس حاصل کنید، اما، این علائم از عوارض جانبی طبیعی بعد از جراحی‌اند. یک یا دو روز بعد از جراحی، موهای خود را با شامپو بشویید تا اثر زخم اطراف موهای برداشته شده را تمیز کنید. این کار از آسیب رسیدن به فولیکول‌های مو جلوگیری می‌کند و همچنین مانع می‌شود که زخم‌ها جلوی رشد مو را بگیرند. بااین‌حال، برای شستن سر خود زیر دوش آب، چهار یا پنج روز بعد از عمل صبر کنید؛ در عوض، تا چند روز بعد از جراحی، با آب پاش  سر خودرا بشویید. حتماً از جراح خود در مورد شامپوهایی که می‌توانید با خیال راحت استفاده کنید سؤال کنید. می‌توانید از کیسه یخ برای کاهش درد و ورم، در سه روز اول پس از عمل استفاده کنید اما کیسه را مستقیماً در محلی که بافت‌ها برداشته شده‌اند قرار ندهید. کسی را در دسترس داشته باشید تا بعد از عمل، شما را با ماشین به خانه برساند زیرا ممکن است هنوز اثرات بی‌حسی قبل از عمل جراحی را احساس کنید.

بعضی از مواردی که پس از کاشت مو باید از انجام آن‌ها اجتناب کنید:

به مدت چند روز سر و منطقه‌ی کاشت را در معرض تابش مستقیم نور خورشید قرار ندهید. اگر ضرورت دارد تا در معرض نور آفتاب باشید، حتماً از کلاه استفاده کنید. به زخم‌های ایجاد شده روی پوست سر دست نزنید زیرا این کار می‌تواند موجب ریزش بافت‌های پیوندی شود. حداقل برای چند روز بعد از عمل از سیگار کشیدن و مصرف نوشیدنی‌های الکلی خودداری کنید. الکل و سیگار بر جریان خون تأثیر می‌گذارند و جریان خون سالم برای ترمیم محل پیوند لازم است. تا تقریباً ده روز بعد از عمل کاشت مو از ورزش کردن خودداری کنید. سعی کنید در هیچ فعالیتی که باعث عرق کردن بیش‌ازحد می‌شود شرکت نکنید زیرا این کار می‌تواند خطر عفونت را افزایش دهد. از ورزش‌های تماسی و سنگین مانند فوتبال و بسکتبال و شنا تا یک ماه پس از جراحی خودداری کنید، اگرچه، پیاده‌روی روزانه یا دویدن آهسته، معمولاً، اشکالی ندارد.

همواره مراقبت‌های پس از کاشت مو را جدی بگیرید. این موارد هنگام کاشت ابرو نیز صادق هستند. عمل کاشت مو یک جراحی بسیار پیچیده و علمی است که به سال‌ها تجربه و تخصص جراح کاشت مو دارد. بنابراین، در انتخاب کلینیک کاشت مو و جراح خود نهایت دقت و وسواس را به‌خرج دهید تا از تبعات جبران ناپذیر ارائه خدمات بهداشتی و درمانی خارج از چارچوب تخصصی در امان باشید.

منبع: ایلنا

کلیدواژه: پوست سیگار عمل جراحی مسکن مو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۱۶۴۴۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا زنان پزشکان بهتری هستند؟

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یاهو لایف یافته‌های این بررسی که در نشریه «سالنامه‌های پزشکی داخلی» منتشر شده است، نشان داد که هم بیماران مرد و هم بیماران زنی که پزشکان زن آنها را درمان کرده بودند، به طور کلی کمتر در معرض خطر مرگ قرار گرفته بودند و میزان بستری شدن دوباره ۳۰ روزه آنها کمتر بود.

نکته جالب این بود که این اثر مثبت درمان شدن به‌وسیله پزشکان زن در بیماران زن به خصوص آنهایی که دچار بیماری شدید بودند، بارزتر بود.

این بررسی در یک نمونه شامل بیش از ۷۰۰۰۰۰ بیمار ۶۵ ساله و بالاتر تحت پوشش بیمه سالمندان در آمریکا انجام شد که در فاصله سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۹ بستری شده بودند و به‌وسیله «پزشکان بیمارستانی»، پزشکانی که فقط در بیمارستان طبابت می‌کنند، درمان شده بودند.

آتسوشی میاواکی، یکی از نویسندگان مقاله این مطالعه و مدرس در دانشکده پزشکی دانشگاه توکیو دراین‌باره گفت: «به نظر ما، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ایجاد ارتباط با بیماران زن و ارتباط مؤثر با کل بیماران بهتر عمل کنند که منجر به توافق بیشتر بیمارانشان با آنها در مورد توصیه‌های ارائه‌شده می‌شود.» به گفته او، همچنین، پزشکان زن ممکن است نسبت به پزشکان مرد در ارزیابی علائم و بیماری در بیماران زن «سوگیری» (bias) کمتری داشته باشند. این سوگیری کمتر این امکان را ایجاد می‌کند که پزشکان زن زودتر متوجه تغییر حال زنان دچار بیماری شدید شوند.

پژوهش‌های پیشین هم این یافته‌ها را تایید می‌کنند

این اولین بررسی نیست که نشان می‌دهد جنسیت پزشک می‌تواند بر کیفیت مراقبت از بیمار تأثیر بگذارد. یک بررسی دیگر که نتایج آن در دسامبر ۲۰۲۱ در نشریه «جراحی جاما» (JAMA Surgery) منتشر شد، نشان داد نتایج درمان بیماران زن هنگامی که پزشکان مرد مسئول مراقبت از آنها بودند، بدتر بود، اما برعکس هنگامی که مردان به‌وسیله پزشکان زن درمان می‌شدند، نتایج درمانی بدتر نبود.

یک بررسی دیگر در سال ۲۰۱۸ نشان داد که پزشکان مرد خطر سکته مغزی را در بیماران زن دست‌کم می‌گیرند، درحالی‌که پزشکان زن در ارزیابی خطر سکته مغزی در زنان به خوبی عمل می‌کنند. و یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ که در ژورنال «پزشکی داخلی جاما» (JAMA Internal Medicine ) منتشر شد نشان داد که پزشکان زن در مقایسه با پزشکان مرد بیشتر به راهنماهای بالینی و طبابت مبتنی بر شواهد علمی پایبند هستند.

رویکردهای پزشکان زن و مرد در مراقبت از بیماران چه تفاوت‌هایی با هم دارند؟

میاواکی می‌گوید که بر اساس تحقیقات قبلی در این زمینه، دلایل متعددی وجود دارد که باعث می‌شود بیماران زن در مقایسه با پزشکان زن توسط پزشکان مرد متفاوت رفتار کنند، ازجمله چالش‌های ارتباطی و سوگیری‌های جنسیتی در ارزیابی شدت علائم یا یک بیماری.

یکی دیگر از عوامل ارجاعات میاواکی، آموزش پزشکی است: «آموزش پزشکی محدود در زمینه مسائل بهداشتی زنان در برنامه‌های درسی دوره پزشکی عمومی ممکن است این مشکلات را تشدید کند. با توجه به این الگوی سنتی در آموزش پزشکی، ممکن است به ویژه پزشکان مرد درک محدودی از مسائل خاص زنان داشته باشند.»

دکتر جنیفر ویدر، کارشناس سلامت زنان می‌گوید که از یافته‌های این بررسی تعجب نکرده است. او می‌گوید: «وجود سوگیری جنسیتی و نابرابری جنسیتی مدت‌هاست که در حوزه مراقبت‌های بهداشتی ثابت شده‌اند.»

او می‌گوید: «بررسی‌های گذشته نشان داده‌اند که نگرانی‌های بیماران زن با احتمال بیشتری به‌وسیله پزشکانشان نادیده گرفته می‌شوند، همچنین با احتمال بیشتری ممکن است درد آنها دست‌کم گرفته شود و علائم قلبی آنها به اندازه بیماران مرد جدی شمرده نشود. پزشکان زن به طور میانگین کمتر احتمال دارد که علائم بیماران زن را نادیده بگیرند و درنتیجه معاینه و آزمایش‌های بیشتری انجام می‌دهند.»

بر اساس بررسی که در سال ۲۰۲۰ در «ژورنال پزشکی نیوانگلند» منتشر شد، پزشکان زن مسئول مراقبت‌های اولیه (PCPs) در مقایسه با مردان همردیفشان زمان بیشتری را در هر ویزیت با بیماران مرد و زن صرف می‌کنند و این رویه به کاهش درآمد آنها هم می‌انجامد. پژوهشگران نوشتند: «مطالعات دیگر نشان داده‌اند که پزشکان زنان مسئول مراقبت‌های اولیه ممکن است از این زمان اضافی برای گرفتن تاریخچه کامل‌تر بیمار، مشارکت در تصمیم‌گیری مشترک با بیمار، ارائه توضیحات دقیق‌تر به بیمار و استفاده از رویکردهای ارتباطی مبتنی بر شواهد و بیمار-محور استفاده کنند.»

دکتر ارغوان سالس، دانشیار بالینی پزشکی در دانشگاه استنفورد می‌گوید که پژوهش‌های مربوط به دهه‌های قبل نشان می‌دهند که پزشکان زن بیشتر در مورد شرایط اجتماعی و سایر عواملی که ممکن است بر سلامت افراد تأثیر بگذارند، سؤال می‌کنند. همچنین آنها از بیماران می‌پرسند که آیا داروهای خود را مصرف می‌کنند یا نه.

او می‌گوید: «پزشکان زن به احتمال زیاد رویکردی مشارکتی نسبت به بیمارانشان دارند. آن‌ها به احتمال زیاد در مورد مراقبت از بیمار خود با متخصصان مشورت می‌کنند. این رفتارها حکایت از آن دارد که پزشکان زن طرحی برای بهینه سازی مراقبت از بیمارانشان دارند و اینکه آنها اعتقاد دارند که هر فردی همیشه همه چیز را نمی‌داند. پزشکان زن با انجام این کارها مراقبت‌های مناسبت‌تری را به بیماران ارائه می‌دهند.»

آیا بیماران با پزشکان زن راحت‌تر صحبت می‌کنند؟

خانم میاواکی، سرپرست این پژوهش، بر اساس تجربیات خود به عنوان یک پزشک معتقد است که چنین است. او می‌گوید: «برای برخی از بیماران زن ممکن است صحبت کردن در ارتباط با مسائل مربوط به سلامت زنان - مانند مشکلات کلیه و مجاری ادرای و بیماری‌های زنان و پستان - با یک یا انجام معاینات مربوط به بخش‌های خصوصی بدن را از یک به‌وسیله پزشک زن راحت‌تر باشد. همچنین مشخص است که پزشکان زن تمایل به داشتن الگوهای ارتباطی دارند که برای همدلی با بیماران ارزش قائل هستند.»

دکتر آلیسون هاینن، استادیار پزشکی بیمارستانی در کالج پزشکی بیلور در تگزاس با این نظر موافق است و می‌گوید: «به راحتی می‌توان دید که بیماران ممکن است احساس راحتی بیشتری در به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس با پزشکی داشته باشند که به نظر آنها بیشتر شبیه خودشان است و می‌تواند نگرانی‌هایشان را در سطحی شخصی‌تر درک کند.»

آیا زنان باید به دنبال پزشکان زن باشند؟

هاینن می‌گوید که بسیاری از بیماران زن در حال حاضر این کار را انجام می‌دهند زیرا به دلایل مختلف با پزشک زن احساس راحتی بیشتری می‌کنند. هاینن می‌گوید: «به نظر من مهم‌ترین ویژگی‌ای که باید هنگام انتخاب پزشک به دنبال آن باشید، این است که پزشک صرف نظر از جنسیت خودش یا جنسیت شما، به نگرانی‌هایتان گوش دهد و به اندازه کافی به آنها رسیدگی کند.»

کد خبر 846773 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها جنسیت خبر مهم پزشکی