بارش برف آهنی در هسته کره زمین!
تاریخ انتشار: ۱ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۲۰۳۴۵۴
ساعت24-محققان به شواهدی دست یافتهاند که حاکی از بارش "برف آهن" در هسته کره زمین است
گروهی از زمین شناسان از چین و ایالات متحده شواهدی پیدا کردهاند که نشان میدهد احتمالا بارش ممکن است در هسته داغ کره زمین نیز رخ میدهد. البته این برف مانند برفی که روی سطح زمین میبارد، نیست. محققان میگویند که این برف متشکل از تکههای آلیاژهای آهن است و از هسته داخلی زمین که جامد است به آرامی بر روی هسته بیرونی آن که مایع و جوشان است، مینشیند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بهترین مدلها از درون زمین به ما میگویند که سیاره ما یک کیک لایه لایه از مواد مختلف است. ما در حال قدم زدن در بالای پوسته نازک و سنگی آن هستیم که بالای یک گوشته جامد یکپارچه اما رونده شناور است. در زیر آن نیز هسته بیرونی قرار دارد که یک حلقه بسیار داغ از آهن مذاب است که هسته داخلی آهنی جامد را احاطه کرده است.
از آنجا که ۲۸۹۰ کیلومتر سنگ بین ما و هسته زمین وجود دارد، نمیتوان دید که در آنجا چه میگذرد. در عوض دانشمندان برای مطالعه آن، نحوه انتشار امواج لرزهای از مواد مختلف را ضبط و تحلیل میکنند. اگر در نقاط معینی سرعت بگیرند یا کند شوند، ویسکوزیته لایههای مختلف را آشکار میسازند و نشان میدهند که از چه ساخته شدهاند.
اما این کار، شگفتیهایی را نشان داد که با مدلهای فعلی مطابقت نداشت. به عنوان مثال، به نظر میرسد امواج لرزهای کندتر از حد انتظار در قسمت داخلی هسته بیرونی حرکت میکنند و سریعتر از حد انتظار از بالای هسته داخلی به ویژه در نیمکره شرقی آن حرکت میکند.
محققان این مطالعه جدید نظریهای را ارائه دادهاند که این ناهنجاریها را توضیح میدهد: "برف آهن".
طبق آزمایشات انجام شده با استفاده از موادی شبیه به مواد موجود در هسته زمین، این امکان وجود دارد که آهن مذاب در قسمت تحتانی هسته بیرونی متبلور شود. سپس به آرامی بر روی هسته داخلی محکمتر میبارد.
"نیک دایگرت" یکی از محققان این مطالعه میگوید: این یک چیز عجیب و غریب است. کریستالهایی در هسته بیرونی وجود دارد که در مسافتی چند صد کیلومتری بر روی هسته داخلی فرو میریزند.
این ماده برف مانند بافتی شبیه به دوغاب دارد که باعث کند شدن امواج لرزهای میشود و از آنجا که این یک لایه یکنواخت نیست، ممکن است در نیمکره شرقی نازکتر و در غرب ضخیمتر باشد و سرعتهای مختلفی را موجب شود.
محققان میگویند که این روند همچنین میتواند توضیح دهد که چرا هسته داخلی در حال رشد است.
اگر در هسته زمین "برف آهن" میبارد، میتواند در بسیاری از فرآیندهای زمینی تأثیر بگذارد، از جمله اینکه گرما و سنگ چگونه در بخشهای مختلف حرکت میکنند و میدان مغناطیسی چگونه تولید میشود.
"یوجون ژانگ" محقق اصلی این تحقیق میگوید: مرز هسته داخلی یک سطح ساده و صاف نیست و همین ممکن است بر هدایت حرارتی و همرفت هسته تاثیرگذار باشد.
این اولین نظریه شگفت آور نیست که در مورد درون زمین مطرح میشود. تحقیقات اخیر، دامنههای کوهستانی عظیمی را در گوشته زمین یافته است. جریان سریع مایع در هسته خارجی نشان داد که هسته داخلی به مراتب جوانتر از بقیه سیاره است.
این مطالعه جدید در مجله JGR Solid Earth منتشر شده است.
منبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۲۰۳۴۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا افراد مسن سرعت حرکت بدنشان کم میشود؟
به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، این مطالعه که در مجله JNeurosci منتشر شده است، یکی از اولین مطالعاتی است که به طور تجربی دلایل کندی حرکت را در میان بزرگسالان بالای ۶۵ سال بررسی کرده است. محققان دریافتند که افراد مسن ممکن است تا حدودی کندتر حرکت کنند، زیرا برای آنها برای حرکت کردن باید انرژی بیشتری نسبت به افراد جوان صرف کنند.
بیشتر بخوانید: چگونه در پیری جوان شویم؟علا احمد(Alaa Ahmed)، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد دانشکده مهندسی مکانیک پاول ام رادی میگوید: نحوه حرکت ما، از حرکات چشم گرفته تا راه رفتن و صحبت کردن، دریچهای به روی پیری و پارکینسون میگشاید. ما در تلاشیم تا اساس عصبی آن را درک کنیم.
برای این مطالعه، محققان از شرکت کنندگانی در محدوده سنی ۱۸ تا ۳۵ و ۶۶ تا ۸۷ سال خواستند تا یک کار ساده را انجام دهند: دستیابی به یک هدف روی صفحه نمایش که شبیه به انجام یک بازی ویدیویی بود. با تجزیه و تحلیل الگوهای این دستیابیها، محققان کشف کردند که به نظر میرسد افراد مسنتر حرکات خود را تحت شرایط خاصی تغییر میدهند تا منابع انرژی محدودتر خود را حفظ کنند.
دکتر اریک سامرساید(Erik Summerside)، سرپرست تیم تحقیقاتی، که دکترای خود را در زمینه یکپارچهسازی دریافت کرده است، میگوید: همه ما، چه جوان و چه پیر، ذاتا به دنبال دریافت بیشترین پاداش از محیط خود و در عین حال به حداقل رساندن میزان تلاش برای انجام این کار هستیم.
این مطالعه دو فرضیه را در مورد این که چرا سالمندان کندتر حرکت میکنند، بررسی کرد.
اولین مورد نشان میدهد که عضلات افراد مسن ممکن است با کارایی کمتری کار کنند و کالری بیشتری بسوزانند در حالی که وظایف مشابه جوانان را انجام میدهند. مورد دوم پیشنهاد میکند که پیری ممکن است مدار پاداش در مغز انسان را تغییر دهد، زیرا افراد دوپامین کمتری تولید میکنند که یک ماده شیمیایی در مغز است که مسئول ایجاد احساس رضایت پس از انجام یک کار به شمار میرود.
در طول این آزمایش، شرکت کنندگان از یک بازوی رباتیک برای حرکت مکاننما به سمت هدفی روی صفحه رایانه استفاده کردند. اگر موفق میشدند، پاداش کوچکی مانند انفجار هدف و پخش صدای «بینگ بینگ» دریافت میکردند. هر دو گروه سنی زمانی که فهمیدند این صدا را خواهند شنید زودتر به هدف خود رسیدند، اما به روشهای مختلف به این هدف رسیدند. بزرگسالان جوانتر دستهای خود را سریعتر به سمت پاداش حرکت میدهند، در حالی که بزرگسالان مسنتر عمدتا زمان واکنش خود را بهبود میبخشند.
هنگامی که محققان وزنهای هشت پوندی را به بازوی رباتیک شرکت کنندگان جوان اضافه کردند، تفاوت بین دو گروه سنی ناپدید شد که توجه محققان را برانگیخت.
دکتر رابرت کورتر(Robert Courter)، سرپرست تیم تحقیق، توضیح میدهد: به نظر میرسد که مغز میتواند تغییرات بسیار کوچکی را در میزان انرژی که بدن مصرف میکند تشخیص دهد و حرکات ما را بر اساس آن تنظیم میکند. حتی زمانی که فقط با چند پوند اضافی حرکت میکنید، واکنش سریعتر به گزینهای ارزانتر برای رسیدن به پاداش تبدیل شد، بنابراین جوانان روشی مشابه افراد مسن را تقلید کردند.
یافتهها نشان میدهند که به نظر میرسد هزینههای تلاش برای رسیدن، عامل تعیینکننده در کاهش حرکت افراد مسن است. در حالی که این مطالعه نمیتواند به طور کامل مراکز پاداش مغز را به عنوان مقصر رد کند، اما اگر دانشمندان بتوانند مکان و نحوه ظهور این تغییرات از بدن را شناسایی کنند، ممکن است بتوانند درمانهایی را برای کاهش تلفات پیری و بیماری ایجاد کنند.
احمد میگوید: با کنار هم گذاشتن همه این موارد، نتایج ما نشان میدهد که هزینههای تلاش برای رسیدن به هدف، حرکت افراد مسنتر را کُند میکند.
این تحقیق به طور بالقوه میتواند ابزارهای جدیدی را برای تشخیص طیف وسیعی از بیماریها از جمله بیماری پارکینسون، اماس، افسردگی و اسکیزوفرنی در اختیار پزشکان قرار دهد. همانطور که ما به کشف رازهای پیری و حرکت ادامه میدهیم، مطالعاتی مانند این ما را یک گام به درک و پرداختن به چالشهای ناشی از افزایش سن نزدیکتر میکند.
منبع: ایسنا
انتهای پیام/
کد خبر: 1228542 برچسبها دانستنی ها