به نقل از «تسنیم»

تفسیری بر بودجه نظامی آمریکا؛ مثلث میلیتاریسم، مداخله‌ و بازدارندگی مخرب

تاریخ انتشار: ۱ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۲۰۴۴۹۲

دموکرات‌ها و جمهوریخواهان آمریکا اساساً هیچ یک برای هدفی به نام «تمرکزگرایی بر داخل آمریکا» اصالت و موضوعیتی قائل نیستند. ۰۱ دی ۱۳۹۸ - ۱۹:۰۴ بین الملل آمریکا نظرات - اخبار بین الملل -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، سرانجام دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا لایحه بودجه نظامی 738 میلیارد دلاری این کشور را امضا کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نحوه بودجه ریزی صورت گرفته در این لایحه به خوبی نشان می‌دهد که مبنا و رویکرد هیات حاکمه آمریکا در قبال نظام بین‌الملل را «مداخله گرایی» ، آن هم با استناد به قدرت تنبیهی یا همان ابزارهای میلیتاریستی تشکیل می‌دهد. به عبارت بهتر، در این لایحه، اساسا نشانه‌ای دال بر عقب نشینی و تمرکز ایالات متحده بر داخل مرزهای این کشور (به سبک و سیاق دکترین مونرو) وجود ندارد.

بودجه نظامی ایالات متحده در سال 2020 میلادی به خوبی نشان می‌دهد که شعارهای  انتخاباتی و تبلیغاتی ترامپ مبنی بر «عقب نشینی از منطقه غرب آسیا و افغانستان» و «صرف هزینه‌های مداخله‌گرایی خارجی آمریکا در امور داخلی این کشور» فریبی بیش نبوده است.

بودجه نظامی 738 میلیارد دلاری آمریکا به تصویب سنا رسید

در خصوص بودجه نظامی مصوب کنگره که به امضای رئیس جمهور آمریکا رسیده است، نکاتی وجود دارد که لازم است مورد توجه و تاکید قرار گیرد:

قانون موسوم به اختیارات دفاع ملی (NDAA) به صورت همزمان، استفاده از دو ابزار «تهدید» و «تحریم» را در تقابل مطلق با نظام بین الملل پیش‌بینی کرده است. به عنوان مثال در زیرمجموعه قانون مورد تایید کنگره و کاخ سفید، تحریم‌هایی علیه شرکت گاز دولتی مسکو، مجازات و تحریم علیه ترکیه بابت خرید سامانه اس-400، حتی اعمال تحریم‌هایی علیه سوریه به بهانه نقض حقوق بشر به چشم می‌خورد. یکی از مواردی که در این خصوص مورد توجه تحلیلگران حوزه روابط بین الملل قرار گرفته است، تحریم‌های گنجانده شده در قانون بودجه نظامی سال 2020 آمریکا  علیه دو پروژه  اصلی خط لوله انتقال گاز روسیه به اروپا یعنی پروژه‌های تُرک استریم و نورد استریم 2 است.

مداخله‌گرایی پرهزینه آمریکا در جهان ادامه دارد

 مداخله گرایی نظامی در اوکراین (با وجود اینکه اوکراین عضو ناتو محسوب نمی شود) به بهانه اختصاص بودجه 300 میلیون دلاری تحت عنوان «کمک امنیتی» به این کشور اروپایی و تصویب بودجه رسمی 500 میلیون دلاری در راستای حمایت تسلیحاتی  و نظامی ایالات متحده از رژیم اشغالگر قدس نیز از دیگر نکات شاخص در  قانون مذکور محسوب می‌شود. در این قانون، حتی بودجه‌ای باز برای مقابله با نفوذ روسیه در آفریقا اختصاص داده شده است. نکته جالب توجه دیگر این که در بودجه نظامی کاملا  «مداخله محور» ایالات متحده در سال 2020، دست ترامپ برای نحوه مواجهه با «معاهده  استارت» با روسیه نیز باز گذاشته شده است. در این لایحه از رییس جمهور آمریکا خواسته شده تاریخ منقضی شدن معاهده استارت جدید را تا حدود 5 سال دیگر  تمدید کند مگر این‌که ترامپ  نقض این پیمان توسط مسکو را به اثبات رسانده و یا یک نظام موثرتر بازدارنده و کنترلی به جای آن در نظر بگیرد. همان گونه که مشاهده می‌شود، نوع مواجهه  آمریکا با معاهده  استارت جدید، تابع اصل آن معاهده و تعهدات فیمابینی نبوده و در عمل تابعی از اراده و خواست ترامپ و دیگر مقامات کاخ سفید خواهد بود.

وقتی فریاد اروپایی‌ها هم بلند می شود

وزیر امور خارجه آلمان  نخستین مقام اروپایی بود که قانون  بودجه نظامی آمریکا در سال 2020 را به شدت مورد انتقاد قرار داد. هایکو ماس تاکید کرده است که اعمال تحریم‌های سخت علیه شرکت‌های روسی که در پروژه انتقال گاز به اروپا فعال هستند، به معنای دخالت آشکار ترامپ در امور داخلی اروپا محسوب می شود. هایکو ماس در این خصوص تاکید کرده است که سیاست انرژی اروپا و حدود و ثغور آن، توسط خود این مجموعه باید تعیین شود و ایالات متحده قاعدتا نقش و سهمی در این خصوص ندارد. آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان نیز در سخنرانی پارلمانی خود، ضمن انتقاد از اعمال تحریم‌های فرامنطقه‌ای آمریکا، خواستار مذاکره با ترامپ بر سر قانون اختیارات دفاع ملی شده است. با این حال مرکل و دیگر سران اروپایی به خوبی می‌دانند که مصوبات این قانون غیرقابل تغییر بوده و صرفاً شاید در عرصه «اجرایی» مصوبات، بتوانند ترامپ را وادار به نوعی تاخیر  یا معامله نمایند.

تکیه مطلق بر میلیتاریسم

یکی دیگر از موضوعات مطرح شده در این بودجه منبسط نظامی، ایجاد نیروی فضایی آمریکا (به عنوان ششمین شاخه ارتش ایالات متحده) است. مارک اسپر وزیر دفاع آمریکا ضمن دفاع از این بخش بودجه، اعلام کرده است که در آینده‌ای نزدیک جزئیات بیشتری در خصوص طرح تاسیس نیروی فضایی را به رسانه ها مخابره خواهد کرد. در این بودجه، نه تنها مانعی بر سر استمرار ماموریت نیروهای آمریکایی در مناطق شرق و غرب آسیا و دیگر نقاط جهان به وجود نیامده است، بلکه شاهد ترویج عینی «حضور میلیتاریستی نامحدود» در این نقاط هستیم. به عنوان مثال، قانون جدید بودجه دفاعی آمریکا استفاده از این بودجه برای کاهش تعداد نظامیان آمریکایی مستقر در کره جنوبی به زیر 28500 نفر را ممنوع کرده است. این ممنوعیت تنها در صورتی قابل نقض خواهد بود که وزیر دفاع آمریکا اعلام کند که کاهش نیروهای آمریکایی در کره جنوبی یا دیگر نقاط شرق آسیا، مغایر با امنیت ملی آمریکا نیست. در بخشی دیگر از بودجه نیز «پای مذاکره با طالبان» به میان آمده است. منابع رسانه‌ای نزدیک  به کنگره آمریکا خبر داده اند که در قانون جدید، با طرح اعطای 15 میلیون دلار هزینه مذاکرات آمریکا و  گروه طالبان موافقت گردیده و این مبلغ  از سوی پنتاگون صرف سفرها و اقامت هیات طالبان در مذاکره مستقیم با آمریکا خواهد شد. همانگونه که پیش بینی می شد، در این قانون، اساسا دست ایالات متحده برای صدور تسلیحات به عربستان سعودی (به عنوان اصلی ترین مولد ترور و خشونت در غرب آسیا) باز گذاشته شده و محدودیت و ممنوعیتی در این خصوص در نظر گرفته نشده است.

در نهایت این که قانون اختیارات دفاع ملی و تصویب آن نشان دهنده تقویت شاخصه هایی مانند «میلیتاریسم»، «مداخله گرایی»، «تهدید محوری» و «بازدارندگی مخرب» در حوزه سیاست خارجی آمریکاست و کمترین سنخیتی با شعارهای تبلیغاتی و پوپولیستی ترامپ ندارد. این بودجه، در مقایسه با بودجه سال 2019 میلادی 3 درصد افزایش یافته است. فراتر از آن، این قانون در مجلس سنا تنها 6 مخالف داشته و حتی اکثریت قریب به اتفاق دموکرات‌ها نیز حامی آن بوده اند. موضوعی که نشان می‌دهد دموکرات‌ها و جمهوریخواهان آمریکا اساسا هیچ یک برای هدفی به نام «تمرکزگرایی بر داخل آمریکا» اصالت و موضوعیتی قائل نیستند.

انتهای پیام/.

R36439/P/S8,87,89,1128,1414/CT4

منبع: تسنیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۲۰۴۴۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختلاف ها حل نشد اما واشنگتن و پکن مسیر گفت و گو را انتخاب کردند

به گزارش جماران، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، سفر اخیر خود به چین را با توقفی در یک فروشگاه موسیقی در پکن، جایی که آلبوم‌های تیلور سویفت و دو وَی (انگلیسی: Dou Wei، یک خواننده، ترانه‌سرا، موسیقی‌دان، آهنگساز، شاعر اهل چین ) را خرید به اتمام رساند . این اقدام او نمادی از تبادل های بین فرهنگی میان دو کشور بود.  او در فروشگاه Li-Pi در راه رسیدن به فرودگاه گفت: موسیقی بدون توجه به جغرافیا، بهترین رابط میان انسان ها است.»

با این حال، ترانه های «نیمه‌شب‌ها» سوئیفت و «رویای سیاه» دو وی به همین راحتی می‌توانند اختلافات ظاهراً حل‌ناپذیر در روابط عمیقاً آشفته بین دو اقتصاد بزرگ جهان را که هر دو طرف به طور عمومی و خصوصی، دیگری را مقصر آن می دانند، نشان دهند. وزرای خارجه آمریکا و چین و البته رئیس جمهور این کشور در سخنان خود همگی به این شکاف‌ها اشاره کردند، حتی در حالی که از فضایل باز نگه داشتن کانال‌های ارتباطی برای مدیریت این اختلافات و جلوگیری از سوء تفاهم‌ها و محاسبات اشتباه تمجید کردند. بلینکن تمام تلاش خود را برای حمایت از اهمیت مبادلات ایالات متحده و چین در همه سطوح انجام داد. در شانگهای، او در یک رستوران معروف پیراشکی، سوپ و  غذا خورد، در یک بازی پلی آف بسکتبال چین شرکت کرد و با دانشجویان آمریکایی و چینی در شعبه دانشگاه نیویورک دیدار کرد. او در دیدارهای رسمی خود با رهبران چین در پکن، بارها از بهبود روابط در سال گذشته صحبت کرد.

اما او همچنین تاکید کرد که ایالات متحده نگرانی های جدی درباره سیاست ها و اقدامات چین در صحنه های محلی، منطقه ای و جهانی دارد. و از این مواضغ عقب نشینی نخواهد کرد. وی گفت: آمریکا همیشه از منافع و ارزش های اصلی ما دفاع خواهد کرد. او در چندین نوبت از تولید بیش از حد خودروهای الکتریکی در چین که تهدیدی برای تأثیرات مخرب بر خودروسازان آمریکایی و اروپایی است انتقاد و از اینکه چین به اندازه کافی برای توقف تولید و صادرات پیش سازهای مواد افیونی مصنوعی اقدام نمی کند، گلایه کرد.

در مقطعی او به صراحت هشدار داد که اگر چین به حمایت از بخش صنایع دفاعی روسیه پایان ندهد، چیزی که دولت بایدن می گوید به روسیه اجازه داده است حملات خود به اوکراین را افزایش دهد و امنیت اروپا را تهدید کند، ایالات متحده برای متوقف کردن آن اقدام خواهد کرد. بلینکن پس از دیدار با شی به خبرنگاران گفت: «من روشن کردم که اگر چین به این مشکل رسیدگی نکند، ما به آن رسیدگی خواهیم کرد».

مقامات چینی نیز در این گفت و گوها صریح بودند و گفتند که در حالی که روابط عموماً از زمان پایین آمدن سال گذشته به دلیل سرنگونی یک بالون نظارتی چینی بهبود یافته، اما همچنان پرتنش است.

شی به بلینکن گفت: «دو کشور باید به جای آسیب رساندن به یکدیگر به موفقیت یکدیگر کمک کنند، به جای درگیر شدن در رقابت شریرانه، به دنبال زمینه های مشترک و حفظ تفاوت ها باشند، و به جای گفتن یک چیز اما برخلاف آن عمل کردن به حرف هایی که زده می شود متعهد بمانند.» او در واقع تلویحا آمریکا را به ریاکاری متهم کرد.

وانگ، وزیر امور خارجه، گفت که چین از آنچه که مداخله آمریکا در حقوق بشر، تایوان و دریای چین جنوبی و تلاش برای محدود کردن تجارت و روابط خود با سایر کشورها می‌داند خسته شده است. وی گفت: عوامل منفی در رابطه همچنان در حال افزایش و ایجاد است و رابطه با انواع اختلالات مواجه است. وی از ایالات متحده خواست «از خطوط قرمز چین در مورد حاکمیت، امنیت و منافع توسعه چین عبور نکند».

همان طور که یانگ تائو، مدیر کل امور آمریکای شمالی و اقیانوسیه در وزارت امور خارجه، به نقل از خبرگزاری رسمی شینهوا گفت: «اگر ایالات متحده همیشه چین را رقیب اصلی خود بداند، روابط چین و آمریکا به طور مستمر با مشکلات زیادی مواجه خواهد شد.»

با این حال، بلینکن بر تعامل در همه سطوح تاکید کرد. او از توافق جدیدی برای مذاکره با چین در مورد تهدیدات ناشی از هوش مصنوعی خبر داد، اما از کمبود دانشجویان آمریکایی که در چین تحصیل می‌کنند ابراز تاسف کرد . در حال حاضر کمتر از 900 نفر آمریکایی در مقایسه با بیش از 290000 چینی در ایالات متحده در چین تحصیل می کنند. او گفت که هر دو طرف به دنبال افزایش این مسئله هستند.

وزیر خارجه آمریکا در این باره گفت: « ما به این موضوع علاقه داریم، زیرا اگر رهبران آینده ما - چه در دولت باشد، چه در تجارت، جامعه مدنی، آب و هوا، فناوری و سایر زمینه ها - اگر بخواهند بتوانند همکاری کنند، اگر بخواهند قادر به حل مشکلات بزرگ باشند، اگر قرار است بتوانند اختلافات را حل کنند، باید زبان، فرهنگ، تاریخ یکدیگر را بدانند و بفهمند. آنچه در این دیدار به همتایان خود در جمهوری خلق چین گفتم این است که اگر می‌خواهند آمریکایی‌های بیشتری را به چین جذب کنند، به‌ویژه دانش‌آموزان، بهترین راه برای انجام این کار ایجاد شرایطی است که امکان شکوفایی یادگیری را در هر جایی فراهم می‌کند – یک بحث آزاد درباره ایده‌ها و باورهای مختلف، دسترسی به طیف گسترده ای از اطلاعات، سهولت سفر، اطمینان به ایمنی، امنیت و حریم خصوصی شرکت کنندگان. »

اینها مسائلی هستند که نه تیلور سویفت و نه دو وی نمی توانند بر آنها غلبه کنند.