به نقل از «دانا»

تنها دارنده دان ۶ تکواندو نیشابور: اولویت در باشگاه‌های من درس خواندن است

تاریخ انتشار: ۲ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۲۱۵۰۷۶

اولین و تنهاترین دارنده دان 6 تکواندو در نیشابور گفت: اولویت در باشگاه‌های من درس است و اعتقاد دارم ورزش در کنار درس می‌تواند برای انسان مفید باشد و همیشه شاگردانم را توصیه کرده‌ام درس خود را فدای ورزش نکنند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ جواد ملانوروزی اولین و تنها دارنده دان 6 تکواندو از نیشابور است که در شهرستان نیشابور به‌عنوان مربی بااخلاق در بین ورزشکاران شناخته می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حال روز این روزهای تکواندو ما را بر این داشت تا با این استاد ورزش رزمی تکواندو گفت‌وگویی داشته باشیم.

جواد ملانورزی در گفت‌وگو با صبح توس گفت: متولد سال 1355 از نیشابور و در حال حاضر دانشجویی کارشناسی ارشد روانشناسی هستم و در بخش حراست نیروگاه سیکل ترکیبی نیشابور مشغول به کار هستم.

وی تصریح کرد: در یک خانواده متوسط در محله پیروان قرآن متولد شدم، شغل پدرم تعمیرات لوازم‌خانگی بود که در سال 1360 در لباس مقدس نیروی مقاومت بسیج سپاه به جبهه‌های حق علیه باطل رفت و در سال 63 در عملیات خیبر مجروح شیمیایی شده و در سال 64 از سپاه به دلیل عدم توانایی روحی و جسمی استعفا داده و به همان شغل قبل بازگشت تا درنهایت و در سال 70 براثر عوارض مواد شیمیایی سرطان خون گرفت و در سال 79 دار فانی را وداع گفت.

وی با اشاره به شروع ورزش خود اظهار داشت: در اواخر سال 1369 در باشگاه اقلیم حیدر و رشته کونگ‌فو زیر نظر استاد شاه اکبری مشغول به فعالیت ورزشی شدم و مدت حدود سه ماه تمرین کردم. در سال 70 توسط دوست و همکلاسی‌ام به نام حسن مختاری که بعداً توسط اشرار در حین خدمت سربازی شهید شد، با تکواندو و استاد اقبال که آن زمان دانشجو بودند آشنا شدم.

ملانوروزی تأکید کرد: اولین تمرینات تکواندوی خود را در محل سالن آمفی‌تئاتر سابق کانون شهید باهنر در باشگاه فرهنگیان کنونی شروع کردم که بعد از مدت کوتاهی استاد اقبال که آن زمان کمربند قرمز داشتند از نیشابور رفته و کلاس تحت نظر استاد موسوی زاده که کمربند سبز داشتند ادامه یافت.

روزهای نخست تکواندو در نیشابور

وی در پاسخ به دلایل پایین بودن درجه‌های اساتید تصریح کرد: تکواندو در آن زمان رشته‌ای تازه در ایران بود و افراد با کمربندهای بالا نبودند و نحوه کمربند گرفتن نیز به شیوه الآن نبود و برای هر ارتقاء حداقل دو سال زمان نیاز بود.

این ورزشکار رشته تکواندو خاطرنشان کرد: از دوستان آن دوران علاوه موسوی زاده، مرادی ثانی، بوژآبادی، کول آبادی، نخعی، دهنوی، رستمی و ... بودند که همگی سال 70 کمربند آبی گرفتند و من اولین کمربند، یعنی زرد را گرفتم.

وی تصریح کرد: در سال 27 کلاس استاد موسوی زاده به داخل مجموعه کانون شهید باهنر انتقال داده شد فرامرز دهنوی به همراه آقای کول آبادی دومین کلاس تکواندوی نیشابور در شهرک، خیابان خیام را افتتاح نمودند و بعدتر آقای کول آبادی در فرهنگسرای سیمرغ کلاس سوم را افتتاح نمودند ولی متأسفانه همه این عزیزان از تکواندو کنار کشیدند.

ملانوروزی بیان داشت: در آن زمان خبری از سایت و بانک اطلاعات تکواندو و شرایط کنونی نبود و مدارک ثبت کمربندها خیلی دیر به استان ارسال می‌شد مثلاً در سال 70 کمربند زرد قبول شدم اما در سال 72 حکم کمربند سبز بنده صادر شد و فاصله احکام زرد تا آبی که اکنون 6 الی هفت ماه طول می‌کشد در آن زمان برایم دو سال طول کشید.

وی افزود: کمربندهای زرد در سال 70، سبز و آبی در 72، قرمز سال 74 گرفتم یعنی چهار کمربند زمانی حدود چهار سال به طول انجامید در حالی که اکنون با شرایط سایت و فن‌آوری اطلاعات حدود یک سال نیم طول می‌کشد.

این دارنده دان 6 تکواندو افزود: کمربند مشکی دان 1 چهار سال بعد یعنی 78 و د و سال بعد یعنی در سال 80 مشکی دان دو و بعد از پنج سال و در سال 85 دان 3 را توانستم کسب کنم.

وی افزود: مشکی دان 4 در سال 88 و مشکی دان 5 در سال 93 دریافت کردم و در تیر ماه سال 98 موفق به اخذ کمربند دان 6 به‌صورت رسمی‌شدم که البته لازم به ذکر است که اگر فواصل قانونی کمربندها مراعات می‌شد بنده هم‌اکنون باید دارای کمربند حداقل دان 7 می‌بودم که بر اساس شرایط آن زمان امکانش نبود.

ملانوروزی گفت: از عللی که کمربند اغلب هنرجویان آن زمان به تأخیر می‌افتاد عدم سروسامان هیئت نیشابور و عدم توجه اساتید به کمربندهای هنرجویان و تأخیر در معرفی به مشهد جهت شرکت در آزمون‌ها بود.

وی درباره وضعیت هیئت تکواندو شهرستان نیشابور تأکید کرد: هیئت تکواندوی نیشابور رسماً در سال 70 تأسیس و اولین مسئول رسمی هیئت استاد موسوی زاده و دبیر هیئت آقای مرادی ثانی انتخاب شدند. در آن سال‌ها تکواندو چندان شناخته شده نبود و تعداد هنرجویان تکواندو زیاد نبود اما به‌تدریج کلاس‌ها رونق گرفت در سال 72 آقای مرادی ثانی از نیشابور رفتند و امور دبیری هیئت را آقای موسوی زاده به‌طور غیررسمی بر عهده من گذاشتند.

تنها دارنده دان 6 تکواندو در نیشابور افزود: در سال‌های 74- 75 آقای محمود گرامی که از اساتید کونگ‌فو بودند و با کمک آقای درحی از مربیان و اعضای هیئت مشهد تغییر رشته داده و به آموزش تکواندو پرداختند که قاعدتاً مشکلات خاص خودش را داشت در سال‌های 75 تا 78 با حضور آقای راستگو مقدم از اساتید و پیشکسوتان قوچان در باشگاه آقای گرامی و حضور آقای عاشورزاده که دانشجوی دانشگاه آزاد نیشابور و اهل رشت بودند در باشگاه آقای دهنوی تکواندوی نوپای نیشابور وارد مرحله جدیدی شد.

وی تصریح کرد: پ درهمان سال‌ها برخی از تکواندوکاران سودجو که زمینه را برای کاسبی مناسب می‌دیدند از مرکز استان به نیشابور آمدند که مسلماً در پیشرفت تکواندو نیشابور تأثیر مثبتی نداشتند. پس از مدتی آقای گرامی بنا به دلایل شخصی کنار رفتند و آقای قدمگاهی که از مسئولان زندان بودند مسئول هیئت از هم پاشیده نیشابور شدند که در دوره کوتاه ایشان هم موفقیتی حاصل نشد پس از ایشان آقای ستوان تقوایی که نیشابوری نبودند و با یک وقفه کوتاه آقای محمدیان که مسئولیت ستاد اجرایی امر به معروف و نهی از منکر را بر عهده داشتند به‌عنوان مسئول هیئت انتخاب شدند، در دوره ایشان مسابقات و نمایش‌هایی جهت تبلیغ و آشنایی تکواندو صورت گرفت و نتایج مثبتی حاصل شد اما به دلیل مشغله فراوان ایشان و شیطنت‌های برخی از مربیان پیشرفت چشمگیری حاصل نشد.

رشد تکواندو نیشابور در اواسط دهه 80

ملانوروزی افزود: حضور استاد بزرگ و پیشکسوت تکواندوی ایران را می‌توان دوران طلایی تکواندوی نیشابور نام برد. استاد تاجور از افسران و اساتید رده بالای هوابرد ارتش جمهوری اسلامی ایران با کارنامه‌ای بسیار درخشان در ارتش بوده که پس از بازنشستگی به زادگاهشان نیشابور برگشته بودند. سال 80 در جلسه‌ای که در تربیت‌بدنی نیشابور با حضور تکواندوکاران و مربیان نیشابور برگزار شد با اصرار حاضرین و رأی صددرصدی به‌عنوان مسئول هیئت تکواندو انتخاب شدند. در آن زمان تنها مربی خانم سرکار خانم امیری بودند که در تهران مدرک گرفته بودند و تنها مربی مرد آقای موسوی زاده بودند که به دلیل مشکلات شخصی از تکواندو کناره‌گیری کرده بودند یعنی عملاً فقط یک مربی دارای مدرک و فعال در نیشابور حضور داشت.

وی بیان داشت: کلاس‌های بدون مدرک تکواندو در نیشابور شامل آقای بایلر از شاگردان آقای دهنوی در فنون شرقی و آقای رحیمی از شاگردان آقای موسوی زاده در ساعی در میدان حافظ بود و آقای کول آبادی در فرهنگ‌سرای سیمرغ بودند که جمعیت کلاس‌ها به 50 نفر نمی‌رسید.

این استاد تکواندو افزود: با برنامه‌ریزی‌های مدون بسیار دقیق استاد تاج ور و رایزنی و رابطه حسنه با استان و اجبار تکواندوکاران به شرکت در رویدادهای استان در مدت دو سال تعداد مربیان و داوران دارای مدرک به چهار نفر آقا و پنج نفر خانم مبدل شد و کلاس‌های فعال از چهار کلاس به هشت کلاس تبدیل و آمار تکواندوکاران قریب به 800 نفر رسید.

ملانوروزی ادامه داد: استاد تاج ور با برگزاری مسابقات پیوسته و نمایش‌های برنامه‌ریزی‌شده و علاوه بر بالا بردن سطح کمی، سطح کیفی تکواندو را نیز ارتقاء بخشید و جایگاه تکواندوی نیشابور را از زنگ تفریح بودن به تکواندوی مقتدر استان تبدیل نمود، دورانی که بنده به‌عنوان دبیر رسمی هیئت درس‌های بسیاری از این بزرگ؛ ورزش ایران آموختم و هنوز عطر خوشبوی آن دوران در تکواندوی نیشابور محسوس است اما افسوس که رفتار ناشایست مربیان ناموجهی که به دنبال پست و مقام و منافع شخصی بودند و سادگی برخی از مربیان دیگر باعث دلسردی استاد شد و ایشان از سمت خود کناره‌گیری کردند و تکواندوی نیشابور رو به افول گذاشت.

وی تأکید کرد: در سال 89 استاد تاج ور استعفا داد و آقای حسینی مقدم مسئول شد اما عملاً هیئت توسط اشخاصی اداره می‌شد که صلاحیت لازم را نداشتند و کم‌کم اتحاد مربیان کم شد و همه‌چیز شد آمار و ارقامی که اکثراً غیرواقعی بود و این یکسویه نگری و مسائل حاشیه‌ای با تغییر مسئول هیئت استان و هیئت نیشابور بیشتر و بیشتر شد.

این دارنده دان 6 تکواندو اظهار داشت: درباره نحوه ورود به عرصه مربیگری گفت: در سال حدوداً 74 باشگاه به سالن شهید عابدی منتقل شد و در همان سال‌ها استاد موسوی زاده دچار حادثه غیرمنتظره شده و متأسفانه این حادثه باعث لطمه روحی شدیدی به ایشان شد و عملاً باشگاه را ترک کردند و مسئولیت باشگاه ایشان و آموزش هنرجویان رسماً بر عهده من که تا آن زمان به‌عنوان ارشد کلاس بودم افتاد، اگرچه کلاس و احکام هنوز به نام آقای موسوی زاده بود اما ایشان بسیارکم و در حد یک یا دو جلسه در ماه از باشگاه خبر می‌گرفتند و این موضوع تا سال 75 که استاد تاج ور به نیشابور آمدند ادامه داشت.

ملانوروزی افزود: بعد از آشنایی با استاد تاج ور به لطف مرحوم مرادی ثانی، من که طعم شیرین تمرین با یک استاد بزرگ را چشیده بودم از آموزش دست کشیدم و اولین سالن خصوصی با استاد تاج ور را در یک زیرزمین 50 متری واقع در فردوسی شمالی با دوستان خوب آن زمان آقایان مرحوم علی لحاظی، یاسر شمس، روح‌الله شورگشتی، رضا فرهنگ دوست، رضا مرادی ثانی شروع کردیم و چندی بعد به لطف هیئت‌مدیره مجمع انصار الحسین (ع) در زیرزمین آنجا همراه با دوستان دیگری مانند آقایان سکاکی، هادیانی و شکیبایی فر با جدیت ادامه دادیم و مدتی بعد در طی سه ماه در جاده باغرود و در کنار چاه عمیق شهرداری به تمرین ادامه دادیم.

وی بیان داشت: در سال 78 استاد به تهران رفتند و بنده نیز به نزد ایشان رفته و در آنجا هم مدت چند ماه تکواندو را ادامه دادم اما متأسفانه به دلیل نامساعد بودن حال پدرم مجدداً به نیشابور برگشتم و با دوستان قدیم یک نوبت از باشگاه آقای گرامی را کرایه کرده و خصوصی باهم به تمرین ادامه دادیم. در اواخر سال 80 که استاد به نیشابور برگشتند و مسئولیت هیئت تکواندو را بر عهده گرفتند و سالن رزمی مجموعه خادم الشریعه را با همکاری آقای مبارکی از دیگر دوستان قدیم کرایه و مدت دو سال در آنجا به همراه استاد تمرین کردیم و از آنجا به مجموعه شهید عابدی رفته و مدت دو سال هم در آنجا بودیم.

محیط فعلی تکواندو نیشابور را اصلاً مناسب نمی‌دانم

ملانوروزی ادامه داد: پس از اخذ مدرک مربیگری با دستور استاد در سال 88 به‌طور رسمی مربیگری را آغاز نمودم و در سال 90 باشگاه یاس را در خیابان فردوسی افتتاح کرده و تا سال 95 حدود 500 شاگرد تحت تعلیم قرار دادم و هم‌زمان به‌عنوان مسئول هیئت تکواندوی بسیج نیز فعالیت کردم.

وی خاطرنشان کرد: در سال 96 بنا به کم‌لطفی‌های هیئت نیشابور و بسیاری از مسائل حاشیه‌ای هیئت؛ باشگاه یاس را تعطیل نمودم و در مجموعه ورزشی سیدالشهدا بسیج سالن شهید مهدیانپور مشغول به فعالیت شدم و هم‌اکنون هم در کنار مربیگری؛ افتخار شاگردی استاد در همان سالن را دارم و علی‌رغم فشارهای هیئت در این سال‌ها موفق به اخذ اولین مربی درجه‌دو و اولین دارنده دان 6 نیشابور گردیدم.

وی درباره شرایط فعالی ورزش تکواندو تصریح کرد: متأسفانه برخی افراد سعی کرده‌اند از این محل برای خود جایگاه و پولی در بیاورند و کوچک‌ترین اهمیتی به مسائل اخلاقی نمی‌دهند و امروز در ورزش تکواندو جولان می‌دهند.

ملانوروزی خاطرنشان کرد: اولویت در باشگاه‌های من درس است و اعتقاد دارم ورزش در کنار درس می‌تواند برای انسان مفید باشد و همیشه شاگردانم را توصیه کرده‌ام درس خود را فدای ورزش نکنند.

وی در پایان گفت: متأسفانه امروز شرایط تکواندو نیشابور به نحوی شده است که اگر دخترانم از من بخواهند آن‌ها در کلاس تکواندو ثبت‌نام کنم قطعاً از این کار سر باز خواهم زد چون محیط فعلی را اصلاً مناسب نمی‌دانم.

انتهای پیام/

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۲۱۵۰۷۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پوشش اینترنت در ۳ روستای گردشگرپذیر سرولایت افزایش یافت

ایسنا/خراسان رضوی بخشدار سرولایت از افزایش پوشش اینترنت نسل چهارم همراه اول در ۳ روستای گردشگرپذیر سطح بخش خبر داد.

باقر صدیقی ۱۳ اردیبهشت‌ماه در دیدار با مدیر مخابرات نیشابور اظهار کرد: اجرا و تحقق پروژه‌های مخابراتی در حوزه انتقال می‌تواند زیرساخت مناسبی برای ارتقای مسائل اقتصادی، آموزشی و بهداشتی فرهنگی را در منطقه فراهم آورد.

وی از افزایش پوشش اینترنت ۴G  در ۳ روستای سطح این بخش خبر داد و اظهار کرد: با پیگیری‌های صورت گرفته و همکاری مدیریت مخابرات نیشابور، پوشش اینترنت نسل دوم به نسل چهارم ۴G  در روستاهای گردشگرپذیر کلیدر، خایسک و فهنه از توابع بخش سرولایت افزایش یافت.

صدیقی عنوان کرد: این افزایش به منظور بهبود کیفیت و عملکرد سرویس دیتا انجام و علاوه بر روستائیان عزیز، زائران و گردشگرانی که به روستاهای مذکور سفر می‌کنند از این خدمات بهره‌مند خواهند شد.

نماینده عالی دولت در سرولایت خاطرنشان کرد: توسعه و تقویت پهنای باند اینترنت مخابرات، شرایط دسترسی سریع‌تر مشتریان به محتواهای موجود در فضای مجازی، کاهش ترافیک، بهبود کیفیت و سرعت در انتقال داده‌ها را فراهم می‌سازد.

وی با اشاره به اینکه سال گذشته، پهنای باند ورودی بخش سرولایت با نصب تجهیزات جدید از ۶۰۰MB به ۱۰GB  افزایش یافت، تصریح کرد: اجرا و تحقق پروژه‌های مخابراتی در حوزه انتقال می‌تواند زیرساخت مناسبی برای ارتقای مسائل اقتصادی، آموزشی و بهداشتی فرهنگی را فراهم آورد.

مدیر مخابرات نیشابور نیز در ادامه گفت: همزمان با هفته گرامیداشت مقام معلم و در راستای توزیع عادلانه خدمات مخابراتی و ایجاد بستر ارتباطی سامانه شاد در نقاط روستایی این اقدام صورت گرفت.

موسی‌آبادی افزود: با نصب و راه‌اندازی تجهیزات تکنولوژی ۴G به طور همزمان و در روز معلم، روستاهای کلیدر، خایسک و فهنه بخش سرولایت، تحت پوشش اینترنت پرسرعت همراه اول قرار گرفتند.

وی گفت: اعتبار هزینه شده در هر روستا با تجهیزات زیرساختی حدود ۱۱ میلیارد ریال بر اساس هزینه‌های سال قبل محاسبه و اعلام شده است.

مدیر مخابرات نیشابور راه‌اندازی ۶ سایت همراه اول، چهار سایت ایرانسل و همچنین نصب و راه‌اندازی اینترنت پرسرعت خانگی در اکثر روستاهای بخش را از جمله اقدامات انجام شده برشمرد و افزود: علی‌رغم اقدامات صورت گرفته اما هنوز هم مشکلاتی در سطح این بخش وجود دارد.

انتهای پیام