به نقل از «تسنیم»

یلدای تلویزیون، تماشاگران را امیدوار کرد/ نمادهای ایرانی در رسانه ملی

تاریخ انتشار: ۲ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۲۱۶۲۷۹

هیاهوی خونین علیه تلویزیون کار پسندیده‌ای نیست؛ در حالیکه ترجیح مخاطب ما دیدن جعبه جادوی جمهوری اسلامی است تا خودنمایی‌های خارج از شرع و عرف گات‌تلنت‌های شبکه‌های فارسی‌زبان. ۰۲ دی ۱۳۹۸ - ۱۵:۲۲ فرهنگی رادیو و تلویزیون نظرات - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، تلویزیون برای کارهای مناسبتی بارها مورد انتقاد شدید قرار گرفته چه از حیث دستمزدهای مجریان، شتاب‌زدگی در برنامه‌سازی، کم‌ایده بودن، میهمانان تکراری و یا شک و شبهه‌ای که بر سر دستمزدهای میهمانان فوتبالیست، بازیگر و خوانندگان وجود دارد اما قدم‌های سیما برای یلدای 1398 آنقدر چشمگیرتر و با ایده‌تر بود که تماشاگر را برای مدتی کاملاً پروپاقرص پای مدیومش قرار داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بیننده به سراغ هر شبکه‌ای می‌رفت دیدگانش را به مجری، آیتم‌ها، دکورها و ایده‌های جدیدش می‌داد؛ نکته‌ای که قابل توجه است ایرانی‌شدن برنامه‌های تلویزیون که در اکثر آنها کرسی و المان‌های دیگر سفره‌های دیرباز ایرانی‌ها در شب یلدا دیده می‌شد. در عمده این برنامه‌ها، میهمانان تکراری نیامدند که از رنگ موردعلاقه یا کدام بازیگر و سریال و فیلم را دوست دارند صحبت کنند؛ میهمانان جدید و کمتر دیده شده‌ای مثل گفتگوی جذاب رضا رشیدپور با آن خانواده کارگر یا عمو عبدالله پیرمرد نمکین فعال در مسگری یا گفت‌وگو با خانواده شهدا، حتی راه‌اندازی کمپین آزادسازی زندانیان در "شب آرام" نقاط متمایزی است که هم به مشارکت مردمی و هم به جلب توجه بیشتر مخاطب کمک کرد.

در شبکه دو، پرداختن به سنت‌های ایرانی، کمپین حمایت از محیط زیست و توجه به درخت‌کاری یا در شبکه چهار "انار و برف" هم با قدرت بیشتری سراغ ادبیات و شعر و خاطره‌بازی قدیمی‌های سینما و تلویزیون رفت و در شبکه شما هم برنامه "انار" را با اجرای اقبال واحدی پخش کرد. استودیوی این برنامه در اردبیل برقرار شد و شبکه شما درباره سنت‌های شب یلدا و صله‌رحم با مردم خونگرم آن دیار صحبت کرد.

در یکی از این ارتباط های مستقیم گزارشگر برنامه در چادر یک خانواده زلزله‌زده در روستای ورزنه حضور پیدا کرد و از این خانواده گزارشی تهیه و برای مخاطبان پخش شد. در برنامه "انار" سعی شد که دوربین بیشتر به سراغ استان‌هایی برود که این روزها درگیر مشکلات اقتصادی و بلایای طبیعی‌اند. در این راستا به سراغ مراکز استان کردستان و خوزستان رفته و با مردم این مناطق همراه شد. در ادامه ارتباط مستقیم این برنامه با استان‌های یزد، لرستان، گیلان و سمنان برقرار و با برنامه‌های یلدای آنها همراه شد.

برقراری ارتباط زنده با مراکز استانی مختلف مانند آذربایجان شرقی، خوزستان، اردبیل، سمنان، کردستان، یزد، لرستان و گیلان، حال و هوای بلندترین شب سال را در چهارگوشه ایران برای مخاطبان شبکه‌ای سراسری مجسم کرد؛ خرده‌فرهنگ‌هایی برآمده از هزار رنگ اقوام ایرانی و هزار زنگ خوش نوای کاروان جاری یک ملت در دل تاریخ، مردمانی که هرجایند این شب را گرامی می‌دارند و به احترام با هم بودن، گرد هم جمع می‌شوند و شبی را با خاطره‌های شیرین سر می‌کنند.

فارغ از این در رادیو، "استودیو هشت" مستقیم ژاله علو برای مردم حافظ‌خوانی می‌کرد، بهروز رضوی از گیرنده دیگر و حمید منوچهری هم از رادیو فرهنگ داستان شب یلدا و "ننه سرما" را تعریف می‌کرد. صدا و سیما با روندی متنوع، محتوایی و کاملاً ایرانی با بیننده‌اش روبرو شد؛ حالا بماند که دست و پا زدن ماهواره‌ای‌ها نشان می‌داد روند رو به رشدی را در تلویزیون فارغ از همه نقدهایی که به دستمزدهای برخی میهمانان و برخی دیالوگ‌ها و گفتمان‌ها می‌شود، همه تلویزیون را دیدند.

این مهم است که تلویزیون جمهوری اسلامی را ببینند، کار رسانه تذکر و نقد است اما دیدن این همه شور و نشاط مخاطب با دیدن "دورهمی" مهران مدیری یا "شب آرام" رضا رشیدپور، بازگشت محمد سلوکی بعد از مدتی به اجرا و یا گفت‌وگوی جذاب و با نمک علی ضیاء با داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) و مادرش و حتی یلدای ورزشی شبکه پنج سیما که چالش پنالتی و بازی‌هایش را کنار بگذاریم حضور علی پروین و اکبر عبدی هم قابل توجه بود.

البته که صدا و سیما می‌تواند با مدیریتی منظم و اصولی، این طور برنامه‌سازی مخاطب‌پسند را محدود به دو سه روز ویژه‌برنامه نکند و در طول سال هم برنامه‌های جذاب و پربیننده داشته باشد؛ ناگفته نماند که خبرهای خوبی از ادامه "دورهمی" از 11 دی‌ماه، شروع فصل جدید "عصر جدید" در اسفندماه و نوروزی جذاب و دیدنی با سریال‌های "پایتخت"، "قصه‌های کامیون"، "دوپینگ" و "آخرین نشان مردی" برای مخاطب رقم خواهد خورد.

در کنار بازگشت "دورهمی" مهران مدیری، "خندوانه" رامبد جوان هم در راه است؛ گفت‌وگوی چندی پیش خبرگزاری تسنیم  هم به این نکته اشاره دارد.  

آمار تلوبیون (سایت اینترنتی صداوسیما) نشان می‌دهد که مردم پای گیرنده‌هایشان بودند و یلدایشان را با برنامه‌ها و فیلم‌های سینمایی تلویزیون، جشن گرفتند. شبکه یک هم خوش‌سلیقگی کرد و نسخه سینمایی "پایتخت" را به جمع یلدایی‌های تلویزیون آورد و با نگاهی به تلوبیون هم این رضایت مردم دیده می‌شود و جزو پربیننده‌ها است. فیلم‌های سینمایی خارجی و کارتون‌های کودکانه هم جزو دیگر آثار تأمینی تلویزیون به شمار می‌رود که بیشتر دیدند.

مردم شادی و شعف را با محتوا و ایده‌پردازی می‌پسندند؛ آزمونی که تلویزیون در آن نسبتاً موفق شد و استمرار آن می‌تواند آشتی دیگری را برای مخاطب با تلویزیون رقم بزند. شبکه‌های فارسی‌زبان قطعاً در این راستا هیچ توفیقی نخواهند داشت اگر دورنما و چشم‌انداز روشنی که تلویزیون در دستور کار خودش قرار دهد. فقط مناسبتی و مقطعی با ایده‌پردازی،‌ خلاقیت،‌ گفت‌وگوهای خوب، پرداختن به آداب و رسوم و نگاه ایرانی اسلامی، برخورد نشود و در مجموعه سال، بسط و گسترش پیدا کند. نمونه بارز انتخاب برای گفت‌وگوی مناسب،‌ محمدعلی کشاورز و برنامه "چهل تیکه" بود که بعد از مدت‌ها، مخاطب صحبت‌های این بازیگر به یادماندنی را با چشم خودش می‌دید و حافظ خوانی و مولاناخوانی‌اش را می‌شنید.

ماهواره‌ها و نمایش خانگی در کمین مخاطبان تلویزیون فاقد "نقشه راه"/ در کمپانی‌های موفق، ابعاد هنری مهم است نه لاکچری‌بازیاخبار جعبه جادو| "دورهمی" در تلویزیون ماندنی شد

سریال‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی و برنامه‌ها و گفت‌وگوهای جذاب و دیدنی را در تلویزیون ببینیم؛ هم توجه‌مان به ایران باشد و هم ترویج‌دهنده دین و اعتقادات تماشاگران باشیم. اتفاقی که شبکه‌های فارسی‌زبان با گات‌تلنت‌ها و برخی از چالش‌های دیگر سریالی و فیلمی‌شان به دنبال ربودن این نگاهند و تهاجم فرهنگی را از این زاویه، با جدیت در دستور کارشان قرار داده‌اند. از این جنبه نباید خیلی هیاهوی خونینی برای مجریان تلویزیون و برنامه‌سازان و سریال‌سازان به راه انداخت؛ تذکر و نقد لازم و ضروری است اما تخریب تلویزیون به نفع هیچ‌کسی نیست.

حالا چرا از جنبه‌های مختلف دنبال تاختن به مهران مدیری، رضا رشیدپور و صد البته تلویزیون‌اند؛ گاهی در پشت پرده برخی رقابت‌ها با نام بردن از دستمزدهای هنگفت فلان مجری و بازیگر، دنبال تخریب یا توقف یک برنامه‌اند که شاید در پیشبرد برنامه‌ای دیگر مشکل‌ساز باشد؛ در این بین بیننده همیشه هوشیار و هوشمند بوده و خودش می‌داند کدام برنامه را ببیند، کدام مجری و هنرمند را دوست دارد و حتی کدامیک درست می‌گویند، صادقند و یا به دنبال خودنمایی، حرکت و گفتاری را مطرح می‌کنند. گاهی شایسته است که مخاطب را تحریک به شنیدن هر نوع گمانه‌زنی و ادعایی در رسانه نکنیم، بگذاریم خودش با استدلال‌هایش برنامه و هنرمندش را انتخاب کند؛ از همه مهمتر کمک کنیم تلویزیون هر روز به سمت توسعه و گستره در برنامه‌سازی و سریال‌سازی برود. 

انتهای پیام/

R1515/P/S4,1430/CT4 واژه های کاربردی مرتبط شب یلدا عید نوروز شبکه های سیمای جمهوری اسلامی ایران بازیگران سینما و تلویزیون ایران رسانه ملی تلویزیون

منبع: تسنیم

کلیدواژه: شب یلدا عید نوروز شبکه های سیمای جمهوری اسلامی ایران بازیگران سینما و تلویزیون ایران رسانه ملی تلویزیون شب یلدا عید نوروز شبکه های سیمای جمهوری اسلامی ایران بازیگران سینما و تلویزیون ایران رسانه ملی تلویزیون

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۲۱۶۲۷۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«مست عشق» فیلم قابل قبولی نیست/ فروش بالا نمی‌تواند دلیل بر کامل بودن یک اثر باشد

فیلم سینمایی «مست عشق» به نویسندگی و کارگردانی حسن فتحی محصول مشترک ایران و ترکیه است که به  رابطه مولانا با شمس تبریزی  پرداخته و تأثیر فراوان شمس بر زندگی و اشعار مولانا، عشق او به خدا را به تصویر کشیده است. پارسا فیروزفر، شهاب حسینی، حسام منظور، هانده آرچل، بوراک توزکوپاران، بوران کوزوم از بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

«مست عشق» درگیر ظاهرسازی شده است

رضا منتظری کارشناس و منتقد سینما درباره فیلم سینمایی مست عشق کاری از حسن فتحی صحبت کرد و گفت: موضاعات عرفانی و تاریخی به دلیل سایه سنگین معنایی‌ای که دارند در چنبره فرمول های درام نویسی خیلی دشوار و سخت می‌توانند به تصویر کشیده شوند؛ به همین دلیل اغلب فیلم‌هایی که در این حوزه شاهد آن‌ها هستیم یا معناگراهای سطحی‌نگر هستند یا فقط شاهد یک سری ظاهر سازی و زرق و برق‌های تاریخی در طراحی صحنه ، لباس یا جلوه‌های ویژه هستیم.

وی ادامه داد: از این رو مهم ترین مسئله و معضل « مست عشق» این است که بیش از مقوله مهم درام پردازی و فیلمنامه نویسی درگیر ظاهر سازی شده است. این فیلم سینمایی درگیر این است که طراحی صحنه، لباس با شکوه و هنروران فراوانی داشته باشد؛ اما در سطحی ترین اتفاقات ممکن لنگ است یعنی برای مثال دوبله فوق‌العاده ضعیفی دارد و نمی‌تواند مخاطب را جذب خود کند.

این منتقد سینما افزود: در «مست عشق» جلوه‌های بصری فاجعه  است و من مانده ام چنین فیلمی که برایش هزینه شده و خارج از کشور تولید شده است چطور به جلوه‌های بصری توجه نداشته است که این یک موضوع بسیار بسیار عجیب است. 

وی تصریح کرد: شما فرض کنید یک ساعت از فیلم گذشته اما هنوز درام شکل نگرفته است و مخاطب متوجه نمی‌شود که قرار است چه داستانی را دنبال کند و  نمی‌داند داستان مرگ شمس را دنبال کند یا داستان عشق علاءالدین به دختر  مولانا و یا قصه زندگی مولانا را دريابد. تنها یک روایت کلاسیک و خطی می‌توانست کمک شایانی به روند فیلم و ارتباط گیری مخاطب با اثر کند اما آنقدر فیلمنامه ناقص بود که با فلش بک‌های پی در پی و  آمدن به زمان حال نمی‌تواند مخاطب را جذب کند. 

فکر نمی‌کردم «مست عشق» دچار پراکنده گویی باشد

 منتظری منتقد سینما گفت: همچنین یک نکته‌ای که دوست دارم بگویم این است که از مسائلی که باعث شد خود من به سینما بروم و وقت بگذارم این بود که فکر می‌کردم حسن فتحی با توجه به آثار خوبی که در کارنامه هنری اش دارد، یک درام پرداز متبحری است؛ فکر نمی‌کردم چنین اثری را ببنیم که اینقدر دچار پراکنده گویی باشد.

وی  درباره آمار گیشه و جذب مخاطبان ادامه داد: من فکر می‌کنم اگر بخواهیم به دلایل جذب مخاطب اشاره کنیم و بگوییم چرا این فیلم پر فروش شده است، چند مسئله داریم. یک اینکه داستان شمس و مولاناست، اصولا اساتید و بزرگان ادبی و مفاخر فرهنگی، هنری، نظامی و سیاسی مورد توجه هستند و  مخاطب خاص خود را دارند و برای مردم جالب است که داستان شمس و مولانا را ببینند. مورد بعدی اینکه کسانی مانند پارسا پیروزفر و شهاب حسینی قاعدتا هنوز برای بخشی از جامعه اهمیت دارند و  بخشی از مخاطبان برای این افراد به سینما می‌روند. ضمنا هفت نفر از بازیگران مست عشق ترک هستند و سریال‌های ترکی فارسی زبان توانسته بخشی از مردم را علاقه‌مند به سریال‌های ترکی کند و مردم علاقه مند باشند که بروند چنین اثری را از پرده سینما ببنید. چهارمین نکته این است که مردم سابقه خوبی از کارهای تاریخی آقای فتحی دارند و این باعث می‌شود که مردم این اثر را خارق العاده ببنیند و به تماشای آن بنشینند. نکته مهم بعدی این است که تولید مشترک با دیگر کشورها که اصولا از نظر فرهنگی نزدیک به هم هستیم، همیشه می‌تواند جذاب باشد.

این منتقد افزود: همه این موارد که ذکر کردم توانسته‌ است دست به دست هم بدهد و فیلم را پرفروش کند اما این پرفروش شدن فیلم  اصلا مهم نیست زیرا مدت‌ها است که سینمای ایران به طور بیمارگونه ای اسیر عدد و رقم و فروش شده است و این به این دلیل است که یک سری از مدیران فرهنگی خواسته اند یکی سری آمار را ارائه کنند و اوضاع و احوال سینمای را خوب نشان دهند. این درحالی است که اوضاع و احوال سینما فوق‌العاده خراب است و  فیلم سینمایی «مست عشق» ثابت می‌کند که هر فروش بالایی دلیل بر کامل بودن یک اثر نیست.

جسارت فیلمسازان برای به تصویر کشیدن زندگی بزرگان!

منتظری عنوان کرد: نکته مهم تری دارم که  خیلی برایم اهمیت دارد و حقیقتا دلم می‌سوزد این است که این ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های مهممان را از دست می‌دهیم و شما فرض کنید در جشنواره گذشته فیلم فجر دست بر روی بسیاری از بزرگان و مفاخر گذاشتیم و فیلم‌های فوق‌العاده دم دستی از آن عزیزان تولید کردیم و متاسفانه مست عشق نيز همین است و  ظرفیت مهمی مانند شمس و مولانا به هدر می‌رود که هیچ حدی برایشان نمی‌توان متصور شد. من نمی‌دانم فیلمسازان ما چطور به خودشان اجازه می‌دهند که سردستی بیایند زندگی بزرگان را به مبتذل‌ترین و نگران کننده ترین شکل به تصویر بکشند و واقعا چه کسی، چه مسئول، چه نهاد و چه ارگانی باید جلوی چنین اتفاقی را بگیرد؟ به هرحال می‌توانم در یک جمله بگویم که یک پول بسیار زیادی به هدر رفته و یک اثر بدون پروداکشن ساخته شده است که قطعا به هیچ عنوان نمی‌تواند در آثار تاریخی سینمای ایران به ماندگاری برسد.

وی بیان کرد: در رابطه با وقایع یا اتفاقات تاریخی مثلا همچنان جنگ نفت‌کش های محمد بزرگ‌نیا را اسم می‌بریم و قطعا توفان شن جواد شمقدری در ذهنمان می‌آید اما واقعا مست عشق فیلمی نیست که یک دهه بعد کسی از آن فکت بیاورد و از آن به عنوان فیلمی یاد کند که در زمانی تولید و اکران شد.

این منتقد سینما افزود: یک اثر زمانی در ذهن می‌ماند که یک داستان فوق العاده داشته باشد و یا کارگردانی قوی داشته باشد و یا بازی‌های فوق العاده ای را ببینیم.  برای مثال در این فیلم از اسم بهرام رادان استفاده شده است اما حقیقتا، واقعا و انصافا ما از این بازیگران بازی‌های درخشان تری را دیدیم که مست عشق نمی‌تواند حتی در رتبه دهم چنین فیلم‌هایی جای بگیرد؛ حتی مست عشق در کارنامه خود آقای فتحی هم  نمی‌تواند فیلم قابل تاملی محسوب شود. پس چطور می‌توانیم توقع داشته باشیم که چنان فیلمی برای مخاطب ماندگار شود! نه چنین اثری تنها برای سرگرمی است. پیش از این مد بود که برای دیدن  فیلم‌های کمدی و خنده به سینما می‌رفتند اما اکنون اینگونه نیست. مست عشق نه در کارنامه هنری بازیگران و نه در کارنامه کاری کارگردانش اثر قابل قبولی نیست، پس نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که چنین کاری در ذهن مخاطب ماندگار شود.

دوبله «مست عشق» سطحی است

منتظری کارشناس سینما گفت: بخش عمده این فیلم بازیگران ترک ‌زبان دارد اما دوبله این کار خیلی سطحی است. ما سریال‌های ترکی با دوبله‌های خوب داشتیم اما این دوبله به چهره و کلا بازی بازیگر نمی‌نشیند و این موضوع غیر قابل باور است. نمی‌خواهم بگویم این فیلم آسیب است اما آسیب هم می‌تواند از دو منظر باشد؛ یک اینکه آن پتانسیل مهم مفاخر و بزرگان  را زیر سوال می‌برد و دوم اینکه مردم را بیشتر از فیلم‌های تاریخی دور می‌کند که این خیلی بد است اما اینکه بخواهم بگویم این فیلم به سینمای ایران آسیب زد نه اینگونه نیست، زیرا آنقدر فیلم‌های بد دیدیم که این اثر آنقدر هم بد نیست.

وی درباره مجوز فیلمنامه «مست عشق» و دیگر آثار بیان کرد: من واقعا برای شورای محترم فیلمنامه، شورای پروانه ساخت و پروانه نمایش تاسف می‌خورم و متاسفم که نمی‌دانم واقعا به چه چیزی نظر می‌دهند؟ و آیا واقعا بحث ممیزی فیلم‌ها برایشان مهم است؟ و آیا بخش کیفیت فیلمنامه ام برایشان مهم است که مجوزی که فیلمنامه می‌گیرد یک کار خوب و ارزشمندی باشد؟ واقعا دلم می‌خواهد یک روزی پاسخگو باشند و اساس مجوز دادنشان را برایمان بگویند و یک تجدید نظر بر روی رفتار شورای پروانه ساخت داشته باشیم و امیدوارم روی بحث کیفیت هم کار کنیم.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر