علیزاد: درگیر مباحث تئوری نمایشنامه نویسی نشوید
تاریخ انتشار: ۶ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۲۶۱۲۱۵
علی اکبر علیزاد مدرس کارگاه «نگارش خلاق» چهارمین همایش برگزیدگان جشنوارههای تئاتر استانها بیان کرد: فرآیند نوشتن شبیه فرآیند رشد و شکل گیری یک گیاه است. نمی توان به یک گیاه دستور داد که چه زمانی و چگونه رشد کند. نویسنده لازم است گاهی خود را به ندانستن بزند و از این که نوشتهاش او را به کجا میبرد، نترسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی سی و هشتمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر، کارگاه «نگارش خلاق» با حضور علی اکبر علیزاد ظهر پنجشنبه ۵ دی ماه در اولین روز از همایش برگزیدگان جشنوارههای تئاتر استانها در سالن مشاهیر مجموعه تئاتر شهر برگزار شد.
علی اکبر علیزاد مدرس این کارگاه در ابتدای این کارگاه از هنرجویان خواست تا خود را معرفی کنند. در ادامه آن ها را دعوت به تشکیل گروههای دو نفره و معرفی خود به یکدیگر کرد.
بعد از این تمرین به آن ها گفت با فاصله از یکدیگر بایستند و گفتههای دوستانشان در تمرین قبل را در جمع بیان کنند. همچنین هنرجویان در ادامه کارگاه در جایگاهشان قرار گرفتند و تلاش کردند تا متن گفته شده توسط همگروهی شان را یادداشت کنند. در ادامه دوباره به دعوت علی اکبر علیزاد ایستادند و اسامیشان را در جمع بیان کردند. همچنین شرحی از آنچه را که برایشان از صبح تاکنون اتفاق افتاده است، ابتدا رو به همگروهی شان و بعد در جمع بیان کردند.
در مرحله بعد مدرس کارگاه از آن ها خواست تا بر روی کاغذ هر آنچه از مکالماتشان را به یاد میآوردند، یادداشت کنند.
علیزاد استاد کارگاه در ادامه مبحث شخصیت پردازی را با طرح چند سوال و ویژگیهای مهم درباره کاراکتر پیش برد. نام، سن، جنسیت، ویژگیهای ظاهری، محل سکونت، آرزوها، خاطرات، مشکلات، وضعیت کنونی و... برخی از نکاتی بود که هنرجویان موظف بودند در شخصیت پردازیشان به آن اشاره کنند.
این نمایشنامه نویس و مدرس کارگاه نگارش خلاق در چهارمین همایش برگزیدگان جشنوارههای تئاتر استانها بیان کرد: برای نگارش یک نمایشنامه باید در بازه زمانی کوتاهی اقدام کرد و نباید در نوشتن وقفه انداخت. زیرا در این صورت احتمال این که رابطه تان را با متن یا بخشی از آن از دست بدهید وجود دارد. همچنین نویسنده نباید سوالاتی را درباره کاراکترها از خود بپرسد که درباره آن از قبل اطلاعاتی میداند. او نباید درباره پاسخ این سوالات پیش فرضی داشته باشد. همچنین باید سوالاتی را مطرح کند که کاراکتر را از ابهام خارج کند.
وی افزود: فرآیند نوشتن شبیه فرآیند رشد و شکل گیری یک گیاه است. نمیتوان به یک گیاه دستور داد که چه زمانی و چگونه رشد کند. زیرا ممکن است بمیرد. نویسنده لازم است گاهی خود را به ندانستن بزند و از این که نوشته اش او را به کجا می برد، نترسد. در این صورت هیجان نوشتن در فرآیند آن حفظ میشود. یادگیری در هنر نیز به همین صورت است.
این نویسنده خاطر نشان کرد: سوال پرسیدن نویسنده از خود درباره کاراکتر به او کمک میکند نوشته چیزی را به دست دهد که انتظارش را ندارد. بهترین چیزها و دستاوردها نیز اساسا در زندگی همینطور اتفاق میافتد؛ چیزهایی که انتظارشان را نداریم!
وی در ادامه به شرکت کنندگان کارگاه توصیه کرد خود را زیاده از حد درگیر مباحث نظری و تئوریک در نمایشنامه نویسی نکنند و گفت: لزوما نباید و نمیتوان با استفاده از پیش فرض های نظری کاراکتری را خلق کرد. بلکه زمانی این خلق محقق میشود که قلم روی کاغذ حرکت کند. ساختار یک کلیشه نیست که نویسنده به اثر خود تزریق کند بلکه ساختار حاصل تجربه زیسته و سال ها تمرین و تجربه نویسنده در نوشتن است.
علیزاد همچنین با اشاره به مصادیقی از آثار بزرگترین نمایشنامه نویسان جهان چون داستایوفسکی، هارولد پینتر، دیوید ممت و... توضیح داد: اگر نمایشنامه نویسی الگوی کلامی ثابتی را به همه کاراکترهایش تحمیل کند کار اشتباهی کرده است. به همین دلیل است که خواندن نمایشنامه ها به زبان اصلیشان فضای رئالیستی آنها را بیشتر القا میکند.
ییلاقبیگی: طراحی صحنه در تئاتر خلق نمیشود بلکه شکار میشود
سینا ییلاقبیگی معتقد است طراحی صحنه در تئاتر خلق نمیشود، بلکه شکار میشود.
کارگاه «طراحی صحنه: نقطه اشتراک تعامل هنری و تعادل اقتصادی» پنجشنبه 5 دی با حضور سینا ییلاقبیگی در چهارمین همایش برگزیدگان جشنوارههای تئاتر استان ها در پلاتوی شماره دو تئاتر شهر برگزار شد.
ییلاقبیگی در ابتدای این جلسه با اشاره به مفهوم طراح صحنه در تئاتر گفت: ما همواره تعریف درستی از طراحی صحنه ارائه نمیکنیم، طراحی صحنه چیدمان ابزار و وسایل برای یک نمایش نیست، بلکه صحنه یک فضاست؛ فضایی که نمایش در آن اتفاق میافتد. فضای نمایش در دو حالت کلی میتواند یا انتزاعی یا برآمده از یک محیط و منطقه جغرافیایی باشد.
وی ادامه داد: طراحی صحنه از نظر آکادمیک قدمت چندان زیادی ندارد و نخستین بار در اوایل قرن بیستم به فضا به عنوان یک مقوله مهم در صحنه پرداخته شد. بروک به عنوان یک کارگردان دومین نفری بود که از فضا در طراحی صحنه صحبت کرد و اعتقاد داشت فضای خالی در صحنه یک نمایش دارای هویت است و میتوان با استفاده از قدرت تخیل مخاطبان از آن بهره برد.
این هنرمند سپس با اشاره به سه مرحله تعاملی که طراح صحنه باید پشت سر بگذارد تا فضایی را خلق کند، گفت: نخستین مرحله متن است، منظور از متن، مولف و پدیدآورنده اتفاقات و داستان است اما تعدادی از طراحان صحنه بزرگ دنیا میگویند نمایشنامه برای ما اهمیت ندارد و متن بهانهای برای ورود به دنیای نمایش است.
ییلاقبیگی تاکید کرد: اولین گام در تعامل با متن برای طراحان صحنه، خوانش است. من همواره برای طراحی صحنه چند مرتبه نمایشنامه را میخوانم، در مرتبه اول به دنبال انتهای داستان و پایانبندی هستم، در دومین بار درگیر شخصیتها و کاراکترهای نمایش میشوم. سومین مرتبه را در حالی به پایان میرسانم که درگیر تکنیکهای نمایشنامهنویس شدهام و در نهایت چهارمین باری که نمایشنامه را میخوانم از تکنیکها و کلمات عبور میکنم و به ایدهپردازی میرسم.
این طراح صحنه ادامه داد: من معتقدم طراحی صحنه خلق نمیشود، بلکه شکار میشود چون در ورای کلمات است، من پس از چهارمین بار که نمایشنامهای را میخوانم، به اصطلاح قلاب میاندازم تا نتیجه نهایی مطلوب را پیدا کنم. در اصل این مراحل به ترتیب عبارتند از خوانش، عبور و شکار که به ایده ختم میشوند.
وی تعامل با گروه هنری را دومین مرحله از تعامل طراح صحنه با نمایش دانست و گفت: این تعامل در گام اول با کارگردان، دراماتورژ و نمایشنامهنویس صورت میگیرد که شامل گفت و گو با این سه شخصیت و پذیرفتن ایدههای ناب آنها، اسکیس زدن که کارگردان هم باید در این زمینه دارای دانش باشد و در نهایت ساخت ماکت میشود. دومین گام در این مرحله تفاهم است؛ فهم و درک متقابل ایدههای یکدیگر که در نهایت منجر به فهم متقابل میشود.
ییلاقبیگی ادامه داد: سومین مرحله هم به تعامل اقتصادی اختصاصی دارد. تئاتر در سالهای اخیر از یک هنر هدفمند خارج و به یک ابزار سرگرم کننده بدل شده است و در این مرحله طراح با تیم اقتصادی است شامل سرمایه گذار، مدیر تولید و... رو به میشود و سپس با دکوراتور و سازندگان صحنه که به علوم ساخت صحنه واقف هستند، تعامل می کند. در نهایت در این مرحله مکان اجرا بسیار اهمیت دارد که در سالهای اخیر به دلیل چند اجرایی بودن سالنهای نمایش این اهمیت بیشتر شده است و بر فعالیت طراحان صحنه تاثیر بسزایی گذاشته است.
چهارهمین همایش برگزیدگان جشنوارههای تئاتر استانها تا ۱۰ دی ماه در مجموعه تئاتر شهر و هتل باباطاهر در حال برگزاری است.
سی و هشتمین جشنواره بینالمللی تئاتر فجر به دبیری نادر برهانی مرند ۱۰ تا ۲۰ بهمن ماه امسال برگزار میشود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: تئاتر فجر 98
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۲۶۱۲۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حسام منظور به سراغ دراکولای برام استوکر میرود
به گزارش خبرگزاری مهر، حسام منظور بازیگر با سابقه تئاتر که پیش از این و در سال ۱۳۹۸ نمایش «الیزابت باتوری» را کارگردانی کرد که با استقبال قابل توجه مخاطبان و منتقدان تئاتر روی صحنه رفت، بعد از ۵ سال و در جدیدترین تجربه کارگردانی خود به سراغ رمان مطرح برام استوکر رفته است.
منظور قصد دارد در سال جاری اقتباسی نمایشی از رمان «دراکولا» را که از شاخصترین آثار کلاسیک ادبیات ژانر وحشت است، روی صحنه ببرد.
تا کنون در سینما و تئاتر جهان اقتباسهای مختلفی از رمان «دراکولا» شده است که از جمله مطرحترین آنها میتوان به فیلم «دراکولا» به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا و بازی گری اولد من و آنتونی هاپکینز اشاره کرد.
حسام منظور در حال حاضر فیلم «مست عشق» به کارگردانی حسن فتحی را روی پرده سینماهای کشور دارد.
متعاقبا اخبار مربوط به عوامل، مکان و زمان اجرای عمومی این اثر نمایشی منتشر میشود.
کد خبر 6091907 فریبرز دارایی