نشریه آتلانتیک: کاخ سفید را یک «گانگستر» هدایت می‌کند
تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۲۹۳۴۷۳
به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، نشریه آتلانتیک نوشت: دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا با بازتوییت نام فردی که رسوایی اوکراین را افشا کرد، ثابت کرد از نقض قانون پشیمان نیست و مصمم است بار دیگر قانون شکنی کند. او رئیس جمهوری با ذهنیت یک گانگستر (تبهکار) است و تا زمانی که رئیس جمهور است، یک کاخ سفید گانگستری را هدایت خواهد کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این نشریه در گزارشی به قلم دیوید فرام در پایگاه اینترنتی خود نوشت: در میان توییت‌های بعد از کریسمس، ترامپ، نام کارمند سیا را - که افشاکننده رسوایی اوکراین تلقی می‌شود- بازتوییت کرد. ترامپ پنجشنبه شب، لینک مقاله واشنگتن اگزمینر درباره این فرد را که در صفحه ستاد انتخاباتی وی در توییتر گذاشته شده بود، بازتوییت کرد. سپس در ساعات اولیه صبح جمعه، بیست و هفتم دسامبر، ترامپ متن موجود در صفحه یکی از هوادارانش را که نام افشاکننده احتمالی رسوایی اوکراین هم در آن بود، بازتوییت کرد.
این مسیری است که رئیس جمهور مدتی است در پیش گرفته است. نام افشاکننده احتمالی رسوایی اوکراین ماه‌ها در میان هواداران ترامپ چرخیده است. نمایندگان ترامپ - از جمله پسر بزرگش- نام این فرد را در رسانه‌های اجتماعی قرار داده اند و درباره آن در تلویزیون بحث و تبادل نظر کرده اند. با این همه، هنوز نام این فرد در صفحه خود رئیس جمهور قرار داده نشده بود. ترامپ تا این هفته درباره چنین اقدامی تردید داشت، اما بالاخره از این خط قرمز عبور کرد.
بحث کارشناسان حقوقی بر سر این است که آیا نام بردن از افشاکننده فدرال، به خودی خود غیرقانونی است. بر اساس قانون فدرال، بازرس کل حق ندارد اسامی افشاکنندگان را فاش کند، اما قانون درباره افشای این اسامی توسط افراد دیگر در دولت به صراحت چیزی نگفته است.
به موجب قانون، اقدام تلافی جویانه علیه فرد افشاگر ممنوع است. این در حالی است که کمپین هماهنگ متحدان ترامپ - و خود او- برای بدنام کردن این فرد، قطعاً به منزله ”اقدامی تلافی جویانه“ است.
در عین حال که گفته می‌شود افشاکننده احتمالی رسوایی اوکراین همچنان برای دولت کار می‌کند، گزارش‌ها حاکی است وی پیوسته تهدید به مرگ می‌شود، از جمله دست کم یک بار توسط خود ترامپ و البته به طور ضمنی. ترامپ ماه سپتامبر در اظهاراتی در جمع دیپلمات‌های آمریکایی در نیویورک (که ضبط شده است) گفت: ”در واقع این فرد هرگز گزارش را ندید، هرگز آن مکالمه تلفنی را ندید- او چیزی شنیده و تصمیم گرفته (آن را بگوید). او تقریباًَ جاسوس است. من می‌خواهم بدانم آن فرد کیست، فردی که آن اطلاعات را به فرد افشاگر داده، چه کسی است؟ چون او تقریباً جاسوس است. می‌دانید قدیم‌ها که زیرک بودیم چه می‌کردیم؟ آن زمان‌ها شیوه برخورد با جاسوسان و خیانت، کمی با الان فرق داشت. “
توییت‌های ترامپ در دو روز گذشته به قدری بی وقفه و به نقل از منابع عجیب و غریب بود - از جمله چهار حساب کاربری مرتبط با یک تئوری توطئه و یک حساب کاربری که در آن به باراک اوباما، رئیس جمهور سابق توهین شده بود- که بار دیگر موجب تردید درباره تعادل روانی وی شد.
کاری که فرد افشاکننده می‌تواند در خصوص این رفتار سوء رئیس جمهور انجام دهد، این است که با شکایت خصوصی علیه دولت فدرال ادعای خسارت کند. تصورش سخت است که چنین شکایتی اوضاع را بهتر کند و هیچ نتیجه مطلوبی برای کسی داشته باشد. فرد افشاکننده احتمالی هنوز حقوق می‌گیرد، و شاید اصلاً متحمل هیچ هزینه مادی نشده باشد. اما کشور بار دیگر با معضل (داشتن) رئیس جمهوری رو به رو شده است که از تبعیت از قانون خودداری می‌کند. ترامپ از کاخ سفید برای انتقام گرفتن خود از فردی توطئه چینی می‌کند که برای نخستین بار به کشور هشدار داد ترامپ از اوکراین برای کمک به انتخاب دوباره خود در انتخابات اخاذی می‌کند: قانون شکنی بیشتر برای مجازات افشای قانون شکنی‌های قبلی. استیضاح رئیس جمهوری که حزبش اکثریت کرسی‌های سنا را در اختیار دارد، به طور قطع سختی‌های زیادی دارد. اما رفتار جنون آمیز ترامپ بعد از کریسمس مؤید پیش بینی نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان مبنی بر این است که ترامپ خودش خودش را استیضاح کرد.
ترامپ به هیچ قانونی پایبند نخواهد بود، حتی بعد از آنکه گرفتار شده است. وی بی آنکه احساس پشیمانی کند، مصمم است بار دیگر -به نوعی از طریق مجازات افرادی که می‌خواهند وی را وادار به تبعیت از قانون کنند- مقرارت را نقض کند. او رئیس جمهوری با ذهنیت یک گانگستر (تبهکار) است و تا زمانی که وی رئیس جمهور است، یک کاخ سفید گانگستری را هدایت خواهد کرد.
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: تبهکاری ترامپ کاخ سفید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۲۹۳۴۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بایدن یا ترامپ؟ / کدام نقاط ابهام، سرنوشت کاخ سفید را غیرقابل پیس‌بینی کرده؟
به گزارش خبرآنلاین در حال حاضر انتخابات شخصیت‌محور و حول دو شخصیت کاملا متفاوت می‌چرخد. بایدن، کاندیدای حزب دموکرات شخصیتی است که تجلی و تبلور نظام ایالات متحده در تمامیت آن است. او با توجه به مراحل گوناگونی که در زندگی سیاسی خود داشته، محصول نهایی نظام (Establishment) آمریکا و نخبگان حاکم بر آنهاست.
هرچند که ترامپ یک دوره رئیس‌جمهور آمریکا بوده، اما نسبت به نظام سیاسی و مخصوصا نخبگان حاکم آن نه فقط خودی محسوب نمی‌شود، بلکه تمایلات خاصی بروز داده و می‌دهد که همگی نشانه‌هایی از شک و تردید او درخصوص نهادها و نخبگان حاکم است. نمی‌توان او را ضدنظام خواند؛ ولی به راحتی می‌توان او را بی‌ایمان و بی‌باور به کارآیی مخصوصا جنبه‌های سیاسی نخبگان حاکم دید.
همچنین روشن است که در تحلیل بایدن و ترامپ از نظر روان‌شناختی با دو تیپ شخصیتی روبه‌رو هستیم. البته هر دو قدرت‌طلب و قدرت‌پرست هستند؛ اما شخصیت ترامپ، توده‌گرا، پرخاشگر، ناامن، توطئه‌اندیش و البته توانا در ایجاد ارتباط با مردم و اقشار عادی اجتماعی است.
بایدن، نخبه‌گراست و با اقشار فرادست اجتماعی بهتر می‌تواند ارتباط برقرار کند. او اهل سازماندهی و اجماع‌سازی است. بایدن ایدئولوژیک و با چارچوب‌های شناختی مشخص نسبت به آمریکا و جهان است و در مقابل، ترامپ، اهل معامله و در حوزه مسائل کلان و استراتژیک دیدگاه‌های سیالی دارد.
روشن است که از این بعد، حملات بایدن و ترامپ به شخصیت، هویت و پندار و گفتار یکدیگر در کانون مبارزات انتخاباتی قرار خواهد گرفت .نوع و درجه و شدت حملات به یکدیگر، متفاوت و بی‌تردید حملات از این به بعد بی‌رحمانه‌تر خواهد بود. ترامپ با توجه به مهارت‌های پیشین رسانه‌ای، در پردازش عبارت‌ها و واژگان کوبنده توانایی بیشتری از بایدن دارد. نقدا ترامپ بایدن را با عنوان عامه‌پسند «جو خواب‌آلود» (Sleepy Joe) یاد می‌کند. به سن بالای او و نسیان‌ها و فراموشی‌های متعدد او می‌تازد و بایدن بر کاستی‌ها و کژی‌های رفتاری ترامپ خرده می‌گیرد. واضحا حملات این دو به یکدیگر بسیار شخصی و بسیار بی‌رحمانه خواهد بود.
همچنین روشن است که این انتخابات، حول دو هویت و جهت‌یابی در سیاست داخلی و خارجی آمریکا می‌چرخد که البته بخشی از این نبرد هویتی، کهن و با پیشینه طولانی در حیات سیاسی آمریکاست. تفاوت نگرش بین طرفداران دولت حداقلی که جمهوری‌خواهان هستند و دولت غیرحداقلی که دموکرات‌ها در پی آن هستند، ریشه‌ای گسترده در تاریخ اندیشه و عمل سیاسی آمریکا و فراتر از آن در غرب دارد. کشمکش سوسیال دموکراسی و لیبرال دموکراسی پدیده‌ای فراگیر در کلیت غرب است. بایدن یک سوسیال دموکرات و ترامپ یک لیبرال افراطی مخصوصا در کاهش مالیات‌هاست، فراتر از این زیرساخت اندیشه‌ای، روشن است که آمریکا دوقطبی‌شده و قطب‌بندی‌ها حول مسائلی چون هویت آمریکایی، مهاجرت، تجارت، مذهب، آزادی‌های اجتماعی، مالیات، رابطه با دنیای خارج، تعلیم و تربیت و در یک کلام نگرش آمریکا به خود و به دیگران می‌چرخد.با دو آمریکا روبه‌رو هستیم؛ ترامپ آمریکای باز از نظر اقتصادی (نه البته در تجارت) و بسته از نظر فرهنگی و اجتماعی را نمایندگی می‌کند و بایدن اقتصاد باز ولی با مقررات و ضابطه‌مند و تا حدودی بسته درباره ایجاد برابری اجتماعی همراه با آزادی‌های گسترده ذهنی را دنبال می‌کند. نژاد و فرهنگ در میان موضوعاتی عمیقا جداکننده هستند.
آنچه ذکر شد، روشنی‌ها به‌طور نسبی و اجمالی بودند. اما هر انتخابات، ازجمله انتخابات آمریکا، مخصوصا در این مقطع زمانی با ابهامات متعددی روبه‌رو است.
جمع‌بندی حدود هفت نظرسنجی آن است که در سطح ملی بایدن ۴۵درصد و ترامپ ۴۴درصد از آرا را در موقعیت کنونی به خود اختصاص داده‌اند. ولی این جلو بودن بایدن ممکن است پایدار نباشد. ابهامات در این میان نقش دارند.
ابهامات داخلی برای هر دو طرف کم نیستند. ابهام در سرنوشت نهایی پرونده‌های حقوقی ترامپ را نمی‌توان دست گرفت. ابهام دیگر ظرفیت مالی و توان پشتیبانی اقتصادی از اردوگاه‌های انتخاباتی است. ترامپ در این حوزه عقب‌تر است و از همه جالب‌تر برای آمریکایی‌ها که البته برای کسانی که در خارج از آمریکا هستند، حساسیت و هیجانی دربرندارد؛ پویایی بحث آزادی سقط جنین است. توضیح آنکه اکثر اعضای دیوان عالی کشور، نگرش دست راستی و محافظه‌کارانه داشته و چندی پیش یکی از رای‌های صادرشده در دهه۷۰ میلادی آن دیوان را که متضمن آزادی سقط جنین بود، لغو کردند.دموکرات‌ها آزادی سقط جنین را در زمره آزادی‌های طبیعی و مشروع و جمهوری‌خواهان به دلایل مذهبی و فرهنگی با آن مخالفند. این موضوع برای ترامپ دردسرساز شد و در این اواخر اعلام کرد که مساله سقط جنین را باید بر عهده ایالت‌ها گذاشت و در این میان ایالت آریزونا به قانون ممنوعیت مصوبه۱۸۶۰ برگشت و به معنای دقیق کلمه غوغایی در چند روز گذشته در فضاهای رسانه‌ای آمریکا ایجاد کرده که نتایج آن مبهم است.
در بعد خارجی، ابهام‌ها نیز قابل توجه است؛ ولی مهم‌ترین آنها تاثیر بحران غزه بر رای‌دهندگان، مخصوصا دموکرات‌ها است. اغراق نیست، اگر گفته شود که در میان بحران‌های خاورمیانه‌ای هیچ بحرانی مانند غزه در سیاست داخلی آمریکا اثرگذار نبوده و مخصوصا اثرات آن در ایالت‌هایی که به ایالت‌های چرخشی (Swing States) شناخته می‌شوند، جدی است. توضیح آنکه برخی از ایالت‌ها، به‌طور سنتی و پایدار به یک حزب رای داده‌اند و هویت حزبی مشخصی دارند؛ ولی برخی بین دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان با آرای هرچند کم در چرخش هستند. ایالت میشیگان با حدود ۲۰۰هزار آمریکایی عرب‌تبار و مسلمان از زمره آنهاست. بحران غزه ممکن است پیامدهای ناخواسته و نامشخص عمیق‌تری از درگیری آمریکا در خاورمیانه را دربرداشته باشد که آن هم بر ابهام‌ها می‌افزاید. در تاریک و روشنی انتخابات آمریکا، این گزاره جدی می‌شود که سیاست سرنوشت محتومی ندارد و به متغیرهای متعددی بستگی دارد که برخی شناخته‌شده و برخی نامشخص هستند. 21302 برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899331
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد