آلزایمر همان فراموشی نیست + توصیههایی برای پیشگیری
تاریخ انتشار: ۸ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۲۹۴۰۴۸
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، باور غلط دیگر این است که آلزایمر با فراموشی اشتباه گرفته میشود و بخشی طبیعی از پیر شدن به حساب میآید. این باور درست نیست. گاهی با بالا رفتن سن، قدرت حافظه کاهش پیدا میکند. اما کاهش حافظه مربوط به آلزایمر، کارهای روزمره را هم شامل میشود و مشکل بسیار جدیتری است
نام این بیماری که این روزها کابوس بسیاری از بزرگسالان شده است، با نام آلویز آلزایمر، پیوند خورده است، روانشناس آلمانی که برای نخستین بار در سال ۱۹۰۶ این بیماری را در زنی به نام آگوست دتر در آسایشگاهی در فرانکفورت تشخیص داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برای خیلی از ما پیش میآید که بهطور اتفاقی کلید یا کیف پولمان را در جای اشتباهی بگذاریم،، اما این به مفهوم نگرانی از ابتلا به آلزایمر نیست. به قول معروف اگر متوجه شدید کلید همراهتان نیست، نگران نشوید، اما اگر کلید در دستتان بود و نمیدانستید با آن چه کنید، احتمالا در آستانه آلزایمر هستید.
طبق گزارش آکادمی آلزایمر، حدود ۶میلیون نفر آمریکایی به این بیماری مبتلا هستند و هر ۷۰ ثانیه یک فرد جدید آلزایمر میگیرد.
پیش از این معصومه صالحی، مدیرعامل انجمن آلزایمر ایران گفته است که در ایران ٧٥٠ هزار نفر مبتلا به دمانس هستند. به گفته او دمانس و آلزایمر هر دو شامل اختلالات رفتاری، شناختی، از دست دادن حافظه کوتاه مدت و بلند مدت و ... هستند؛ اما نکته قابل توجه آن است که باید میان بیماری آلزایمر و دمانس تفاوت قائل شویم. دمانس نوعی اختلال قابل برگشت در حافظه است که به دلایل مختلفی نظیر کمکاری یا پرکاری تیروئید، افسردگی، مصرف داروهای موثر بر روی مغز و... به وجود میآید.
بنا بر توضیحات صالحی حدود ۷۰درصد از دمانسها را بیماری آلزایمر تشکیل میدهد، او افزود: «تشخیص و درمان به موقع دمانس میتواند به قابل برگشت بودن بیماری کمک شایانی کند، اما بروز بیماری آلزایمر غیرقابل برگشت بوده و درمان قطعی نیز ندارد، اما میتوانیم با درمان زودهنگام آن را تا حد زیادی کنترل کنیم و بروز اختلالات ثانویه بیماری را به تعویق اندازیم.»
برخی تحقیقات نشان دادهاند صدمات متوسط و شدید به مغز میتوانند خطر ابتلا به آلزایمر یا انواع دیگر زوال عقل را حتی سالها بعد افزایش دهند. البته همه کسانی که چنین صدماتی را تجربه میکنند، دچار این مشکلات نمیشوند. اما مطالعات اخیر نشان میدهند ضربات ملایمِ مکرر که در ورزشهایی مانند فوتبال، هاکی و بوکس به سر وارد میشوند، با ابتلا به نوعی از زوال عقل در ارتباط است. سایت مدیکال دیلی در یک مقاله جدید اعلام کرده است که زنان بیشتر دچار بیماری آلزایمر میشوند.
محققان در مورد این موضوع دو فرضیه را مطرحکردهاند؛ نخست اینکه زنان بهطورکلی بیش از مردان عمرمیکنند و در نتیجه بیشتر احتمال دارد به سنی برسند که خطر ابتلا به این اختلال افزایش مییابد و دوم اینکه مکانیزم خاص زیستشناختی آنان درواقع به تغییرات نهفته مغز، پیشرفت و بروز علایم بیماری آلزایمر کمک میکند. بررسیهایی که در موسسه مک آرتور (MacArthur) انجام شده، نتایج جالبی را درخصوص اثرات پیری بر حافظه و قدرت ذهن به اثبات رسانده است. محققان به این نتیجه رسیدهاند که در طول زندگی انسان، حجم مغز حدود ١٠درصد کاهش پیدا میکند، اما این مسأله الزاما روی عملکرد مغز تأثیر نمیگذارد. به نظر میرسد سختشدن و کاهش اتصالات مغزی نقش مهمتری از اندازه مغز در بروز آلزایمر دارند.
یافتههای دانشمندان مرکز تحقیقات بیماریهای آلزایمر ویسکانسین نشان میدهد افرادی که سروکار مستقیم با ارباب رجوع دارند یا مشاغل آنها پیچیدهتر است، به مراتب از افرادی که بهطور انفرادی کار میکنند، قادر به تحمل آسیبهای مغزی ازجمله آلزایمر هستند. تحقیقی جدید در بیمارستان بریگهام آمریکا ارتباطی معنیدار بین بالابودن بتا آمیلوئید و افزایش علایم اضطراب یافته است. سرپرست این تیم معتقد است با کنترل علایم اضطراب در سالمندان میتوان تا حد زیادی احتمال ابتلا یا دستکم پیشرفت بیماری را کنترل کرد. از آنجا که کنترل التهاب در بدن میتواند به کنترل آلزایمر کمک کند، اخیرا تحقیقات گستردهای روی تأثیر داروهای ضدالتهابی غیراستروییدی و داروهای ضدالتهابی مخصوص سندروم پیش از قاعدگی بر بیماران آلزایمری صورت گرفته است. تحقیقی در دانشکده پزشکی هاروارد روی تأثیر احتمالی داروی ضدصرع بر فعالیت مغز بیماران مبتلا به آلزایمر در جریان است که تأثیر آن بر موشها مثبت بوده است.
درباره چند باور غلط درباره آلزایمر
بسیاری تصور میکنند افراد جوان هرگز به آلزایمر مبتلا نمیشوند، اما این تصور نادرست است. هر چند اکثر بیمارانی که مبتلا به آلزایمر تشخیص داده شدهاند، بیش از ۶۵سال دارند، اما هر ساله حدود ۲۰۰هزار آمریکایی زیر ۶۵سال مبتلا به آلزایمر تشخیص داده میشوند. وقتی مردم در ۴۰ یا ۵۰ سالگی به این بیماری مبتلا میشوند، احتمالا پزشکان آلزایمر را به عنوان یک احتمال برای این افراد در نظر نمیگیرند و در نتیجه مدتها طول میکشد تا تشخیص دقیقی در مورد آنها انجام شود.
بسیاری بر این باورند کسی از آلزایمر نمیمیرد. اماای کاش این باور درست بود. متاسفانه آلزایمر ششمین عامل مرگومیر در آمریکاست. در مراحل آخر بیماری افراد مبتلا به آلزایمر توانایی پاسخ به محیط پیرامون و در بیشتر موارد هوشیاری خود نسبت به اطراف شان را نیز از دست میدهند. اغلب این بیماران به مراقبت تمام مدت نیاز دارند و به تدریج توانایی راه رفتن، نشستن و سرانجام بلعیدن را ازدست داده و نسبت به عفونتهایی مانند ذاتالریه هم آسیبپذیر میشوند.
همیشه این گزاره مطرح است که «افراد مبتلا به آلزایمر نمیتوانند فعالیت کنند و از کارهایی که انجام میدهند لذت ببرند»، اما این باور غلط است، افراد مبتلا به آلزایمر میتوانند زندگی پویایی داشته باشند. در مراحل اولیه بیماری بسیاری از بیماران وقت بیشتری را با خانوادهشان میگذرانند، آلبوم عکس تهیه میکنند، نامه مینویسند و حتی داوطلبانه در تحقیقات مربوط به آلزایمر شرکت میکنند. در مراحل بعدی بیماری، بیمارانی که بهخوبی از آنها مراقبت میشود هنوز هم میتوانند در برخی فعالیتهای اجتماعی شرکت و زندگی شادی را با اطرافیانشان تجربه کنند.
باور غلط دیگر این است که آلزایمر با فراموشی اشتباه گرفته میشود و بخشی طبیعی از پیر شدن به حساب میآید. این باور درست نیست. گاهی با بالا رفتن سن، قدرت حافظه کاهش پیدا میکند. اما کاهش حافظه مربوط به آلزایمر، کارهای روزمره را هم شامل میشود و مشکل بسیار جدیتری است. در مراحل اولیه افراد مبتلا ممکن است چیزهایی که تازه یاد گرفتهاند، قرار ملاقاتها یا اتفاقات مهم را فراموش کنند و یکسری سوال را بارها و بارها از اطرافیانشان بپرسند. با پیشرفت بیماری بیماران در جهتیابی به مشکل بر میخورند و از انجام کارهای معمول روزانه خود ناتوان میشوند. از طرف دیگر خیلی وقتها فراموشی با آلزایمر اشتباه گرفته میشود، فراموشیای که بر روی تصمیمات و تواناییهای عملکردی اثر نگذارد تا حدی میتواند طبیعی یا واکنش طبیعی مغز ما نسبت به رویدادها باشد. به یاد نیاوردن موقت اسمها، تاریخ مناسبتها، مطالبی که مطالعه کردهاید، جزئیات یک گفتگو یا تمرکز نداشتن نگرانکننده نیست.
اینکه گفته میشود آلزایمر بر اثر شوکهای ناگهانی به وجود میآید هم نادرست است. آلزایمر بیماریای نیست که یکشبه و ناگهانی بهوجود بیاید، این بیماری به تدریج ایجاد شده و پیشرفت آن نیز تدریجی است، وقتی نشانههای بیماری بهصورت ناگهانی بروز یا به سرعت پیشرفت کرد باید علت را خارج از آلزایمر جستوجو کنید. «اگر افراد خانوادهام گرفتار آلزایمر نیستند لازم نیست نگران این بیماری باشم» این هم یکی دیگر از تصورهای غیردقیق درباره آلزایمر است. تنها یا مهمترین علت بروز آلزایمر برخلاف نظر رایج، ژنتیک نیست. تنها ۱۰درصد افراد مبتلا زمینههای وراثتی داشته اند. همچنین گاهی در برخی از اظهارنظرهای غیرکارشناسانه به قابل درمان یا قابل پیشگیری بودن این بیماری اشاره میشود. اما متاسفانه آلزایمر با هیچ نوعی از سبک زندگی، تغذیه، افزودن هیچ نوع مکمل غذایی و ویتامین قابل درمان قطعی نیست و از آنجا که منشأ مشخصی ندارد نمیتوان بهطور قاطع روشی برای پیشگیری از آن اعلام کرد.
اثر اصلاح الگوی تغذیه در بهبود بیماری
امروزه تناسب اندام، یکی از معیارهای سلامت بدن در نظر گرفته میشود. اضافه وزن و چاقی، یا لاغریهای مفرط و بیدلیل هرکدام میتواند نشانه بیماریهایی مثل مشکلات گوارشی، قلب و عروق، پرفشاری خون، دیابت و سرطان باشد. رسیدن به وزن مناسب تا حد زیادی میتواند از مبتلا شدن به دیابت نوع ۲ پیشگیری کند و کلسترول خوب را که باعث پاکسازی کلسترول بد بدن میشود، افزایش دهد و این کار باعث کم شدن خطر حملههای قلبی میشود.
وقتی وزن ما متعادل است، تری گلیسیرید یا همان چربی ذخیره بدن و همچنین فشار خون ما، کاهش پیدا کرده و به همان نسبت مشکلات قلبی و عروقی سراغ ما نمیآید. هر ۵ کیلو اضافهوزن، فشاری در حد ۲۰ کیلوگرم روی زانوها و مفاصل پایینتنه ما وارد میکند. پس واضح است که کم کردن وزن چطور میتواند این آسیب را کم کرده و حتی احتمال ابتلا به آرتروز و دیگر مشکلات استخوان و عضلانی را از بین ببرد. در کنار تأثیراتی که تناسب اندام روی بدن ما دارد، به سلامت روانمان هم کمک زیادی میکند. شاید بپرسید چطور؟ کاهش وزن احساس بیحالی و کسالت را کم کرده و میل به تحرک را بالا میبرد. از طرف دیگر کیفیت خواب در افرادی که اضافه وزن ندارند بالاتر است. مجموع این موارد باعث کاهش افسردگی و بالارفتن انرژی میشود.
برای اینکه به وزن ایدهآل برسیم باید روزانه ۳۰دقیقه ورزش هوازی را در برنامهمان بگنجانیم، پیادهروی سریع برای همه افراد قابل دسترس است و بهترین فعالیت است. در کنار آن باید رژیم غذاییمان را هم اصلاح کنیم: یعنی غلات سبوسدار، سبزیجات، منابع پروتیینی کمچرب مثل مرغ و ماهی را به رژیممان اضافه و گوشت قرمز را تا جایی که ممکن است کم کنیم. خیلی از ما تقصیر اضافه وزن را به گردن مسائل وراثتی میاندازیم، این درست است که کم کردن وزن و رسیدن به وزن مناسب برای کسانی که مشکلات ارثی دارند ممکن است سختتر باشد، اما بیتحرکی و تغذیه ناسالم در اضافه وزن نقش پررنگتری نسبت به زمینههای ژنتیک دارد. فراموش نکنیم که از هرچیزی مهمتر، اراده ما برای داشتن یک زندگی سالم از هر انگیزهای قویتر است.
توصیههایی برای پیشگیری از آلزایمر
دکتر محمدرضا مرادی، نورولوژیست در مورد روشهای پیشگیری از آلزایمر به «شهروند» میگوید: «تا به حال روشی که بهطور قطع بتواند جلوی بروز این بیماری را بگیرد پیدا نشده،، اما با انجام یکسری تغییرات در سبک زندگی ممکن است بتوانیم بروز یا پیشرفت این بیماری را کند کنیم.»
به گفته این متخصص مغز و اعصاب، نواختن یک ساز، نقاشی یا مجسمهسازی، همچنین مطالعه مرتب، انجام بازیهای فکری و حل کردن جدول باعث افزایش عمر مغز شده و میتواند ما را کمتر در معرض این بیماری قرار دهد. او ٣٠دقیقه ورزش روزانه را هم درسلامت قلب، ماهیچهها و مغز موثر میداند و میگوید پیادهروی، باغبانی و حتی تمیز کردن منزل میتواند بدن و ذهن را قوی نگه دارد و از همین طریق احتمال ابتلا به آلزایمر را کم میکند یا به تعویق میاندازد. این متخصص اعصاب درباره رژیم غذایی مناسب هم توصیههایی دارد: «باید روزانه حداقل پنج نوع میوه و سبزی تازه بهخصوص سبزیجات پهن برگ مثل بروکلی، اسفناج و کاهو را در برنامه غذاییمان بگنجانیم. مصرف ماهیهای چرب، دانهها و آجیلها، آنتی اکسیدانها و مایعات، همچنین ترک سیگار و کنترل فشار خون و کلسترول هم برای سلامتی مغز ما مفید است.»
مرادی مهمترین راهکار برای سلامت مغز و بالا بردن عملکرد آن را داشتن سبک زندگی سالم میداند. او در این مورد میگوید در کنار تغذیه مناسب و کنترل چاقی، داشتن ارتباط اجتماعی مستمر یعنی انجام سرگرمیهایی که ترکیبی از فعالیت اجتماعی، فیزیکی و روانی است، بهترین محافظ در برابر آلزایمر است. کنترل اضطراب هم راهکار مناسبی برای مبارزه با این بیماری است. تقویت آرامش با انجام مدیتیشن و انجام امور معنوی میتواند شما را در برابر آثار مخرب استرس ایمن و در برابر آسیبهای مثل آلزایمر مقاوم کند.
منبع: شهروند
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اخبار سلامت پیشگیری از آلزایمر آلزایمر چیست زوال عقل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۲۹۴۰۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
عوارض اختلال افسردگی مزمن چیست؟/ راهکارهای درمان را بشناسید
متخصص اعصاب و روان با تاکید به عوارض اختلال افسردگی گفت: توجه نکردن به این بیماری باعث مزمن شدن بیماری افسردگی شده و کنترل آن نیز دشوارتر می شود، هر چقدر شدت بیماری بیشتر شود، عملکرد فرد در روابط بین فردی، شغل و فعالیتهای روزمره بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرد و فرد باید برای درمان اقدام کند.
ویکتوریا عمرانی فرد در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به بروز اختلال افسردگی در برخی افراد اظهار کرد: فردی که خلق گرفته دارد، علاقهها و لذتهای قبلی را از دست داده و همراه آن تعدادی از علائم مانند کاهش انرژی، تغییراتی در خواب، اشتها، تغییراتی در انگیزه، احساس گناه و کاهش تمرکز را داشته باشد و اگر این علائم در بیشتر ساعتهای روز و حداقل دو هفته تداوم پیدا کند، فرد به اختلال افسردگی مبتلا شده است.
وی با بیان اینکه افسردگی میتواند سرچشمه بسیاری از مشکلات برای بیمار شود، افزود: بیخوابی مداوم فرد افسرده بر ایمنی بدن تأثیر میگذارد یا الگوی تغذیهای فرد را تغییر داده و روابط بین فردی بیمار مبتلا به افسردگی در خانواده و بین همکاران دچار مشکل میشود.
متخصص اعصاب و روان تصریح کرد: این حس ناخوشایند افسردگی باعث بروز تغییراتی در رفتار فرد مبتلا شده و این اتفاق باعث میشود که اطرافیان او هم از این موضوع دچار آسیب شوند، اگر این علائم ماندگار باشد و باعث شود که فرد کارهای روزمره خود را انجام ندهد و حوصله انجام هیچ کاری و رفتن به محیطهای شاد و شلوغ را نداشته باشد، باید به فکر درمان بود.
وی در خصوص شیوع این بیماری در سنین متفاوت اظهار کرد: احتمال بروز بیماری افسردگی در تمام سنین وجود دارد و درمان آن متفاوت بوده و تشخیص این بیماری در سنین زیر دبستان مشکل بوده و از نظر مشاهده رفتار فرد بیمار به ابزارهای ویژه نیاز دارد، اگر فردی در سنین جوانی افسردگی داشته باشد، احتمال بروز این بیماری در دوران سالمندی هم وجود دارد، علاوه بر این برخی افراد بدون سابقه قبلی به دلایلی ممکن است در دوره سالمندی به افسردگی مبتلا شوند.
عامل بروز بیماری افسردگی چند فاکتوری استعمرانی فرد در مورد علل بروز بیماری افسردگی خاطرنشان کرد: مانند همه اختلالات روانپزشکی عامل بروز بیماری افسردگی هم چند فاکتوری است، عوامل ژنتیکی، زمانی که سیستم عصبی در دوران جنینی شکل میگیرد و اتفاقهایی که برای مادر رخ میدهد، در بروز بیماری افسردگی فرزند بیتأثیر نیست، همچنین تغییرات مواد درون بدن، عوامل روانی و اجتماعی مانند استرسها، وقایع ناراحتکننده در خانواده و محیط کار مجموعهای از عواملی است که باعث میشود، فردی مبتلا به این بیماری شده و اختلال افسردگی در او شدت پیدا کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان عنوان کرد: لازم است بدانیم توجه نکردن به افسردگی باعث مزمن شدن این بیماری شده و کنترل آن هم مشکلتر میشود و هر چقدر شدت بیماری بیشتر شود، عملکرد فرد بیشتر تحت تأثیر قرار میگیرد و این عملکرد میتواند در روابط بین فردی، شغل، فعالیتهای روزمره و در مراقبت فرد از خود اتفاق بیفتد.
وی تاکید کرد: علائمی مانند کمخوابی، مشکل در تمرکز، پراشتهایی یا کم اشتهایی هر کدام عوارضی را برای فرد افسرده به همراه دارد و در اختلال افسردگیهای شدیدتر هم فکر کردن به مرگ از جمله عوارض ناگواری است که احتمال دارد برای فرد افسرده رخ دهد و خانواده را درگیر کند.
متخصص روانپزشکی با بیان اینکه توصیههای اطرافیان برای مبارزه با این بیماری به فرد مبتلا کمککننده است، گفت: توصیهها نباید جنبه دستوری داشته باشد و اعضای خانواده باید سرزنش کردن بیمار را کنار بگذارند، شرایط و محیط پرتنش را برای بیمار تعدیل کنند تا او بتواند از نظر رفتاری تا اندازهای فعال شود و احساس مفید بودن کرده و حس بی ارزش بودن نکند.
کد خبر 749247