شفافسازی، کسب و کارهای واقعی را نگران نمی کند
تاریخ انتشار: ۹ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۲۹۷۰۳۳
بازار کسب و کار ایران این روزها تحت فشارهای مختلفی قرار گرفته است. آنچه کسب و کار را از رونق میاندازد فشار مالیاتی نیست؛ به این معنا که فشار مالیاتی نمیتواند صاحبان شناسنامهدار کسب و کار را از بازار کار فراری دهد.
مجیدرضا حریری، فعال اقتصادی/
بازار کسب و کار ایران این روزها تحت فشارهای مختلفی قرار گرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
امکان «گسترش پایههای مالیاتی» موضوعی است که دولت با توسل به آن میتواند با وجود کاهش بار مالیاتی از دوش صاحبان کسب و کار، تأمین بودجه خود را نیز به این واسطه دنبال کند. قطعاً افزایش درآمدهای مالیاتی تنها دلیل تعطیلی بنگاههای تولیدی و کسبوکارهای اقتصادی نیست، چرا که عوامل متعدد دست و پا گیر دیگری تولید را تحت فشار قرار داده است. در چنین وضعیت اقتصادی انتظار میرود دولت با گسترش پایههای مالیاتی به معنای افزایش تعداد افراد مالیاتدهنده اعم از حقیقی یا حقوقی تأمین مالی داشته باشد.
تغییر یا اصلاح سیستم مالیاتی کشور از جمله موضوعاتی است که اگر با دقت و جدیت دنبال شود و اصل شفافسازی درآن لحاظ شود بودجه قابل توجهی را نصیب دولت میکند. با توجه به اینکه بخش عظیمی از اقتصاد دولتی است، میزان مالیات شرکتهای دولتی براساس آمارها بسیار ناچیز و غیرواقعی است. بخش بزرگی از اقتصاد کشور تحت اشراف نهادهایی است که به طور مستقیم و شفاف مالیات پرداخت نمیکنند، هر چند آمارهای آنها ادعای پرداخت مالیات را دارد؛ اما بیتوجهی به تفکیک مالیاتی نشاندهنده سوءاستفاده از شفافیت مالیاتی دنبال شده دراین نهادهاست. تفکیک چگونگی پرداخت مالیاتی است که مشخصکننده میزان مالیات بردرآمد، ارزشافزوده یا مالیاتهای تکلیفی حقوق و دستمزد کارگران و کارمندان خواهد بود، بنابراین عدم شفافیت در حوزه مالیاتی موجب میشود که از زاویههای مختلفی به این موضوع نگریسته شود.
آنچه دولت در بحران تحریم اقتصاد باید بدان توجه کند بازگشت به سمت دلالان و فراریان مالیاتی است. فشار به فعالیتها و بنگاههایی که تا امروز مالیات پرداخت کردهاند روش صحیح و منطقی در رکود اقتصادی به شمار نمیرود. بیتردید اگر بنگاهدار و صاحب کسب و کاری به دلیل فرار مالیاتی کسب و کار خود را تعطیل کند باید به کارآفرین و صاحب کار بودن وی شک کرد؛ چرا که همه مشکلات فضای کسب و کار ما در بخش مالیات نیست. وجود مقررات دست و پا گیر و بیثباتی اقتصادی موضوعاتی است که تمرکز بر آن از تمرکز بر مالیات، حلکننده بسیاری از مشکلات کسب و کار خواهد بود. نباید با متمرکز شدن بر موضوع مالیات از فضای اصلی مطالبه بهبود شرایط و فضای کسبوکار دور شویم؛ چرا که حساب و کتاب فعال اقتصادی شناسنامهدار روشن است و براساس میزان سوددهی مالیات پرداخت میکند. هر چند در سیستم مالیاتی ما شاهد رفتارهای ناعادلانه و فشارهای مضاعفی به صاحبان کسبوکار هستیم؛ بنابراین شفافسازی حسابها صاحبان کسب و کارهای واقعی را هیچگاه نگران پرداخت مالیات نمیکند. کاهش قوانین و مقررات دستو پاگیر و بروکراسی حاکم بر فضای اداری کشور؛ ناامنی اقتصادی و عدم احترام به مالکیت مهمترین مؤلفههایی است که قبل از موضوع پرداخت مالیات، فضای کسب و کار ایران را تحتتأثیرات منفی قرار داده است.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: کسب و کار فضای مجازی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۲۹۷۰۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خوش خدمتی عجیب نشریات زنجیرهای به دلالان و فراریان مالیاتی دانه درشت
روزنامههای زنجیرهای به جای حمایت از طرح «مالیات بر عایدی سرمایه» که مسیر سوداگریهای کاذب و تورم ساز را میبندد، در نقش وکیل مدافع دلالان دانهدرشت به این طرح اصلاحی حمله میکنند.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: روزنامه آرمان در این باره ضمن تحریف اهداف تدوین طرح مذکور نوشت: «اخیرا مالیات بر عایدی سرمایه مورد بررسی مجدد جهت تایید نهائی شورای نگهبان و... قرار گرفت تا نهایتاً به عنوان پایه جدید مالیاتی به مرحله اجرا درآید و بتواند درآمدهای جدیدی را برای دولت تامین کند. اجرای این طرح در شرایط تورمی میتواند تعیین نرخ مالیات بر عایدی سرمایه را در زمان واقعی چالش برانگیز کند، چرا که تعیین نرخ واقعی مالیات بر عایدی سرمایه با توجه به تورم لحظهای در شرایط کنونی امکانپذیر نیست. برخی از مخالفان اجرای طرح مالیات بر عایدی سرمایه معتقدند، اجرای این طرح به منزله پرداخت مالیات موازی و مضاعف است، زیرا سرمایهگذاران بر سود حاصل از فروش یک دارایی و دوباره زمانی که وجوه را برداشت میکنند مشمول مالیات میشوند و به این ترتیب افراد از سرمایهگذاری و فعالیت در حوزههای مختلف خودداری میکنند و رشد اقتصادی و کارآفرینی و نوآوری در کشور محدود میشود، چرا که کسی تمایلی به جدا شدن از پولی که به سختی به دست آورده به دلیل ناکارآمدی سیاستهای پولی– مالی دولتمردان به نام پرداخت مالیات همزمان با رشد فزاینده تورم را ندارد. اجرای این طرح در شرایط تورمی که حاصلِ سیاستگذاریهای اشتباه دولت است، عادلانه تلقی نمیشود. اجرای طرح مالیات بر عایدی سرمایه با مخالفت برخی از فعالان بخش خصوصی مواجه شده است. به گفته این گروه این پایه مالیاتی جدید بیشتر باید برای خودِ دولت در نظر گرفته میشد، چراکه با اجرای سیاستهای اشتباه مالی – پولی باعث رشد فزاینده تورمی شده است».
روزنامه سازندگی هم تیتر نخست خود را به تخطئه طرح مذکور اختصاص داده و نوشت: «مجلسی که روزهای آخر دوره چهار سالهاش را میگذراند، قانونی را تصویب کرد که براساس آن انتقال املاک، خودرو، طلا و ارز برای اشخاص غیرتجاری مشمول مالیات بر عایدی سرمایه میشود. مدافعان طرح معتقدند برای محدودسازی فعالیتهای سوداگرایانه همچنین رعایت عدالت و حمایت از فعالیتهای مولد، وضع مالیات بر عایدی سرمایه ضروری است. موافقان طرح بیآنکه کاری به ریشه اوجگیری تورم داشته باشند معتقدند؛ تقاضای سوداگرانه در کنار عوامل متعددی که موجب نوسان قیمتی در بازار داراییهایی همچون مسکن، خودرو، طلا و ارز میشود. این نوسان قیمتی با ایجاد نااطمینانی از یکسو و با افزایش قیمت از سوی دیگر موجب اخلال در روند فعالیتهای اقتصادی شده و تقاضای مصرفی مردم را با مشکل مواجه میکند بحث وضع مالیات بر عایدی سرمایه از زمانی که تورم دوباره اوج گرفت در دستور کار سیاستگذار قرار دارد. از سال ۱۳۹۶ که فاز جدید تحریمها آغاز شد به علت فقدان دسترسی به منابع ارزی حاصل از فروش منابع نفت و گاز از یک طرف و نبود منابع مالی لازم برای اداره کشور دولت را بر آن داشته تا به فکر راههای جدیدی برای تامین منابع درآمدی باشد. یکی از این راهها افزایش وصولیهای مالیاتی بود. همزمانی شوکهای وارده به بازارها با حملات سفتهبازانه باعث سواری گرفتن از یک خطای علت و معلول در این حوزه شده است که گویی شوک بازارها معلول حملات سفتهبازانه است. درحالی که داستان کاملاً معکوس است و این انتظارات تورمی است که باعث حملات سفتهبازانه میشود و تحریک انتظارات تورمی هم ریشه در سیاستهای غلط مهار تورم دارد».
یادآور میشود پیش از این، روزنامه اعتماد هم مدعی شده بود مالیات، پول زور است و تورم، بدترین مالیاتی است که دولت میگیرد. نشریات و رسانههای زنجیرهای دیگر هم طی چند ماه گذشته به فضاسازی مسموم در این زمینه پرداختهاند، از جمله:
- مسابقه دولت و مجلس برای گرفتن مالیات از مردم (روزنامه سازندگی)
- بیراهه مالیاتی عایدی سرمایه (دنیایاقتصاد)
-سریال مالیات گرفتن از تورم ادامه دارد؛ با تصویب مجلس، معاملات ملک، خودرو، طلا و ارز مشمول مالیات میشود (اعتماد)
-شکستی دیگر در راه است؟ / ماجرای طرح دولت برای اخذ مالیات از فروشندگان ملک (انتخاب)
- سهمگیری دولت از دارایی های مردم. مهاجرت صاحبان سرمایه شدت میگیرد (هممیهن)
- مالیات بر تورم، به جای مالیات بر ثروت (شرق)
- مالیات بر عایدی سرمایه، یا سرقت اموال و ثروت مردم؟! (شرق)
- مالیات بر عایدی سرمایه، پایان دلالی، یا کاسبی تازه؟ (روزنامه آرمان ملی)
- مالیات بر عایدی؛ توزیع فقر یا کمدی یا هر دو؟ (انصاف نیوز)
اینگونه فرار به جلوی نشریات زنجیرهای همسو با مدیریت اشرافی، در حالی است که اولا وضعیت ناترازی درآمدها و هزینههای عمومی، محصول هشت سال سوءمدیریت دولت متبوع این روزنامه است؛ دولتی که کسری بودجه ۵۲ هزار میلیاردی در سال ۱۳۹۲ را به ۴۸۰ هزار میلیارد تومان در سال ۱۴۰۰ رساند و این غیر از میراث ۱۵۰۰ هزار میلیارد تومان بدهی و همچنین اهتمام دولت فعلی به همسانسازی بازنشستگان و فرهنگیان و... بوده است. دولت وقت کار را به جایی رسانده بود که میگفت حتی نمیتواند یک قطره نفت بفروشد اما امروز کشورمان بالای یک و نیم میلیون بشکه نفت میفروشد.
ثانیا نرخ تورم در دولت روحانی در حالی به ۶۰ درصد رسید که حداکثر آن در دولت دهم ۳۴ بود و امروز هم با همت دولت به ۴۴ درصد کاهش یافته که هر چند نرخ بالایی است، اما از شتاب آن در دولت روحانی کاسته شده است.
ثالثا. تامین بخش عمدهای از درآمدهای عمومی از طریق مالیات، رویه متعارف در بسیاری از کشورهای دنیاست. اما هدف از طرح مالیات بر عایدی سرمایه، نه افزایش درآمدهای دولت، بلکه نقطه پایان گذاشتن بر دلالی و سوداگریهای ویرانگر اقتصاد و سازنده تورم است. سوداگران دانه درشت، از طریق دستکاری و بلوکه کردن عرضه کالاها، موجب انباشت تقاضا و تورم میشوند و در واقع، اقدام آنها، ضد تنظیمگری و تعادل بخشی به بازار است. بنابراین طرح اخیر، یک اقدام اصلاحی برای جلوگیری از دلالیهای دانه درشت -با درآمدهای چند صد هزار میلیاردی، مالیات صفر و با کارویژه نابودی تولید- است، و نه تایید و تمدید و تداوم آن. این رویکرد، روشی برای مبارزه با رانتخواری و سوداگریهای غیر مولد و مخرب بازار، و ثبات بخشی و مهار تورم است.
همچنین دولت و مجلس بر این نکته اهتمام داشتهاند که اصل مالیاتستانی را روی اقشار پردرآمد و فراری از مالیات و همچنین فعالیتهای غیرتولیدی و دلالی متمرکز کنند تا عدالت اجرا شود. و اتفاقا معاملات عادی از این مالیات معاف هستند اما نشریات زنجیرهای چنین وانمود میکنند که معاملات عادی مردم مشمول مالیات بر عایدی سرمایه خواهد شد!