استفاده از روایات طبی مشروط بر تجربه علمی است/ قواعد بازیابی متون حدیثی
تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۳۲۴۷۹۰
گروه حوزههای علمیه ــ پژوهشگر پژوهشکده مجمع الفکر الاسلامی ضمن تأکید بر لزوم احیای حدیثخوانی و سنت اجازه در حوزه علمیه به احادیث طبی اشاره و تصریح کرد: روایات طبی مربوط به منطقه و مزاج و اقلیم خاصی است و نمیتوان آن را مبنای علم طب و درمان برای همه افراد قرار دهیم.
به گزارش ایکنا محمود ملکی، عضو هیئت علمی پژوهشکده مجمع الفکر الاسلامی، شامگاه سهشنبه، 10 دی ماه، در اولین نشست علمی «قواعد بازیابی متون حدیثی» که در این پژوهشکده برگزار شد با اشاره به اهمیت بازیابی متون حدیثی شیعه، بیان کرد: گذشتگان در بازیابی متون و کتب حدیثی نهایت دقت را به خرج میدادند و تنها اگر کتاب و یا حدیثی اجازه از استاد داشت، میپذیرفتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه قدما(عالمان و محدثان قرون اولیه اسلامی) در اعتبارسنجی روایات، عمدتاً کتابمحور بودند، افزود: یکی از مهمترین قرینهها در بازیابی متون، کتاب بوده و در اعتبارسنجی روایات، آن را لحاظ میکردهاند.
ملکی با اشاره به اهداف و ضرورت بازیابی روایات از متون اصلی بیان کرد: اولین فایده این کار آن است که وقتی منبع مفقود حدیث، یافته شود، آن منبع دارای هویت مستقل میشود و میتوانیم در مورد آرای نویسنده آن منبع اظهارنظر کنیم؛ دومین ضرورت این کار هم آن است که سنجهای برای منبع موجود خواهیم داشت، مثلاًً اگر در مورد اعتبار کافی سخن میگوئیم باید ابتدا اعتبار منابع آن را بسنجیم.
عضو هیئت علمی پژوهشکده مجمع الفکر الاسلامی با بیان اینکه معلوم شدن شهرت و شذوذ منبع از دیگر فواید بازیابی حدیث است، تصریح کرد: اگر حدیثی در یک موضوع واحد داشته باشیم، ولی یکی در کتاب مشهور و دیگری در کتاب غیرمشهور باشد، همین عامل مهمی در اعتبار سنجی روایت است.
ملکی با بیان اینکه به عقب بردن تاریخ اندیشه از دیگر فواید بازیابی حدیث است، تصریح کرد: کلبرگ(مستشرق حدیثپژوه) در مقالهای آورده که بحث احادیث ائمه(ع) (اثنا عشر)، بحثی متأخر است؛ یعنی در قرون اولیه اسلامی سابقه ندارد، ولی وقتی احادیث این باب و منابع آن را بازیابی میکنیم میبینیم که تاریخ احادیث ائمه اثناعشر(ع) به قرن دوم هجری باز میگردد؛ لذا بازیابی احادیث حتی به قوت و اتقان مذهب شیعه هم یاری میرساند.
ملکی با اشاره به قواعد بازیابی حدیث، بیان کرد: بنده تمامی احادیث محاسن برقی و کافی کلینی را تطبیق دادم و روشن شد که کلینی با شیوه خاصی از محاسن، حدیث آورده و آن به کاربردن تعبیر «عدة من اصحابنا» به عنوان یک قاعده است. این نشان میدهد که کلینی از محاسن حدیث گرفته است. همچنین نجاشی از برقی نقل کرده که اکثر احادیث کتب علی بن مهزیار از حسین بن سعید است.
کتب حدیثی اولیه در دوره سیدبن طاووس
ملکی با بیان اینکه نقل «وجاده» در نزد قدما تضعیف میشده است، اضافه کرد: بسیاری از کتب حدیثی تا زمان سیدبن طاووس وجود داشته است و کلبرگ لیست کتبی را که سید بن طاووس از آن نقل کرده آورده است، ولی برخی کتب میانی که حاوی منابع اولیه حدیثی است، سبب شده تا محققان سراغ منابع اولیه نروند و همین سبب شد که منابع نخستین از بین برود.
پژوهشگر پژوهشکده مجمع الفکر الاسلامی با بیان اینکه مراجعه به کتب متقدم و اصلی ضروری است، زیرا تفاوتهایی میان کتب منبع و متأخر وجود دارد و میتواند در برداشت محقق مؤثر باشد، تصریح کرد: از دیگر فواید مشاهده حدیث در منبع اصلی دیدن عنوان کلی آن حدیث و احادیث مرتبط است.
احیای حدیثخوانی در حوزه
ملکی با بیان اینکه باید حدیثخوانی و سماع احادیث احیاء شود، افزود: اینکه کسی کتابی بخرد و احادیثی را در آن ببیند و نقل کند روش درستی در انتقال حدیث نیست، بلکه باید با شنیدن و سماع از استاد همراه باشد، آن هم سماعی که با فهم همراه باشد یا شاگرد در نزد استاد احادیث را قرائت کرده باشد.
این پژوهشگر یکسانی سند با طریق را از جمله قواعد بازیابی احادیث برشمرد و افزود: مثلاًً سند حدیثی در کافی از یک راوی نقل شده و طریق آن در کتاب نجاشی به صورت یکسان با سند بیان شده است؛ این مسئله سبب میشود تا به حدیث و راوی آن به علت شهرت در نزد محدثان آن دوره اعتماد داشته باشیم.
ملکی اضافه کرد: مثلاًً سندعلی بن ابراهیم عن ابیه عن النوفلی عن السکونی در کتاب کافی پرتکرار است و طریق نجاشی هم با این سند یکی است و همین مسئله بر اعتبار روایت میافزاید. البته راویان مشهور کتب هم در اعتبار مؤثر است؛ مثلاً در این سند ذکر شده نوفلی جزء راویان مشهور است.
عضو هیئت علمی پژوهشکده مجمع الفکر الاسلامی با اشاره به قاعده دیگر با عنوان تکرار تصریح کرد: وقتی سندی در کتب حدیثی پرتکرار است نشان میدهد که آن حدیث از اعتبار بیشتری برخوردار است و نشانی از منابع مکتوب منبع حدیثی است.
ملکی با بیان اینکه در اعتبار احادیث قائل به صفر و صد نیستیم و شواهد مهم است، بیان کرد: قرب الاسناد، شهرت فتوایی و برخی تعابیر مشهور حدیثی مانند عدة من اصحابنا و ... میتواند جز شهود برای اعتبار منابع حدیثی قرار بگیرد.
وی با بیان اینکه در قدما بحث در مورد راوی سند همانند متن مهم تلقی میشده است، بیان کرد: نگاه حدیثی ما زمانی تغییر یافت که نگاه فقهی بر روایات حاکم شد و بحث از عدالت راوی همانند عدالت امام جماعت، شاهد و ... هم به میان آمد.
روایات طبی مشروط بر تجربه علمی
این پژوهشگر در مورد روایات طبی و بحث اعتماد یا عدم اعتماد به آنها در درمان افراد گفت: روایات طبی مربوط به منطقه و مزاج و اقلیم خاصی است و نمیتوان آن را مبنای علم طب و درمان برای همه افراد قرار دهیم.
وی اضافه کرد: ممکن است امام معصوم(ع) برای زمان و مکان خاصی، یک خوراکی و میوه و گیاهی را تجویز کرده باشند، لذا اگر بخواهیم به عنوان یک مسئله علمی به آن عمل کنیم ابتدا باید مورد تجربه و آزمون قرار بگیرد، یعنی با عنوان یک گزاره تاریخی به آن نگاه کنیم.
ملکی افزود: باید میان درمان و بهداشت در استفاده از روایات طبی، تفاوت قائل شویم؛ زیرا روایات معتبر طبی برای بهداشت مناسب هستند، ولی مثلاً وقتی بخواهیم براساس روایتی، نسخه برای یک بیمار بدهیم نیازمند تجربه و آزمون علمی و تجربی است.
این محقق با بیان اینکه متأسفانه مواردی بوده که نسخهپیچی براین اساس، منجر به بیماریهای شدید برای برخی افراد و موجب بدبینی به روایات شده است، تصریح کرد: تاکید بر آزمایش دستورات این روایات، دال بر این نیست که روایات طبی را کاملاً رد کنیم، چون تنوع روایات رسیده آن قدر زیاد است که نشان میدهد ائمه(ع) فارغ از دانش غیبی، از جهت علمی نیز افراد ویژهای بودهاند.
انتهای پیام
منبع: ایکنا
کلیدواژه: قرآن ایکنا قم ملکی حدیث خوانی روایات طبی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۳۲۴۷۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گزینههای مقابل بایدن در چگونگی مواجهه با توافقنامه دوحه
نماینده ویژه پیشین آمریکا در امور صلح افغانستان اظهار داشت برای دولت جو بایدن درباره چگونگی مواجهه با توافقنامه دوحه سه گزینه وجود داشت. - اخبار بین الملل -
به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، «زلمی خلیلزاد» نماینده ویژه پیشین آمریکا در امور صلح افغانستان در کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا گفت برای دولت بایدن درباره مواجهه با توافقنامه دوحه سه گزینه، عدم اصرار بر مشروط بودن توافق و تاکید به عقب نشینی و مبارزه با تروریسم، خروج از توافق و سرانجام پذیرش مشروط توافقنامه دوحه، وجود داشت.
وی افزود رئیس جمهور بایدن گزینه خروج مشروط نیروها از افغانستان را انتخاب نکرد در حالی که گزینه پذیرش مشروط توافق دوحه را توصیه کرده بودم.
خلیلزاد ادامه داد «آنتونی بلینکن» وزیر خارجه آمریکا هم نظر من را توصیه کرده بود اما افراد دیگری در دولت واشنگتن با این استدلال که طالبان حملات خود را علیه نظامیان آمریکایی از سر میگیرند از پذیرش توصیه ما خودداری کردند.
نماینده ویژه پیشین آمریکا در امور صلح افغانستان خاطرنشان کرد نخستین گامها به سوی گفتگو درباره توافق با طالبان در دولت اوباما برداشته شده بود.
خلیلزاد: آمریکا امید به پیروزی برابر طالبان را از دست داده بودموافقت «بلینکن» با ارائه اسناد بررسی خروج نظامی آمریکا از افغانستان به کنگره خلیلزاد: خروج نظامیان آمریکایی دلیل تشدید جنگ در افغانستان نیستخلیلزاد اظهار داشت کاخ سفید و شورای امنیت ملی آمریکا روند کامل عقبنشینی نظامی در سال 2021 را هدایت میکردند و در ماه آگست که خروج مرگبار اتفاق افتاد، تصمیم مهم درباره تعامل با طالبان از سوی شورای امنیت ملی دولت جو بایدن گرفته میشد.
وی خاطرنشان کرد دولت اشرف غنی با اصل آزادی زندانیان مخالف نبود بلکه با تعداد زیاد آن مخالف بود.
نماینده ویژه پیشین آمریکا در امور صلح افغانستان با اشاره به تاثیر خروج نظامی آمریکا تصریح کرد این روند تاثیر روانی داشت و بر موازنه قدرت برای دولت اشرف غنی تاثیر منفی گذاشت.
خلیلزاد درباره برنامهریزی احتمالی وزارت خارجه آمریکا در افغانستان هم گفت که این وزارتخانه فاقد هرگونه برنامهریزی بود.
انتهای پیام/.