بعد از ده سال؛ دوباره بوندسلیگای هیجان انگیز

فصل 2020-2019 بوندس‌لیگا یکی از هیجان‌انگیزترین دوره‌های برگزاری این مسابقات در چند دهه اخیر است و برای اینکه آخرین قهرمان نیم فصل یا قهرمان زمستانی غیر از بایرن‌مونیخ و بوروسیادورتموند را پیدا کنیم، باید دقیقاً ده سال به عقب برگردیم.

به گزارش ورزش سه و به نقل از ایران ورزشی ، لایپزیگ صدرنشین و پشت سر او بوروسیا مونشن گلادباخ تیم‌های قدرتمندی به نظر می‌رسند که کورس قهرمانی را تا پایان داغ نگه می‌دارند اما اینها تنها تیم‌هایی نیستند که هواداران فوتبال را شگفت‌زده کرده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 
شگفتی‌سازها

لایپزیگ: یولیان نگلزمان 32 ساله لایپزیگ را به سطح جدیدی رسانده. نخستین صعود به مرحله حذفی لیگ قهرمانان اروپا و شانس رسیدن به نخستین قهرمانی لیگ نشانه‌های یک تحول بزرگ در تیم متعلق به آلمان شرقی سابق به شمار می‌آیند. قدرت ذهنی بالا همراه با آمار 48 گل زده یعنی به طور متوسط 82/2 گل در هر بازی به دست آمده. لایپزیگ 11 بار روی ضدحملات و 13 بار روی ضربات شروع مجدد به گل رسیده، همچنین از 9 بازی خارج از خانه 20 امتیاز گرفته که همه اینها در لیگ این فصل آلمان بهترین آمار محسوب می‌شوند. جوانترین مربی لیگ به اینها فوتبالی مالکانه همراه با شادابی و گلزنی نیز اضافه کرده است.

شانس قهرمانی: بالا

 
مونشن گلادباخ: «کره اسب‌ها» دوباره در رقابت بزرگترها برای خود جایی پیدا کرده‌اند به لطف سبک کاری مارکو رز. این تیم که بهترین عملکرد را در خانه داشته و از 9 بازی 22 امتیاز گرفته بهترین نیم فصل خود را بعد از 43 سال یعنی فصل 1977-1976 سپری می‌کند. دارنده پنج قهرمانی لیگ آلمان با خوردن 18 گل بهترین خط دفاع لیگ آلمان را در کنار ولفسبورگ رده نهمی در اختیار دارد. اینکه نتوانسته‌اند به مرحله بعد لیگ اروپا و جام حذفی آلمان برسند، شاید شانسشان را برای بردن نخستین قهرمانی لیگ بعد از سال 1977 بیشتر کند چون تمام تمرکزشان روی لیگ است.

شانس قهرمانی: نسبتاً بالا

 
فرایبورگ: یکی از کوچکترین باشگاه‌های آلمان می‌تواند روی محیط آرامی که دارد و همچنین مربی‌اش که گفته می‌شود، پرشور و حرارت‌ترین مربی لیگ است، یعنی کریستین استرایش، حساب کند. این تیم که از جنوب غربی آلمان در بوندس‌لیگا حضور دارد، با فشار و دستورات استرایش یکی از دونده‌ترین تیم‌ها به حساب می‌آید ضمن آنکه کیفیت تیم به شکل قابل توجهی بالا رفته.
شانس قهرمانی: رسیدن به یک تورنمنت بین‌المللی بالاترین دستاورد برای تیم محسوب می‌شود، هیچ‌کس درباره این تیم از قهرمانی صحبت نمی‌کند.

 
ناامیدکننده‌ها

آینتراخت فرانکفورت: تیمی که یک سال قبل در نیمه‌نهایی لیگ اروپا در مجموع دو دیدار با نتیجه 5 بر 4 مغلوب چلسی شد، امسال اصلاً نفس ندارد و در هفت بازی‌اش قبل از تعطیلات زمستانی حتی یک برد نداشته. آینتراخت به آخر خط رسیده تا جایی که مربی اتریشی‌اش، آدی هویتر اعتراف می‌کند: «ما فعلاً کارمان تمام شده و به یک ریکاوری جدی نیاز داریم.»

تنها یک پیروزی از بازی‌های خارج از خانه داستان تیم خسته‌ای را بازگو می‌کند که گویا تعادل لازم را ندارد. در عوض شهرت بین‌المللی فصل قبل، این فصل مبارزه برای بقا انتظار این تیم را می‌کشد.

دورتموند: آیا رتبه چهارم با هفت امتیاز اختلاف نسبت به صدرنشین ناامیدکننده است؟ بله. زرد و مشکی‌پوشان در پایان فصل گذشته و نایب قهرمانی پشت سر بایرن هدفشان برای این فصل را تعیین کردند و گفتند به دنبال قهرمانی هستند. بی‌ثباتی همچنین بزرگترین مشکل تیم به نظر می‌رسد. لوسین فاوره مربی تیم به شدت تحت فشار است و خطر اخراج را حس می‌کند، او نتوانسته تیم را جلو ببرد. اینکه نتوانستند یک بازیکن شاخص به تیم اضافه کنند، احتمالاً اشتباه بزرگی مرتکب شده‌اند. تنها تیم بدون باخت در خانه در بوندس‌لیگا از بازی‌های خارج از خانه تنها سه برد به دست آورده که خیلی کمتر از حد انتظار است.
 
فراتر از انتظارها

اونیون برلین: تیم تازه صعود کرده با کسب 20 امتیاز از 17 بازی همچنان خطر سقوط را احساس می‌کند اما این تیم که بودجه بسیار اندکی دارد با مربیگری اورس فیشر به عنوان «تیم آهنی» مطرح شده و شگفتی‌ساز جذابی به نظر می‌رسد. شعار باشگاه هرگز تسلیم نشدن است ضمن آنکه برای همه بازیکنان، تیم نسبت به فرد اولویت دارد.

شالکه: آبی‌های سلطنتی با قهرمان سابق هادرزفیلد، دیوید واگنر، نتایج فوق‌العاده مثبتی به دست آورده‌اند که باعث شگفتی شده. بازی‌های شالکه البته خارق‌العاده نیست اما این مربی 48 ساله توانسته به این تیم شکننده و متزلزل، ثبات بیاورد. چالش بزرگ این تیم در رابطه با شماره یک‌شان است که شایعاتی درباره رفتنش به بایرن در فصل آینده مطرح شده. تصمیم الکساندر نیوبل باعث اختلاف میان هواداران شده، این دروازه‌بان 23 ساله شاید در همین ژانویه راهی باواریا شود.

 
در خطرها

پادربورن: شاید وفادار ماندن به یک فوتبال هجومی بعد از صعود به بوندس‌لیگا شایسته تحسین و احترام باشد اما کسب 12 امتیاز در نیمه راه بوندس‌لیگا برای ماندن در دسته اول برای یک تازه‌وارد کافی نیست.

برمن: وردربرمن بزرگترین ناامیدی را ایجاد کرده چون مربی‌اش، فلورین کوهفلت نتوانسته تیم را یک قدم جلوتر ببرد. به جای رقابت برای رسیدن به سهمیه‌های اروپا، مبارزه‌ای جدی و سخت برای ماندن در دسته اول پیش رویشان است.

 
هنوز زنده‌ها

کلن: این تیم تازه‌وارد به یکباره خودش را بالا کشید و در سه بازی آخر سه پیروزی به دست آورد. با مربیگری مارکوس گیسدال، اف‌سی کلن روحیه جنگندگی خود را دوباره به دست آورده اما هنوز راهی طولانی و سخت در پیش دارد.

هرتا: یورگن کلینزمن قدم‌های کوتاه اما مهمی برداشته. ثبات هدف اصلی مربی سابق تیم ملی آلمان بود. برنامه‌ها برای ایجاد یک «باشگاه بزرگ شهر» منتظر اجرا هستند، اوضاع رو به راه به نظر می‌رسد.

بایرن: هرگز ژن باواریایی را فراموش نکنید. تغییر مربی از نیکو کوواچ به هانسی فلیک تصمیم درستی بود. کمک مربی سابق تیم ملی آلمان تا پایان فصل مربی تیم خواهد ماند. رکورددار قهرمانی آلمان باز هم بهترین شانس را برای قهرمانی دارد به قول الیور کان: «این عادت بایرن است که مبارزه کند و برگردد.»

 

منبع: ورزش 3

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۳۶۳۶۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کلهر: سرنوشت قهرمانی دست استقلال نیست

به گزارش ورزش سه، محمود کلهر با اشاره به اینکه پرسپولیس مقابل سپاهان فرصت صدنشینی را از دست داد درباره نقش مربیان در رسیدن به موفقیت صحبت می‌کند: مربیان حرفه‌ای زمانی موفق می‌شوند که تیم‌شان را از حاشیه بیرون بیاورند و البته تابع بازیکن، مدیر و سایر موارد نباشند. نمونه این مسئله هم به بازی بیشتر بازیکنان در دیدار جام حذفی بازمی‌گشت در حالی که نیاز نبود همه بازیکنان بازی کنند؛ بیرون کشیدن ترابی در دقیقه 60 باعث شد تا بازی سپاهان را خیلی حساس کنیم در حالی که یک مربی باید اقتدارش را در بحران‌ها نشان دهد و فقط به بازی پیش رو نگاه کند.

در بازی مقابل تیم اراک سرنوشت بازی در دستان پرسپولیس بود به همین دلیل مربی تیم برنده نباید باعث شود شرایط تیمش بهم بخورد.

پیشکسوت پرسپولیس البته در ادامه از اوسمار حمایت کرده و می‌گوید: به نظرم اوسمار مربی خوب و فهمیده‌ای است و باز هم باید از او حمایت کرد. در زمان یحیی تیم پرسپولیس با کاستی‌هایی در چند منطقه مواجه بود اما با جذب بازیکنانی مانند عیسی، حسن و اورونوف ضعف‌ها به نقطه قوت تبدیل شدند که این یک مزیت بزرگ است. البته با وجود این اوسمار باید جدی‌تر، محکم‌تر و در مهره‌چینی بهتر و قوی‌تر کار کند تا بتواند در نتیجه‌گیری باز هم موفقیت‌هایش را تکرار کند.

کلهر در رابطه با جنگ قهرمانی و رقابت شدیدی که بین پرسپولیس و استقلال وجود دارد، می‌گوید: من اصلاً این نکته را قبول ندارم که سرنوشت قهرمانی در دستان تیم صدرنشین است و قرعه‌اش هم بهتر از پرسپولیس است چون اتفاقاً استرس استقلال را بیشتر از پرسپولیس می‌دانم؛ چه بسا که نگه داشتن صدر دشوارتر است.