مرضیه برومند: فرهنگ ما را هدف قرار می دهند؟ با اتحاد فرهنگمان را به رخ می کشیم

به گزارش صدای ایران مرضیه برومند با اشاره به اینکه تهدید سایت‌های فرهنگی ایران از سوی رییس‌جمهوری آمریکا از سر استیصال است، گفت: بهترین جواب به این تهدیدها، همدل و یکپارچه شدن جامعه و به رخ کشیدن فرهنگ‌مان است؛ همانطور که بسیاری از هموطنان با وجود بی‌مهری‌ها و حوادث تلخ گذشته پای ارزش‌های یک شخصیت ملی وطن‌پرست ایستادند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این هنرمند  درباره تهدیدهای اخیر رییس‌جمهوری آمریکا مبنی بر حمله به سایت‌های فرهنگی و واکنش‌های متفاوت و بعضا متضاد بعضی از مردم در حمایت یا مخالفت با این تهدیدها با اشاره به اینکه «واکنش ترامپ در اوج استیصال است»،بیان کرد: واقعیت این است که این قضیه و واکنش آدم‌ها بسیار پیچیده است، چون بخشی از مردم از ماجراهای گذشته دلگیر هستند که البته منظورم فقط حوادث آبان‌ماه اخیر نیست بلکه مربوط به سال‌های قبل است و این دلگیری از فقدان پاسخ مناسب درباره این اتفاقات و شفاف نبودن ماجراها ناشی شده است. البته من می‌دانم بخشی از این ناراحتی‌ها به فشارهایی برمی‌گردد که در این ۴۰ سال حکومت آمریکا بر ما وارد کرده و باعث شده رویکرد مسئولان خود ما کم کم خشن شود و تفرقه درون جامعه دامن زده شود.

او افزود: همچنین این مسئله را هم متوجه هستم که بعضی‌ها چشم و گوش بسته تحت تاثیر پروپاگاندای جهانی، واکنش‌های به زعم من نادرستی و سطحی از این اتفاقات دارند و اگر با آن‌ها صحبت کنید، به همین چیزهایی که گفتم اشاره می‌کنند؛ در حالی که همین‌ها به وقتش برای مقابله با آن چه در درون اتفاق می‌افتد، دستاویز زیادی به تاریخ گذشته دارند، در حدی که قبلا هم دیده‌ایم از مقبره کوروش استفاده ابزاری شد.

برومند گفت: آدم‌هایی مثل من که تحلیل میانه دارند، نگران تمامیت ارضی ایران و مسائل دیگر هستند و به هیچ وجه دلشان نمی‌خواهد جنگ راه بیفتد. این کشمکش‌ها به قیمت از بین رفتن خیلی چیزها از جمله فرهنگ ما منتهی شود. گرچه تاکید می‌کنم فرهنگ ما در بناهای تاریخی خلاصه نمی‌شود، چون به دست متفکران و اندیشمندان در طول تاریخ ساخته شده و تفکر و فرهنگی که در ذهن ماست، با بمباران و هر اقدام ترامپ از بین نمی‌رود.

این کارگردان ادامه داد:‌ ترامپ به عنوان یک کابوی گاوچران به یک بازی قمار وارد شده و در واقع برای عوام آمریکا خودنمایی می‌کند تا باز هم رای بیاورد، اما الان مسئله مهم این است که ما چه می‌کنیم؟ آیا این که بر طبل جنگ بکوبیم خوب است؟ آیا انتقام از نوع خون بگیریم خوب است؟ من فکر می‌کنم انتقام ما این است که درون خودمان با هم خوب باشیم و اقتصادمان را قوی کنیم. نتیجه درگیری و جنگ همان است که بوشِ پدر برای ما نقشه کشیده بود تا خاورمیانه به هم ریخته شود. این نقشه مربوط به سال‌های دور است و در حال حاضر به نظرم بهترین جواب همین است که جامعه همدل و یکپارچه داشته باشیم، اتکاء به نفت را ضعیف کنیم و مملکت خود را از این بلایا حفظ کنیم، وگرنه جواب دادن به یک ابله همان دامی است که برای ما پهن کرده‌اند، چون مطمئنا صهیونیست‌ها و جریان سرمایه‌داری خوشحال می‌شود اگر در منطقه جنگ راه بیفتد، چون سلاح‌های خود را می‌فروشند و از این موقعیت استفاده می‌کنند.

وی تاکید کرد:‌ متاسفم که بعضی از مردم به دلیل گله‌هایی که دارند و بی مهری‌هایی که دیدند، دچار تحلیل‌های بسیار عوامانه شدند و من حتی در اطراف خودم هم این موضوع را مشاهده کردم که بعضی‌ها به خاطر غمی که دارند، به تحلیل‌های دم دستی «من و تو»یی متوسل شدند. در حالی که مردم به‌رغم ناراحتی و گله‌های خود پای یک شخصیت ملی می‌ایستند و از این اتفاق آزرده‌خاطر شده‌اند.

برومند در پاسخ به اینکه آیا حضور مردم در مراسم تشییع شهید سردار سلیمانی می‌تواند دلیل و نشانه‌ای از این همدلی باشد؟ گفت: حتما بخشی از این جمعیتی که در این روزها برای مراسم تشییع سردار سلیمانی حاضر شدند، همان افراد گله مند هستند و اتفاقاً این بزرگواری آن‌ها را نشان می‌دهد که در هر شرایطی پای ارزش‌های ملی و داخلی می‌ایستند، اما نباید فکر کنیم دیگر همه چیز تمام شده و هیچ گله‌ای وجود ندارد و دیگر کسی جواب نمی‌خواهد. همین الان قبل از اینکه ترامپ اقدامی علیه ما کند، شخصیت‌هایی فرهنگی و اجتماعی در زندان هستند و این خود ما هستیم که با آن‌ها چنین برخوردی کردیم، در حالی که کسانی مثل محمود دولت‌آبادی با وجود دردهایی که در دل دارند، آنگونه پای ارزش‌ها ایستادند.

کارگردان «شهر موشها» گفت: سردار سلیمانی آدم بسیار وطن‌پرستی بود و سال‌ها در میدان جنگ حضور داشت. ما در اوایل انقلاب می‌دیدیم که مقابله با امپریالیسم و دفاع از حقوق مردم فلسطین ارزش بود اما پروپاگاندای جهانی کاری کرده که این‌ها گاهی به ضد ارزش تبدیل می‌شود ولی بخشی از این اتفاق به نظرم به خاطر اشتباه‌هایی است که حاکمیت ما انجام داده و کم کم کاری کرد که بدنه به تفرقه دچار شد در صورتی که اگر تاکید بر این بود که همه‌ با هم باشند، آن هم با پذیرفتن نظرات مختلف، شرایط جور دیگری بود.

مرضیه برومند در پایان تاکید کرد:‌ ما نباید به یک انتقام‌گیری کور وارد شویم و حال که فرهنگمان تهدید شده، اتفاقاً باید فرهنگ خود را به رخ بکشیم، با آرامش و صلابت سعی کنیم مسائل داخلی را حل کنیم و به پاسداری از ارزش‌ها و فرهنگمان اقدام کنیم، چون حتماً روح سردار سلیمانی آزرده خاطر می‌شود اگر به یک انتقام‌گیری بدون برنامه وارد شویم و سرمایه‌های ملی که جوانان‌مان هستند را از دست بدهیم. این را هم فراموش نکنیم که ترامپ می‌رود ولی فرهنگ و نام ما حتما باقی می‌ماند.

منبع: صدای ایران

کلیدواژه: صدای ایران وطن وطن پرست ترامپ قاسم سلیمانی سردار سلیمانی جنگ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت sedayiran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «صدای ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۴۰۱۹۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هنری که لاکچری شده!

گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مصطفی میرزاباقری ـ مسئله گرانی موضوعی نیست که کسی از آن خبر نداشته باشد و حتی پولدار‌ها هم از وضعیت گرانی می‌نالند. هر روز یک کالایی گران می‌شود، یک روز گوشت، یک روز نوبت مرغ است، یک روز نوبت میوه و روز دیگر گرانی مسکن و. هر روز یک موضوع در اقتصاد ما مطرح و به چالش تبدیل می‌شود.

این گرانی‌ها به فرهنگ هم رسوخ پیدا کرده و به کنسرت‌ها هم کشیده شده است. بلیت کنسرت‌ها از روز‌های اول سال به حدود یک میلیون تومان هم رسیده و این سوال مطرح است که طی یک ماه گذشته مگر چه اتفاقی افتاده که بلیت کنسرت به صورت چراغ خاموش این همه افزایش قیمت داشته است؟

برگزاری کنسرت در بسیاری از جوامع امری رایج به شمار می‌رود و سالانه هنرمندان مطرح موسیقی در فصول مختلف سال در فستیوال‌ها و یا تور‌های کنسرت خود روی صحنه می‌روند؛ بدین ترتیب مردم می‌توانند با حضور در این کنسرت‌ها اوقات خوشی را تجربه کنند. هرچند که کنسرت رفتن حداقل در ژانر‌های عامه‌پسند در سایر کشور‌ها امری عادی به شمار می‌رود و کنسرت رفتن بجز در ژانر‌های اپرا یا کلاسیک کالایی لوکس به شمار نمی‌آید، اما با بالا رفتن نرخ تورم، مردم عادی کمتر می‌توانند در یک کنسرت شرکت کنند.

نکته تلخ ماجرا اینجاست که گرانی‌ها وافزایش نامتعارف هزینه‌ها از سبد فرهنگی خانواده‌های ایرانی کاسته و بیشترین ضربه را به اهالی فرهنگ و هنر وارد کرده و کنسرت‌های چند صد هزار تومانی باعث شده خیلی از خانواده‌ها خط قرمزی دور اینگونه برنامه‌های فرهنگی و شاد بکشند. در حال حاضر ارتباط با موسیقی فقط با دانلود و شنیدن آهنگ از سایت‌های رسمی و غیررسمی اتفاق میفتد و فقط کسانی که توانایی مالی دارند می‌توانند به کنسرت بروند.

باید قبول کرد که کنسرت هم به کالایی لوکس و لاکچری تبدیل شده که دیگر همگان امکان استفاده از این شرایط را ندارند و افزایش قیمت بلیط باعث شده مخاطبان بالقوه کنسرت‌هاهرگز به مخاطب فعال بدل نشوند و نیز از مخاطبان بالفعل موسیقی کاسته شود که در دراز مدت به نفع هیچکسی نیست.

وقتی بلیت کنسرتی حدود ۹۰۰ هزارتومان باشد، یک خانواده چهار نفره باید سه میلیون و ۶۰۰ هزارتومان هزینه کند. با احتساب پایه حقوق یک کارمند یا کارگر مطابق با پایه دستمزد وزارت کار، این رقم یک سوم میزان حقوقشان است.

گران شدنی هر کالایی منجر به ریزش مخاطبان آن کالا یا خدمات است، اما مردم مجبورند خود را با این شرایط وفق دهند و خود را با این شرایط سازگار کند نه اینکه عادت کنند و افزایش قیمت‌ها باعث حذف کالای فرهنگی از سبد خانوار‌ها شده است.

به هر حال با توجه به شعار امسال امیدواریم حتی مردم در صحنه هنر هم دخیل شوند و حتی برگزاری جشنواره‎‌های موسیقی هم به بخش خصوصی واگذار شود و ارگان‌ها، بنیاد‌ها و سازمان‌های مربوطه با توجه به نام‌گذاری سال ۱۴۰۳ به عنوان «جهش تولید با مشارکت مردم» از سوی رهبر انقلاب برای کمک به تولید آثار ارزشمند هنری قدم برداردند.

اگر هزینه فعالیت‌های فرهنگی بالا رود و اگر سینما و موسیقی کشور تعطیل شود، چه چیزی از فرهنگ باقی می‌ماند؟

البته همه تقصیر‌ها را نباید به گردن قیمت بلیت کنسرت انداخت و باید فرآیند اقتصادی برگزاری کنسرت‌ها هم اصلاح شود تا شاهد حضور همه اقشار جامعه در کنسرت‌ها باشیم.

باید قبول کرد که کنسرت‌ها تثیر بالایی در شادی‌بخشی دارند و باید پیش از هر چیزی برای ایجاد این شادی زیرساخت‌های اصلی مانند سالن‌های مناسب ایجاد شود و سپس با حمایت‌های دولتی نرخ قیمت بلیت‌ها را کنترل کرد تا عامه مردم بتوانند حداقل سالی دو بار به کنسرت بروند و از شادی‌های جمعی محروم نشوند.

انتهای پیام/