به نقل از «خرداد»

طعم شیرین دیکتاتوری از نوع دموکراسی صادراتی آمریکایی

تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۴۱۰۵۶۳

سرویس سیاسی خرداد: ایالات متحده پس از نیل به جایگاه ابر قدرتی در اتمسفر سیاسی جهان یک عنوان را بیش از هر چیز برای خود پسندیده و بدان فخر و مباهات می ورزیده و شاید بتوان گفت عطف به همین عنوان بوده که خود را محق به دخالت در اقصی نقاط جهان دانسته و چندین و چند دهه است که از آمریکای لاتین تا آفریقا را عرصه مداخلات خود کرده است، بله درست حدس زدید:«رهبر جهان آزاد»
به گزارش خرداد، آمریکا خود را در مقام رهبریت جهان آزاد دیده و عطف به این جایگاه برای صدور آزادی و دموکراسی ادعایی در ده ها کشور دخالت نظامی کرده و تلاطم های پرشماری رقم زده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

عراق یکی از همین کشورهاست، هر چند بهانه ادعایی اصلی برای حمله به عراق سلاح های کشتار جمعی رژیم بعث و ارتباط او با القاعده در سال 2003 اعلام شده و حمله علیه این کشور آغاز شد اما به خصوص پس از افشای اینکه هر دو ادعا دروغی بیش نبوده و صحنه سازی شده است، آمریکا برای توجیه هزینه های گزاف این عملیات نظامی از بعد مالی و معنوی برای توجیه مردم خود و جهان می گفت که جنگ باعث سقوط یک دیکتاتوری و آزادی مردم عراق از یوغ استبداد شده و دموکراسی را برای آنها به ارمغان آورده است.

حالا پس از نزدیک به 17 سال از آن زمان و اشغال عراق و سپس تداوم این حضور نظامی در قالب پیمان نامه با دولت مستقر عراق، رئیس جمهوری ایالات متحده که حداقل پرده پوشی و تعارفات سیاسی مرسوم را ندارد و غرض و مرض خود را عیان می گوید، واکنشی نشان داده که اوج باور آمریکا به دموکراسی و آن ادعاهایی همیشگی برای چنگ اندازی به اقصی نقاط دنیا را نشان می دهد.

مجلس عراق و نمایندگان مردم این کشور در پارلمان که مصداق عینی دموکراسی در این کشور هستند در قالب مصوبه ای رای به خروج نظامیان آمریکایی از کشورشان می دهند، نقطه سر خط.
آمریکایی ها که 17 سال است هزینه های گزاف انسانی و مادی بر این کشور تحمیل کرده و مدعی بودند که به ازای همه این مرارت ها دموکراسی را برای عراق به ارمغان آورده اند، به این مصوبه چه واکنشی نشان دادند؟
اول از در انکار وارد شده و تاکید کردند که این مصوبه ارزشی نداشته و به معنای خروج نظامیان آمریکایی از عراق نیست، پس از آن به انتقاد از این مصوبه پرداختند و سپس به هنگامی که نامه ای علنی شد که ائتلاف بین‌المللی ضد داعش به سرکردگی آمریکا به ارتش عراق اعلام کرده که با احترام به حاکمیت عراق و درخواست پارلمان و دولت بغداد، برای مقدمات جهت تغییرات پیش‌رو ظرف روزها و هفته‌های آینده، جابجایی نیروهای خود را آغاز می‌کند. به شدت نگران شده و به تکذیب آن پرداخته و محتویات آن را نادرست خواندند اما در نهایت جالب ترین واکنش متعلق به دونالد ترامپ بود که با خشم فراوان مسئولان امنیتی دولت خود را مواخذه کرد که چرا چنین نامه ای افشا شده است و در نهایت حرف آخی را زد که جالب توجه بود.
رییس جمهوری آمریکا تهدید کرد که در صورت خروج نظامیان آمریکایی از عراق، تحریم‌های بسیار سختی را علیه بغداد اعمال خواهد کرد.
حتی برخی رسانه‌های عراقی اعلام کردند که «برهم صالح» رییس جمهوری عراق دوشنبه شب فهرست تحریم‌های احتمالی آمریکا را از مقام‌های واشنگتن دریافت کرده است.
روزنامه واشنگتن پست نیز به نقل از مقام‌های آگاه اعلام کرد که مقام‌های عالی‌رتبه دولت ترامپ، تدوین نسخه اولیه تحریم‌های احتمالی واشنگتن علیه عراق را آغاز کرده‌اند.
یاللعجب از این طعم شیرین دموکراسی صادراتی آمریکا، دیگر حتی تعارفات معمول و ویترینی هم کنار گذاشته می شود، دولت و مجلس و نهادهای قانونی منتخب مردم  رسما تهدید و ارعاب می شوند که اگر ما را نپذیرید اگر به هر چه ما می گوییم تن ندهید با فشار و زور تحریم به استقبال شما می آییم و گردن شما را می فشاریم ما آمریکای آزاد و رهبر جهان آزاد و مهد دموکراسی حرف مان یکی است و زورمان زور و انتخابات و مجلس و رای و دموکراسی هم فقط وقتی ارزش دارد که با ما باشید و نه علیه ما!



برچسب ها: آمریکا ، ترامپ ، دموکراسی آمریکایی

منبع: خرداد

کلیدواژه: آمریکا ترامپ دموکراسی آمریکایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۴۱۰۵۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دموکراسی دروغین آمریکا و برخوردهای دوگانه

هر چه زمان می‌گذرد،ماهیت دموکراسی دروغین کاخ سفید آشکارتر می‌شود و ملت‌های جهان متوجه می‌شوندآنچه در بسته پر زرق و برق دموکراسی و حقوق بشر در بسترنظام لیبرالیستی به آن‌ها عرضه شده،دروغی بیش نبوده است.

به گزارش مشرق، حسن رشوند طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت: هر چه زمان می‌گذرد، ماهیت دموکراسی دروغین کاخ سفید برای شهروندان امریکایی و افکار عمومی جهان آشکارتر می‌شود و تازه مردم امریکا و ملت‌های جهان متوجه می‌شوند آنچه تاکنون در بسته پر زرق و برق «دموکراسی» و «حقوق بشر» در بستر «نظام لیبرالیستی» به آن‌ها عرضه شده، دروغی بیش نبوده است.

این روزها جامعه دانشگاهی امریکا با التهابات شدیدی مواجه است آن هم نه برای نیازهای مادی یا ضعف در بخش‌هایی از نظام آموزشی، بلکه برای موضوعی که مقامات امریکایی از گذشته تاکنون به دروغ، خود را مدافع سرسخت آن می‌دانند و آن یدک کشیدن عنوان آزادی و حقوق بشر برای نظامی است که تجربه ۲۵۰ ساله حکمرانی درکاخ سفید مملو از ظلم و تعدی به حقوق انسان‌ها در همین بستر دروغین آزادی از نوع امریکایی آن بوده است.

چند روزی است که دانشگاه‌های امریکا صحنه تظاهرات گسترده دانشجویان و اساتید در حمایت از مردم مظلوم غزه و اعتراض به ارتکاب جنایات جنگی اسرائیل علیه فلسطینی‌ها است و همزمان پلیس و مقامات ایالتی در اقداماتی هماهنگ، تلاش می‌کنند با دستگیری‌های گسترده و تهدید به اخراج دانشجویان کمپ‌های تحصن دانشجویان را در دانشگاه‌هایی، چون تگزاس، کلمبیا و کالیفرنیا برچینند و با بیش از ۲۵ دانشگاه بزرگ این کشور برخورد پلیسی از نوع خشن داشته باشند.

نباید از این نکته غافل بود که محیط‌های علمی در امریکا در چنبره دستگاه‌های نظامی و امنیتی است و همان‌گونه که برخی تحصیلکردگان این دانشگاه‌ها گفته‌اند نمی‌توان این مراکز را صرفاً محیط‌های علمی دانست و طبیعی است وقتی محیطی با کارکرد چند منظوره فعالیت می‌کند، هرنوع اعتراض اجتماعی یا سیاسی زیر ذره بین نهادهای امنیتی- نظامی قرار می‌گیرد و پلیس با مشاهده اتفاقی یا اعتراضی در دانشگاه به خود اجازه می‌دهد به این محیط‌ها وارد شده و آن‌ها را سرکوب کند. اتفاقی که این روزها در دانشگاه‌های امریکا می‌افتد از این جنس است. حتی برخی از مدیران دانشگاه‌ها به دلیل واکنش‌هایشان به ناآرامی‌ها مورد انتقاد قرار گرفته‌اند. تا آنجا که سنای دانشگاه کلمبیا قطعنامه‌ای را تصویب کرد که مینوش شفیق، رئیس بریتانیایی- امریکایی دانشگاه کلمبیا را که اصالتی مصری دارد، به بی‌توجهی به طی روند قانونی در قبال دانشجویان و آسیب رساندن به آزادی علمی در نتیجه سرکوب اردوگاه معترضان متهم کرد. شفیق به پلیس نیویورک مجوز داده بود وارد اردوگاه دانشجویان دانشگاه کلمبیا شود و اقدام به بازداشت دسته‌جمعی بیش از ۱۰۰ دانشجو کند. این اجازه، بحرانی کم‌سابقه را در تاریخ این دانشگاه برجسته امریکایی رقم زد. آخرین باری که مقامات دانشگاه کلمبیا به پلیس اجازه داده بودند وارد فضای دانشگاه شود و دانشجویان معترض را سرکوب کند، به اعتراضات سال ۱۹۶۸ (حدود ۵۶ سال قبل) علیه جنگ ویتنام برمی‌گردد. درنتیجه این اعتراضات، دانشگاه کلمبیا اعلام کرد تا پایان نیم‌سال تحصیلی کنونی، کلاس‌های خود را به صورت نیمه‌حضوری و نیمه‌مجازی برگزار می‌کند. در همین حال، سخنگوی این دانشگاه می‌گوید شرکت‌کنندگان در تجمعات حامی فلسطین، در حال شناسایی هستند و با اخراج موقت از دانشگاه مجازات خواهند شد. این وضعیت دانشگاهی است که در میان دانشگاه‌های دنیا برند محسوب می‌شود و جوانان کشورهای دیگر برای رسیدن به آنجا سر و دست می‌شکنند.

ورودپلیس به دانشگاه کلمبیا و دیگر دانشگاه‌های امریکا را مقایسه کنید با اتفاقی که در کوی دانشگاه در سال ۱۳۷۸ در ایران افتاد. با این تفاوت که اعتراض دانشجویان و اساتید دانشگاه‌های امریکایی نه موضوع داخلی، بلکه یک موضوع جهانی و اعتراض به نسل کشی بود که توسط رژیم صهیونیستی ده‌ها هزار کیلومتر دورتر از سرزمین امریکا اتفاق افتاده است. آنچه در دانشگاه‌های امریکا در حال رخ دادن است بسیار متفاوت از آن چیزی است که در سال ۷۸ در کوی دانشگاه اتفاق افتاد. اعتراضات دانشگاه‌های امریکا صرفا تجمع و تحصن مسالمت آمیز برای نسل کشی مردم غزه بود که با خشونت بی‌حد و حصر پلیس با ورود به دانشگاه صورت گرفت و دانشجویان مورد ضرب و شتم قرار گرفته و دستگیر و بازداشت شدند.

تجمعات این روزهای دانشگاه‌های امریکا که در بستر نظام لیبرالیسم و با شعار آزادی و دموکراسی شکل گرفته به خشونت انجامیده و هزاران دانشجو و استاد روانه بازداشتگاه‌های پلیس شده‌اند و در آستانه اخراج و تعلیق قرار دارند. این در حالی است که در حادثه کوی دانشگاه تهران اعتراضات ساختارشکنانه و صرفا با رویکرد داخلی و با خشونت و تخریب اموال دانشگاه بود و وقتی پلیس برای فروکش کردن این وضعیت وارد کوی دانشگاه شد از تاج زاده معاون سیاسی وقت وزارت کشور گرفته تا معین وزیر علوم به صحنه آمدند و پلیس را مورد عتاب قرار دادند تا جایی که از شورای امنیت ملی مجوز عدم ورود پلیس در دانشگاه را دریافت کردند. تفاوت دو محیط علمی در ایران و امریکا برای دو تجمع کاملاً متفاوت، تا این حد است که در امریکا پلیس تحت حمایت رئیس دانشگاه و همه ارکان حکومت وارد دانشگاه می‌شود و هر رفتار خشنی را انجام می‌دهد ولی در ایران هر رفتار خشنی توسط تعدادی دانشجو در محیط دانشجو صورت می‌گیرد و مورد حمایت مسئولان وقت وزارت علوم قرار می‌گیرد. در امریکا دانشجو و استاد کتک می‌خورد و اینجا پلیس با آجر و سنگ مورد حمله قرار می‌گیرد. در امریکا مهد دموکراسی دروغین، رئیس دانشگاه و مسئولان کاخ سفید برای ورود پلیس آن هم برای ضرب و شتم و دستگیری معترضان دانشجویی به خط می‌شوند و اینجا عکس آن عمل می‌کنند.

آنجا با اعتراض دانشجویان در حمایت از مردم غزه و نسل کشی صهیونیست ها، استاد فلسفه و علوم سیاسی در کنار دانشجویان قرار می‌گیرد، کتک می‌خورد، روانه بازداشتگاه پلیس و در معرض اخراج و تعلیق قرار می‌گیرد، اینجا ازکسانی که کوچک‌ترین حرکت پلیس کشورمان را زیر ذره‌بین قرار می‌دادند و برای آن توئیت می‌زدند و فضای مجازی را برای حرکت بر ضد پلیس آماده می‌کردند، خبری از تقبیح حرکت خشن پلیس امریکا و برخورد با استادان و دانشجویان نیست. اینجا خبری از جیغ بنفش زیبا کلام، حاتم قادری، محمد فاضلی و مویه کردن آن‌ها برای دانشجویان و اساتیدی که هر روز در زیر مشت و لگد پلیس امریکا قرار دارند، نیست. البته نمی‌توان به این افراد خرده گرفت چراکه وقتی حقانیت موضوعی در زیر چتر لیبرالیسم و دموکراسی غربی تفسیر شود، خونریزی کودکان غزه مباح و تظلم‌خواهی دانشجو و استاد امریکایی برای کودکان و زنان غزه عمل خلاف و مستحق مجازات از نوع رفتار پلیس امریکا خواهد بود.