اکسپوی ۲۰۲۰ فرصت بیبدیل برای اقتصاد ایران
تاریخ انتشار: ۱۷ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۴۱۹۲۷۲
به گزارش خبرنگار مهر، حسین مدرس خیابانی قائم مقام وزیر صنعت، معدن و تجارت در نشست هماهنگی کمیته اکسپو با اشاره به حماسهای که مردم برای تشییع پیکر سردار سپهبد قاسم سلیمانی آفریدند، گفت: باید به شرافت مردم ایران درود فرستاد و از آنها قدرشناسی کرد که برای فردی که ۴۰ سال لباس رزم پوشیده و برای حفظ کیان، ارزشها، خاک و ناموس وطن گام برداشته است، سنگ تمام گذاشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قائم مقام وزیر صنعت معدن و تجارت گفت: هیچ حماسه و رویدادی را نمیتوان هم تراز اتفاق چند روز اخیر دانست که یک حماسه جهانی و عظیمی همچون اربعین به وجود آورد تا همانطور که سردار برای مردم از همه داشتههای خود گذشت و ۴۰ سال فداکارانه ایثار کرد، آنها نیز قدرشناس زحمات وی شدند و هیچ شخصیتی را نمیتوان پیدا کرد که برای تشییع و تدفین وی، عتبات مقدسه در نجف، کربلا، کاظمین، مشهد، قم و جمکران طواف برگزار شده باشد، پس این پاداش اخلاص کسی است که همه چیز خود را با خدا معامله کرده است.
وی افزود: امیدواریم پرچمی که این سردار ملی بلند کرده و نقطه عطفی برای احیای ارزشهای ایران شده است، همچنان برافراشته نگه داشته شود.
مدرس خیابانی تصریح کرد: هیچ رویداد و مناسبتی به این عظمت در منطقه و قلب اروپا برای بزرگداشت یک شخصیت تاکنون برگزار نشده است.
اکسپو بزرگترین رویداد اقتصادی و فرهنگی دنیا
قائم مقام وزیر صنعت، معدن و تجارت، برگزاری اکسپوها را یک رویداد فرهنگی و اقتصادی بسیار مهم در دنیا دانست که ۶ ماه تمام کشورها و مردم دنیا را به خود مشغول میکند.
وی افزود: تمامی مباحث مرتبط با آخرین پیشرفتها، تکنولوژیها، دستاوردهای علمی، فرهنگی و اجتماعی در کنار پتانسیلها و توانمندیهای اقتصادی یک کشور، همه در قالب برگزاری رویداد اکسپو گرد هم جمع میشوند و ما نیز به عنوان جمهوری اسلامی ایران با فرهنگ غنی که داریم باید با تمام دستگاههای اجرایی، فعالان اقتصادی و بخش خصوصی در برگزاری هر چه مؤثرتر این رویداد تلاش کنیم.
مدرس خیابانی اظهار داشت: برای اینکه جایگاه خود را در نمایشگاههای سایر کشورها باز کرده و بتوانیم برخی نمایشگاههای تخصصی را برای معرفی دستاوردها و پتانسیلهای جمهوری اسلامی ایران در دنیا برگزار کنیم، باید رایزنی گسترده ای را انجام دهیم اما با فضایی که اکسپوی ۲۰۲۰ دوبی پیش روی ایران قرار داده، اگرچه برخی از کشورهای دنیا به خیال خودشان قصد منزوی کردن ایران را دارد، اما یک فرصت بی بدیل خواهیم داشت که با استفاده از تمامی ظرفیتهای خود بتوانیم چهره واقعی جمهوری اسلامی ایران را به کشورهای دنیا نشان دهیم.
قائم مقام وزارت صنعت، معدن و تجارت با اشاره به فضای بسیار مؤثری که نمایشگاه اکسپو در اختیار ایران برای معرفی عرصههای مختلف اقتصادی و رویدادهای فرهنگی، اجتماعی و هنری کشور فراهم میآورد، خاطرنشان کرد: اگر از این فضا استفاده نکنیم، بعدها قطعاً غبطه خواهیم خورد. این در شرایطی است که یکی از دلایلی که کمتر به اکسپو پرداخته شده و هنوز هم مشغله فکری بسیاری از کشورها، قرار نگرفته آن است که از فضای رسانه برای معرفی اهمیت این رویداد بین المللی استفاده نکرده ایم. پس باید یک پیوست رسانهای دقیق و منسجم برای معرفی این رویداد بزرگ بین المللی تدوین و عملیاتی کنیم.
کد خبر 4819613 محبوبه فکوریمنبع: مهر
کلیدواژه: وزارت صنعت معدن و تجارت دبی قاسم سلیمانی قیمت دلار بانک مرکزی ایران قیمت یورو قیمت نفت قیمت سکه بهار آزادی بورس تولید نفت محمد اسلامی لایحه بودجه سال 99 کل کشور وزارت جهاد کشاورزی بورس تهران سازمان بورس و اوراق بهادار صادرات غیرنفتی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۴۱۹۲۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دولت جمعگرا؛ مبنای اقتصاد دستوری
عصر ایران - دولت جمعگرا (collectivist state) به دولتی گفته میشود که سراسر زندگی اقتصادی را تحت کنترل خود درمیآورد. نمونۀ اعلای چنین دولتی، در کشورهای کمونیستی شکل گرفت. یعنی در اتحاد جماهیر شوروی و اروپای شرقی.
مداخلۀ دولت جمعگرا در حیات اقتصادی جامعه، بسیار فراتر از مداخلات دولتهای توسعهگرا و سوسیال دموکراتیک میرود. این دو دولت اخیر، با هدف راهنمایی یا پشتیبانی کلی از اقتصاد خصوصی در زندگی اقتصادی مداخله میکنند. اما دولت جمعگرا در واقع اقتصاد را ملک طلق خودش میداند.
در شوروی و اروپای شرقی، دولتهای جمعگرا میکوشیدند سرمایهگذاری خصوصی را کلاً از بین ببرند و به جای آن، اقتصادهایی با برنامهریزی مرکزی، همراه با مدیریت شبکۀ وزارتخانههای اقتصادی و کمیتههای برنامهریزی برپا کنند.
بنابراین آنچه "اقتصاد دستوری" خوانده میشود، از راه سیستم برنامهریزی "مستقیم" سازمان یافته بود که در نهایت بالاترین ارگانهای حزب کمونیست آن را کنترل میکردند.
توجیه "جمعی کردن" دولت (یا لغو مالکیت خصوصی به سود نظام مالکیت اشتراکی یا عمومی)، از گرایش بنیادی سوسیالیسم به ارجحیت دادن مالکیت عمومی بر مالکیت خصوصی ناشی میشود؛ اما استفاده از دولت برای رسیدن به این هدف، بیش از آنکه ناشی از نوشتههای مارکس و انگلس باشد، محصول تلقی مثبت از "قدرت دولت" است.
مارکس و انگلس "ملی کردن" را رد نکرده بودند. بویژه انگلس معتقد بود که در دورۀ "دیکتاتوری پرولتاریا" کنترل دولت تا کارخانهها، بانکها، ترابری و مانند آنها گسترش مییابد. با این حال این دو اندیشمند کمونیست تصور میکردند که دولت پرولتری کاملا موقت خواهد بود و همین که اختلاف طبقاتی از بین برود، این دولت نیز رو به فرسایش خواهد گذاشت.
اما دولت جمعگرای شوروی همیشگی و دارای قدرتی فزاینده و بوروکراتیک شد. در زمان حکمرانی استالین، سوسیالیسم به طور کامل با دولتگرایی مترادف شد و پیشرفت سوسیالیسم در گسترش مسئولیتها و اختیارات سازمان و تشکیلات دولتی بازتاب یافت.
دولتگرایی یا statism که در ایران به "اتاتیسم" مشهور شده، یعنی اعتقاد به اینکه دخالت دولت مناسبترین وسیلۀ رفع دشواریهای سیاسی یا پدیدآوردن توسعۀ اقتصادی و اجتماعی است. ایمانی ژرف و شاید تردیدناپذیر به دولت، به منزلۀ سازوکاری که با آن اقدام جمعی را میتوان سازماندهی کرد و به هدفهای مشترک دست یافت. زیربنای این دیدگاه را تشکیل میدهد.
دولت آرمانی اخلاقی، وسیلهای در خدمت ارادۀ عمومی تلقی میشود. دولتگرایی یا استاتیسم کاملا در نقطۀ مقابل آنارشیسم است. در آنارشیسم فرض بر این است که انسانها در غیاب منبع اقتداری به نام دولت نیز میتوانند همکاری جمعی مطلوبی داشته باشند و به زندگی خودشان سامان دهند. اما دولتگرایی مخالف چنین ایدهای است.
دولتگرایی در سیاستهای حکومت که زندگی اقتصادی را تنظیم و کنترل میکند به روشنی دیده میشود. این سیاستها از ملی کردنِ گزینشی و مدیریت اقتصادی (که گاه هدایت خوانده میشود) گرفته تا کورپوراتیسم (در هر دو شکل لیبرالی و فاشیستی) و جمعگرایی به شیوۀ شوروی را در بر میگیرد.
جمعگرایی در واقع حد اعلای دولتگرایی است. در مارکسیسم، چنانکه گفتیم، دولتگرایی ناشی از نگاه مثبت به دولت بود؛ نگاهی که مارکس و انگلس نداشتند. مارکس اصولا دولت را همانند دین و سرمایه، پدیدهای منفی میدانست که نهایتا باید از بین برود. غایت اندیشۀ مارکس، سرشتی آنارشیستی داشت چراکه بیدولتی را تجویز میکرد.
اما مارکسیستهایی که توانستند حکومت تشکیل دهند، نه تنها دولت را از بین نبردند، بلکه دولتهایی فراگیر یا توتالیتر تشکیل دادند که بر همۀ حوزههای اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی و سیاسی جامعه سلطۀ کمنظیری داشت؛ سلطهای که در تاریخ بشر فقط در نازیسم و تا حدی هم کاتولیسیسم عصر قرون وسطی مشاهده شده. بنابراین collectivism یا جمعگرایی در قبال نهاد دولت را میتوان راهی به سوی توتالیتاریسم نیز دانست.
در زندگی شخصی و اجتماعی (و نه در مقام تعیین ماهیت دولت)، جمعگرایی البته در برابر فردگرایی قرار میگیرد و لزوما پدیدهای منفی نیست. یعنی در بسیاری از موارد، جمعگرایی بر فردگرایی ارجحیت پیدا میکند و اصولا زمینهساز همکاری بین افراد است. بنابراین جمعگرایی اگر رقمزنندۀ ماهیت و کیفیت دولت نباشد، پدیدهای مذموم نیست.
دولتهای جمعگرا اگرچه مارکسیست بودند ولی برخلاف نظر مارکس، محصول خوشبینی به نهاد دولت بودند. ضمنا این دولتها برخلاف غایت اندیشۀ مارکس، خودشان را نهادی موقت و نهایتا زائد در زندگی بشر نمیدانستند؛ چراکه اصولا با این فرض تاسیس و فربه شده بودند که بهترین نوع همکاری جمعی انسانها تحت کنترل و هدایت دولت امکانپذیر است.
با چنین نگاهی به نهاد دولت، دلیلی برای اعتقاد به اضمحلال و انحلال نهاد دولت به عنوان نشانۀ سعادت و آزادی انسان وجود ندارد و دولت نه تنها شر ضروری نیست، بلکه خیر ضروری است.
کانال عصر ایران در تلگرام