کشف پایگاههای ایمنی بدن در مقابله با سرطان
تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۴۳۹۳۱۸
پژوهشگران آمریکایی در بررسی جدید خود، ساختارهایی را مشاهده کردند که میتوانند از بدن در برابر گسترش سرطان محافظت کنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیوساینتیست، سیستم ایمنی بدن ما گاهی اوقات میتواند سرطان را از بین ببرد. اکنون با کشف تودههای ریزی از بافت ایمنی که داخل تومورها شکل میگیرند، این فرآیند به صورت واضحتری خود را نشان میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به نظر میرسد این ساختارها که "پایگاههای ایمنی" (immune outposts) نامیده میشوند، بتوانند شانس نجات یافتن از سرطان را افزایش دهند و در صورت تشکیل شدن به روش مصنوعی، به درمان جدیدی تبدیل شوند.
این موضوع مشخص است که سیستم ایمنی بدن نسبت به سرطان واکنش نشان میدهد. برخی داروها، با تقویت این واکنش کار میکنند اما فقط میتوانند به درمان تعداد کمی از افراد منجر شوند.
"هایدن کیسیک" (Haydn Kissick)، پژوهشگر دانشکده پزشکی "دانشگاه اموری" (Emory University) آمریکا و همکارانش، تومورهای خارج شده از بدن ۱۵۰ بیمار مبتلا به سرطانهای کلیه، مثانه و پروستات را مورد بررسی قرار دادند.
نسبت "سلولهای تی" (T-cells) که سلولهای ایمنی مقابلهکننده با تومورها هستند، از ۰.۰۰۲ تا ۲۰ درصد تعداد کل تومورها را در بر میگیرد. سلولهای تی به صورت تصادفی در تومور پخش نمیشوند بلکه پایگاههای ایمنی گرد هم میآیند که نزدیک رگهای ظریف خون قرار دارند و به داخل تومورها میروند.
کیسیک در این باره گفت: پایگاههای ایمنی با گسترش کامل سلولهای تی، سلولهای تی نابالغ موسوم به "سلولهای شبه بنیادی" (stem-like cells) را در بر میگیرند که میتوانند برای تولید سلولهای ایمنی جدید، تکثیر شوند. پایگاههای ایمنی باید تکثیر این سربازان را ادامه دهند زیرا این سلول ها پیوسته در حال مرگ هستند.
پایگاههای ایمنی، نوع دومی از سلول ایمنی را نیز شامل میشوند که مولکولهای سرطانی را از سطح خود برمیدارد و آنها را به عنوان هدف حمله و نابودی به سلولهای تی نشان میدهد.
کیسیک افزود: این پایگاهها مانند غدد لتفاوی عمل میکنند اما عملکرد خود را در محل رخ دادن جنگ میان سلولهای تی و تومور نشان میدهند.
غدد لتفاوی، غدد کوچکی به شکل لوبیا هستند که در قسمتهایی از بدن مانند گردن و زیر بغل قرار دارند. سلولهای ایمنی در همین قسمتها یاد میگیرند که با تشخیص مولکولهای سرطانی روی سطح خود، با هر چیز مضری از جمله باکتری یا سلول سرطانی مبارزه کنند.
"نیکولاس رستیفو" (Nicholas Restifo)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما میدانستیم که تومورهایی در سلولهای تی قرار دارند اما این پژوهش نشان میدهد که این سلولهای شبه بنیادی در کدام قسمت هستند. همه سلولهای بنیادی، شکافهایی دارند که آنها را ایمن نگه میدارند و ما پیش از این به آنها توجه نکرده بودیم.
پایگاههای ایمنی طوری نیستند که جلوی پیشرفت سرطان را بگیرند اما پس از خارج کردن تومور ابتدایی، کسانی که پایگاههای ایمنی بیشتری در بدن خود داشته باشند، کمتر در معرض رشد تومورهای ثانویه قرار میگیرند.
این پژوهش، در مجله "Nature" به چاپ رسید.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: سرطان سلول تومور مولکول
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۴۳۹۳۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شناسایی ۳ نوع سرطان با یک قطره خون
به گزارش تابناک، ایسنا در خبری نوشت: دانشمندان چینی آزمایشی ابداع کردهاند که برای تشخیص سرطان به کمتر از ۰.۰۵ میلیمتر خون خشک شده نیاز دارد.
غربالگری برای زیستنشانگرهای خاص خون به عنوان یک روش ممکن برای تشخیص سرطان در مراحل اولیه دیده میشود، اما سرطانهایی مانند سرطان پانکراس(لوزالمعده)، کولورکتال و معده فاقد آزمایش خون دقیق برای تشخیص هستند.
همانطور که در این مطالعه بیان شده است، بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان نرخ بالایی از تشخیص بیماری سرطان را تجربه میکنند و نیاز مبرمی به ابزارهای تشخیصی دقیق و سریع وجود دارد که قیمت بالایی نیز نداشته باشند.
چه چیزی این آزمایش را متفاوت میکند؟
پژوهشگران چینی میگویند، این آزمایش در ۸۲ تا ۱۰۰ درصد مواقع میتواند تشخیص دهد که بیمار به سرطان مبتلاست یا نه.
این آزمایش تنها در چند دقیقه تفاوت بین بیماران مبتلا به سرطان و افراد عاری از سرطان را نشان میدهد و تمرکز آن روی سرطان پانکراس، معده و کولورکتال است.
پژوهشگران این مدل را مورد آزمایش قرار دادند و اینکه چقدر موثر میتواند بین افراد مبتلا به سرطان و بدون سرطان تمایز قائل شود.
آنها آن را با آزمایشهای سنتی مبتنی بر خون مایع مقایسه کردند و نتایجی که به دست آوردند به آنها نشان داد که لکههای خونی خشک شده نیز در تشخیص بسیار موثر هستند.
در مورد سرطان لوزالمعده، آنها توانستند ۸۱.۲ درصد موارد را به درستی تشخیص دهند، این در حالی است که وقتی از نمونه خون مایع استفاده شد این میزان ۷۶.۸ درصد بود.
ارزیابی آنها نشان داد که استقرار این ابزار در مناطق کمتر توسعه یافته میتواند نسبت تخمینی موارد تشخیص داده نشده سرطان را کاهش دهد. به عنوان مثال، این روش برای غربالگری سرطان در سطح جمعیت در روستاهای چین میتواند موارد تشخیص داده نشده را به خصوص در مورد سرطانهای پانکراس، معده و روده بزرگ به میزان ۲۰ تا ۵۰ درصد کاهش دهد.
چائویان کوانگ پژوهشگری که در این مطالعه مشارکت نداشت، گفت: این آزمایش سرطان تا مدتی طولانی قابل استفاده نخواهد بود و هنوز سالها تا ارائه این آزمایش به بیماران فاصله داریم.
روش این آزمایش چگونه است؟
لکههای خون هنگامی که خشک میشوند برای تجزیه و تحلیل بعدی ذخیره میشوند و معمولاً در آزمایشهای تشخیصی مختلف استفاده میشوند. در مورد تشخیص سرطان، استفاده از لکههای خونی خشک شده میتواند چالش برانگیز باشد. دلیل آن نیز تخریب زیستنشانگرهای حساس و مقدار اغلب ناکافی خون برای نتایج قابل اعتماد است.
بنابراین پژوهشگران استفاده از نانوذرات معدنی را برای بهبود تشخیص سرطان پیشنهاد کردند. به طور مشخص، تمرکز بر طیفسنجی جرمی پیشرفته است که نتایج قابل اعتمادی با حساسیت بهتر ارائه میدهد. این شامل استفاده از نانوذرات معدنی برای افزایش غلظت انتخابی و غنیسازی ترکیبات متابولیک از نمونهها است.
با این حال، انطباق طیفسنجی جرمی پیشرفته با تجزیه و تحلیل لکه خون خشک شده تایید نشده است. این یک مانع است که با توجه به نیاز به روشهای کاری استاندارد برای ایجاد قابلیت اطمینان در تمامی آزمایشگاهها باید حل شود.
پژوهشگران بر اساس مدل یادگیری ماشینی که ایجاد کردند، دریافتند که این نمونهها نشانگرهای بیولوژیکی مهمی را حفظ میکنند که برای بهبود دقت تشخیصی بسیار مهم است. این مدل یادگیری ماشینی نوعی هوش مصنوعی است که از الگوریتمهایی برای مثال برای تشخیص سرطان استفاده میکند.
کوانگ میگوید: این یک شروع عالی است، اما به دلایل زیادی به آزمایشهای بیشتری نیاز است. برای مثال، آنها فقط چند صد نمونه را آزمایش کردهاند و همچنین مدل یادگیری ماشینی را روی افرادی که قبلاً به سرطان مبتلا بودند، آزمایش کردهاند. به این معنی که باید تأیید شود این آزمایش که چگونه به عنوان یک ابزار تشخیصی واقعی کار میکند.
کتر مایکل چکینی میگوید، یک آزمایش خون مانند این باید از طریق آزمایشهای بالینی گسترده روی هزاران بیمار همراه با بررسی نظارتی تایید شود.