به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

بخشش قاتل قبل از صدور حکم

تاریخ انتشار: ۲۳ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۴۸۸۵۹۱

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، چندی قبل کارآگاهان جنایی تهران با کشف جسد مردی میانسال در جاده دماوند تحقیقات خود را برای شناسایی هویت وی و رمز گشایی از این جنایت آغاز کردند.

در ادامه بررسی‌ها مشخص شد وی هاشم نام دارد و با دختری به نام حبیبه زندگی می‌کرده است. دختر جوان که از اتباع افغانستانی بود در بازجویی‌ها لب به اعتراف گشود و گفت: من وقتی خیلی کم سن و سال بودم پدر و مادرم را از دست دادم و فقط یک خواهر و برادر دارم که آن‌ها هم زندگی خودشان را دارند و من تنها بودم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مدتی قبل با هاشم آشنا شدم او وقتی متوجه شد تنها و بیکار هستم پیشنهاد داد با وی ارتباط داشته باشم و او نیز در مقابل خرج و مخارجم را می‌پرداخت، اما بعد از مدتی اخلاق واقعی‌اش را شناختم هاشم بسیار بداخلاق بود و کتکم می‌زد. دیگر نمی‌خواستم رابطه‌ای با او داشته باشم. در همان زمان با پسری به نام جواد آشنا شدم و داستان زندگی‌ام را برایش تعریف کردم. به او گفتم هاشم مرا کتک می‌زند و اذیت می‌کند. جواد که به من علاقه‌مند شده بود گفت می‌خواهم با تو ازدواج کنم، اما هاشم مانع اصلی ازدواج من بود. در نهایت تصمیم گرفتیم از خانه فرار کنیم و با جواد به جایی برویم که هاشم نتواند مرا پیدا کند. برای این کار جواد نقشه‌ای کشید. او مقداری داروی خواب‌آور به من داد تا در نوشیدنی هاشم بریزم وقتی او را بی‌هوش کردم به جواد خبر دادم و او آمد قرار نبود قتلی اتفاق بیفتد، اما جواد او را کشت و رفت.

حبیبه ادامه داد: جسد هاشم دو روز در خانه بود و نمی‌دانستم با آن چه کار کنم تا این که به خواهرم تلفن زدم و ماجرای قتل را گفتم بعد با کمک خواهرم جسد را لای یک پتو پیچیدیم و با یک آژانس به جاده دماوند بردیم. جواد هم خودش را رساند و در نهایت جسد را جایی خلوت رها کردیم.

کارآگاهان بعد از شنیدن اعترافات حبیبه به سراغ جواد رفتند و او را بازداشت کردند. پسر جوان در بازجویی‌ها به قتل اعتراف کرد و گفت: من عاشق حبیبه شده بودم و می‌خواستم با او ازدواج کنم، اما این دختر می‌گفت نمی‌تواند خودش را از دست هاشم نجات بدهد به همین دلیل نقشه‌ای کشیدیم و در نهایت او را به قتل رساندم.

این متهم ادامه داد: شب حادثه وقتی به خانه حبیبه رفتم دیدم هاشم بیهوش بود چاقویی از آشپزخانه برداشتم و وی را به قتل رساندم.

بدین ترتیب با اعتراف متهمان، پرونده به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. در جلسه محاکمه بعد از اینکه کیفرخواست علیه متهمان خوانده شد اولیای دم تقاضای قصاص کردند. سپس جواد به‌عنوان متهم ردیف اول در جایگاه ایستاد و گفت: من قصد نداشتم هاشم را بکشم. اگر برای قتل از قبل طراحی کرده بودم با خودم چاقو می‌بردم در حالی‌که این کار را نکردم. هدف ما فقط این بود که هاشم را بیهوش کنیم تا حبیبه بتواند وسایلش را جمع کند و با هم فرار کنیم، اما وقتی به خانه حبیبه رفتم نتوانستم خودم را کنترل کنم و هاشم را به قتل رساندم و حالا از کاری که کرده‌ام پشیمانم.

حبیبه نیز با ایستادن در جایگاه گفت نقشه‌شان قتل هاشم نبوده و فقط می‌خواستند از دست او فرار کنند.

در ادامه خواهر حبیبه نیز از خودش دفاع کرد و سپس قاضی از جواد - متهم ردیف اول- خواست تا مقابل پای خانواده مقتول زانو بزند و از آن‌ها طلب بخشش کند شاید رضایت دهند. جواد نیز در حالی که گریه می‌کرد با زانو زدن مقابل پای پدر و مادر هاشم درخواست کرد او را ببخشند. اولیای دم نیز با گذشت از قصاص متهم خواستار دریافت دیه شدند.

منبع: ایران

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: اخبار حوادث قتل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۴۸۸۵۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یادداشت: پیغامی برای هاشم بیگ‌زاده!

به گزارش "ورزش سه"، این روزها بخش قابل توجهی از حاشیه‌های فوتبال ایران نه از زمین چمن مسابقه بلکه از برنامه‌های فوتبالی تغذیه می‌شود.

سناریو: یک بازیکن بازنشسته به یک برنامه دعوت می شود و مجری برنامه با طرح سوالات بعضا نادرست و اغراق آمیز، آن پیشکسوت را به دام رسانه ای خود می اندازد تا پاسخی بدهد که در فضای مجازی دیده شود و به اصطلاح وایرال شود . پرمخاطب بودن البته هیچ مغایرتی به اصول اخلاقی ندارد و این مسئله را نمی توان مورد نقد قرار داد، اما آنچه مورد نکوهش است قطعا بی حرمتی و بی احترامی به قهرمانان و پیشکسوت‌های فوتبال است که سالها با عملکرد درخشان خود شادی را به خانه اهالی فوتبال آورده اند.

نکته قابل توجه اینکه در این برنامه ها یک شوخی با یک پیشکسوت برجسته فوتبال می شود (که معمولا هم در برنامه حضور ندارد)، برنامه تمام می شود، مهمان برنامه و مجری به خانه‌های خود می روند اما سناریوی اصلی پس از آن شروع می شود که در فضای مجازی به واسطه این شوخی مخاطیان فرصت را برای بامزگی بیشتر غنیمت می‌شمارند و توهین ها آغاز می‌شود.

بخشی از این فضا معلول این است که در دوران بازی برخی از پیشکسوتان فوتبال، فضای مجازی فراگیر نبوده است و چندان به مانند فوتبالیست‌های امروزی مورد توجه قرار نمی گرفتند و درنتیجه، متاسفانه با احترام به تمامی پیشکسوتان ارزشمند فوتبال ایران، تعداد بسیار اندکی از آنها هستند که هرزمان که جلوی دوربین قرار می گیرند، با کری خوانی و شوخی‌های نامرتبط سعی در دیده شدن و جلب نگاه مخاطبین دارند.

اگر سخت پیگیر فوتبال باشید، این روزها می بینید که بخش زیادی از پست‌های پرمخاطب فوتبال در فضای مجازی مربوط به همین شوخی‌های سطح پایین تعلق دارد که اتفاقا یکی از مجریان بسیار مشهور اغلب در مرکز این اتفاق حضور دارد. 

امروز هاشم بیگ زاده ستاره سابق تیم ملی  در گفت وگو با برنامه صبحگاهی شبکه دو حاضر شد و وارد این ماجرای تکراری شد . این رفتار پرتکرار درحالی از هاشم بیک زاده مشاهده می شود که طبق آنچه که ما از آن مطلع هستیم، برخی از پیشکسوتان از این شوخی‌های او و طرح خاطرات گذشته به شدت دلخور هستند.

اما طبیعتا تمام تقصیرها را نمی توان بر گردن پیشکسوتی که بعنوان مهمان برنامه دعوت شده، انداخت و بخش قابل توجهی از این تقصیر متوجه مجریان برنامه‌های فوتبالی  هم می شود.امروز مجری برنامه به مصاحبه اختصاصی خسرو حیدری کاپیتان سابق باشگاه استقلال با آنتن اشاره می کند و  به هاشم بیک زاده، مهمان برنامه، می گوید که "خسرو گفته از سیتی پیشنهاد داشته." و درادامه پاسخ هاشم بیک زاده باعث می شود که به نوعی بی احترامی به خسرو حیدری ستاره سابق تیم ملی و کاپیتان سابق باشگاه استقلال صورت بگیرد و هردو با لحنی تمسخر آمیز به این اشاره می کنند که صحبت‌های حیدری خلاف واقع است.

ویدئو: 331667ویدئو: 331665

طبیعی است که بی احترامی به خسرو حیدری به عنوان اسطوره باشگاه استقلال و یک فرد موجه با ۹ فصل حضور و ثبت نزدیک به ۶۰ پاس گل و کسب عناوین قهرمانی متعدد، کار جالبی نیست، ضمن اینکه خود سئوال هم واقعی نیست.

خسرو حیدری در مصاحبه خبرساز هفته پیش خود با آنتن اصلا اشاره ای به این نکرد که از منچستر سیتی پیشنهادی داشته است، بلکه صرفا گفت بواسطه عملکرد خیلی خوبش در بازی با الجزیره در ورزشگاه آزادی، چون مالکان باشگاه منچسترسیتی و الجزیره مشترک بودند، به او گفته شده که منچسترسیتی او را می خواهد و هیچ صحبتی از پیشنهاد باشگاه منچسترسیتی به استقلال بابت جذب خسرو حیدری به میان نیامد.

هرچند که اگر چنین پیشنهادی هم بطور رسمی از منچسترسیتی به استقلال داده می شد، چندان دور از ذهن نبود، چون باشگاه منچسترسیتی در آن زمان در ابتدای حرکت رو به رشد خود قرار داشت و کیلومترها با ورژن کنونی منچسترسیتی گواردیولا فاصله داشت و از طرفی، خسرو حیدری هم بی اغراق می توان گفت که در آن زمان، بهترین دفاع راست و وینگر راست آسیا بود که با پاس گل‌های متعددش یکی از ستاره‌های نسل طلایی استقلال بود و بعنوان بهترین پاسور تاریخ باشگاه استقلال، بارها عملکرد درخشانی را از خود با پیراهن استقلال و تیم ملی در عرصه‌های بین المللی به جای گذاشته بود.

هرچه که هست این روزها دو ضرب المثل در فضای فوتبالی خیلی در ذهنمان مرور می شود، "یک کلاغ چهل کلاغ کردن" و "مرغ همسایه غازه". ضرب المثل اول اشاره به سوالات خلاف واقع و اغراق آمیز مجریان فوتبالی درراستای دیده شدن مصاحبه هایی که می کنند، دارد و ضرب المثل دوم نیز به توهین و بی احترامی است که بعضا به پیشکسوتان برجسته در این برنامه‌های فوتبالی صورت می گیرد، اشاره می کند. .متاسفانه، ما همواره فکر می کنیم که فوتبالیست‌های کشورهای دیگر از ما مستعدترند و ما شایسته هیچگونه دستاوردی در سطح بین المللی نیستیم، این درحالی است که بازی کردن بازیکنان ایرانی در تیم‌های معتبر اروپایی مورد جدیدی نیست و بارها در گذشته اتفاق افتاده است و هم اکنون نیز چند ستاره از تیم ملی کشورمان در باشگاه‌های بزرگ خارجی بازی می کنند.

این را باید درنظر بگیریم که اگر مدیریت فوتبالی به روش صحیح و اصولی آن پیاده سازی شود و استعدادیابی درست و به موقع در کشور صورت بگیرد، چندان دور از ذهن نخواهد بود که بین ۱۰ تا ۱۵ بازیکن بعنوان نماینده ایران در لیگ جزیره بازی کنند. شاید اگر استعدادیابی درست در فوتبال ما صورت می گرفت، خسرو حیدری و مجتبی جباری بعنوان دو ستون نسل طلایی استقلال در دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰، در بهترین باشگاه‌های اروپایی بازی می کردند و یا مهدی طارمی بجای اینکه گزینه اینترمیلان باشد، به عنوان گزینه اصلی خط حمله رئال مادرید، سه شنبه شب برابر بایرن مونیخ بازی می کرد.

درپایان بار دیگر باید بگوییم که این شوخی ها که از حد سادگی گذشته اند و بعضا مبتذل نیز شده اند، متاسفانه جز لاینفک برنامه‌های فوتبالی شده اند و درشرایط فعلی، به نوعی یک فضیلت تلقی می گردند و بایستی که با فرهنگ سازی و برخورد مناسب جلوی تکرار این فضاها و بی احترامی ها را گرفت و از طرف دیگر، برنامه‌های فوتبالی هم سعی کنند که با به اشتراک گذاری مطالب داده محور و تلاش در حل معضلات فوتبال، درراستای توسعه و پیشرفت فوتبال ایران گام بردارند.

سروش سلماسی