به نقل از «ایسنا»

آب‌ شیرین‌کن حرارتی در کشور تولید شد

تاریخ انتشار: ۲۳ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۵۰۰۹۰۹

نمک زدایی یا شیرین‌سازی آب فرآیندی است که مواد معدنی از آب شور جدا می‌شود و حاصل آن آب شیرین می‌شود که می‌تواند برای مصارف آب شرب انسان، آبیاری مزارع و باغات کشاورزی و صنعتی مورد استفاده قرار گیرد.

به گزارش ایسنا، در فرآیند شیرین‌ سازی آب، انرژی بسیار زیادی مصرف می‌شود. هزینه انرژی بیشترین سهم هزینه‌های عملیاتی یک واحد آب شیرین کن را دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بنابراین تولید آب شیرین با کمترین مصرف انرژی بسیار مهم است.

سیستم‌های تولید آب شیرین با استفاده از انرژی خورشید یکی از روش‌های کم هزینه برای تولید آب شیرین است.

شیرین سازی آب با استفاده از انرژی خورشیدی به دو دسته سیستم‌های حرارتی و غیر حرارتی تقسیم می‌شود. در روش غیر حرارتی از انرژی خورشید برای تولید جریان برق مورد نیاز پمپاژ آب به داخل سیستم (معمولا فیلترها) که توسط صفحات خورشیدی تامین می شود، استفاده می‌شود.

اما در روش حرارتی با استفاده از کلکتورهای خورشیدی از حرارت خورشید جهت تبخیر و سپس تقطیر آب به منظور شیرین سازی آب استفاده می شود.

یک شرکت دانش‌بنیان در کشور توانسته به دانش تولید سیستم‌های آب شیرین‌کن خورشیدی نسل جدید دست پیدا کند.

محسن نظری، مدیرعامل این شرکت دانش‌بنیان گفت: این شرکت در زمینه طراحی و ساخت سیستم‌های پیشرفته آب شیرین‌کن و همچنین مهندسی خلاء فعالیت دارد که در حوزه آب و فناوری‌های جدید آب شیرین‌کن‌های حرارتی عملا در داخل کشور پیشرو هستیم و پروژه‌های مختلفی را در دست اجرا داریم.

این فعال فناور گفت: سیستم‌های ترکیبی هیبریدی خورشیدی به هیچ عنوان در داخل کشور وجود ندارد و در دنیا نیز غیر از چند شرکت در کشورهای آلمان و آمریکا هیچ تولیدکننده دیگری وجود ندارد.

نظری بیان کرد: مناطق گرمسیر و مناطقی که درگیر بحران آب شیرین هستند، معمولا دارای پتانسیل بسیار بالای انرژی خورشیدی هستند این موضوع باعث می‌شود تا با استفاده از انرژی خورشیدی برای تصفیه آب شور و تولید آب قابل شرب، مورد استفاده قرار گیرد.

نظری در رابطه با سیستم ترکیبی MED/MVC-ZLD تولیدی این شرکت گفت: این فناوری از تبخیر کننده و کریستالایزر برای جدا کردن املاح استفاده می‌کند.

این فعال فناور ادامه داد: در سیستم ZLD ، سه تکنولوژی باهم ترکیب می‌شوند، در ابتدا آب شور به تبخیر کننده وارد می‌شود و پس از تغلیظ شدن وارد کریستالایزر شده و ذرات جامد به صورت کریستال در آب غوطه‌ور می‌شوند، پساب خروجی از کریستالایزر، وارد سانتریفیوژ شده و پس از آن نمک خشک با رطوبت بسیار پایین تولید می‌شود.

مدیرعامل این شرکت دانش‌بنیان افزود: ماژولار بودن و نگهداری آسان از مزایای اساسی این سیستم است.

نظری اضافه کرد: پروپزالی تهیه و به وزارت جهاد کشاورزی ارسال شده است تا از این دستگاه در جزایر مکران استفاده شود و با استفاده از این تجهیزات آب دریا جهت شیرین سازی و کاربرد در مصارف کشاورزی مورد بهره برداری قرار گیرد.

وی درباره صادرات این تجهیزات به خارج از کشور بیان کرد: در زمینه دستگاه‌های آب شیرین‌کن‌ حرارتی کار تولید بر روی محصولات این شرکت درحال انجام است که بتوانیم تا پایان سال آینده اولین محموله صادراتی خود را به کشورهای امارات متحده عربی، کنیا و آفریقای جنوبی داشته باشیم.

به گفته وی، دستگاه‌ آب شیرین کن برای کاربرد جهت مصرف آب شرب، کشاورزی و صنعتی می‌تواند مورد استفاده قرار بگیرد.

نظری در رابطه با میزان اشتغال‌زایی صورت گرفته در این شرکت گفت: تعداد 10 نفر از دانشجویان مقطع دکتری و کارشناسی ارشد در این شرکت مشغول به کار هستند که بر روی طراحی، تولید و ساخت محصولات این شرکت تمرکز دارند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: آب شيرين كن شرکت های دانش بنیان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۵۰۰۹۰۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بادبان خورشیدی ناسا در فضا باز شد

بادبان‌های خورشیدی راهی مرموز و باشکوه برای سفر در وسعت فضا هستند. آنها با شباهت به بادبان کشتی‌ها یکی از کارآمدترین راه‌ها برای فراهم کردن نیروی رانش فضاپیماها در فضا هستند.

به گزارش ایسنا، هفته گذشته بود که موشک الکترون(Electron) متعلق به شرکت راکت‌لب(RocketLab) سامانه بادبان‌ خورشیدی مرکب پیشرفته ناسا را به فضا پرتاب کرد.

«سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته»(ACS3) ناسا یکی از دو محموله‌ای بود که از نیوزیلند به فضا پرتاب شد.

هدف این ماموریت آزمایش استقرار بادبان‌های خورشیدی بزرگ در مدار پایین زمین است و اکنون ناسا تأیید کرده که با موفقیت یک بادبان ۹ متری را در فضا مستقر کرده است.

موتور خودرو در سال ۱۸۸۶ اختراع شد. در سال ۱۹۰۳ انسان‌ها اولین پرواز خود را انجام دادند و ۵۸ سال بعد، انسان اولین سفر خود را با موشک به فضا انجام داد. فنوری موشک در طول این سال‌ها به طور قابل توجهی تغییر کرده است.

می‌توان گفت که توسعه موشک‌ها در واقع از قرن سیزدهم با شلیک تیرهای دارای پیشران توسط چینی‌ها و مغول‌ها به سمت یکدیگر آغاز شد. حالا ما موشک‌های پیشران جامد و مایع، موتورهای یونی و بادبان‌های خورشیدی را داریم.

بادبان‌های خورشیدی از جذابیت خاصی برخوردار هستند، زیرا از نیروی خورشید یا نور ستارگان برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا استفاده می‌کنند. البته این ایده جدید نیست، چرا که یوهانس کپلر(Johannes Kepler) برای اولین بار پیشنهاد کرد که می‌توان از نور خورشید برای هل دادن فضاپیماها در فضا استفاده کرد.

ما باید تا قرن بیستم صبر می‌کردیم تا یک دانشمند روسی به نام کنستانتین تسیولکوفسکی(Konstantin Tsiolkovsky) اصل چگونگی کارکرد بادبان‌های خورشیدی را تعریف کند.

سپس کارل ساگان(Carl Sagan) و سایر اعضای انجمن سیاره‌ای در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی شروع به پیشنهاد مأموریت‌هایی با استفاده از بادبان‌های خورشیدی کردند، اما این امر تا سال ۲۰۱۰ که اولین وسیله نقلیه عملی مجهز به بادبان خورشیدی موسوم به ایکاروس(IKAROS) را دیدیم، محقق نشد.

درک مفهوم بادبان‌های خورشیدی با تکیه بر فشار نور خورشید بسیار ساده است. بادبان‌ها به گونه‌ای زاویه می‌گیرند که فوتون‌ها به بادبان بازتابنده برخورد کند و فوتون‌ها با جهش از آن، فضاپیما را به جلو می‌برند.

البته برای شتاب دادن به فضاپیما با استفاده از نور، فوتون‌های زیادی نیاز است، اما این سیستم پیشران به آرامی و با گذشت زمان، یک سیستم بسیار کارآمد خواهد بود که به موتورهای سنگین یا مخازن سوخت نیاز ندارد. همین کاهش جرم، شتاب بادبان‌های خورشیدی را توسط نور خورشید آسان‌تر می‌کند، اما اندازه بادبان‌ها توسط مواد و ساختارهایی که آنها را پشتیبانی می‌کنند، محدود شده است.

به بیان ساده‌تر، بادبان‌های خورشیدی، فشار ظریف نور خورشید را مهار می‌کنند و آن را برای به حرکت درآوردن کاوشگرها در فضا به کار می‌برند. کار آنها درست مانند عملکرد کشتی‌های دریانوردی در مهار کردن باد روی زمین است. از آنجا که بادبان خورشیدی کارآمد است و نیازی به سوخت ندارد، بسیاری از طرفداران اکتشاف فضایی نسبت به این راهبرد نسبتا جدید بسیار امیدوار هستند.

ناسا روی این مشکل با فناوری بادبان خورشیدی نسل جدید خود کار کرده است. سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته آنها از تاسواره(CubeSat) ساخته شده توسط شرکت نانواویونیکس(NanoAvionics) برای آزمایش ساختار پشتیبانی این کامپوزیت جدید استفاده می‌کند.

این بادبان از مواد پلیمری انعطاف پذیر و فیبر کربن ساخته شده است تا جایگزینی سخت‌تر و در عین حال سبک‌تر برای طرح‌های ساختار پشتیبان موجود ایجاد کند.

اکنون ناسا تایید کرده است که این تاسواره به مدار پایین زمین رسیده و یک بادبان ۹ متری را مستقر کرده است. به گفته ناسا حدود ۲۵ دقیقه طول کشید تا این بادبان که ۸۰ متر مربع وسعت دارد، مستقر شود.

گفتنی است که چند ماموریت بادبان خورشیدی از جمله کاوشگر «ایکاروس»(Ikaros) ژاپن و پروژه «لایت‌سیل ۲»(LightSail 2) متعلق به «انجمن سیاره‌ای آمریکا»(The Planetary Society) پیشتر به فضا پرتاب شده‌اند. هدف از پرتاب سیستم بادبان خورشیدی کامپوزیت پیشرفته ناسا نیز توسعه بیشتر این فناوری است.

ناسا می‌گوید اگر شرایط هوایی مساعد باشد، حتی ممکن است این بادبان خورشیدی از زمین نیز قابل مشاهده باشد.

انتهای پیام