به نقل از «جماران»

مرگ بر اثر تصادفات درون شهری در مازندران ۲۱ درصد بیشتر شد

تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۵۱۰۱۹۲

تازه ترین گزارش پزشکی قانونی مازندران روز سه شنبه منتشر و در آن اعلام شده است که در ۹ ماه امسال ۴۹۵ نفر بر اثر سوانح رانندگی در این استان جان باختند که ۲ درصد بیشتر از سال گذشته است .

مقایسه میزان افزایش ۲ درصدی مرگ و میر سوانح رانندگی در مازندران با افزایش ۲۱ درصدی تلفات تصادفات خیابان های شهری نشان می دهد که ضریب امنیت برای شهروندان مازندرانی در خیابان های مناطق شهری به صورت روزافزونی در حال کاهش است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پارسال هم نیروی انتطامی مازندران با انتشار آمار ۹ ماهه اعلام کرده بود که ۵۲ درصد تصادفات رخ داده در جغرافیای این استان مربوط به خیابان های درون شهری است و ۴۸ درصد باقی مانده در جاده ها و راههای روستایی رخ داده است. به عبارتی در ۹ ماهه سال گذشته حدود ۲ هزار و ۲۰۰ مورد تصادف درون شهری در مازندران رخ داده بود که نتیجه آن ۱۲۹ کشته و ۲ هزار و ۲۲۰ زخمی بود و این آمار در مورد کشته شدگان امسال ۲۱ درصد اضافه شد هاست.

مازندران دارای ۵۸ شهر کوچک در قالب ۲۲ شهرستان است و بیش از ۵۵ درصد از جمعیت حدود سه میلیون و ۳۰۰ هزار نفری استان هم در نقاط شهری زندگی می کنند.
طبق آمار نیروی انتظامی ، سالانه حدود ۱۵ هزار فقره تصادف در معابر درون و برون شهری مازندران رخ می دهد. 

بومیان ، قربانیان اصلی تصادفات 

تازه ترین گزارش پزشکی قانونی مازندران همچنین حاکیست که ۴۳۰ نفر برابر با ۸۷ درصد از جان باختگان تصادفات در استان افراد بومی بوده اند، آماری که نشان می دهد افزایش سفر تفریحی به این استان بدون توجه به مناسب سازی زیرساخت های لازم در حال تحمیل تلفات بیشتر به بومیان است. 

مازندران مهم‌ترین استان گردشگرپذیر کشور است و طبق آمار معاونت گردشگری اداره کل میراث فرهنگی استان تنها در ۹ ماهه امسال بیش از ۷۵ میلیون نفر شب اقامت گردشگر و مسافر در اقامتگاههای رسمی استان ثبت شد در حالی که آمار ثبت شده در کل سال ۹۷ اندکی بیشتر از ۷۵ میلیون نفر شب بود.

بسیاری از مسافرانی که با خودروی شخصی به مازندران می آیند نه تنها آشنایی زیادی با جاده‌های استان ندارند، بلکه در سال‌های اخیر همواره ترددشان در جاده‌های شهری ئ روستایی به منظور بهره گیری بیشتر از جاذبه‌ها و زیبایی‌های طبیعی افزایش یافته است.

مرگ ۱۷۵ عابر پیاده 

ناامنی خیابان های شهری در مازندران سبب شده است تا عابران پیاده به بزرگ ترین قربانیان سوانح رانندگی تبدیل شوند به گونه ای که بر اساس گزارش پزشکی قانونی در ۹ ماهه امسال ۱۷۵ نفر عابر پیاده بر اثر تصادف جان باختند.

در حالی که میانگین کشوری تلفات عابران پیاده در مجموع تلفات تصادفات رانندگی یک پنجم است ، در مازندران این عدد به یک سوم می رسد.

یکی از علت های اصلی بالا بودن تلفات عابران پیاده در مازندران بر اساس بررسی‌های کارشناسی راهنمایی و رانندگی ، نبود چراغ راهنمایی عبور در بسیاری از محل‌های عبور عابران پیاده حتی در نقاط داخل شهرهای است و در بیرون از شهرها هم تقریباً هیچ محل مشخص دارای حداقل ضریب امنیت برای عبور عابران وجود ندارد.

بررسی اداره عملیات کنترل ترافیک راهنمایی و رانندگی مازندران هم نشان می‌دهد که ۹۰ درصد تصادفات منجر به مرگ عابرین پیاده در محل‌های غیر ایمن و خط کشی نشده رخ داده است. در یک نگاه کنجکاوانه به خیابان‌های اصلی و فرعی، میادین و چهارراههای شهری مازندران می‌توان به این نکته پی برد که تردد در آنها تقریباً تابع هیچ مقرراتی نیست و در تمامی مقاطع و مسیرها آدم‌ها و ماشین‌ها در هم می‌لولند بدون اینکه هیچیک تابع اصولی در حرکت باشد.

بر اساس آمار رسمی نیروی انتظامی ۷۰ تا ۹۰ درصد علت مرگ‌ها و آسیب‌های تصادفات بویژه در خیابان های شهری ناشی از خطای انسانی است. بی توجهی به جلو، صحبت کردن با موبایل، غذا خوردن و شوخی کردن هنگام رانندگی، سرعت بالا، انحراف به چپ از جمله مهم‌ترین خطاهای انسانی هنگام رانندگی محسوب می‌شود.

حدود ۱۳ هزار زخمی 

گزارش تفکیکی پزشکی قانونی مازندران حاکیست که در مجموع ۴۹۵ جان باخته تصادفات در این استان ۳۷۷ مرد و بقیه زن بودند.

همچنین ۳۳۷ نفر از فوت شدگان در جاده های برون شهری و ۲۲ نفر دیگر هم در راه های روستایی جان باختند.

بر اساس این گزارش ، بعد از عابران پیاده با ۱۷۵ نفر ، رانندگان با ۱۱۵ نفر دومین قربانیان اصلی تصادفات هستند . همچنین در میان کشته شدگان ۹ ماهه امسال ۱۰۴ نفر سرنشین  ،۹۲  نفر موتورسوار و ۹ نفر هم دوچرخه سوار بودند.

پزشکی قانونی مازندران اعلام کرد که در ۹ ماهه امسال ۱۲ هزار و ۸۸۹ نفر مصدوم حوادث رانندگی هم به این مجموعه مراجعه کردند که این رقم نسبت به مدت مشابه سال قبل ۶ درصد کاهش نشان می‌دهد.

همچنین برابر گزارش پزشکی قانونی بیشترین آمار تلفات حوادث رانندگی مربوط به شهرستان‌های ساری، میاندرود با ۹۱نفر، بابل با ۷۵ و آمل با ۶۱ مورد بوده است در حالی که گلوگاه  با پنج  فوتی کمترین میزان قربانیان را داشته است.

منبع: جماران

کلیدواژه: قیمت خودرو سیل سیستان و بلوچستان قیمت بنزین بودجه 99 راهنمایی و رانندگی زیبایی کارشناسی کنترل ترافیک مرگ قیمت خودرو سیل سیستان و بلوچستان قیمت بنزین بودجه 99 امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۵۱۰۱۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بوی شورش از درون جشنواره کن ۲۰۲۴ می‌آید/کارکنان در طلب حقوق بیشتر

به گزارش خبرگزاری مهر، رسانه سینمایی ددلاین در یک گزارش اختصاصی خبر می‌دهد که جشنواره فیلم کن که به عنوان محلی برای بیان اعتراض هم شناخته شده، امسال نیز تفاوتی با قبل نخواهد داشت؛ اما ممکن است نوع اعتراض کمی متفاوت با سال‌های قبل باشد زیرا بوی شورش از درون می‌آید.

این گزارش فاش می‌کند که حدود ۲۰۰ کارمند این جشنواره سینمایی فرانسوی که ترکیبی از نیروهای خود کن و کارمندان جشنواره‌های دیگر از سراسر فرانسه هستند، دارند برنامه‌ریزی می‌کنند تا در طول برگزاری این جشنواره برای دستمزد خود دست به اعتراض و حتی اعتصاب بزنند.

برنامه این اعتراض‌ها توسط گروهی موسوم به «زیر پرده‌های نمایش، زباله‌ها: جمع کارکنان پرمخاطره جشنواره‌های فیلم» رهبری می‌شود و این نام اشاره‌ای به شعار معروف اعتراضات می ۶۸ دارد: زیر سنگفرش‌ها، ساحل.

این اتحادیه که مارس ۲۰۲۰ راه‌اندازی شد، متشکل از کارمندان بخش‌های مختلف کن، از جمله آن‌هایی که در بخش رقابتی رسمی، جشنواره مارچ دو فیلم و بخش‌های جنبی دو هفته کارگردانان و هفته منتقدان کار می‌کنند، و همچنین کارمندان بخش بین‌المللی بوردو، جشنواره فیلم مستقل، جشنواره لومیر در لئون و جشنواره بین‌المللی فیلم «انتروه» در بلفورت است.

منابعی از درون این اتحادیه به ددلاین گفته‌اند قصد دارند در مراسم افتتاحیه بخش دو هفته کارگردانان، هفته منتقدان و ACID کن صدای خود را به گوش دیگران برسانند و همچنین در طول این رویداد ۱۲ روزه که از ۱۴ ماه می آغاز می‌شود، تظاهراتی را در محل جشنواره برگزار کنند. از جمله فیلم‌های مورد انتظار این دوره باید از اولین نمایش «مگالوپولیس» فرانسیس فورد کاپولا و «فیوریوسا» جورج میلر یاد کرد.

ماهیت اعتراض‌ها تاکنون مخفی نگه داشته شده، اما این گروه قصد دارد پنجشنبه برای نهایی کردن استراتژی خود جلسه‌ای برگزار کند. منابع گفته‌اند بررسی اشکال مختلفی از اقدام از جمله «اعتصاب کامل کارمندان» که موجب می‌شود ده‌ها کارمند جشنواره ابزارهای خود را به طور کامل زمین بگذارند روی میز است. این اعتصاب دربرگیرنده کارمندانی چون برنامه نویسان، متصدیان دوربین‌ها، زیرنویس کنندگان فیلم‌ها، چهره‌های مطبوعاتی جشنواره و کارکنان مختلف مدیریت و فنی که بیشترشان پاره وقت هستند، می‌شود. اگر برنامه‌نویسان یا مسؤولان مطبوعاتی ابزارهایشان را پایین بیاورند مشکل بزرگی برای اجرای جشنواره ایجاد می‌شود. بدون برنامه نویسان اصلاً روشن نخواهد بود که آیا برگزاری رویداد ممکن است یا خیر!

ناامیدی این گروه دوجانبه است. اول اینکه آنها به دستمزدی که از کارفرمایان خود دریافت می‌کنند، معترض هستند و حقوق خود را ناکافی می‌دانند زیرا اغلب ساعات اضافه کاری سختی را که لازمه شغلشان است، دربرنمی گیرد.

یکی از افراد این اتحادیه به شرط ناشناس ماندن به ددلاین گفت: از بررسی‌ها متوجه شدیم که ۸۰ درصد کارمندان جشنواره در حالی کار می‌کنند که قراردادشان کمتر از ۲۰۰۰ یورو (۲۱۰۰ دلار) در ماه است و این درآمد برای زندگی در پاریس غیرممکن است.

دومین نقطه اختلاف، برنامه بیمه بیکاری منحصر به فرد فرانسه برای کارکنان و تکنسین‌های بخش سرگرمی است. این طرح از کارکنان بخش سرگرمی با قراردادهای کوتاه مدت با مزایای بیکاری در زمانی که بین یک شغل یا پروژه با پروژه بعدی هستند، حمایت می‌کند. برای واجد شرایط بودن، کارکنان باید بتوانند ثابت کنند که ساعات مشخصی را در طول سال کار کرده‌اند. پرداخت‌ها از طریق مالیات‌های پرداخت شده توسط کارفرمایان تأمین می‌شود، اما به دلیل ابهام در مقررات، بسیاری از کارکنان جشنواره‌های سینمایی فرانسه از مزایای بیکاری محروم می‌مانند و با قراردادهای کوتاه مدت ثابت استخدام می‌شوند.

منبع دیگری از این اتحادیه هم گفته است: هیچکس شرایط و دستمزد کارگران جشنواره را زیر سوال نبرده بود و همه ما کار برای جشنواره را پذیرفته بودیم زیرا عاشق فیلم بودیم، حتی اگر زندگی‌مان سخت می‌گذشت، اما حالا همه در حال بحث هستند که وقتی این جشنواره‌ها میزبان ستارگانی از سراسر جهان هستند، پرداخت حداقل دستمزد به کارکنان چقدر بی‌معناست.

این جنبش حامیان برجسته‌ای دارد: ژوستین تریه فیلمساز فرانسوی سازنده «آناتومی یک سقوط» که برنده نخل طلای کن شد، وقتی در جشنواره فیلم کن سال گذشته راه می‌رفت سنجاق سینه قرمز رنگ گروه را روی یقه کت خود داشت و حالا این گروه امیدوار است چهره‌های بیشتری از صنعت سینما در جشنواره امسال این سنجاق را روی لباس‌شان داشته باشند.

درست پیش از مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم کن سال گذشته، این گروه بیانیه‌ای را در روزنامه چپ‌گرای لیبراسیون منتشر کرد که ملاقات با وزیر فرهنگ فرانسه در کن را به دنبال داشت.

گفته شده مقامات دولتی از این موضوع که کارکنان جشنواره تحت پوشش برنامه متناوب دستمزد بیکاری نبوده‌اند، بی‌اطلاع بوده‌اند. جلسه‌ای هم با مرکز ملی سینمای فرانسه (CNC) برگزار شد، اما اقدام مشخصی را به دنبال نداشت. از آن زمان، این گروه سخنرانی‌های اعتراضی خود را در جشنواره‌های سراسر فرانسه برگزار کرده‌اند تا خواست خود را روشن کنند.

یکی از اعضای اتحادیه به ددلاین گفت: مدیران جشنواره مخالف ما نیستند و نگران هم هستند، اما جواب‌شان فقط این است که در شرایط مالی پیچیده‌ای هستند و ادعا می‌کنند قدرت محدودی دارند. پس از یک سال، ما اکنون در شرایطی هستیم که همه می‌دانند ما وجود داریم و خواست‌مان چیست. امیدواریم بتوانیم با کارفرمایان خود به توافق برسیم.

این جمع با دفتر تیری فرمو، مدیر جشنواره کن و بخش‌های موازی هم تماس گرفته‌اند و از مشکلات و احتمال برگزاری تظاهرات عمومی در جشنواره امسال سخن گفته‌اند، اما هنوز پاسخی دریافت نکرده‌اند.

در تماس با جشنواره برای اظهار نظر گفته شده انتظار می‌رود کارکنان مقاومت بیشتری خرج کنند تا این رویداد غیرانتفاعی دولتی و خصوصی را برای وظایف عمومی غیرسیاسی مخدوش نشود.

در همین حال منابع درونی می‌گویند به طور کلی به تغییرات مثبت خوشبین هستند، زیرا این اختلاف پیامدهای «فوری» بر کارایی رویدادهای سینمایی مانند کن، که جز لاینفک اقتصاد فرانسه است، خواهد داشت.

بسیاری از رؤسای جشنواره نیز به ددلاین گفته‌اند که در ۲ سال اخیر دریافته‌اند چقدر سخت است که بتوانند با این دستمزدها کارکنان خوب و متخصص را به کار بگیرند. منبع دیگری هم گفته جشنواره کن به سختی می‌تواند افراد را استخدام کند و با این شرایط سال آینده ممکن است حتی برگزاری درست جشنواره ممکن نباشد.

افراد داخل صنعت امیدوارند کن بتواند الگویی برای تعهد به پرداخت بهتر برای دیگر جشنواره‌ها باشد.

جشنواره فیلم کن به تظاهرات عادت دارد و ۲۰ سال پیش صحنه اعتراضات مشابهی بود که به دلیل کاهش مزایای بیکاری در خیابان‌ها شکل گرفت. (تصویر گزارش) سال پیش نیز کارکنان بخش پذیرایی جشنواره، تظاهراتی با عنوان «دیگ‌ها و ماهیتابه‌ها» را برای پرداخت دستمزد بیشتر خارج از ساختمان کارلتون برگزار کردند و اتحادیه اصلی کارگران انرژی فرانسه نیز تهدید کرد که منبع برق کن را به عنوان بخشی از اعتراض‌ها علیه اصلاحات بازنشستگی قطع خواهد کرد. تظاهرات عمومی اما در طول جشنواره توسط مقامات محلی به دلیل نگرانی برای ایمنی ممنوع شد.

فرش قرمز کن هم همواره جایگاهی برای اعتراض‌های مختلف بوده؛ از اعتراض به مسائل سیاسی گرفته تا مشکل پاشنه کفش خانم‌ها که موجب شد شماری پابرهنه روی فرش قرمز بروند.

جشنواره‌های فرانسوی اغلب جایگاه ارائه بیانیه‌های سیاسی هستند. سال ۲۰۰۳، دو جشنواره هنرهای تابستانی محبوب فرانسه یعنی جشنواره آوینیون و فستیوال اکس-آن-پرووانس پس از هفته‌ها اختلال و اعتراض کارکنان اعتصابی برای مزایای بیکاری، لغو شدند.

در مجموع صحنه جشنواره‌های جهانی سینمایی به دلیل کاهش بودجه، اعتراض‌های سیاسی و درگیری‌های جهانی، ۱۲ ماه پرتلاطم را تجربه کرده و جشنواره فیلم برلین تحت تأثیر موجی از ناآرامی‌های سیاسی قرار گرفت. انتظار می‌رود کن نیز چنین اعتراض‌های سیاسی را پیش روی داشته باشد که برای حملات رژیم صهیونیستی به غزه و جنگ روسیه و اوکراین چهره کند.

کد خبر 6094970