پرده‌برداری از سال‌ها اشتباه در خصوص کودکان کار/ بچه‌های خیابان‌های ایران چه کسانی هستند؟
تاریخ انتشار: ۲۵ دی ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۵۲۱۹۴۹
گروه جامعه ــ مسئول انجمن حمایت از زنان و کودکان پناهنده با اشاره به اینکه سال‌ها اطلاعات غلط در خصوص ماهیت کودکان کار خیابان‌های ایران موجب تصمیمات اشتباه در این خصوص شده، نسبت به شدت گرفتن قاچاق کودکان به ایران هشدار داد.
به گزارش ایکنا؛ مسئولان سازمان بهزیستی و سایر نهادهای مسئول در حوزه کودکان کار، پس از سال‌ها تکذیب اخبار مربوط به قاچاق کودکان برای تکدی‌گری و کار در خیابان‌های ایران و بعد از اینکه بارها و بارها در مصاحبه‌های خود اعلام کردند که کودکان کار خیابان به وسیله باندهای غیر قانونی مورد استثمار قرار نگرفته‌اند، مسئولان برای اولین بار در سال جاری این واقعیت را پذیرفتند که مسئله بغرنج کودکان خیابانی در ایران، محصول قاچاق کودکان است و عده‌ای با استثمار این کودکان آنها را مورد سوء استفاده و بهره‌کشی قرار می‌دهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
براساس گفته تعدادی از فعالان مدنی در حوزه کودکان کار، تا کنون در ایران بیش از 30 طرح ساماندهی کودکان کار اجرا شده که این طرح‌ها موفقیت‌آمیز نبوده و کمکی به حل و یا حتی کاهش تعداد این کودکان نکرده است. همه این طرح‌ها با پیش فرض اینکه این کودکان محصول عدم تعادل اقتصادی و نابرابری‌های تبعیض‌آمیز در جامعه و شکست برنامه‌های اقتصادی و اجتماعی در کشور است اجرا شده‌اند، اما اکنون تمام پیش فرض‌های قبلی مرتبط با این کودکان تغییر کرده است و به نظر می‌رسد باید برنامه‌ریزی‌ها و عملکردها در مواجهه با این کودکان نیز تغییر کند.
در همین راستا با فاطمه اشرفی، مسئول انجمن حمایت از زنان و کودکان پناهنده گفت‌وگو کردیم.
سال‌ها بر مبنای اطلاعات غلط برای کودکان کار برنامه‌ریزی شده است
این فعال حوزه کودکان در گفت‌وگو با ایکنا؛ در پاسخ به این سؤال که تغییر نگاه مسئولان کشور در خصوص شرایط کودکان کار خیابان باید چه تغییراتی در فعالیت‌ها و عملکردهای نهادهای دولتی در خصوص این کودکان ایجاد کند؟ گفت: انجمن حامی که مسئولیت پایش و رصد اطلاعات مربوط به طرح ساماندهی کودکان کار خیابان را در استان تهران بر عهده داشت، تلاش کرد تا قبل از هر اقدامی بحث فقر اطلاعاتی و اطلاعات غلطی که در این حوزه وجود داشت و سال‌های سال مبنای تصمیمات صورت گرفته برای این کودکان بود را اصلاح کند.
وی تصریح کرد: اکنون و با تغییر پیش فرض‌های مربوط به اینکه این کودکان چه کسانی هستند، در چه شرایطی زندگی می‌کنند، خانواده‌های این کودکان در چه وضعیت و موقعیتی هستند و ... دورنماهای مربوط به راهکارها، سیاست‌ها و برنامه‌هایی که معطوف به بهبود وضعیت این کودکان است نیز تغییر می‌کند.
سرریز چالش‌های امنیتی، اقتصادی و ... همسایگان در خیابان‌های ایران
اشرفی اضافه کرد: در یک کلام از گزارش و پایش انجام شده در خصوص وضعیت کودکان کار خیابان‌های ایران، می‌توان اینگونه نتیجه‌گیری کرد که اساساً پدیده کودکان خیابانی در ایران را نمی‌توان یک مسئله اجتماعی کاملا داخلی دانست، بلکه حضور و فراوانی کودکان اتباع خارجی که بیشتر آنها به صورت غیر قانونی وارد کشور شده‌اند، بیش از آنکه معطوف به جریان‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی داخلی باشد، نوعی سرریز چالش‌های امنیتی، اقتصادی و فرهنگی کشورهای همسایه است که به طور قابل ملاحظه‌ای تبدیل به یک چالش اجتماعی در کشور شده است.
وی با اشاره به اثبات فرضیه قاچاق کودکان کار از خارج به داخل ایران، گفت: چون این فرضیه اثبات شده که بخش قابل توجهی از این کودکان قربانی قاچاق هستند، نقش سازمان‌های درگیر در این ماجرا هم می‌تواند تاحدودی تعیین کننده باشد.
این فعال مدنی کشورمان در پاسخ به این سؤال که آیا باید سازمان‌های جدیدی وارد حوزه فعالیت در خصوص کودکان کار خیابانی شوند؟ گفت: بله؛ با توجه به مهاجر بودن این کودکان نقش کلیدی و مؤثر وزارت کشور به خصوص اداره اتباع خارجی این وزارتخانه نمود زیادی دارد، نقش وزارت امور خارجه نیز باید در این مسئله دیده شود و همینطور نقش پلیس مرزبانی که باید جدی‌تر مورد توجه قرار گیرد تا جلوی بهره‌کشی و سوء استفاده از کودکان گرفته شود.
افزایش قاچاق انسان به ویژه کودکان
وی در پاسخ به این سؤال که نقش پلیس بین‌الملل و نهادهای بین‌المللی در این زمینه چیست؟ بیان کرد: متأسفانه باید گفت در سال‌های اخیر به دلیل شرایط ملتهب سیاسی و امنیتی در منطقه، موضوع قاچاق انسان به شدت افزایش یافته و این مسئله حتی در سطح کودکان هم رواج پیدا کرده است که بخشی از این مسئله به منافع اقتصادی عظیمی باز می‌گردد که از محل جابه جایی‌های انسانی به جیب عده‌ای وارد می‌شود.
مسئول انجمن حمایت از زنان و کودکان پناهنده ادامه داد: شواهدی که از این بچه‌ها داریم نشان می‌دهد که غالب آنها از روستاهای شهرهای مرزی خارج از کشور به ایران منتقل می‌شوند. برخی از آنها از خانواده‌ها دزدیده شده و یا در قبال مبلغی پول با خانواده معامله شده‌اند و نکته نگران کننده‌تر اینکه وقتی در اختیار این باندها و شبکه‌ها قرار میگیرند، عملاً ارتباطشان با خانواده‌هایشان قطع می‌شود.
وی با ابراز تأسف شدید از اینکه بچه‌های کار مورد انواع سوء استفاده‌های جسمی و روانی قرار میگیرند، بر ضرورت مداخله نه تنها سازمان‌های دولتی بلکه نهادهای مدنی و سازمان‌های غیر دولتی فعال در حوزه کودکان تأکید کرد.
اشرفی در پاسخ به این سؤال که آیا برنامه جدیدی برای ساماندهی کودکان کار باید طراحی شود؟ گفت: این مسئله بیش از همه نیاز به یک شناخت و آگاهی عمیق از مسئله، برنامه و استراتژی مشخص، اراده جمعی و همت عمومی و نیز اقبال اجتماعی دارد که شامل دستگاه‌های اجرایی مرتبط و نیز کنشگری مؤثر سازمان‌های غیر دولتی می‌شود. یعنی دستگاه‌های اجرایی و نهادهای عمومی ما باید در فعالیت‌های خود به یک نتیجه و برنامه مشترک و واحد برسند.
مسئولان بدون در نظر گرفتن واقعیت کودکان کار تصمیم میگیرند
وی با ابراز تأسف از اینکه همسونگری در خصوص راهکار کمک به کودکان کار هنوز به اندازه کافی ایجاد نشده است و هنوز هم بسیاری از دستگاه‌ها، برداشت‌های شخصی خودشان که با واقعیت‌های موجود کنونی مغایرت دارد را در تصمیم‌گیری‌هایشان دخالت می‌دهند، گفت: برخی از مسئولان دستگاه‌های اجرایی حتی حاضر به پذیرش واقعیت‌های موجود نیستند و صرفاً براساس ذهنیت‌های خودشان تصمیم میگیرند. تصمیم‌هایی که نه تنها در تعارض با مصالح کودکان هست بلکه مصالح اجتماعی و مصالح ملی را نیز تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.
مسئول انجمن حمایت از زنان و کودکان پناهنده ضمن تأکید بر اینکه استمرار در کار جمعی می‌تواند در این زمینه راهگشا باشد، گفت: اگر یک نظام مشخص اجرایی از مبدأ تا مقصد برای رصد وضعیت این بچه‌ها وجود نداشته باشد و پیگیری‌های جدی صورت نگیرد، قاعدتاً فعالیت‌ها و اقدامات نتیجه‌ای نخواهد داد.
وی در پاسخ به این سؤال که سازمان‌های مردم‌نهاد حامی کودکان هم عملکردها و دیدگاه‌های متفاوتی دارند، آیا نباید این دیدگاه‌ها تجمیع و عملکردها اصولی شود؟ گفت: تفاوت‌های زیادی در دیدگاه‌های مربوط به این مسئله وجود دارد، هر گروه مباحث مربوط به منافع و مصالح کودک را از یک زاویه نگاه می‌کند. بحث من این است که وقتی بچه‌ها وارد سیستم قاچاق شده و از خانواده جدا می‌شوند، تا زمانی که به خانواده بازنگردند، همچنان در حال آسیب دیدن هستند. به همین دلیل محیط خانواده حتی در نداری و فقر مطلق هم امن‌ترین و آرام‌ترین محل برای کودکان است، به همین دلیل تمام تلاشمان را می‌کنیم تا کودکان کمتری قربانی شرایط ناخواسته‌ای شوند که وارد آن شده‌اند.
این فعال اجتماعی کشورمان در ادامه به تحلیل جنبه‌های فرهنگی و اجتماعی کار کودکان برای خانواده‌های اتباع خارجی پرداخت و گفت: متأسفانه با شرایطی روبه‌رو شده‌ایم که مسئله کار کودک در ایران در حال تبدیل شدن به یک فرهنگ اجتماعی است و بسیاری از خانواده‌ها بدون اینکه با مشکل اقتصادی خاصی روبرو باشند، بچه‌هایشان را برای به دست آوردن پول به کار وادار می‌کنند و البته در کنار این مسئله فرهنگ کمک به همنوع در میان جامعه ایرانی هم هست که در بسیاری اوقات مورد سوء استفاده قرار می‌گیرد.
وی ادامه داد: اگر بچه همسایه هر روز سر خیابان برود و با پول بازگردد و خانواده هم از این مسئله استقبال کند، این اقدام کم کم نزد دیگر خانواده‌ها تبدیل به یک فرهنگ اجتماعی شده و در نتیجه کودکان به ابزاری برای استثمار و بهره‌کشی اقتصادی تبدیل می‌شوند؛ در اینجا مسئولیت با آن نظام اجتماعی است که موجب شده خانواده‌ها این احساس امنیت را داشته باشند که می‌توانند از کودکانشان بهره‌کشی اقتصادی کنند.
80 درصد خانواده‌های کودکان کار نیازمند درآمد کودکشان نیستند
اشرفی در ادامه سخنان خود به ارائه آماری در خصوص وضعیت کودکان کار خیابان پرداخت و گفت: در بررسی‌های صورت گرفته در بدترین وضعیت تنها 20 درصد از خانواده‌های این کودکان در فقر مطلق بودند و در 80 درصد الباقی خانواده‌ها، واقعاً شواهد نگران کننده‌ای که حکایت از ضرورت کار بچه‌ها باشد را پیدا نکردیم . بنابراین با قاطعیت می‌توان گفت که در غالب خانواده‌ها این فقر اجتماعی و فرهنگی موجب کار کودکان شده است، نه فقر اقتصادی.
وی ادامه داد: از بین بچه‌هایی که در طرح ساماندهی کودکان کار خیابان جمع‌آوری شدند، فقط 21 درصد آنها دارای مدارک اقامت قانونی بودند و 79 درصد فاقد هرگونه مدارکی هستند.
شدت گرفتن ورود کودکان کار به ایران در 4 ماه گذشته
مسئول انجمن حمایت از زنان و کودکان پناهنده ضمن هشدار نسبت به افزایش کودکان کار خیابان، گفت: ورود کودکان در چهار ماه اول سال جاری قابل مقایسه با کل کودکانی است که یا به تنهایی و یا با خانواده به کشور وارد شده‌اند. در اینجا به شواهدی از کودکانی برخورد کردیم که خانواده‌هایشان بدون در نظر گرفتن این موضوع که بسیاری از این کودکان مورد سوء استفاده قرار میگیرند، آنها را به بهانه تحصیل در ایران و کسب درآمد از مرزها عبور داده‌اند. برای بسیاری از این کودکان کارت حمایت تحصیلی هم گرفته می‌شود، اما دریغ از اینکه حتی یک روز به مدرسه بروند.
اشرفی در پایان سخنانش گفت: ضرورت دارد با درک واقعیت‌های موجود در این حوزه پر آسیب بتوانیم برنامه‌ریزی‌های لازم و پایدار را هدف‌گذاری و به نتیجه برسانیم.
انتهای پیاممنبع: ایکنا
کلیدواژه: ایکنا اجتماعی کودکان خیابانی ایران قاچاق کودکان به ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۵۲۱۹۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مکرون خواستار نظارت والدین بر کودکان در شبکه‌های اجتماعی شد
رئیس جمهور فرانسه خواستار آن شد که استفاده از شبکه‌های اجتماعی توسط کودکان زیر ۱۵ سال در اتحادیه اروپا، تحت کنترل والدین باشد.
به گزارش ایسنا، امانوئل مکرون در یک سخنرانی مفصل درباره آینده اتحادیه اروپا در دانشگاه سوربن پاریس، گفت: قبل از ۱۵ سالگی باید کنترل والدین برای دسترسی به فضای دیجیتال وجود داشته باشد. اگر محتوا چک نشود، این دسترسی، انواع خطرات و تحریفات ذهنی را ایجاد می‌کند که می‌تواند انواع نفرت را توجیه کند.
فرانسه در سال‌های اخیر شاهد حوادث خشونت‌بار مکرری بوده که دسترسی کودکان خردسال به اینترنت در وقوع آنها، نقش داشته است.
بر اساس گزارش لوکال، اپلیکیشن‌های شبکه‌های اجتماعی مانند تیک‌تاک همچنین در ناآرامی‌هایی که پس از تیراندازی پلیس به یک نوجوان در حومه پاریس در سال ۲۰۲۳ روی داد و به بسیاری از شهرهای فرانسه گسترش یافت، نقش داشتند.
پارلمان فرانسه سال گذشته، لایحه محدودیت استفاده از شبکه‌های اجتماعی برای کاربران زیر ۱۵ سال را تصویب کرد. بر اساس این مصوبه، دسترسی کودکان زیر ۱۵ سال به شبکه‌های اجتماعی منوط به رضایت والدین شد و این مصوبه همچنین به والدین اجازه می‌دهد حساب‌های کاربری کودکان زیر ۱۵ ساله خود را در شبکه‌های اجتماعی به حالت تعلیق درآورند.
پس از تصویب این لایحه در مجلس ملی فرانسه که با هدف مبارزه با هرزه‌نگاری، آزار و اذیت سایبری و رفتارهای اعتیادآور صورت گرفت، مجلس سنا هم به آن رای مثبت داد.
انتهای پیام
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند