به نقل از «ایرنا»

هنر؛ مرهمی دائمی بر زخم افراد جامعه است نه مسکنی مقطعی

تاریخ انتشار: ۲ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۱۵۵۵۲

ورود به نیم سال دوم هر سال مصادف با گرم شدن تنور جشنواره‌های هنری‌ است که مهمترین آنها را رویدادهای آمیخته با نام فجر تشکیل می دهد. جشنواره های بین‌المللی تئاتر،‌ فیلم، موسیقی و جشنواره ملی تجسمی فجر نه تنها به عنوان ویترین فعالیت های هنری کشورمان شناخته می شود که ترسیم کننده فعالیت یک سال آتی هنرمندان عرصه های مختلف ایران زمین نیز هست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما دی سال جاری با سلسله حوادث تلخی چون ترور ناجوانمردانه سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی به دست نیروهای آمریکایی در خاک عراق بود که جامعه ایران را در بُهتی عظیم فرو برد. هنوز سایه تلخ این اتفاق بر آسمان ایران بود که از دست دادن تعدادی از هموطنان در پرواز بوئینگ ۷۳۷ هواپیمایی اکراین و بعد سیل جنوب شرقی ایران در استان سیستان و بلوچستان،‌ غم و سوگ را به دم و بازدم ایران و ایرانی سنجاق کرد.

در چنین لحظات و روزهایی، هنرمندان نیز مانند آحاد افراد جامعه سوگوار این اتفاقات غمبار بزرگ بودند که در این میان زمزمه انصراف و تنها گذاشتن قافله همراهان و همکاران عرصه سینما با انصراف مسعود کیمیایی از جشنواره فیلم فجر، باعث شد تعدادی دیگر از هنرمندان عرصه‌های مختلف با هدف همراهی در این سوگ دم از انصراف و پیاده شدن از قطار جشنواره‌های ملی و بین‌المللی فجر زدند. در عرصه تئاتر نیز تعدادی هنرمندان نمایش کشور در فضای مجازی و نه به شکل رسمی از انصراف و عذر غیبت شان در جشنواره خبر دادند؛ اما نادر برهانی‌مرند دبیر سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر با انتشار دو نامه و فراخوان هنرمندان به اتحاد و همدلی تحت پویشی با تیتر تئاتر؛ هنر همدلی و اتحاد و برگزاری نشست با هنرمندان، بهترین مسیر برای بازتاب همسویی و همدردی هنرمندان با مصائب پیش آمده در جشنواره و تکریم سیل مخاطبان این رویداد دانست. اتفاقی که کارگر افتاد و شاهد بازگشت اغلب هنرمندان به قطار جشنواره بودیم.

داریوش ارجمند در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با اشاره به این مساله که مهمترین رسالت و وظیفه هنرمندان در همراهی و هم‌گامی با فضای جامعه بازتاب مطالبه و دغدغه مردم با روایت و زبان لطیف و فراگیر هنر است، یادآورشد: هنر اصیل و متعهد، هنری است که بازتاب دهنده اندیشه و حلقه واسط میان افراد جامعه با دولتمردان و مسئولان باشد.

هنر هنرمندان؛ بازتاب دهنده خواست مردم به مسوولان

وی با تاکید بر آنکه دلیل اعتماد و اقبال مردم نسبت به جامعه هنرمندان ارتباط بی واسطه این جامعه با مردم از تمامی قشرها با هر نگاه و تفکری است، افزود: در حقیقت مردم، جامعه هنرمندان و فعالان این عرصه را گروهی از طیف و طبقه خود می‌دانند که این بار به واسطه حرفه، نگاه و احساس‌شان در ارتباط‌ گیری با فعل هنر، می‌توانند مهمترین خواسته‌ها، نیازها، دغدغه‌ها و مطالبات مردم را به گونه‌ای بازتاب دهند که نه تنها مانند آینه ای جامعه خود را در تولیدات آثار هنری ببینند که همین آینه بازتاب دهنده خواسته‌های مردم به مسوولان و دولتمردان نیز به شمار ‌رود.

ارتباط مستقیم هنرمند با مردم نشان دهنده عمق فرهنگ جامعه است

ارجمند با تاکید بر آن که جامعه فرهنگی جامعه‌ای است که در آن طبقه هنرمند در ارتباطی مستقیم و بی واسطه با مردم تلاش می‌کند تا بخشی از نیازها و خواسته‌های آنها را با زبانی فراگیر مانند هنر و محصولات هنری بیان کند، خاطرنشان کرد: تاریخ کهن و فرهنگ غنی ایرانی به آن سبب در جهان مورد احترام است که همواره تمامی خواسته‌ها، فعالیت‌ها و جنبش‌های اجتماعی، اقتصادی، مدنی و حتی سیاسی آن، نخستین جایگاه بروز و ظهورشان در تولیدات و محصولات فرهنگی و هنری آشکار می شود.

دلیل احترام بالای مردم به هنرمندان و جامعه هنری این است که نخستین مجرا و بی واسطه ترین منظر برای بیان دغدغه‌ها و خواست‌های مردم به دولتمردان، حکمرانان و اداره‌کنندگان امور مختلف اجرایی در کشور همواره به واسطه هنرمندان و محصولات آنهاست.

دست گرم هنرمندان؛ مرهم آلام جامعه

بازیگر سریال‌های ماندگار و خاطره انگیزی چون امام علی(ع)، تعبیر وارونه یک رؤیا و ستایش تصریح کرد: در طول تاریخ غنی کشورمان در مواجهه با تمامی ناملایمات و اتفاقاتی که خاطره‌ای تلخ را بر حافظه جاری میان ملت ایران رقم زده است؛ همواره هنرمندان و تولیدات فرهنگی - هنری آنها بوده که مانند دستی گرم برای مرهم آلام جامعه پیشاپیش هر مدیر و  مسئولی یاریگر مردم بوده است. درست به همین سبب است که هنر در طول تاریخ غنی و پر افتخار کشورمان مرهمی دائمی بر زخم افراد جامعه بوده است و نه مسکنی مقطعی.

این بازیگر پیشکسوت هنرمندان و فعالان عرصه فرهنگ و هنر را سربازان و خادمان پر افتخار تاریخ و فرهنگ ایران دانست و یادآور شد: فصل مهمی از دفاع، اتحاد و همدلی جاری در جامعه را می‌توان در فعالیت هنرمندان در تمامی ساحت‌ها در طول تاریخ غنی کشورمان و به ویژه طی دهه‌های اخیر و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی شاهد بود.

برچسب‌ها سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر داریوش ارجمند همدلی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر داریوش ارجمند همدلی سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر داریوش ارجمند همدلی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۱۵۵۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

در کشوری که یک فساد بزرگ را «فسادنمایی» می‌نامید، می‌شود دم از عدالت زد؟

آفتاب‌‌نیوز :

روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی به رئیسی در مورد پرونده فساد چای دبش طعنه زد.

این روزنامه نوشت: در جامعه‌ای که حتی با مفسدان اقتصادی برخورد یکسان نمی‌شود بطوری که یکی را به دلایل خاص از زیر سنگ هم که شده پیدا می‌کنند و به صُلابه می‌کشند، ولی دیگری را که فساد بزرگ‌تری مرتکب شده تکریم می‌کنند و در بهترین جایگاه قرارش می‌دهند، چگونه می‌توان باور کرد که عدالت حاکم است؟

هیچکس، چه در سطح کارگزاران نظام و چه در سطح عموم مردم، تردید ندارد که ما هنوز نتوانسته‌ایم عدالت را در جامعه برقرار کنیم.

قضاوتی است که از کارگزاران ارشد نظام هم بار‌ها شنیده شده و نمود‌های عینی آن نیز در جامعه کاملاً قابل لمس است.

ثروت کشور به صورت عادلانه میان مردم تقسیم نمی‌شود، در ادارات با ارباب رجوع برخورد یکسان صورت نمی‌گیرد، پارتی‌بازی در اکثر دستگاه‌ها بشدت رواج دارد، حقوق‌ها، مزایا و امکانات رفاهی به تناسب شایستگی‌ها و نیاز‌های واقعی پرداخت نمی‌شوند. بر بخش‌های بکارگیری افراد در پست‌ها و تفویض جایگاه‌ها شایسته‌سالاری رعایت نمی‌شود، به افراد بله‌قربان‌گو امتیاز داده می‌شود و افراد منتقد منصف و دلسوز طرد می‌شوند و...

این‌ها و بسیاری موارد دیگر نشانه‌های بارز تبعیض هستند، چیزی که با روح اسلام و نظامی که قرار است با «جمهوریت» و «اسلامیت» اداره شود در تضاد کامل هستند.

در جامعه‌ای که حتی با مفسدان اقتصادی برخورد یکسان نمی‌شود بطوری که یکی را به دلایل خاص از زیر سنگ هم که شده پیدا می‌کنند و به صُلابه می‌کشند، ولی دیگری را که فساد بزرگ‌تری مرتکب شده تکریم می‌کنند و در بهترین جایگاه قرارش می‌دهند، چگونه می‌توان باور کرد که عدالت حاکم است؟

این روزنامه در بخش دیگری از سرمقاله خود که به نظر می‌رسد به رئیسی و پرونده چای دبش کنایه می‌زند نوشته است:در جامعه‌ای که پرونده بزرگ‌ترین فساد اقتصادی را به جای آنکه با اولویت بررسی کنند به محاق می‌برند و آن را فسادنمائی جلوه می‌دهند، چگونه می‌توان پذیرفت عدالت در حال اجرا شدن است؟

همچنین روزنامه جمهوری اسلامی با طعنه به علیرضا پناهیان ادامه داد:

در جامعه‌ای که اهانت‌کننده به پیشوایان دین را به جای محاکمه بر صدر می‌نشانند، چگونه می‌توان به مردم گفت در حال ساختن بنای رفیع حکومت عدل علی هستیم؟

مردم با مشاهده این بی‌عدالتی‌ها اگر به این نتیجه برسند که ما کاری غیر از تغییر اسم انجام نداده‌ایم و هدفمان این بود که محمدرضا پهلوی را کنار بزنیم و خودمان جای او را بگیریم، نمی‌توان قضاوتشان را رد کرد. قرار نبود آنهمه شهید بدهیم و آنهمه فداکاری صورت بگیرد و بعد از ۴۵ سال هنوز در پیچ و خم‌های تبعیض و بی‌عدالتی سرگردان باشیم و در عین حال به عده‌ای اجازه بدهیم چنین وضعیتی را متن عدالت جلوه دهند!