چرا ترامپ از برنی سندرز حمایت می‌کند؟
تاریخ انتشار: ۳ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۳۲۶۶۲
فرارو- در پی انتشار نتایج یک نظرسنجی جدید درباره محبوبیت کاندیدا‌های دمکرات، دونالد ترامپ در اقدامی که متضمن حمایت تلویحی از سندرز است، هشدار داد که دمکرات‌ها بار دیگر می‌خواهند برنی سندرز را از نامزدی حزب دمکرات محروم کنند.
به گزارش فرارو، در اکثر نظرسنجی‌ها، جو بایدن به عنوان نامزد پیشتاز دمکرات‌ها معرفی می‌شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این نظرسنجی که توسط سی ان ان انجام شده، ۲۷ درصد رای دهندگان ثبت شده که دمکرات یا متمایل به حزب دمکرات هستند، از برنی سندرز حمایت می‌کنند. ۲۴ درصد نیز از جو بایدن حمایت می‌کنند. موقعیت سندرز نسبت به ماه گذشته هفت درجه بهتر شده، ولی محبوبیت بایدن دو درصد کمتر شده است. سایر نامزد‌های دمکرات فاصله قابل توجهی با سندرز و بایدن دارند. محبوبیت سناتور الیزابت وارن که از او به عنوان یکی از نامزد‌های مطرح حزب دمکرات یاد می‌شود، ۱۴ درصد بود.
نتایج جدید در شرایطی منتشر شد که فصل انتخابات مقدماتی درون حزبی به زودی شروع می‌شود. اولین مجمع انتخاباتی حزبی در سوم فوریه در ایالت آیوا برگزار می‌شود و انتخابات مقدماتی ایالت نیوهمپشایر نیز در ۱۱ فوریه برگزار می‌شود. طبق نظرسنجی‌های وبگاه «ریل کلیر پالتیکس» بایدن در آیوا پیشتاز است و در نیوهمپشایر نیز سندرز با فاصله کمی بعد از بایدن قرار دارد.
محبوبیت سایر نامزد‌های دمکرات نیز به این ترتیب است: پیت بوتیجیج ۱۱ درصد، مایکل بلومبرگ ۵ درصد، آمی کلوبوچار و آندرو یانگ هر کدام ۴ درصد و تام استیر ۲ درصد.
در نظرسنجی سی ان ان نکته دیگری نیز وجود دارد که به نامزدی حزب دمکرات مربوط می‌شود. در اکتبر گذشته، ۳۹ درصد رای دهندگان دمکرات، از نامزدی سندرز برای حزب دمکرات استقبال کردند. هم اکنون، ۳۸ درصد از این امر استقبال می‌کنند. در مقابل تعداد کسانی که از نامزدی بایدن و وارن حمایت کرده اند، کمتر شده اند. حامیان نامزدی بایدن با تنزل ۹ درجه ای، به ۳۴ درصد و حامیان وارن با کاهش ۱۲ درجه ای، به ۲۹ درصد رسیدند. علاوه بر این، سندرز به عنوان کسی دیده می‌شود که بیشترین همراهی را با موضوعات مهم برای رای دهندگان دارد.
سندرز در حوزه دیگری نیز ارتقا یافته است. هم اکنون، دمکرات‌ها معتقدند که بایدن بهترین گزینه برای شکست دادن ترامپ است. درصد‌ها درخصوص اینکه کدام نامزد بهترین گزینه برای شکست دادن ترامپ است، به شرح زیر است: بایدن ۴۵ درصد، سندرز ۲۴ درصد، وارن ۸ درصد، بلومبرگ ۷ درصد، بوتیجیج ۴ درصد. موقعیت سندرز در این قسمت شاهد بهبودی بوده است. قبلا فقط ۱۶ درصد معتقد بودند که سندرز بهترین گزینه برای شکست دادن ترامپ است.
چپگرای مورد علاقه ترامپ!
به رغم اینکه موقعیت سندرز در انتخابات به عنوان رقیب ترامپ، رو به بهبودی است، اما رئیس جمهور آمریکا از این امر ابراز خرسندی کرده است. این در حالی است که سندرز در کنار سایر سناتور‌های دمکرات، فعلا فقط بر استیضاح و برکناری ترامپ تمرکز کرده است. از همین رو حمایت ترامپ از سندرز عجیب به نظر می‌رسد.
همزمان با انتشار نظرسنجی جدید سی ان ان درباره بهبودی جایگاه سندرز، ترامپ در توئیتی نوشت: «دارند برای بار دوم، نامزدی [حزب دموکرات]را از برنی می‌گیرند. دستکاری‌شده!»
ترامپ در این توئیت به زد و بند‌های پشت پرده‌ای اشاره می‌کند که در سال ۲۰۱۶ صورت گرفت. در آن زمان، ایمیل‌هایی درز پیدا کرد که نشان می‌داد کمیته حزب دمکرات در جریان رقابت‌های درون حزبی، برای کنار زدن سندرز به نفع هیلاری کلینتون تلاش کرده است. ترامپ از این اتفاق استفاده کرد و کلینتون را به عنوان نماینده هئیت حاکمه آمریکا به افکار عمومی معرفی کرد. همین امر موجب شد که آرای طرفداران سندرز به سبد رأی ترامپ ریخته شود.
حالا هیلاری کلینتون بار دیگر از سندرز انتقاد کرد. انتقادی که همزمان با حمایت ترامپ از سندرز می‌تواند به ریخته شدن دوباره آرای طرفداران سندرز به سبد رأی ترامپ در صورت حذف سندرز منجر شود. کلینتون در یک فیلم مستند که به تازگی ساخته شده، ضمن متهم کردن سندرز به مخالفت با زنان، گفت: «او سال‌هاست که در کنگره است. فقط یک سناتور از او حمایت کرده است. هیچ‌کس او را دوست ندارد، هیچ‌کس نمی‌خواهد با او کار کند. او هیچ‌چیز را به سرانجام نرسانده است.» بیشتر بخوانید: چه کسی در انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا پیروز می‌شود؟ شانس پیروزی ترامپ در انتخابات ۲۰۲۰ چقدر است؟
اما علاوه بر طمع احتمالی به رأی طرفداران سندرز، ترامپ ممکن است هدف دیگری در حمایت از سندرز دارد. سندرز، چپگرا و سوسیالست است و با سرمایه‌داران میانه خوبی ندارد و حتی کمک مالی آنها را نمی‌پذیرد. به همین خاطر میان سیاستمداران عمده حزب دمکرات نامحبوب است. نکته جالب اینکه ترامپ، برای بی اعتبار کردن دمکرات‌های برجسته از برچسب «چپگرای رادیکال» استفاده می‌کند، ولی عین حال، از سندرز حمایت ضمنی می‌کند. دلیل این حمایت، می‌تواند این باشد که ترامپ، سندرز را رقیب ضعیفی می‌بیند که در صورت بدست آوردن نامزدی نهایی حزب دمکرات، می‌تواند به راحتی او را شکست دهد؛ و گرنه بعید است که ترامپ بدون مشورت با مشاوران سیاسی خود، اقدام به حمایت از سندرز کند. زمانی که نامزد‌های دمکرات به تازگی اعلام کاندیداتوری کردند مشاوران سیاسی ترامپ به وی گفتند که برای مجادله لفظی با آنها عجله نکند، چون این کار می‌تواند موقعیت آنها را بهتر کند.
در واقع ترامپ خوشحال است که سندرز از سایر رقبای دمکرات پیشی گرفته است. حمایت ترامپ از سندرز نیز نه تنها یک اقدام سیاسی کم خطر است، بلکه می‌تواند برای ترامپ سودمند باشد. اگر سندرز نامزدی نهایی حزب دمکرات را به دست نیاورد، ترامپ می‌تواند امیدوار باشد که طرفداران سندرز به وی رأی دهند. اگر هم سندرز نامزدی نهایی را بدست آورد، ترامپ می‌تواند از عدم محبوبیت سندرز در میان دمکرات‌ها و بخشی از مردم آمریکا استفاده کند و او را یک «چپگرای رادیکال» تمام عیار معرفی کند. گذشته از این، برخی معتقدند که در کشور سرمایه داری مثل آمریکا، احتمال روی کار آمدن سوسالیستی مثل سندرز، اگر غیرممکن نباشد، بسیار دشوار است.
منبع: فرارو
کلیدواژه: دونالد ترامپ برنی سندرز انتخابات آمریکا جو بایدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۳۲۶۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بایدن یا ترامپ؟ / کدام نقاط ابهام، سرنوشت کاخ سفید را غیرقابل پیس‌بینی کرده؟
به گزارش خبرآنلاین در حال حاضر انتخابات شخصیت‌محور و حول دو شخصیت کاملا متفاوت می‌چرخد. بایدن، کاندیدای حزب دموکرات شخصیتی است که تجلی و تبلور نظام ایالات متحده در تمامیت آن است. او با توجه به مراحل گوناگونی که در زندگی سیاسی خود داشته، محصول نهایی نظام (Establishment) آمریکا و نخبگان حاکم بر آنهاست.
هرچند که ترامپ یک دوره رئیس‌جمهور آمریکا بوده، اما نسبت به نظام سیاسی و مخصوصا نخبگان حاکم آن نه فقط خودی محسوب نمی‌شود، بلکه تمایلات خاصی بروز داده و می‌دهد که همگی نشانه‌هایی از شک و تردید او درخصوص نهادها و نخبگان حاکم است. نمی‌توان او را ضدنظام خواند؛ ولی به راحتی می‌توان او را بی‌ایمان و بی‌باور به کارآیی مخصوصا جنبه‌های سیاسی نخبگان حاکم دید.
همچنین روشن است که در تحلیل بایدن و ترامپ از نظر روان‌شناختی با دو تیپ شخصیتی روبه‌رو هستیم. البته هر دو قدرت‌طلب و قدرت‌پرست هستند؛ اما شخصیت ترامپ، توده‌گرا، پرخاشگر، ناامن، توطئه‌اندیش و البته توانا در ایجاد ارتباط با مردم و اقشار عادی اجتماعی است.
بایدن، نخبه‌گراست و با اقشار فرادست اجتماعی بهتر می‌تواند ارتباط برقرار کند. او اهل سازماندهی و اجماع‌سازی است. بایدن ایدئولوژیک و با چارچوب‌های شناختی مشخص نسبت به آمریکا و جهان است و در مقابل، ترامپ، اهل معامله و در حوزه مسائل کلان و استراتژیک دیدگاه‌های سیالی دارد.
روشن است که از این بعد، حملات بایدن و ترامپ به شخصیت، هویت و پندار و گفتار یکدیگر در کانون مبارزات انتخاباتی قرار خواهد گرفت .نوع و درجه و شدت حملات به یکدیگر، متفاوت و بی‌تردید حملات از این به بعد بی‌رحمانه‌تر خواهد بود. ترامپ با توجه به مهارت‌های پیشین رسانه‌ای، در پردازش عبارت‌ها و واژگان کوبنده توانایی بیشتری از بایدن دارد. نقدا ترامپ بایدن را با عنوان عامه‌پسند «جو خواب‌آلود» (Sleepy Joe) یاد می‌کند. به سن بالای او و نسیان‌ها و فراموشی‌های متعدد او می‌تازد و بایدن بر کاستی‌ها و کژی‌های رفتاری ترامپ خرده می‌گیرد. واضحا حملات این دو به یکدیگر بسیار شخصی و بسیار بی‌رحمانه خواهد بود.
همچنین روشن است که این انتخابات، حول دو هویت و جهت‌یابی در سیاست داخلی و خارجی آمریکا می‌چرخد که البته بخشی از این نبرد هویتی، کهن و با پیشینه طولانی در حیات سیاسی آمریکاست. تفاوت نگرش بین طرفداران دولت حداقلی که جمهوریخواهان هستند و دولت غیرحداقلی که دموکرات‌ها در پی آن هستند، ریشه‌ای گسترده در تاریخ اندیشه و عمل سیاسی آمریکا و فراتر از آن در غرب دارد. کشمکش سوسیال دموکراسی و لیبرال دموکراسی پدیده‌ای فراگیر در کلیت غرب است. بایدن یک سوسیال دموکرات و ترامپ یک لیبرال افراطی مخصوصا در کاهش مالیات‌هاست، فراتر از این زیرساخت اندیشه‌ای، روشن است که آمریکا دوقطبی‌شده و قطب‌بندی‌ها حول مسائلی چون هویت آمریکایی، مهاجرت، تجارت، مذهب، آزادی‌های اجتماعی، مالیات، رابطه با دنیای خارج، تعلیم و تربیت و در یک کلام نگرش آمریکا به خود و به دیگران می‌چرخد.با دو آمریکا روبه‌رو هستیم؛ ترامپ آمریکای باز از نظر اقتصادی (نه البته در تجارت) و بسته از نظر فرهنگی و اجتماعی را نمایندگی می‌کند و بایدن اقتصاد باز ولی با مقررات و ضابطه‌مند و تا حدودی بسته درباره ایجاد برابری اجتماعی همراه با آزادی‌های گسترده ذهنی را دنبال می‌کند. نژاد و فرهنگ در میان موضوعاتی عمیقا جداکننده هستند.
آنچه ذکر شد، روشنی‌ها به‌طور نسبی و اجمالی بودند. اما هر انتخابات، ازجمله انتخابات آمریکا، مخصوصا در این مقطع زمانی با ابهامات متعددی روبه‌رو است.
جمع‌بندی حدود هفت نظرسنجی آن است که در سطح ملی بایدن ۴۵درصد و ترامپ ۴۴درصد از آرا را در موقعیت کنونی به خود اختصاص داده‌اند. ولی این جلو بودن بایدن ممکن است پایدار نباشد. ابهامات در این میان نقش دارند.
ابهامات داخلی برای هر دو طرف کم نیستند. ابهام در سرنوشت نهایی پرونده‌های حقوقی ترامپ را نمی‌توان دست گرفت. ابهام دیگر ظرفیت مالی و توان پشتیبانی اقتصادی از اردوگاه‌های انتخاباتی است. ترامپ در این حوزه عقب‌تر است و از همه جالب‌تر برای آمریکایی‌ها که البته برای کسانی که در خارج از آمریکا هستند، حساسیت و هیجانی دربرندارد؛ پویایی بحث آزادی سقط جنین است. توضیح آنکه اکثر اعضای دیوان عالی کشور، نگرش دست راستی و محافظه‌کارانه داشته و چندی پیش یکی از رای‌های صادرشده در دهه۷۰ میلادی آن دیوان را که متضمن آزادی سقط جنین بود، لغو کردند.دموکرات‌ها آزادی سقط جنین را در زمره آزادی‌های طبیعی و مشروع و جمهوریخواهان به دلایل مذهبی و فرهنگی با آن مخالفند. این موضوع برای ترامپ دردسرساز شد و در این اواخر اعلام کرد که مساله سقط جنین را باید بر عهده ایالت‌ها گذاشت و در این میان ایالت آریزونا به قانون ممنوعیت مصوبه۱۸۶۰ برگشت و به معنای دقیق کلمه غوغایی در چند روز گذشته در فضاهای رسانه‌ای آمریکا ایجاد کرده که نتایج آن مبهم است.
در بعد خارجی، ابهام‌ها نیز قابل توجه است؛ ولی مهم‌ترین آنها تاثیر بحران غزه بر رای‌دهندگان، مخصوصا دموکرات‌ها است. اغراق نیست، اگر گفته شود که در میان بحران‌های خاورمیانه‌ای هیچ بحرانی مانند غزه در سیاست داخلی آمریکا اثرگذار نبوده و مخصوصا اثرات آن در ایالت‌هایی که به ایالت‌های چرخشی (Swing States) شناخته می‌شوند، جدی است. توضیح آنکه برخی از ایالت‌ها، به‌طور سنتی و پایدار به یک حزب رای داده‌اند و هویت حزبی مشخصی دارند؛ ولی برخی بین دموکرات‌ها و جمهوریخواهان با آرای هرچند کم در چرخش هستند. ایالت میشیگان با حدود ۲۰۰هزار آمریکایی عرب‌تبار و مسلمان از زمره آنهاست. بحران غزه ممکن است پیامدهای ناخواسته و نامشخص عمیق‌تری از درگیری آمریکا در خاورمیانه را دربرداشته باشد که آن هم بر ابهام‌ها می‌افزاید. در تاریک و روشنی انتخابات آمریکا، این گزاره جدی می‌شود که سیاست سرنوشت محتومی ندارد و به متغیرهای متعددی بستگی دارد که برخی شناخته‌شده و برخی نامشخص هستند. 21302 برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899331
تصادف مرگبار در محور دره شهر-بدره ۴ کشته برجای گذاشت