کشورهای اروپایی جنتلمنهای تروریست هستند
تاریخ انتشار: ۴ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۴۱۷۲۳
به گزارش ایرنا، حجت الاسلام سیدحسین حسینی در خطبههای نماز جمعه این هفته شهرستان پردیس ضمن تسلیت ایام شهادت حضرت فاطمه (س) در جمع نمازگزاران اظهار داشت: کشورهای اروپایی از گذشته تا امروز در پی ضربه زدن به ایران اسلامی هستند و بنا بر منویات مقام معظم رهبری آنها نمیخواهند به کشور ما خدمت کنند.
وی با اشاره به جنایات کشورهای اروپایی در سالهای گذشته اظهار داشت: کشور انگلیس با راه اندازی جریان هولوکاست و ایجاد قحطی ساختگی که منجر به مرگ بیش از ۱۰ میلیون ایرانی در آن زمان شد و کشور فرانسه با تامین تجهیزات جنگی و رزمی برای کشور بعثی عراق در طول جنگ تحمیلی به ایران ضربه وارد کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
امام جمعه شهرستان پردیس ادامه داد: دولت آلمان با اعزام بیش از هزار نفر تکنسین نظامی برای کمک به ارتش صدام به ایران ضربه زدند و هنوز هم به شکل های مختلف در پی ضربه زدن به نظام هستند.
حسینی با اشاره به بیانات مقام معظم رهبری در نماز جمعه ۲۷ دی ماه خاطر نشان کرد: اقتدار و خودباوری در زمینههای سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، تقویت رزمندگان بدون مرز نظیر سپاه قدس که بدون هیچ چشمداشتی از مردم کرد، عرب، مسلمان، ایزدی بدون در نظر گرفتن دین، نژاد در کشورهای عراق، سوریه ، لبنان و یمن حمایت میکنند، مورد تاکید مقام معظم رهبری بودند.
وی با اشاره به تصورات واهی دشمنان اظهار داشت: آنها تصور می کردند، با شهات سردار سلیمانی ایران اسلامی تضعیف شود و مردم از نظام فاصله بگیرند اما امروز موجودیت اسرائیل به خطر افتاده و اخراج آمریکا از منطقه به زوال این کشور منجر خواهد شد.
امام جمعه شهرستان پردیس گفت: دشمنان ما فوتبال را هم سیاسی کردند، آنها برای آزار و اذیت مردم ایران، برخی از باشگاههای ایران را از میزبانی بازی های آسیایی محروم کردند.
حسینی ادامه داد: ریاست کنفدراسیون فوتبال آسیا بر عهده یکی از شاهزادگان بحرین است، این افراد پیاده نظام و نوکر استعمارگران در منطقه هستند.
وی عنوان کرد: فشارهای زیادی از سوی دشمنان بدخواه به مردم شریف ایران وارد می شود تا از نظام فاصله بگیرند اما آنها کور خواندند، مردم ما در مقابل بدخواهان نظام ایستاند و حامی ولایت هستند.
وی ادامه داد: دشمنان نظام سقوط هواپیمای اوکراینی را بهانه واهی خود برای نا امن نشان دادن آسمان ایران قرار دادند و آسمان عربستان را که طی ۶ سال گذشته در معرض تهدید های هوایی بسیار زیادی قرار دارد آسمان امن اعلام کردند.
امام جمعه شهرستان پردیس با اشاره به خیانت آمریکا به کشورهایی که به این کشور اعتماد میکنند ، عنوان کرد: کشور لیبی نمونه کشوری است که به آمریکا اعتماد کرد و امروز با گذشت ۸ سال از سقوط قذافی تبدیل به کشوری بدون دولت، بدون ارتش و بدون انسجام اجتماعی شده است.
حسینی گفت: تقویت و اعتماد به توان داخلی ، بصیرت افزایی و افزایش اعتماد به نظام، این انقلاب را با عزت و اقتدار به انقلاب جهانی حضرت ولیعصر(عج) متصل خواهد کرد.
گفتنی است ، حجت الاسلام محمد جواد حاج علی اکبری رئیس شورای سیاست گذاری ائمه جمعه کشور و امام جمعه موقت تهران در آیین عبادی و سیاسی نماز جمعه شهرستان پردیس حضور داشتند.
شهرستان پردیس با جمعیتی در حدود ۳۰۰ هزار نفر در شرق پایتخت قرار دارد.
منبع: جماران
کلیدواژه: قیمت خودرو سیل سیستان و بلوچستان قیمت بنزین بودجه 99 انگلیس پایتخت خطبه های نماز جمعه فوتبال کنفدراسیون فوتبال آسیا قیمت خودرو سیل سیستان و بلوچستان قیمت بنزین بودجه 99 امام خمینی س سید مصطفی خمینی سید احمد خمینی سید حسن خمینی انقلاب اسلامی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۴۱۷۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مارکسیسم چه نگاهی به سیاست بینالملل دارد؟
عصر ایران؛ شیرو ستمدیده - ایدئولوژیهای گوناگون غالبا دربارۀ سیاست بینالملل بینظر نیستند. مارکسیسم هم چشماندازی به سیاست بینالملل دارد که البته با چشماندازهای سنتی و متعارف به کلی مغایر است. چیزی که رویکرد مارکسیستی به سیاست بینالملل را متمایز میسازد، تاکید آن بر قدرت اقتصادی و نقشی است که "سرمایۀ بینالمللی" دارد.
مارکس در وهلۀ نخست به تحلیل ساختارهای سرمایۀ ملی، بویژه رابطۀ آشتیناپذیر بین بورژوازی و پرولتاریا توجه داشت، اما در نوشتههای او به طور ضمنی چشماندازی بینالمللی نیز وجود دارد. به نظر مارکس وفاداریهای طبقاتی با تقسمیات ملی برخورد دارد. او بر اساس چنین عقیدهای در پایان کتاب "مانیفست کمونیست" نوشت: کارگران جهان، متحد شوید!
در آثار مارکس این ایده به طور ضمنی مطرح شده است که سرمایهداری نظامی بینالمللی است ولی تا قبل از انتشار کتاب مشهور لنین، به نام "امپریالیسم: بالاترین مرحلۀ سرمایهداری"، این ایدۀ مارکسیستی با قوت و صراحت یا به شکل کامل مطرح نشده بود.
لنین معتقد بود توسعۀ امپریالیستی خواست سرمایهداری داخلی برای حفظ سطح بالای "سود" از راه صادر کردن سرمایۀ اضافی را نشان میدهد، و این به نوبۀ خود، قدرتهای بزرگ سرمایهداری را به برخورد با یکدیگر کشاند و جنگ برآمده از آن (جنگ جهانی اول)، اساسا جنگی امپریالیستی است که برای کنترل و تصاحب مستعمرات در آفریقا، آسیا و جاهای دیگر درگرفته است.
اما مارکسیستهای جدید یا نئومارکسیستها، به محدودیتهای الگوی مارکسیسم-لنینیسم کلاسیک اذعان میکنند؛ از جمله به این که امپریالیسم حاکم بر اوایل سدۀ بیستم ثابت نکرد که "بالاترین" (یعنی آخرین) مرحلۀ سرمایهداری است؛ و آشکار شد این فرضیه که سیاست دولت صرفا بازتاب منافع سرمایهداران است، فرضیهای کوتهبینانه است.
در واقع تا آنجا که نئومارکسیستها "خودمختاری نسبی" دولت را میپذیرند، به این باور پلورالیستی نزدیک شدهاند که مجموعههای گوناگونی (درونملی، ملی و بینالمللی) بر صحنۀ جهانی تاثیر میگذارند.
اما ویژگی متمایز چشمانداز نئومارکسیستی این است که به رشد و توسعۀ "نظام سرمایهداری جهانی" توجه دارد؛ برخلاف مارکسیسم کلاسیک که بر "رقابت بین سرمایهداریهای ملی جداگانه" تاکید داشت.
در تحلیل نئومارکسیسم، ویژگی اصلی نظام سرمایهداری عبارت است از سازماندهی منافع طبقاتی بر پایهای بینالمللی در نتیجۀ پیدایش شرکتهای چندملیتی.
در این دیدگاه، این شرکتها نه تنها دولتهای دارای حاکمیت را از جایگاه بازیگران مسلط صحنۀ جهانی محروم کردهاند، بلکه خودشان نیز مانند دولتها و سازمانهای بینالمللی، در چارچوب الزامات ساختاریای عمل میکنند که متضمن منافع درازمدت سرمایهداری جهانی است.
به عقیدۀ نئومارکسیستها، ساختار جهانی تولید و مبادله بسیار منظم است؛ به این معنا که جهان را به ناحیههای "مرکز" و "پیرامون" تقسیم کرده است.
ناحیههای مرکز، مانند شمالِ پیشرفته، از نوآوریهای فناورانۀ سطوح بالا و پایدار سرمایهگذاری سود میبرند، در حالی که ناحیههای پیرامون، مانند جنوب کمتر توسعهیافته، نیروی کار ارزان تدارک میبینند و اغلب وابسته به فروش محصولاتاند.
اینگونه نابرابریهای جهانی، ساختارهایی را در خود منعکس میکنند که در سطح منطقهای و درون اقتصاد ملی ایجاد شدهاند. در حالی که ناحیههای منطقۀ مرکزی در در اقتصاد جهانی ادغام شدهاند، منطقههای پیرامونی در واقع در حاشیه باقی ماندهاند و اغلب به محل رشد ناسیونالیسم قومی تبدیل میشوند. از این رو، جهانی شدن اقتصادی با گسستگی ملی همراه است.
این نگاه مارکسیستهای جدید به سیاست بینالملل در واقع از دهۀ 1960 به این سو پدید آمد. مطابق این نگاه، مناطق پیرامونی همواره باید وابسته باقی بمانند. یعنی کشورهای جهان سوم هیچ گاه نمیتوانند به جمع کشورهای جهان اول بپیوندند.
آندره گوندر فرانک جزو کسانی بود که چنین نگرشی را ترویج میکرد. اما پس از ظهور موج سوم دموکراسی در جهان، از اواسط دهۀ 1970 تا اوایل دهۀ 1990 میلادی، معلوم شد که برخی از کشورهای جهان سوم میتوانند از این جهان به جهان اول بگریزند. یعنی از کشوری "در حال توسعه" به کشوری "توسعهیافته" تبدیل شوند.
بنابراین نئومارکسیسم را نیز باید دست کم واجد دو موج جهانی دانست. موج اول مبتنی بر آرای کسانی چو گوندر فرانک است که نور امیدی در انتهای تونل تکاپوی مناطق و جوامع پیرامونی نمیبینند، موج دوم نیز متعلق به نئومارکسیستهای پس از ظهور نئولیبرالیسم و جوامع توسعهیافته در مناطق پیرامونی است.
نمونۀ اعلای چنین جوامعی، کرۀ جنوبی است که از 1987 به این سو، حقیقتا توانست در اقتصاد جهانی ادغام شود و از کشوری "در حاشیه" به کشوری دموکراتیک و پیشرفته بدل شود که اقتصادش هم عمیقا مبتنی بر نظام سرمایهداری است.
در مجموع به نظر میرسد که نئومارکسیسم هنوز گرفتار میراث اصلی مارکسیسم، یعنی بدبینی به جهان سرمایهداری است؛ به این معنا بهروزی عمومی بشر در جهانی مبتنی بر نظام سرمایهداری را اساسا ناممکن میداند.
انتقادهای بیپایان نئومارکسیستها از سرمایهداری جهانی یا آنچه که نئولیبرالیسم میخوانندش، دقیقا ریشه در چنین نگرشی دارد. اما تحولات اخیر جهانی بویژه در منطقه خاورمیانه، یعنی رشد اقتصادی و پیشرفت قابل توجه کشورهایی نظیر عربستان و امارات و قطر نیز در آستانۀ تبدیل شدن به چالشی جدید برای نگاه نئومارکسیسم و کلا نگرش مارکسیستی به سیاست بینالملل است.
مطابق این نگرش کلان، بهروزی و پیشرفت برای کشورهای به اصطلاح عقبمانده، در ذیل نظام بینالمللی سرمایهداری ناممکن است؛ اما واقعیات مشهود اخیر، نه فقط در شرق آسیا بلکه در برخی کشورهای عربی خاورمیانه، نافی این مدعا به نظر میرسند.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: سرمایهداری جمعی چیست؟ دولت سرمایهداری چیست؟