به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گاردین دست کم ۱۰ شهر در ایالت هوبئی در مرکز چین در تلاشی برای جلوگیری از انتشار این ویروس جدید که تا روز جمعه ۴ بهمن به مرگ ۲۶ نفر و ابتلای بیش از ۸۰۰ نفر در سراسر این کشور انجامیده است، دستخوش مقررات محدودیت رفت‌وآمد شده‌اند.
ویروس جدید چینی احتمالا صدها نفر را آلوده کرده است مقامات چینی شهر ۱۱ میلیونی را قرنطینه می‌کنند| اعلام وضعیت جنگی در شهر
ووهان به علت
شیوع کوروناویروس جدید
سازمان جهانی بهداشت در پایان جلسه کارشناسانش در پنجشنبه بعدازظهر اعلام کرد شیوع کوروناویروس جدید وضعیت اضطراری در چین ایجاد کرده است، اما این سازمان از اعلام وضعیت اضطراری در ابعاد بین‌المللی خودداری کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دولت در شهر ووهان در ایالت هوبئی در مرکز چین که اغلب موارد بیماری در این رخ داده است، از پنجشنبه شب به سرعت در حال ساخت یک بیمارستان ۱۰۰۰ تختخوابی است که قرار است فقط در طول شش روز برپا شود. بولدوزورها و دستگاه‌های زمین‌کنی در یک مجموعه تفریحی که برای کارگران محلی ساخته شده بود، شروع به کار کرده‌اند تا آن را به بیمارستان تبدیل کنند.
این بیمارستان که قرار است هفته آینده گشایش یابد، شبیه بیمارستانی است که در سال ۲۰۰۳ در پکن در هنگام شیوع بیماری سارز (نشانگان شدید حاد تنفسی ناشی از یک کوروناویروس دیگر) در مدت کوتاهی ساخته شد.
مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی‌کند.
فایل آن‌را از اینجا دانلود کنید: video/mp4
از طرف دیگر ویدئوهای منتشر شده بر روی شبکه‌های اجتماعی در چین نشاندهنده صحنه‌های ناامیدی و آشوب در بیمارستان‌های شهر ووهان است. مردم از کمبود دکتر یا زمان انتظار طولانی برای درمان شدن شکایت می‌کنند و برخی بیماران روی کف بیمارستان از حال می‌روند. ویدئوهای دیگر گرفته شده در شهر ووهان نشاندهنده خالی شدن سریع قفسه‌های فروشگاه‌ها بوسیله خریدارانی است می‌خواهند مواد غذایی انبار کنند و نیز راه‌بندهایی است که در نقاط گوناگون شهر برپا شده است.
رشته‌ای از اقدامات معمول روز جمعه ۴ بهمن برای جلوگیری از انتشار ویروس اعلام شد، از جمله فراخوان روزنامه چاینا دیلی، روزنامه اصلی حزب کمونیست که از مردم خواسته است حتی اگر علامتی از بیماری ندارند، خودشان را در خانه ایزوله کنند.
شهرهای ووهان، اژو، هوانگانگ، چیبی، کین‌جیانگ، ژیجیانگ، جین‌من و شیانتائو از جمله شهرهایی هستند که تحت مقررات قرنطینه قرار گرفته‌اند.
در شهر ژیجیانگ همه محل‌های عمومی به جز بیمارستان‌ها، سوپرمارکت‌ها، بازارهای محصولات کشاورزی، پمپ بنزین‌ها و داروخانه‌ها تعطیل شده‌اند. سینما و سایر مراکز سرگرمی دربسته در شهر انشی نیز تعطیل شده‌اند.
مقامات نگران هستند که تعطیلات سال نوی قمری که از روز شنبه شروع می‌شود و معمولا در طول آن صدها میلیون‌ها چینی سراسر این کشور را می‌پیماینند تا به نزد خانواده‌هایشان بروند، شیوع ویروس جدید را که تقریبا به همه ایالت‌های چین رسیده است، بدتر کند.
رسانه‌های دولتی «اخبار پکن» اعلام کرد همه مراسم عمومی از مراسم مشهور در معبدها به مناسبت سال نوی قمری را لغو شده‌اند. شهر ممنوع، مجموعه‌ای کاخ‌های قدیمی در پکن که اکنون به موزه بدل شده است، نیز اعلام کرد از روز شنبه به طور نامحدودی تعطیل خواهد بود.
کد خبر 480186
منبع: همشهری آنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا
منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۴۳۱۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرگذشت فارسی‌زبانان آسیای میانه /نگاهی به کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود»
علی هادیلو؛ اعتماد پژواک جدایی مناطق آسیای میانه و ایران، قصه‌ای پرغصه به وسعت
تاریخ ایران معاصر است؛ اما فارغ از مرثیه‌سرایی بر میراث به یغما رفته، اغلب ایرانیان را وقوف نیست که چه بر سر میراث هزارسالگان در سرزمین‌های جدا افتاده رفت.
کتاب «تاجیکان ورارود؛ از ۱۸۶۰ تا ۱۹۲۴» نخستین روایت علمی دقیق و مدون به سبک تاریخ‌نویسی‌نو و به
زبان فارسی در این زمینه است. این کتاب پرارج گرچه در سال ۱۴۰۰ در ایران منتشر شد، اما به دلیل خاستگاه تاجیکی محقق (نماز حاتم) آنچنانکه باید و شاید در فضای رسانه‌ای ایران ارج نهاده نشد. کتاب تاریخ تاجیکان ورارود، شرح رنجی است که از فرط بی‌صدایی تاکنون شنیده نشده و برای شنیدن آن باید گوش به دیوار ستبر تاریخ خواباند. این درد به تعبیر فروغ فرخ‌زاد، بانوی شعر و ادب ایران زمین، از آن جنس دردهایی است که «انسان را به سکوت وا می‌دارد، از این رو بسیار سنگین‌تر از دردی است که انسان را به فریاد وا می‌دارد.» سرگذشت روزگار زبان فارسی و تاجیکان در این کتاب دست‌کمی از دوران پرآشوب پس از ورود و سیطره مغولان بر ایران نداشت و چه بسا تلخ‌تر از آن عصر بود. قوم مهاجم مغول، به روایت موجز جوینی، «آمدند و کندند و سوختند و کشتند و بردند و رفتند»، اما چند سالی نگذشت که پیش از فروپاشی دولت‌شان، در بستر کارگاه حریر فرهنگ، اندیشه و مدنیت ایرانی سر به راه‌تر شده، زبان فارسی را به عنوان زبان خود برگزیدند و به تدریج به کیش و آیین ایرانی و اسلامی گراییدند و حتی مروج آن شدند، حال آنکه زبان فارسی آسیای میانه در چنگ قوم یأجوج و مأجوج گرفتار شده و به مرور جای خود را به زبان‌های روسی و ازبک داد.
نماز حاتم، نویسنده کتاب، از محققان و استادان برجسته و بنام دانشگاه ملی تاجیکستان است. او استاد گروه تاریخ آکادمی علوم تاجیکستان است که تاکنون ۱۵ کتاب و بیش از ۲۶۰ مقاله به نگارش درآورده است. کتاب‌های تاریخ خلق تاجیک (کتاب درسی برای کلاس نهم) و «سرنگون کردن ترتیبات امیری در بخارا» (کتاب دانشگاهی) از جمله مهم‌ترین آثار این محقق شهیر تاجیکی است. تاریخ تاجیکان ورارود، روایتی خواندنی درباره ماجرای گذر سرسلامت تتمه زبان فارسی و قوم بزرگ تاجیک در منطقه آسیای میانه از دوران پرتلاطم و پرآشوب سیطره روسیه تزاری و شوروی و سلاخی فارسی‌زبانان آسیای مرکزی در میانه سال‌های (۱۸۶۰-۱۹۲۴) است و ماجرای این گذر تاریخی، سیاسی و فرهنگی به مثابه داستان سیمرغ عطار است که تنها معدودی از مسافران با موفقیت در این سفر سیاسی، تاریخی و فرهنگی به مقصد رسیدند. کتاب تاریخ تاجیکان ورارود تاریخ صرف نیست و همچنانکه ویل دورانت تاریخ تمدن را شرح دستاوردهای عظیم انسانی روی سواحل رودخانه خروشان و پرهیاهوی تاریخ می‌دانست، روایتی از شجاعت، قهرمانی و تلاش نفسگیر یکی از کهن‌ترین ملت‌های جهان در حفظ و گسترش زبان فارسی، فرهنگ، سنن اخلاقی، اقتصاد، اندیشه، دانش، کشاورزی، ارتباطات و میراث گرانبهای نیاکانی است. کتاب تاریخ تاجیکان ورارود مرثیه‌سرایی بر میراث به یغما رفته ایرانی نیست؛ بلکه نویسنده (نماز حاتم) کوشش خود را به کار گرفته تا براساس منابع تازه و از نگاهی نو صفحات درخشان تاریخ نیاکان خویش را در مبارزه با مهاجمان روس و پاسداری از میهن خود روایت کند. ملتی که به توصیف این محقق، در برابر دشمن، «نه سپر، بلکه فرهنگ خود را پیش گذاشت، به قوم مهاجم دوستی، همزیستی و همکاری را پیشنهاد کرد، خود که فرهیخته و معارف‌پرور بود، به بیگانگان کوچی، برتری دانش و فرهنگ را اثبات نمود، ایشان را نیز به همین راه هدایت ساخت.» در این کتاب که به کوشش آرش ایرانپور، محقق ایرانی، برگردان و شرح شده، معادل‌های روسی و «کریلی» با وسواسی مثال‌زدنی به معادل‌های فارسی برگردانده شده است. این کتاب را می‌توان نمونه‌ای از شکل‌گیری یک مکتب تاریخ‌نگاری جدید در آسیای میانه نیز قلمداد کرد؛ مکتبی که با وجود تاثیرپذیری از راه و روش تاریخ‌نگاری شوروی -البته وجوه علمی و مثبت آن- از این توانایی نیز برخوردار است در جایی که به بررسی سیاست‌های مقامات شوروی مربوط می‌شود، بدون پرخاش و تندی، جوانبی از آن را مورد نقد و بازنگری قرار دهد. این کتاب همچنین نقبی به فرآیند تدریجی فارسی‌زدایی از آسیای میانه زده و روایتی داستان‌گونه و جانسوز دوران فترت زبان فارسی در این خطه، فراروی ما می‌نهد. از زمان ورود اشغالگران روس به آسیای مرکزی (۱۸۶۰)، شوربختی فارسی‌زبانان و افول تاجیک‌ها آغاز می‌شود و به دلایل متعدد و دسیسه‌های حکمرانان در سیادت روسیه تزاری به ویژه حکومت شوروی به مرور زبان فارسی جایگاه پیشین خود را از دست می‌دهد و حتی کار به تحقیر فارسی زبانان و استحاله قوم تاجیک می رسد. فرآیند فارسی‌زدایی که عملا از دوره حکومت شوروی رنگ و بویی جدید به خود می‌گیرد، با تبر تقسیم (مرزبندی‌های ملی) در ۱۹۲۴ به اوج می‌رسد و میوه‌های خونین آن را می‌توان به ویژه در نسل‌کشی روشنفکران فارسی زبان در دهه ۱۹۳۰ به وضوح مشاهده کرد. به روایت نویسنده در صفحات مطبوعات چه آسیای میانه و چه روسیه درباره تاجیکان و زبان فارسی (که از ۱۹۲۴ نام آن به تاجیکی تغییر کرد) تقریبا چیزی چاپ نمی‌شد. حتی «اگر به ناگه مقاله‌ای هم چاپ می‌شد، بیشتر آنها غرض‌ورزانه بوده، گاه تاجیکان و زبان فارسی تاجیکان را آشکارا تحقیر می‌کردند.» کار بدانجا رسید که بر حذف زبان فارسی و انکار موجودیت این زبان و تاجیکان، رسما پافشاری می‌کردند. گفتنی است کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود» از دهه ۱۸۶۰ تا سال ۱۹24 تالیف نماز حاتم، به کوشش آرش ایرانپور از سوی انتشارات شیرازه ما در ۶۲۴ صفحه منتشر شده است. کانال عصر ایران در تلگرام
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت