دانستنی‌هایی درباره حمله قلبی بیوه‌ساز

حمله قلبی بیوه‌ساز زمانی رخ می دهد که یک لخته خون یا پلاک به طور کامل سرخرگ نزولی قدامی چپ (LAD) که یکی از سرخرگ های اطراف قلب است را مسدود می کند.

به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "مدیکال نیوز تودی"، انفارکتوس میوکارد با صعود قطعه اس‌تی قدامی (STEMI) اصطلاح پزشکی برای یک حمله قلبی بیوه‌ساز است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر ساله افراد بسیاری در سراسر جهان حمله قلبی را تجربه می کنند. این شرایط زمانی رخ می دهد که بخشی از قلب به میزان کافی خون سرشار از اکسیژن دریافت نمی کند.

شدت یک حمله قلبی با توجه به دلیل زمینه ای، وضعیت سلامت کلی فرد و این که فرد چقدر سریع تحت درمان قرار گرفته است، متفاوت است. در ادامه این مطلب با یک حمله قلبی بیوه‌ساز بیشتر آشنا می شویم.

حمله قلبی بیوه‌ساز چیست؟

یک حمله قلبی بیوه‌ساز زمانی رخ می دهد که انسدادی در ابتدای سرخرگ نزولی قدامی چپ شکل گرفته و جریان خون به یک بخش بزرگ از قلب، از جمله قسمت جلویی که بخش زحمتکش قلب محسوب می شود، کاملا متوقف شود. انسداد در سرخرگ نزولی قدامی چپ می تواند اساسا عملکرد قلب را مختل کند.

طی تنها چند ثانیه یا چند دقیقه پس از شکل گیری انسداد، عضله قلب ممکن است بسیار ضعیف شده، از حرکت باز ایستد، یا بی ثباتی الکتریکی داشته باشد که موجب توقف پمپاژ خون می شود. اگر احیای جریان خون به سرعت صورت نگیرد، عضله قلب ممکن است مرگ برگشت ناپذیر را تجربه کند.

بیشتر حملات قلبی در نتیجه یک بیماری سرخرگ کرونری رخ می دهند. افراد به واسطه رسوبات سرشار از کلسترول به نام پلاک در سرخرگ های کرونری که خون سرشار از اکسیژن مورد نیاز قلب را تامین می کنند، به بیماری سرخرگ کرونری مبتلا می شوند. ایجاد پلاک درون دیواره سرخرگ ها و تنگ شدن آنها به نام آترواسکلروز یا تصلب شرایین شناخته می شود.

حملات قلبی بیوه‌ساز دارای پیامدهای شدیدی هستند. حتی در صورت دریافت درمان، حمله قلبی می تواند موجب آسیب دیدگی و زخم شدن برگشت ناپذیر بافت شود که می تواند اثر دائمی بر عملکرد عضله قلب داشته باشد.

علائم

یک حمله قلبی بیوه‌ساز موجب علائمی مشابه با انواع دیگر حمله قلبی می شود. با این وجود، همه افراد علائمی مشابه را تجربه نمی کنند. از علائم این نوع سکته قلبی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- احساس درد یا ناراحتی در سینه

- تنگی نفس

- ضربان قلب سریع یا نامنظم

- احساس درد در دست ها یا شانه

- دردی که به پاها، پشت، گردن یا فک گسترش می یابد

- احساس سبکی سر یا ضعف

- غش کردن یا ایست قلبی ناگهانی

- تعریق بیش از حد

- استفراغ

درمان

هر فردی که فکر می کند خود یا فردی دیگر ممکن است با یک حمله قلبی مواجه شده باشد باید با مرکز فوریت های پزشکی (115) تماس بگیرد یا بلافاصله به نزدیک‌ترین مرکز اورژانس مراجعه کند.

در صورت آغاز به موقع درمان، پزشکان می توانند آسیب وارده به قلب را به حداقل رسانده و حتی یک حمله قلبی را به طور کامل متوقف کنند.

در اتاق اورژانس افراد ممکن است تحت یک یا تعداد بیشتری از درمان های زیر قرار بگیرند:

- درمان با آسپرین و رقیق کننده خون برای پیشگیری از لخته شدن بیشتر خون

- اکسیژن‌درمانی

- دریافت نیتروگلیسیرین برای بهبود جریان خون

- دریافت داروهای ترومبولیتیک برای حل کردن لخته های خون در سرخرگ های کرونری

یک پزشک می تواند یک انسداد در سرخرگ نزولی قدامی چپ را با روشی به نام مداخله کرونری زیرپوستی اولیه (PCI) درمان کند. این روش به نام آنژیوپلاستی با استنت نیز شناخته می شود.

این روش شامل مراحل زیر است:

پزشک یک کاتتر را در یک سرخرگ کشاله ران یا مچ دست وارد می کند.

وی کاتتر را در سرخرگ هدایت می کند تا به سرخرگ نزولی قدامی چپ برسد.

پزشک ممکن است لخته خون را ساکشن کرده یا یک بالن که روی نوک کاتتر قرار دارد را باد کند که به باز شدن سرخرگ کمک می کند. گاهی اوقات، پزشک ممکن است هر دو کار را انجام دهد.

سپس، پزشک یک لوله مشبک به نام استنت را وارد سرخرگ می کند. زمانی که در جای خود قرار گرفت، استنت باز می شود تا سرخرگ را باز نگه دارد و خون سرشار از اکسیژن بتواند به سمت قلب جریان یابد.

پزشک روند ریکاوری فردی که حمله قلبی را تجربه کرده است به دقت زیر نظر خواهد داشت. معمولا، بیمار دو یا سه روز باید در بیمارستان بستری باشد که 24 ساعت نخست در بخش مراقبت های ویژه (ICU) سپری می شود. حتی پس از باز شدن سرخرگ، قلب طی چند روز پس از حمله قلبی در معرض خطر عوارض الکتریکی قرار دارد.

در صورت مشاهده انسداد در سرخرگ های دیگر، پزشک ممکن است عمل جراحی را توصیه کند. از جمله روش های جراحی که می توانند برای درمان و پیشگیری از حملات قلبی استفاده شوند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- گرافت بای‌پس سرخرگ کرونری که با ایجاد یک مسیر جدید که محل انسداد را دور می زند به بازگشت جریان خون کمک می کند. 

- مداخله کرونری زیرپوستی یا جایگذاری استنت در دیگر رگ های خونی تغذیه کننده قلب در صورتی که پزشک یک دریچه مسدود یا دچار نشت را بیابد.

- جایگزینی دریچه قلب که شامل جایگزینی دریچه قلب آسیب دیده یا بیمار با یک دریچه جدید می شود.

نرخ بقا

مطالعه ای که در سال 2018 منتشر شد، نشان داد که حملات قلبی بیوه‌ساز به بیشترین میزان افزایش خطر مرگ، نارسایی قلبی، و سکته مغزی در مقایسه با انواع دیگر حمله قلبی منجر می شوند.

با این وجود، احتمال زنده ماندن فردی که یک حمله قلبی بیوه‌ساز را تجربه می کند به عوامل بسیاری از جمله موارد زیر بستگی دارد:

- چقدر سریع تحت درمان قرار گرفته است  

- نوع درمانی که دریافت کرده است

- میزان آسیب وارده به عضله قلب

- وضعیت سلامت کلی فرد

- ابتلا به شرایط پزشکی دیگر

عوامل خطر زیر می توانند احتمال زنده ماندن یک فرد پس از یک حمله قلبی را کاهش دهند:

- سن بالا

- سیگار کشیدن

- دیابت

- فشار خون بالا

- بیماری سرخرگ محیطی

- بیماری مزمن انسدادی ریه

- بیماری مزمن کبد

- سابقه سکته مغزی یا سرطان

عود

پیشرفت های پزشکی به میزان قابل توجهی نرخ بقا پس از حمله قلبی را افزایش داده اند. با این وجود، افرادی که پس از نخستین حمله قلبی خود زنده می مانند در مقایسه با افرادی که هرگز یک حمله قلبی را تجربه نکرده اند در معرض خطر بیشتری برای حمله قلبی دوم یا یک سکته مغزی قرار دارند.

پیشگیری

به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، حدود 50 درصد از افراد ساکن این کشور حداقل دارای یکی از سه عامل خطر اصلی بیماری قلبی‌عروقی هستند. این عوامل خطر شامل موارد زیر می شوند:

- فشار خون بالا

- کلسترول بالا

- سابقه سیگار کشیدن

افراد می توانند خطر یک حمله قلبی را با انتخاب های سبک زندگی سالم و مدیریت هرگونه شرایط پزشکی زمینه ای که ممکن است به یک حمله قلبی منجر شود، کاهش دهند.

افراد در هر سنی و آنهایی که در حال حاضر به بیماری قلبی مبتلا هستند می توانند با مد نظر قرار دادن موارد زیر به پیشگیری از حملات قلبی کمک کنند:

- مصرف یک رژیم غذایی سرشار از سبزیجات، میوه ها، غلات کامل، و پروتئین های بدون چربی

- پرهیز از چربی های ترانس و قندهای افزوده

- پرهیز یا محدود کردن مصرف الکل

- ترک یا محدود کردن سیگار

- انجام حداقل 150 دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط در هفته

- کاهش استرس

- حفظ وزن سالم بدن

همچنین، افراد می توانند برای کاهش سطوح فشار و کلسترول خون خود دارو مصرف کنند.

با این وجود، صحبت با پزشک پیش از آغاز مصرف هر گونه داروی جدید حتی داروهای بدون نسخه مانند آسپرین اهمیت دارد. مطالعات جدید نشان داده اند که مصرف دوز کم آسپرین ممکن است تنها برای افرادی که پیشتر یک حمله قلبی یا سکته مغزی داشته اند یا آنهایی که دارای عوامل خطر خاص مانند دیابت هستند، مفید باشد.

--------------------------------

بیشتر بخوانید: 

نشانه‌های مخفی حمله قلبی!

نارسایی قلبی در برابر حمله قلبی

نسخه خوراکی برای پیشگیری از گرفتگی سرخرگ‌ها

لینک کوتاه: asriran.com/002yrZ

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: حمله قلبی سلامت بیماری قلبی قلب

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۶۱۶۶۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نتیجه تحقیقی تازه درباره نشستن و تحرک

فرارو- افراد حسی کاملا شهودی نسبت به سالم بودن دارند این که ایستادن بهتر از نشستن است این که ورزش برای سلامت کلی بدن عالی است و این که داشتن خواب خوب امری ضروری می‌باشد. با این وجود، این که آیا ورزش در شب ممکن است خواب ما را مختل کند یا ما را مجبور کند که برای ریکاوری بیش‌تر بی تحرک باشیم یک سوال کلیدی را مطرح می‌سازد: بهترین راه برای ایجاد تعادل ۲۴ ساعته به منظور بهینه سازی سلامتی مان چیست؟

به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، نتایج تحقیقاتی تازه درباره عوامل خطر مرتبط با بروز بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت نشان داد که میانگین خواب بهینه ۸.۳ ساعت است در حالی که برای فعالیت‌های سبک و فعالیت متوسط تا شدید بهتر است برای هر یک ۲.۲ ساعت وقت اختصاص داده شود.

یافتن تعادل مناسب

دستورالعمل‌های بهداشتی کنونی توصیه می‌کنند که برای یک رژیم معقول داشتن فعالیت بدنی با شدت متوسط ​​تا شدید ۲.۵ تا ۵ ساعت در هفته را رعایت کنید. با این وجود، شواهد فزاینده نشان می‌دهند این که چگونه روز خود را سپری می‌کنید می‌تواند پیامد‌های مهمی برای سلامتی تان داشته باشد. علاوه بر فعالیت بدنی با شدت متوسط ​​تا شدید این به معنای زمانی است که در حالت نشسته، ایستاده، انجام فعالیت‌های بدنی سبک (مانند قدم زدن در اطراف خانه یا محل کار) و خواب سپری می‌کنید.

پژوهشگران دانشگاه سوینبرن در استرالیا بر روی دو هزار فرد بزرگسال که از حسگر‌های بدن استفاده کردند که می‌توانست رفتار‌های فیزیکی آنان را تفسیر کند به مدت هفت روز بررسی انجام دادند. این ارزیابی نشان داد که آن افراد میانگین ۲۴ ساعت خود را چگونه سپری کرده بودند.

در آغاز مطالعه اندازه دور کمر، میزان قند خون و حساسیت شرکت کنندگان به انسولین مورد ارزیابی قرار گرفت. حسگر‌های بدن و داده‌های ارزیابی با یکدیگر تطبیق داده شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و سپس در برابر نشانگر‌های خطر برای سلامت مانند امتیاز خطر بیماری قلبی و سکته به منظور ایجاد یک مدل مورد آزمایش قرار گرفتند. با استفاده از آن مدل مواردی مشخص شدند که کم‌ترین ارتباط را با خطر بروز بیماری قلبی و سطح گلوکز خون داشتند. این امر ترکیب بهینه بسیاری از فعالیت‌های نشسته، ایستاده، سبک و با شدت متوسط ​​را ایجاد کرد.

زمانی که پژوهشگران به دور کمر، قند خون، حساسیت به انسولین و امتیاز خطر بیماری قلبی و سکته نگاه کردند به مناطق زمانی بهینه متقاوت رسیدند. جایی که این مناطق به طور متقابل همپوشانی داشتند منطقه بهینه برای خطر بیماری قلبی و دیابت قلمداد شد.

شما بیش‌تر از آن چه فکر می‌کنید فعالیت بدنی دارید

پژوهشگران دریافتند آن دسته از فعالیت‌های بدنی ملایم که به صورت پیاده روی کم‌تر از ۱۰۰ قدم در دقیقه تعریف می‌شوند از جمله قدم برداشتن به سمت رفتن به حمام یا قدم زدن معمولی با دوستان به ویژه در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ ارتباط قوی با کنترل قند خون دارد. آن نوع از فعالیت‌های بدنی ملایم احتمالا به طور متناوب در طول روز انباشته می‌شوند نه آن که یک تمرین سبک هدفمند باشد.

شواهد تجربی نشان دادند که قطع روند نشستن به طور منظم با فعالیت‌های فیزیکی سبک (مانند پیاده روی ۳ تا ۵ دقیقه‌ای در هر ساعت) می‌تواند متابولیسم بدن را به ویژه پس از ناهار بهبود بخشد.

علیرغم آن که زمان فعالیت بدنی متوسط ​​تا شدید ممکن است بسیار زیاد به نظر برسد یعنی بیش از دو ساعت در روز پژوهشگران آن را بیش از صد قدم در دقیقه تعریف کردند. این میزان معادل یک پیاده روی سریع است.

گفتنی است که این یافته‌ها مقدماتی هستند. این نخستین مطالعه صورت گرفته در مورد خطر بیماری قلبی و دیابت و ۲۴ ساعت بهینه است و نتایج حاصل از آن به تایید بیش‌تر با انجام مطالعات بیش‌تر و طولانی مدت‌تر در آینده نیاز دارد.

دستورالعمل‌های فعالیت بدنی در حال حاضر صرفا شدت و زمان ورزش را توصیه می‌کند. مجموعه جدیدی از دستورالعمل‌ها برای گنجاندن حرکت ۲۴ ساعته در حال توسعه هستند.

نتیجه تحقیق تازه دستورالعملی کلی را ارائه می‌دهد: در اصل این به معنای کاهش زمان نشستن در صورت امکان، افزایش فعالیت بدنی با شدت سبک و ایستادن، افزایش فعالیت بدنی با شدت بیش‌تر و هدف گذاری برای خواب سالم ۷.۵ تا ۹ ساعت هنگام شب است.

تغییرات سودمند می‌تواند به شکل کاهش زمان خیره شدن به صفحه نمایش در شب یا انتخاب رفت و آمد فیزیکی فعال به جای رفت و آمد از طریق رانندگی با خودرو یا اولویت قائل شدن برای زمان خواب زودتر به جای تماشای تلویزیون تا دیروقت باشد.