ژانر نویسی باعث جلب مخاطب می شود
تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۷۸۶۴۲
مجید اسطیری به تازگی رمانی نوشته و در آن از ظرفیت‌های ژانر جنایی – پلیسی استفاده کرده تا داستانش را در یک بستر روستایی روایت کند.
خدیجه زمانیان/
مجید اسطیری به تازگی رمانی نوشته و در آن از ظرفیت‌های ژانر جنایی – پلیسی استفاده کرده تا داستانش را در یک بستر روستایی روایت کند.
«وقتی خورشید خوابید» داستان یک بازجوی با سابقه است که برای بررسی یک پرونده خاص به یک روستای دورافتاده اعزام می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مجید اسطیری به عنوان نویسنده اثر، کتاب «وقتی خورشید خوابید» را یک رمان اجتماعی می داند که بستر وقایع آن سال‌های ابتدایی دهه چهل و یک روستای محروم است. اسطیری توضیح می دهد با قصد و نیت قبلی به سراغ ژانر جنایی نرفته است بلکه داستان به گونه ای بوده که باید بر بستر این ژانر روایت می شده است.
نویسنده «رمق» می گوید: طرح رمان در ذهن من بیشتر معطوف به بستر اجتماعی یک روستا در دوران پس از انقلاب سفید در حکومت پهلوی دوم بود. یکی از محورهای انقلاب سفید راه اندازی سپاه دانش، سپاه بهداشت و سپاه آبادانی بود. در ذات این حرکت پهلوی نکات جالب توجه، متعارض و قابل درنگی می‌دیدم. در مرحله طراحی رمان متوجه شدم، باید اوج این تعارض را نشان بدهم و این تصویر فقط با نوشتن یک رمان جنایی ارایه می شد.
اسطیری در پاسخ به این پرسش که چرا با توجه به اینکه مخاطب ایرانی به خواندن داستان های جنایی- پلیسی علاقه دارد اما نویسندگان کم تر سراغ این ژانر می روند، گفت:هر قصه‌ای مناسب قرار گرفتن در قالب یک داستان جنایی نیست. اما اگر نویسنده‌ای بتواند قصه متناسب با این ژانر را کشف و خلق کند قطعا ویژگی‌های این ژانر کمک فراوانی به نویسنده می‌کند تا یک رمان پرکشش و خواندنی بیافریند. در حال حاضر نمی‌توانم درباره دیگر نویسندگان ژانر جنایی در ایران نظری بدهم چون رویکرد من به این ژانر چنان که گفتم با رویکرد دیگر نویسندگان خیلی تفاوت دارد اما درمورد مخاطبان می‌توانم بگویم قطعا اگر آثار خوبی در این ژانر ببینند توجه ویژه‌ای به آن خواهند کرد. یعنی نوشتن در ژانر جنایی (و اساسا ژانرنویسی) فرصتی است برای این که مخاطبان از دست رفته رمان فارسی را مجددا جلب کنیم تا آثار نویسندگان وطنی را بخوانند.
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: ژانر نویسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۷۸۶۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مستندی درباره مادری که دو بازیگر نقش دو دختر گمشده اش را بازی می کنند
همشهری آنلاین: اگر مستندبین حرفه‌ای هستید یا حتی اگر تنها با مستندهای حیات وحش که از تلویزیون پخش می‌شود آشنایی دارید، پیشنهادهایی که در اینجا برای شما داریم می‌تواند حسابی سر ذوق تان بیاورد.
کارگردان: کی‌یرلا جانیس
سال ساخت: ۲۰۲۱
اگر از خوره‌های ژانر وحشت هستید و شب‌ها تا یک فیلم ترسناک نبینید خواب‌تان نمی‌برد، این مستند را از دست ندهید. دوستداران ژانر وحشت به زیروزبر این ژانر توجهی وسواس‌گونه دارند و سبک‌ها، زیرگونه‌ها و تکنیک‌های فیلم‌های این ژانر را به دقت بررسی می‌کنند. وحشت عامیانه یا وحشت فولکلور یکی از زیرگونه‌های ژانر وحشت در سینما و ادبیات است که از عناصر عامیانه برای وحشت‌آفرینی استفاده می‌کند. این مستند کاوشی در تاریخچه وحشت عامیانه از پیدایش آن به واسطه گسترش‌اش در تلویزیون بریتانیا در دهه ۱۹۷۰ تا احیای آن در دهه گذشته است.
کارگردان: کارلا گوتیرز
سال ساخت: ۲۰۲۴
فریدا کالو، نقاش مکزیکی، بین سال‌های ۱۹۰۷ تا ۱۹۵۴ زندگی کرد و با اینکه زندگی نسبتا کوتاهی داشت، اما به دلیل هنجارشکنی‌هایش یکی از چهره‌های مهم هنر معاصر به شمار می‌رود. چهره فریدا برای کسانی هم که با تاریخ هنر و نقاشی آشنایی ندارند آشناست چراکه فریدا خودنگاره‌های زیادی از خود کشیده بود. فریدا پس از تصادفی سخت در سال ۱۹۲۵ برای اولین بار شروع به نقاشی کرد و دردهای خودش، هم‌جنسانش و ملتش را روی بوم آورد. زندگی پرماجرای فریدا تا به حال موضوع چند مستند و فیلم داستانی بوده. این مستندانیمشین هم نگاهی به زندگی این نقاش برجسته مکزیکی دارد.
کارگردان: کوثر بن هنیه
سال ساخت: ۲۰۲۳
روزی دو دختر بزرگ‌تر الفه، زنی تونسی که مادر ۴ دختر است، ناپدید می‌شوند. کوثر بن هنیه، کارگردان تونسی، از بازیگران حرفه‌ای دعوت می‌کند تا نقش دو دختر غایب را بازی کنند. برای الفه که غم غیاب دخترانش را بر دوش می‌کشد، حضور بازیگرانی در نقش آنها به معنی سر باز کردن زخم‌های دل و جانش است. بن هنیه موقعیتی بدیع را شکل داده و تجربه‌ای منحصربه‌فرد را در برابر دوربین ایجاد کرده که سویه‌های عاطفی و روانی مختلفی دارد. این مستند که برداشت‌هایی را از امید، طغیان، خشونت، خواهری و… عرضه می‌کند، سوال‌هایی اساسی را درباره شالوده جوامع ما به بحث می‌گذارد.
کد خبر 848052 منبع: همشهری آنلاین برچسب‌ها سینمای مستند تلویزیون - مستند مادر
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور