۱۲ پیامد ترور سردار سلیمانی بر منطقه و روابط آمریکا و ایران

یک دیپلمات پیشین کشورمان اظهار کرد: اعمال شدیدترین اقدامات اقتصادی، سیاسی و امنیتی علیه ایران از سوی ترامپ مقدمه برخورد نظامی اخیر میان ایران و آمریکا بود.

به گزارش ایسنا، سید حسین موسویان در مقاله‌ای در مجله نشنال اینترست آمریکا نوشت: میلیون‌ها عراقی در تظاهراتی که بزرگ‌ترین تظاهرات تاریخ عراق بود، خواستار خروج آمریکا از کشورشان شدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مقتدی صدر از رهبران مقتدر شیعی که اکثریت نمایندگان پارلمان عراق را در دست دارد، با استفاده از فرصت خشم ملت عراق از ترور سردار سلیمانی، مردم را به تظاهرات میلیونی علیه حضور آمریکا و نقض حاکمیت عراق، فراخواند.

ششم ژانویه در مراسم تشییع سردار سلیمانی فرمانده نیروی قدس ایران و ابو مهدی المهندس فرمانده الحشد الشعبی عراق در تهران شرکت کردم. هیچ تصویربرداری نمی‌تواند عظمت حضور اقیانوسی از انسان‌ها در این مراسم را نشان دهد. چنین تشییع باشکوهی نه تنها در تهران بلکه در مشهد، کرمان، قم، اهواز، کربلا، نجف و بغداد هم برگزار شد.

شکی ندارم که ترور این  فرماندهان تبعات مهمی نه تنها در روابط ایران و آمریکا بلکه منطقه و فراتر از آن خواهد داشت که دوازده نمونه آن را ذکر می‌کنم:

۱- حضور ۷ میلیون نفر در مراسم تشییع در تهران ۱۲ میلیونی در مسیری حدود ۲۰ مایل، جهان را شوکه کرد. شخصا شاهد عصبانیت مردم از آمریکا و شعار "انتقام، انتقام" آنها بودم. دیوید ورمسر مشورت دهنده شورای امنیت ملی آمریکا در گزارش سال ۲۰۱۹ خود به کاخ سفید نوشته که: "ایرانی ها از حمله نظامی به یک فرمانده عالی‌رتبه مثل قاسم سلیمانی، استقبال خواهند کرد". این نشانه آشکاری است از توهمات و فریب هایی که موجب شده رئیس جمهور آمریکا از درک واقعیات ایران محروم و به سمت سیاست‌های غلطی منحرف شود که نهایتا می‌تواند به فجایع بزرگ ختم شود.

۲- دولت ترامپ و متحدین منطقه‌ای‌اش سردار سلیمانی و ابومهندس را تروریست خوانده‌اند! در عین حال آنها شاهد حضور میلیون‌ها نفر در مراسمی بودند که بزرگترین مراسم تشییع جنازه فرماندهان نظامی در تاریخ بشر را رقم زد. این حقیقت نشان می‌دهد که نیروی قدس ایران، الحشد الشعبی عراق و نیروی مقاومت از پشتوانه عظیم مردمی برخوردار هستند که آمریکا از آن محروم است. بعد از ترور فرماندهان نظامی مذکور، مقتدی صدر از رهبران قدرتمند سیاسی عراق، مردم این کشور را به تظاهرات میلیونی علیه حضور آمریکا در عراق فراخواند و پارلمان عراق هم رای به خروج نیروهای نظامی آمریکا داد.

۳- نه تنها مقامات رسمی، بلکه مردم ایران و عراق ژنرال سلیمانی و ابومهندس را درخط مقدم مبارزه با گروه‌های تروریستی همچون داعش، القاعده و النصره می‌دانند. واقعیتی که حتی ترامپ نتوانست آن‌را پنهان کند. ترامپ در سخنرانی ۹ ژانویه تایید کرد که داعش دشمن ایران است. داعش نیز از ترور دو فرمانده بزرگ نظامی ایرانی و عراقی استقبال کرد. لذا آمریکا کاری کرد که داعش در طول سال‌ها قادر به انجام آن نبود. لذا از این زمان به بعد، اکثریت ملت ایران و عراق به ادعاهای آمریکا در مبارزه با داعش باور نخواهند داشت و بسیاری هم آمریکا را متحد پنهان داعش خواهند دانست. فراموش نکنیم که ترامپ خودش هم گفته بود که آمریکا داعش را ساخت.

۴- ژنرال سلیمانی یک مقام رسمی عالی‌رتبه ایرانی بود که به دعوت رسمی مقامات عراق وارد بغداد شده بود. عادل عبدالمهدی نخست وزیر عراق تصریح کرد که برای کاهش تشنج در روابط ایران و عربستان وارد عراق شد و قرار بود با او دیداری داشته باشد تا پاسخ پیام ایران به ریاض را دریافت کند. لذا ادعای آمریکا مبنی بر اینکه سفر ژنرال سلیمانی حامل یک تهدید فوری علیه مراکز آمریکا بود، دروغی بیش نبود. در عین حال این اولین بار در تاریخ روابط ایران و آمریکاست که واشنگتن رسما مسئولیت ترور یک مقام عالی نظامی ایران را به عهده گرفت. ایران نیز در پاسخ پایگاه نظامی آمریکا در عراق را مورد حمله موشکی قرار داد، اقدامی که هیچ کشوری بعد از جنگ جهانی دوم جرات آن را نداشت. نهایت اینکه این تحولات نشان می‌دهد که ایران و آمریکا رسما وارد فاز اقدام نظامی علیه یکدیگر شدند.

۵- بیش یک سال و نیم است که ترامپ شدیدترین اقدامات اقتصادی، سیاسی و امنیتی علیه ایران را انجام داده که مقدمه برخورد نظامی اخیر بود. بعد از واکنش ایران با حمله موشکی به پایگاه نظامی آمریکا، ترامپ گفت که ایران و آمریکا باید صلح را در آغوش گرفته و باهم در مبارزه با داعش همکاری کنند. اوبرایان مشاور امنیت ملی آمریکا هم گفت که بعد از قتل سردار سلیمانی، ایران به میز مذاکره باز خواهد گشت. اینها توهمات و محاسبات اشتباه آمریکاست زیرا قتل سپهبد سلیمانی، دیپلماسی بین ایران و آمریکا را بسیار دشوارتر و شانس توافق را بسیار بیشتر کاهش داد.

۶- سالها مقامات آمریکا مدعی بودند که دستان ایرانی‌ها به خون آمریکایی‌ها آغشته است. ایران هم معتقد بود دستان آمریکا در اقداماتی همچون حمایت از جنگ صدام علیه ایران و تحریم‌های غیر انسانی اخیر، به خون ایرانی‌ها آغشته است . اما آمریکا با پذیرش مسئولیت قتل سردار سلیمانی، رسما پذیرفت که دستان آمریکا به خون ایرانی‌ها آغشته شده است.

۷- ترامپ با سیاست فشار حداکثری و تحریم‌های حداکثری، موجب مشکلات بی‌سابقه اقتصادی در ایران شد که نارضایتی مردم را در پی داشت و در ناآرمی‌های آبان ماه گذشته هم ده‌ها نفر کشته و زخمی شدند. چنین وضعیتی، موجب تضعیف حضور مردم در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری شده بود. با ترور ژنرال سلیمانی که محبوب ترین فرمانده نظامی ایران بود، حضور میلیونی مردم درصحنه ، موجب استحکام وحدت ملی ایرانی‌ها شد و به همین دلیل هم رهبر معظم انقلاب تاکید کرد که وحدت و همدلی ملی بعد از شهادت سردار سلیمانی باید حفظ شود.

۸- حمله نظامی آمریکا به عراق و افغانستان و لیبی، حمایت از تجاوز صدام به خاک ایران ، مشارکت در جنگ عربستان علیه یمن و حمایت از جنایات اسرائیل علیه فلسطینی ها؛ موجب شکل گیری "نیروی مقاومت" در خاورمیانه شد که حماس در فلسطین، بسیج در ایران، الحشد الشعبی در عراق و حوثیها در یمن، نمونه این جبهه مقاومت در مقابل هژمونی آمریکاست. شهادت دو فرمانده عالی مقاومت، زخمی عمیق درقلب نیروهای مقاومت ایجاد و موجب کینه دائمی علیه آمریکا شده که تبعات مصیبت بار درازمدت در پی خواهد داشت. درست است که آمریکا قدرتمندترین ارتش جهان را دارد اما هیچ‌گاه قادر به پیروزی در جنگ‌های چریکی و نامتقارن نبوده و نخواهد بود.

۹- ناتو و اروپا قبلا با مشارکت مستقیم و یا غیرمستقیم درجنگ‌های خاورمیانه، دچار اشتباهات بزرگی شد. آنها این بار با حمایت از قتل دو فرمانده عالی نیروی مقاومت، عملا خود را در معرض تهدیدات جدیدی قرار دادند. اما قدرت‌های چین و روسیه و هند، از فرصت استفاده کرده و با محکومیت حمله مذکور و همدردی با ملت‌های ایران و عراق، مقبولیت بیشتری یافتند.

۱۰-نخست‌وزیر عراق فاش ساخت که سردار سلیمانی برای دادن پیام ایران در مورد عربستان به او به بغداد سفر کرده بود. اکنون روشن شده که متحدین آمریکا به ویژه اسرائیل در عملیات نظامی پنتاگون علیه دو فرمانده مقاومت مشارکت داشته‌اند. قبل از این ترور، در سپتامبر ۲۰۱۹ ، ایران "طرح صلح هرمز" را مطرح کرد که فرصتی برای گفتگوی منطقه‌ای بود. اما بعد از ترور سردار سلیمانی، شانس موفقیت طرح صلح هرمز کاهش یافت.

۱۱-حمله نظامی ایران اولین حمله نظامی بعد از جنگ جهانی دوم به یک پایگاه نظامی آمریکا بود. این واقعه، قدرت نظامی ایران در مقابله به مثل را نشان داد. اکنون متحدین منطقه‌ای آمریکا به خوبی درک می‌کنند که در صورت وقوع جنگ بین ایران و آمریکا، آنها قربانی بزرگ این جنگ خواهند بود. علاوه بر آن مصوبه پارلمان عراق درمورد خروج نیروهای آمریکا از این کشور، آغاز یک تحرک جدید است که می‌تواند موجب خروج تدریجی نیروی نظامی آمریکا از منطقه شود.

۱۲- بعد از برجام، جهان غرب ایران را در مورد توان موشکی تحت فشار قرار داد که با مخالفت جدی ایران مواجه شد. با توجه به شروع فاز نظامی از سوی آمریکا علیه ایران، اکنون آنها این واقعیت را بهتر درک می‌کنند که توان موشکی ایران، جزء لاینفک استراتژی دفاعی ایران است.

آمریکا با سیاست‌های بی‌پروای خود، منطقه خلیج فارس را در آستانه جنگ قرار داده است که شاهد عواقب ناشی از آن در منطقه بوده‌ایم. اخیرا با نهایت تاسف شاهد حادثه غیر عمد اما تلخ اصابت موشک به هواپیمای مسافری اکراین بودیم که منجر به کشته شدن ۱۷۶ مسافر بی‌گناه شد. نخست‌وزیر کانادا گفت که اگر تنش بین آمریکا و ایران نبود، مسافرین این هواپیما اکنون در کنار خانواده هایشان بودند. با ادامه سیاست‌های جاری آمریکا در منطقه، این نوع عواقب می‌تواند تکرار شود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: سید حسین موسویان شهادت سردار سلیمانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۸۱۴۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مرور یک تجاوز شیمیایی

واکنش عراق در حلبچه بیش از آن‌که به قوای زمینی این کشور متکی باشد، به نیروی هوایی اتکا داشت. عراق با اطمینان از حمایت‌های جهانی، روش دیگری را برای مقابله با ایران برگزید. بمباران وسیع شیمیایی مردم عراق در حلبچه، کشتاری دهشتناک که در نهایت شگفتی، در روزهای نخست پس از حادثه هیچ‌گونه حس هم دردی و عواطف انسانی و تبلیغاتی جهان را برنینگیخت!

به گزارش ایسنا،‌ استراتژی تعقیب متجاوز در جبهه شمالی بر این اساس طراحی‌شده بود که با پیشروی در شمال سلیمانیه، در منطقه عمومی ماووت، هدف‌های پیش‌بینی‌شده تحقق یابد، لیکن بروز مشکلاتی در آن منطقه که عمدتاً ناشی از موانع طبیعی بود، طراحان نظامی را به این نتیجه رساند که محور حلبچه را جایگزین محور ماووت کنند.

با توجه به این نکته که تصرف حلبچه خود هدف مستقلی بود، ضمن اینکه گامی به‌سوی مرکز استان نیز محسوب می‌شد؛ بر این اساس، عملیات حلبچه (والفجر ۱۰) با طراحی و فرماندهی سپاه پاسداران، در سه محور و در چهار مرحله (از تاریخ ۱۳۶۶/۱۲/۲۳) اجرا شد.

ابتدا با تلاش طاقت‌فرسای مهندسی، ارتفاعات سخت گذر، مناسب عبور شد، سپس عملیات آغاز گردید. در این عملیات رزمندگان موفق شدند با استفاده از غفلت دشمن، ارتفاعات مرزی را پست سر گذرانند و شهرهای بیاره، طویله، دوجیله، خرمال و حلبچه را تصرف کنند.

به‌این‌ترتیب مقدمات تصرف سد دربندیخان و نیز انسداد جاده مهم سلیمانیه فراهم آمد. پیش‌بینی می‌شد که تصرف این منطقه وسیع، نیروهای احتیاط دور ارتش عراق را از جنوب راهی شمال کند و در این زمین، همچون زمین شلمچه و فاو، آسیب فراوانی به ارتش عراق وارد آید؛ لیکن سرفرماندهی ارتش عراق حاضر نشد برای بازپس‌گیری منطقه حلبچه، یگان‌هایی را که در جنوب آماده نگه‌داشته بود، وارد عملیات کند بلکه برای مقابله با رزمندگان، به سلاح‌های کشتارجمعی متوسل شد و صرفاً یگان‌ها و نیروهای منطقه‌ای خود را وارد نبرد کرد که آن‌ها نیز کاری از پیش نبردند.

به‌عبارت‌دیگر، واکنش عراق در حلبچه بیش از آن‌که به قوای زمینی این کشور متکی باشد، به نیروی هوایی اتکا داشت. عراق با اطمینان از حمایت‌های جهانی، روش دیگری را برای مقابله با ایران برگزید. بمباران وسیع شیمیایی مردم عراق در حلبچه، کشتاری دهشتناک که در نهایت شگفتی، در روزهای نخست پس از حادثه هیچ‌گونه حس هم دردی و عواطف انسانی و تبلیغاتی جهان را برنینگیخت!

در نیم روز ۱۳۶۶/۱۲/۲۶درحالی‌که انبوه مردم حلبچه خانه و کاشانه خود را به‌قصد ایران ترک می‌کردند، به دستور حکومت عراق، نیروی هوایی این کشور، مردم منطقه و خصوصاً روستای انب را هدف بمباران شیمیایی قرار داد که براثر آن حدود ۵۰۰۰ نفر کرد عراقی به شهادت رسیدند.

اسدالله احمدی؛ راوی نیروی زمینی سپاه که حدود یک ساعت پس از شروع بمباران‌ها به این منطقه آمده بود، مشاهدات خود را این‌گونه نوشته است:

«به‌اتفاق برادر علیرضا ایزدی؛ راوی قرارگاه فتح جهت مشاهده نتیجه بمباران، به منطقه مذکور رفتیم. شهر و جاده‌های منتهی به آن بمباران‌شده و محل اصابت بمب‌ها به قطر ۷، ۸ متر و به عمق حدود ۲ متر، حفره‌هایی ایجاد کرده بود.

مقدار زیادی البسه و لحاف و تشک و وسایل زندگی روی جاده ریخته بود. در نزدیکی یک خودرو نظامی عراقی که در حال سوختن بود، به جنازه ۴ نفر که ۲ نفرشان زن بودند و یک نفرشان پسر جوان حدود ۱۴، ۱۵ ساله و یک دختربچه ۶، ۷ ساله برخوردیم.

در سال ۱۹۸۸ م (۱۳۶۷ ش) آمریکایی‌ها چشمان خود را بر روی حلبچه بستند زیرا صدام دشمن ایران بود. ولی او الآن دشمن خودشان است و آن‌ها شهر من (حلبچه) را بهانه قرار داده‌اند. احساس تلخ، گزنده و ناخوشایندی به ما دست داده است.

یکی از جنازه‌ها متعلق به دختری بود که از سینه به بالای بدنش وجود نداشت. جنازه دیگر مربوط به یک زن، یک پسرک جوان و یک کودک بود که در حاشیه جاده افتاده بودند.

در این حال صدایی حواس بنده را متوجه جنازه نزدیک مان کرد. با دقت، ولی با شک و تردید خم‌شده و بار دیگر منتظر شنیدن صدایی شدم. بار دیگر صدایی ضعیف به گوشم رسید. متوجه شدم کودک زنده است. درصدد برآمدیم تا به‌گونه‌ای به او کمک کنیم. کودک به پهلو افتاده بود.

از موهای خرمایی و بلندش معلوم بود که دختر است، صورتش خون‌آلود و ترکشی به بینی‌اش اصابت و کاملاً نوک بینی‌اش را سوراخ کرده بود. قسمتی از موهای سر و آسفالت زیر سر دخترک خونی بود. کمی دقت کردم دیدم نفس می‌کشد و یک ترکش نسبتاً بزرگ نیز به ساق پای راستش اصابت کرده بود.

از فاصله ۱۰۰ متری متوجه شدیم که یک خودرو به ما نزدیک می‌شود. این خودرو ازجمله امکانات از صدها خودروی به‌جامانده نیروهای عراقی بود که توسط یکی از برادران لشکر ۸ نجف به سمت ما آورده می‌شد تا احیاناً به عقب منتقل شود.

با علامت دست ما ایستاد. اتفاقاً آمبولانس بود. به راننده گفتیم احتمالاً بیمارستان شهر حلبچه فعال است. وی پذیرفت تا کودک را به حلبچه برساند. برادر ایزدی یک تشک ابری پیداکرده و به کف ماشین انداخت، سپس دخترک را در کف آمبولانس گذاشتیم، در این حال دخترک چشمش را باز کرد و دچار تهوع شد.

برادر ایزدی با پارچه‌ای صورت او را پاک کرد. دخترک درحالی‌که دو دستش را به حالت سپر مقابل سینه و صورت خود گرفته بود؛ با وحشت نگاهی کرد و کلمه‌ای به زبان جاری کرد. با دست به حالت نوازش به وی اشاره کردیم که ناراحت نباشد و نترسد و با زبان نیز همین کلمات را تکرار کردیم.

مقداری زیر سر دخترک را درست کردیم و برادری که ماشین را آورده بود، پشت فرمان نشست و ماشین را به حرکت درآورد. بنده و برادر ایزدی به‌اتفاق درحالی‌که متأثر بودیم، از کنار جاده از داخل زراعتی که احتمالاً زراعت جو بود به‌طرف تپه میرآوه که قرارگاه تاکتیکی نیروی زمینی و لشکر ۸ بود، حرکت کردیم.

دوگانگی در سیاست خارجی آمریکا

در بهار سال ۲۰۰۲ میلادی (۱۳۸۱ هجری شمسی)، درحالی‌که واشنگتن برای جنگ با عراق آماده می‌شد، جورج دبیلو بوش؛ رئیس‌جمهور وقت آمریکا، آشکارا از عبارت: کسی که مردم خود را بمباران شیمیایی کرده برای صدام استفاده می‌کند و در واقع به‌طور مستقیم به رویداد حلبچه اشاره می‌کند.

چند ماه بعد نیز یکی از بازماندگان بمباران شیمیایی حلبچه در گفت‌وگو با روزنامه‌نگاران درباره سیاست آمریکا گفت:

در سال ۱۹۸۸ م (۱۳۶۷ ش) آمریکایی‌ها چشمان خود را بر روی حلبچه بستند زیرا صدام دشمن ایران بود. ولی او الآن دشمن خودشان است و آن‌ها شهر من (حلبچه) را بهانه قرار داده‌اند. احساس تلخ، گزنده و ناخوشایندی به ما دست داده است.

سخنان این شهروند عراقی، دیدگاه درستی بود که در آن زمان ارزش تعمق و بررسی داشت. در اوت ۲۰۰۲ م (مرداد ۱۳۸۱) نیز نیویورک‌تایمز در یکی از عنوان‌های خبری‌اش نوشت: افسران آمریکایی می‌گویند به‌رغم استفاده عراق از گاز شیمیایی، آمریکا همچنان در جنگ به این کشور کمک می‌کرد.

این مقاله همچنین با افشای یکی از برنامه‌های مخفی آمریکا نوشت: آمریکا در حالی در طرح‌ریزی‌های حساس به عراق کمک می‌کرد که نهادهای اطلاعاتی آمریکا می‌دانستند فرماندهان عراقی در جریان نبردهای سرنوشت‌ساز جنگ ایران و عراق از جنگ‌افزارهای شیمیایی استفاده خواهند کرد.

پاتریک تایلر؛ رئیس دفتر روزنامه تایمز در واشنگتن در این مقاله به گفته‌های سرهنگ والتر پاتریک لانگ (از افسران ارشد سابق اطلاعات نظامی از آژانس اطلاعات دفاعی آمریکا) استناد می‌کند که بدون افشای جزئیات مسائل دارای طبقه‌بندی و در توجیه این اقدام گفته است:

جامعه اطلاعاتی آمریکا برای آنکه مطمئن شود عراق در جنگ شکست نخواهد خورد به‌جز کمک به این کشور چاره دیگری نداشت.

منابع:

۱-جمعی از نویسندگان، اطلس جنگ ایران و عراق، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران، چاپ چهارم ۱۳۹۹، ص ۹۹

۲-ایزدی، یدالله، روزشمار جنگ ایران و عراق: عملیات والفجر ۱۰ (کتاب پنجاه و چهارم)، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی: مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، تهران ۱۳۹۲، صص ۱۹۵، ۱۹۶

۳-هیتلرمن، یوست ار، رابطه زهرآگین؛ آمریکا و عراق و بمباران شیمیایی حلبچه، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس: نشر مرزوبوم، تهران ۱۳۹۲، صص ۳۸۸، ۳۸۹

انتهای پیام