بایدها و نبایدهای نوجوانان برای عبور از بحران بلوغ

یک روانشناس بالینی روز پنجشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا درمورد استقلال طلبی نوجوان و جوانان افزود: در زندگی هر نوجوانی که دوره بلوغ را سپری می کند، چه پسر و چه دختر برای نمونه ممکن است برخورد با مواد آرام‌ بخش، مخدر یا صرفاً استعمال سیگار و دیگر دخانیات رخ دهد و در این بین پدر و مادر شاید نتوانند از این برخورد جلوگیری کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما کار مثبتی که والدین در این زمان می‌توان انجام دهد، توجه به مسایل جوان و راهنمایی درست و نشان دادن الگوهای رفتاری مناسب است.

ارسیا تقوا گفت: زمانی در زندگی تمامی پدر و مادرها پیش می آید که نمی دانند فرزند آنان در سن کودکی بسر می برد یا اینکه بزرگ شده؟ ممکن است فکر کنند بچه ای که از اولین لحظات زندگی تا نزدیک دوره بزرگسالی تربیت کرده اند برای مستقل شدن آماده است و دیگر به کمک آنان نیاز ندارد، در صورتی که این فکر واقعا اشتباه است.

این رواندرمانگر افزود: فرزندان در دوره بلوغ و بعد از آن تغییراتی را از نظر جسمی حس می کنند و به خیال خود فکر می کنند بالغ شده اند. پسر بعد از دختر به سن بلوغ می رسد به نحوی که بدن آن عضلانی و پرمو می شود، اما مشکلات مربوط به بلوغ برای هر دو جنس بسیار زیاد است.

تقوا تصریح کرد: والدین توجه داشته باشند از لحاظ احساس و عاطفه، فرزند در دوره بلوغ و پس از آن خود را مستقل تر می داند ولی این بدان معنا نیست که دیگر به کمک آنها نیاز ندارد. این استقلال فرزندان ممکن است منجر به تعارض، مخصوصا درون خانواده شود و سختی این کار در آن است که مرز باریکی بین کاری که والدین به عنوان حمایت از نوجوان انجام می دهد و برداشت او از این حمایت که فکر می کند درحال کنترل است، وجود دارد.

وی اظهار داشت: فرزند در دوره گذر یا همان دوره بلوغ روابط جدی تر و گاهی رمانتیک و حس شدید هویت جنسی دارد. این موضوع می تواند باعث بوجود آمدن تعارض اضافی شود، به نحوی که ممکن است نگرش جوان به خود با تعبیری که والدین از هویت و شخصیت آن در ذهن دارند، مطابقت نداشته باشد. 

این روانپزشک بالینی گفت: تکامل احساسات نوجوان در این مقطع منجر به نگرانی های بیشتری درباره مزایای بزرگسالی می شود. مثل اینکه این فرد چطور می تواند از خود محافظت کند، قرار است کجا زندگی کند یا اینکه با زندگی خود چه می خواهد کند؟

این متخصص روانپزشک افزود: چنانچه جوانی می خواهد به دنبال تحصیلات عالیه برود، ممکن است نگرانی هایی درباره اولین تجربه زندگی دور از خانه و یا مقابله با محیط آموزشی متفاوت، داشته باشد. در این مرحله حتی فرد جوان فهم بیشتری از هویت خود دارد که ممکن است روی تجربیات آن بیشتر منعکس شود.

تقوا ادامه داد: احتمال دارد این نوجوان یا جوان در این مقطع علاقه بیش تری به خانواده پیدا کند که خود نشانه تایید نقش مهم آن در بین خانواده است. ممکن است به گروه همسالان نسبت به خانواده توجه بیشتری کند و روی رابط تمرکز بیشتری کند مخصوصا زمانی که گروه های اجتماعی بسط داده می شود. 

وی تصریح کرد: بنابراین این دسته جوانان زندگی اجتماعی خود را می خواهند. آنها نگرانی های بیشتری درباره دیگران دارند و می بینید که برخی سئوالات آنها پیرامون موضوعاتی که با دوستان خود دارند، حل می شود.

راهکار 

این رواندرمانگر به پدر و مادرها توصیه کرد: دوره بلوغ زمانی است که رفتار خطرپذیری در جوان یا نوجوان به چشم می خورد، مخصوصا در مورد نوشیدنی ها، مصرف موادمخدر و فعالیت های جسمی و جنسی،‌ از این رو راه هایی وجود دارد تا به فرزند کمک کرد به سرعت به بزرگسالی رسد. اگر فرزند تشویق شود که نه تنها درباره نگرانی بلکه نسبت به آرمان و آرزوهای خود با والدین صحبت کند،‌ در واقع به او اجازه می دهید بفهمد که در کنارش هستید.

وی برای نمونه افزود: با مهارت آموزی می توان به صورت عملی به فرزند کمک کرد در مورد اقتصاد خانواده و قرض دادن مواردی را بیاموزد و یا اینکه چگونه آشپزی کند یا لباس بشوید.

تقوا افزود: جوان با تغییرات عمده ای در مقطع بلوغ مواجه می شود، شاید کار جدیدی شروع کند، به دانشکده برود و یا تغییر مکان دهد که این کارها چه بسا ممکن است موجب تقویت اعتماد به نفس آنان شود. بنابراین تشویق و واکنش مثبت پدر و مادر به این تغییرات کمک می کند اعتماد به نفس فرزند و خود باوری آنها حفظ شود.

این روانپزشک تصریح کرد: احتمال دارد فرزند به کارهایی که انجام داده اقرار نکنند ولی همچنان به رفتار والدین نگاه می کند و الگو می گیرد. یاد گرفتن اینکه مثل یک بزرگسال رفتار کند که مسئولیت پذیری دارد و زمانی که در مسائل مربوط به بزرگسالی غرق می شود، این پدر و مادر هستند که می توانند بیشتر از هر چیزی برای او پناهگاهی امن و مطمئن از نظر احساسی فراهم کنند.

منبع: ایرنا

کلیدواژه: پدر و مادر دوره بلوغ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۱۱۳۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کاهش نرخ باروری در ایران از چه وقت شروع شد؟

علی اکبر محزون گفت: شروع کاهش نرخ باروری در کشور ما به حدود دهه چهل بر می‌گردد. در نخستین سرشماری کشور که سال ۱۳۳۵ اجرا شد و پس از آن در سال ۱۳۴۵ برای نخستین بار در ایران نرخ رشد جمعیت محاسبه شد که آن زمان ۱/۳ درصد بود. از همان سال‌ها هشدارهای رشد جمعیت آغاز شد. سال ۴۶ بیانیه تهران در خصوص تنظیم خانواده و ضرورت کنترل جمعیت تصویب شد و ساز انقلاب هم در دهه شصت بحث جمعیت دوباره مطرح شد. در برنامه توسعه سال ۱۳۶۷ طرحی با عنوان سیاست تحدید موالید مطرح شد.

وی افزود: هدف این طرح چنین بود که اگر در سال ۱۳۶۷ میانگین هر خانواده ۵/۶ فرزند بود تا سال ۱۳۹۰ این عدد به ۴ فرزند کاهش یابد. در سال ۷۲ قانون تنظیم جمعیت در مجلس شورای اسلامی تأیید شد که طبق این طرح فرزند چهارم به بعد محروم از فعالیت اجتماعی شود. سال ۱۳۷۳ و به میلادی ۱۹۹۴ اجلاس بین‌المللی جمعیت و توسعه در قاهره با مشارکت ۱۷۹ کشور جهان از جمله ایران برگزار شد و معاهده طرح کنترل جمعیت در سطح بین‌الملل با عنوان International Conference on Population and Development تصویب شد. ریشه اصلی کاهش نرخ رشد جمعیت در دنیا و کشور ما از اینجا آغاز شد.

وی افزود: علت شدت این کاهش در ایران به این دلیل بود که علاوه بر کنترل اجتماعی، کنترل فردی نیز به وجود آمد. خانواده‌ها از دهه ۶۰ بنا به عوامل مختلف مانند کاهش مرگ و میر کودکان و شانس زنده ماندن بالا، تصمیم به فرزندآوری کم‌تر گرفتند چرا که قبلاً پنج فرزند متولد می‌شد که لااقل سه نفر از آن ها زنده بمانند. دیگر نیازی به چنین اقداماتی نبود پس همان سه فرزند متولد می‌شدند.

وی در ادامه گفت: اما اینها حاصل یک نگاه مالتوسی بود بحث نخست تنگ دستی به عنوان مانع افزایش فرزند و بحث دوم جریان اجتماعی بود. افراد با استمرار فرایند توسعه وارد مباحثی شدند که موجب پیشرفت فردی آن ها شود و به تحرک اجتماعی پرداختند و فرزندآوری را مانع این پیشرفت دیدند. بحث فردگرایی در جامعه موجب شد تحرک اجتماعی و فرزندآوری در مقابل هم قرار گیرند و در مرحله سوم جایگزینی برای نهاد خانواده و تغییر نهاد خانواده که حاصل تغییر نگرش‌ها در جوامعی مثل ایران شد روند رشد را به شدت کاهش داد.

محزون تاکید کرد: بر روی مبانی فکری و نظری موضوع باید بیشتر تمرکز کرد و اقدامات اساسی صورت بگیرد. در دنیا هم برای موضوعات مهم همین‌طور عمل می‌کنند. باید الگوی یک خانواده کامل را بسازیم، مبنی بر نظریه شهید مطهری از انسان کامل این قالب را در مبانی فکری خانواده جای دهیم و در ادامه به تعهد به خانواده بپردازیم. جامعه دانشگاهی و حوزه علمیه نیز می‌تواند در حوزه شناسایی مسائل و ترسیم وضع مطلوب کمک شایانی به این راهبرد داشته باشد.

نقش جایزه ملی جمعیت در مرحله نخست ایجاد انگیزه است و برای اثرگزاری بهتر می‌تواند به اصطلاح، کف میدانی‌تر، در محله‌ها و مراکز عمومی باشد. تا انگیزه نخبگان را در جامعه عمومی بیشتر کند. چرا که بحث خانواده است و حتی می‌تواند الگویی شود تا هم محلی‌ها و خانواده هم به نخبگان رجوع کنند.

منبع: خبرگزاری مهر