به نقل از «الف»

چرا "معامله قرن" برای فلسطین غیر قابل قبول است

تاریخ انتشار: ۱۲ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۷۲۷۳۹۶

 

دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا، روز سه شنبه(8 بهمن ماه)، جزئیات طرح صلح خاورمیانه خود موسوم به "معامله قرن" را تشریح کرد.

 

این طرح از ابتدا که توسط دولت ترامپ مطرح شد(از حدودا 3 سال پیش) بارها و بارها از سوی مقام های فلسطینی رد شده بود. فتح و حماس( و همچنین جهاد اسلامی) به عنوان دو گروه مطرح فلسطینی که در برخی مسائل با یکدیگر اختلافات عمیقی دارند، به صورت یک صدا و متحدانه، قویا به مخالفت با معامله قرن پرداختند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حتی گزارش هایی مبنی بر این منتشر شد که محمود عباس(ابومازن) رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی، حاضر به گفتگوی تلفنی با رئیس جمهور آمریکا در این رابطه نشده است.

 

برخی از کشورهای منطقه نظیر ایران، ترکیه، و اردن نیز قویا این طرح به اصطلاح صلح را مورد انتقاد قرار داده اند و آن را رد کرده اند. با این همه، سوالی که در این رابطه به ذهن می رسد این است: چرا با معامله قرن مخالفت می شود؟ یا بهتر بگوییم چرا باید به نسخه آمریکاییِ صلح برای منازعه فلسطینی ها و رژیم صهیونیستی، نه گفت؟

 

برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید مفاد طرح معامله قرن که توسط دولت ترامپ مطرح شده را مد نظر قرار دهیم. بر این اساس:

 

*ترامپ آینده تشکیل دولت فلسطینی را منوط به پایان دادن به حمایت از تروریسم( از سوی فلسطینی ها) عنوان  کرده است.

 

*اورشلیم(قدس) به عنوان پایتخت اسرائیل تعیین شده است.

 

*آمریکا هیچ کاری انجام نخواهد داد که امنیت اسرائیل به خطر بیفتد.

 

*حماس باید خلع سلاح شود.

 

*شهرک ابدیس(در نزدیکی قدس) به عنوان پایتخت فلسطین خواهد بود.

 

*با حمایت های بین المللی، 50 میلیارد دلار سرمایه گذاری در کشور فلسطین انجام خواهد شد.

 

*شعارهای ضد اسرائیلی و همچنین پرداخت غرامت به خانواده های شهدای فلسطینی باید متوقف شود.

 

این ها فقط بخشی از مفاد معامله قرن هستند که طرف های فلسطینی و منطقه ای، با این استدلال که یکجانبه هستند، آن ها را رد کرده اند. با این حال، باید این نکته را مد نظر داشت که یکجانبه گرایی که در معامله قرن موج می زند، بخشی از گفتمانِ غربی در مسائل بین المللی است که پدیده ای تازه نیست

. 

پس از جنگ جهانی دوم، قدرتهای فاتح جنگ بویژه ایالات متحده آمریکا، پایه های نظمی نوین را بنیان نهادند که هدف اصلیِ آن تسلط بر جهان در زمینه های مختلف بود. از این رو، آن ها به لحاظ ساختاری، سازوکارهایی را تعریف کردند تا با کمک آن بتوانند به تسلط خود در حوزه های مختلف بین المللی، جلوه ای مشروع بخشند. در این راستا، نهادهایی نظیرِ شورای امنیت سازمان ملل متحد، صندوق بین المللی پول، بانک جهانی، سازمان تجارت جهانی، گروه کشورهای صنعتی(جی 7) و بسیاری دیگر از نهادهای منطقه ای و بین المللی(نظیرِ FATF، آژانس بین المللی انرژی اتمی، دیوان بین المللی دادگستری و ...)  شکل گرفتند که همگی، نماینده گفتمانِ غربی بودند و سازوکارِ ساختاریِ آن ها، منافع غرب را به پیش می برد(سایر تفکرات و دیدگاه ها در جهان، سهمی در آن ها نداشتند).

 

به طور خاص، کافی است مثلا به ساختار صندوق بین المللی پول یا بانک جهانی اشاره کنیم. بر این اساس، قدرت های برتر در این این دو نهاد همان قدرت های غربی هستند که عمده بودجه آن را تامین می کنند و از طریق سیاست های اقتصادی که سایر کشورهای جهان هم باید از آن تبعیت کنند، سعی دارند نفوذ اقتصادی خود را در اقتصاد بین المللی گسترش دهند. برنامه های موسوم به "تعدیل ساختاری/Structural Adjustment Programs" که بسیاری از کشورهای توسعه یافته جهان، برای دریافت وام از این نهادهای اقتصادی، به عنوان پیش شرط باید آن ها را در اقتصاد های خود به اجرا می گذاشتند، نمودی از همین تلاش ها محسوب می شود. دیگر نهادهای مشابه نیز، عینا همین رویه را در پیش می گرفتند و سعی داشتند با معرفیِ غرب و گفتمانِ غربی، به مثابه هژمون و قدرت برتر در مسائل جهانی(در زمینه های مختلف)، آن را به مثابه یگانه نسخه ای معرفی کنند که باید به مثابه پلیسِ جهانی، امور بین المللی را سامان دهد. در واقع، این نظام فکری و فرهنگی غرب بود که قرار بود بر فرهنگ های مختلف در جهان حکم براند و برای آن ها به پشتوانه قدرت نظامی و اقتصادی خود، دستور کار تعیین کند. این رویه از آن دوره (پس از جنگ جهانی دوم) تاکنون، به شیوه های مختلف ادامه یافته و بایستی معامله قرن را جدیدترین نمونه از این شیوه از تفکر دانست. 

 

ترامپ در تشریح معامله قرن گفته: تشکیل دولت فلسطینی مشروط به رد کردنِ تروریسم از سوی فلسطینی هاست. این گزاره از اساس غلط است. دلیلی آن هم این است که سرزمین فلسطین توسط رژیم صهیونیستی اشغال شده و آنچه که رئیس جمهور آمریکا تروریسم می خواند، در واقع مقاومت و دفاع مشروع ملت فلسطین در برابرِ تجاوزگری است که اتفاقا حقوق بین المللی(که بنیان آن هم تا حدود زیادی غربی است)، قویا آن را به رسمیت شناخته است.

 

افرادی که ترامپ تروریست می خواند(همان افرادی که با صهیونیست های اشغال گر می جنگند)، قهرمان های ملت فلسطین هستند ولی چون وی(ترامپ)، از منظر گفتمانِ خاص خود که مبتنی بر سروریِ اصول غربی(به طور خاص آمریکایی) بر امور جهانی است به مساله می نگرد، آن ها را تروریست می خواند. خوب مسلما این موضوع برای ملت فلسطین که سال هاست از اشغالگری رنج می برد و متعاقب آن به دلیلِ اقدامات نظامی گسترده صهیونیست ها در سال های مختلف بر علیه خود و همچنین تحریم ها و محدودیت های اقتصادی شدید آن ها از بسیاری از مشکلات اقتصادی رنج می برد، غیرقابل قبول است. 

 

آنچه که به منازعه میان فلسطینی ها و رژیم صهیونیستی خاتمه می دهد، ابتکاری چون معامله قرن نیست. بلکه تحلیلِ موضوع از منظری منصفانه، واقع بینانه، و بدون جانبداری است. ترامپ جزئیات معامله قرن را اخیرا در شرایطی مطرح کرد که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی که دستش به خونِ هزاران فلسطینی آلوده است نیز در کنار وی ایستاده بود. او در اظهار نظری گفت: در پاسخ به اقداماتِ رئیس جمهور ترامپ فقط می توانم دو جمله بیان کنم: از شما متشکرم(Thank you).

 

این در حالی است که هیچ فرد یا گروه فلسطینی حاضر به حضور در کنار ترامپ نشد. آیا یکچنین طرح به اصطلاح صلحی که یکجانبه گرایی و مغرضانه نگاه کردن به مساله، در ظاهر و باطن آن موج می زند، قادر است به مناقشه فلسطینی ها و رژیم صهیونیستی که دهه هاست ادامه دارد خاتمه دهد؟ مسلما پاسخ به این پرسش منفی است. معامله قرنِ ترامپ، دسیسه ای دستِ چندم برای نابودی فلسطین و آرمان های آن است که پذیرشِ آن(به فرضِ محال)، راه را برای کدخدا پنداری آمریکا در مسائل بین المللی هموار و صهویونیست ها را در انجام جنایاتِ بیشتر علیه فلسطینی ها جری تر خواهد کرد. 

 

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۲۷۳۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وضعیت هوای پایتخت امروز چطور است؟

به گزارش خبرآنلاین، کیفیت هوای پایتخت امروز یکشنبه شانزدهم اردیبهشت ماه از لحاظ غلظت آلایندگی ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون با شاخص ۶۳ در شرایط قابل قبول قرار دارد.پ

ایرنا در خبری نوشت: شاخص لحظه‌ای کیفیت هوای پایتخت عدد ۶۳ را نشان می‌دهد که نشانه شرایط قابل قبول یا همان سالم است و این درحالی است که در ۲۴ ساعت گذشته نیز میانگین شاخص کیفیت هوای تهران روی عدد ۵۴ (قابل قبول) قرار داشت.

از ابتدای امسال تاکنون، پایتخت نشینان ۵ روز هوای پاک و ۴۱ روز هم هوای سالم استنشاق کرده‌اند. در سال گذشته و براساس روز شمار شاخص آلودگی ۱۰ روز هوای پاک، ۲۳۶ روز هوای قابل قبول، ۱۰۷ روز هوای ناسالم برای گروه‌های حساس و ۱۲ روز هوای ناسالم برای تمامی گروه‌ها در پرونده شاخص آلودگی هوای پایتخت ثبت شده است.

مطابق جدول رنگ‌بندی شرکت کنترل کیفیت هوا، ایستگاه‌های سبز رنگ شرایط «پاک»، زرد رنگ شرایط «قابل قبول»، نارنجی‌ رنگ شرایط «ناسالم برای گروه‌های حساس»، قرمز رنگ شرایط «ناسالم» و رنگ بنفش‌ شرایط «بسیار ناسالم» را نشان می‌دهد.

۴۷۲۳۶

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902935