«بیگانه در خانه» و دوربین موذی/ وقتی سینما و تئاتر تلفیق میشود
تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۷۴۴۸۷۵
به گزارش خبرنگار مهر، نمایش «بیگانه در خانه» آخرین تجربه محمد مساوات کارگردان جوان و خوش فکر تئاتر کشورمان است که از روز پنجشنبه ۱۰ بهمن ماه ادامه اجراهای خود را بعد از تئاتر مستقل تهران و انصراف از ادامه اجراهایش در آن تماشاخانه در سالن اصلی تئاترشهر از سر گرفته است.
البته اجرای روزهای ۱۰ و ۱۱ بهمن ماه این نمایش در قالب اجرای عمومی است و از روز شنبه ۱۲ بهمن ماه و با آغاز اجراهای بخش صحنه ای جشنواره سی و هشتم تئاتر فجر نمایش «بیگانه در خانه» به مدت ۷ شب در بخش رقابتی جشنواره روی صحنه خواهد بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«بیگانه در خانه» را از نظر فضاسازی، طراحی صحنه و دکور و تأکید بر مفهوم بیگانگی میتوان در ادامه نمایش قبلی مساوات یعنی «این یک پیپ نیست» دانست و حتی خود کارگردان نیز در چند صحنه مختلف مخاطب را به نمایش قبلی اش ارجاع میدهد و در صحنههای پایانی نمایش نیز همچون اثر قبلی ۴ دقیقه و ۳۳ ثانیه سکوت مطلق جریان دارد. البته با وجودی که تکنیک و فرم به کار گرفته شده در «بیگانه در خانه» برای مخاطبان جذاب است و نمایش را میتوان یکی از آثار قبل توجه سال ۸۸ به حساب آورد اما در مقایسه این ۲ اثر با یکدیگر به نظر میرسد محمد مساوات در این نمایش نسبت به کار قبلی اش تا اندازه ای برگشت به عقب داشته است چون از لحاظ حجم خلاقیت و انتقال درست مفاهیم مد نظر و رو دست زدن به مخاطب در نمایش «این یک پیپ نیست» با اثر کامل تری روبرو بودیم اما در «بیگانه در خانه» بعد از فروکش کردن هیجان مخاطبان از دیدن تکنیک جذابی که برای ارائه نمایش انتخاب شده است خیلی زود دست کارگردان برای مخاطب رو میشود و میتواند اتفاقات بعدی را زودتر از کاراکترها پیش بینی کند.
اجرای نمایش کلاژی از تئاتر و سینماست و مساوات در بخش تصویری ادای دینی به فیلمهای ژانر دلهره و ترسناک همانند سری فیلمهای «فعالیت ماورالطبیعه» و البته آثار آلفرد هیچکاک داشته است و حتی در صحنه ای از نمایش کاراکتر زن داستان درحال دیدن فیلم «روانی» هیچکاک استمساوات در آخرین اثرش دست به خلاقیتی نوآورانه زده و دوربین را به عنوان یک عنصر نامرئی در مواجهه با اهالی خانه و مرئی برای مخاطبان وارد صحنه کرده است. تلفیق تئاتر و سینما در این نمایش و سنگین تر بودن کفه سینما نسبت به تئاتر در کار، مخاطب را با فضایی وهم آلود مواجه میکند؛ دوربینی که به عنوان یک بیگانه در خانه میچرخد و وارد حریم خصوصی این زوج مهاجر ایرانی میشود و مخاطبان نیز از طریق یک پرده سینمایی با دیدی بهتر آنچه را که روی صحنه رخ میدهد و در مواردی به دلیل طراحی صحنه نمایش و استتار بازیگران درون خانهای که با همه جزئیاتش طراحی شده و تماشاگران تنها از بیرون پنجرهها و بالکن میتوانند آنها را ببینند، درک میکنند.
در واقع کارگردان برای مخاطبان نمایش حق انتخابی قایل نیست تا از میان آنچه روی پرده به نمایش گذاشته میشود یا آنچه در پایین پرده و روی صحنه نمایش رخ میدهد، یکی را انتخاب کنند چون ناخودآگاه به دلیل وسعت پرده و جذابیت دوربین روی دست موذی که به همه جای خانه سرک میکشد و کاراکترها را دنبال میکند و حتی در مواقعی ترجیح میدهد شخصیتی را از ویزور دوربینش حذف و تنها چهره آن دیگری را به تصویر بکشد، مخاطب به سمت دیدن تصاویر سینمایی کشیده میشود.
کارگردان در این نمایش به مفاهیمی چون هویت، بیگانگی، دروغ، فضای مجازی، ناتوانی در برقراری و بیان احساسات و... پرداخته است. اجرای نمایش کلاژی از تئاتر و سینماست و مساوات در بخش تصویری ادای دینی به فیلمهای ژانر دلهره و ترسناک همانند سری فیلمهای «فعالیت ماورالطبیعه» و البته آثار آلفرد هیچکاک داشته است و حتی در صحنه ای از نمایش کاراکتر زن داستان درحال دیدن فیلم «روانی» هیچکاک است. نوع فضاسازی و انتقال مفاهیم از خود بیگانگی و ماسکی که افراد برای دیگری به چهره میزنند و همچنین تلاش برای نفوذ در روح و روان دیگری به سینمای اینگمار برگمان نزدیک است و مساوات برای اثبات علاقه و یا تاثیر پذیری اش از این کارگردان شناخته شده در صحنهای از نمایش زوج جوان داستان را در حال دیدن فیلم «پرسونا» برگمان نشان میدهد که البته در ادامه میبینیم آنها علاقه چندانی به ادامه دیدن فیلم ندارند.
رومینا مومنی، محمد علیمحمدی، علی حافظ پور و دینو زمام حدده بازیگران این اثر نمایشی هستند که در واقع دینو زمام حدده که نقش پیرزن آلمانی همسایه این زوج جوان را ایفا میکند و یکی از نیروهای بیگانه حاضر در اثر به حساب میآید و از طرف دیگر به عنوان راوی نمایش نیز شناخته میشود، همان نوید محمدزاده است که کارگردان با آگاهی ترجیح داده حضورش در این نمایش ناشناس بماند و نام دینو زمام حدده را با به هم ریختن حروف اسم و فامیل محمدزاده خلق کرده است البته درست است که چهره این پیرزن خمیده و مزاحم آلمانی با ماسکی تیره پوشانده شده اما مخاطبان آشنای تئاتر از تن صدای محمدزاده میتوانند حضور او را در نمایش تشخیص دهند.
این نمایش برای اجرای در یک سالن بلک باکس طراحی شده تا مخاطبان از نزدیک و نفس به نفس با فضای نمایش و دلهره حضور یک بیگانه در خانه و تکنیکی که مساوات برای انتقال این مفهوم انتخاب کرده روبرو شوند از همین رو ادامه اجراهای نمایش در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر و در یک صحنه قاب عکسی باعث فاصله تماشاگران با اجرا شده است.
کد خبر 4840672 آروین موذن زادهمنبع: مهر
کلیدواژه: سی و هشتمین جشنواره تئاتر فجر محمد مساوات تئاتر ایران نوید محمدزاده سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر تئاتر ایران سی و هشتمین جشنواره تئاتر فجر فیلم سینمایی سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر موسیقی ایرانی فیلم مستند کارگردان تئاتر فیلم کوتاه کنسرت موسیقی شبکه سه سیما شبکه دو سیما بازیگر سینما صحنه ای از نمایش بیگانه در خانه ادامه اجراهای تئاتر و سینما برای مخاطبان برای مخاطب دیدن فیلم بهمن ماه روی صحنه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۷۴۴۸۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«روال عادی» به هفته پایانی اجرا در تئاتر شهر رسید
به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، نوشته ژان کلود کرییر، ترجمه اصغر نوری با کارگردانی کیارش رُست و تهیهکنندگی مجید مجیدی، که اجراهای خود را از ساعت۱۸:۰۰ روز پنجشنبه، ۳۰فروردین، در سالن چارسو، مجموعه تئاترشهر آغاز کرد، به روزهای پایانی نزدیک شده و تا پایان هفته جاری (پنجشنبه، ۲۰اردیبهشت) به اجراهای خود خاتمه میدهد.
این نمایش که با استقبال بسیار خوب هنرمندان و مخاطبان همراه بود، تا کنون میزبان هنرمندانی همچون؛ ناصر آقایی، رضا میرکریمی، محمدرضا خاکی، حسین فرحبخش، اصغر نوری، بهزاد خداویسی، شهرام کرمی، سامان خلیلیان، رضا آشفته بوده است. همچنین پیشکسوت ورزشی و محبوب کشورمان امیر خادم نیز جزو مهمانان شبهای گذشته این نمایش بود.
در این نمایش ۶۰ دقیقهای، طاها محمدی، محمدرضا حیدری، ابوذر موسوی بیدلی، شیما خوشاقبال، مهدی موسوی، پویا اسکندرزادگان عطیه شبانی و ثنا میرزایی به ایفای نقش میپردازند. دیگر عوامل این نمایش بدین ترتیب: (مشاور کارگردان: حمیدرضا نعیمی) (مجری طرح: سمیرا کریمی، حسین عابدین)، (برنامهریز: عسل پاشایی)، (دستیار اول کارگردان: مهدی موسوی)، (گروه کارگردانی:عسل پاشایی، ثنا میرزایی)، (منشی صحنه و برنامه ریز: عسل پاشایی)، (گریمور: علی رضا زاده)، (دراماتورژ بیان: بیژن بیابانی)، (طراح صحنه و لباس: کیارش رُست)، (دوخت لباس: منصوره محمدی)، (دستیار صحنه و لباس: عطیه شبانی، بهرام بابادی سلطانزاده، سالار شیرمردی، ثنا زارعی، تینا نقشینه، مهلا غضنفری، احمد علی امیری)، (مدیر صحنه: پویا اسکندرزادگان)، (مشاور فنی و حقوقی: حسین طاهر بخش)، (ساخت دکور: اسماعیل ناظمی)، (موسیقی و انتخاب آثار: پندار آداب)، (افکتورصدا: مهدی کرمی)، (طراح صدا: حسین طاهر بخش)، (طراح نور: امیرحسین سیَر)، (دستیار نور: علیرضا کوزهگر، پوریا محسنی، نازنین یار ویسی) (عکاس: آرمین یعقوبی، نگین صمدی)، (مدیر تولید: علی زمانی)، (طراح پوستر و بروشور: محمدصادق زرجویان)، (ساخت تیزر: حمیدرضا محمدی)، (مشاور رسانه: امیر پارسائیانمهر)، (روابط عمومی و تبلیغات: صدرا صباحی) هستند.
این خبر در خاتمه یادآور میشود، نمایش «روال عادی» تا پنجشنبه، ۲۰اردیبهشت ساعت ۱۸:۰۰ در سالن چهارسو مجموعه تئاترشهر روی صحنه میرود و علاقهمندان برای تهیه بلیت این نمایش میتوانند به سایت تیوال مراجعه نمایند.
انتهای پیام/